ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1736

ตอนที่ 1736 หนึ่งลัคนา หนึ่งชะตาฟ้า
เวลานี้ การที่สิบสองจอมราชันเกิดความกังวลใช่ว่าพวกเขาหวาดกลัว พวกเขาก้าวมาถึงระดับเช่นนี้จึงมีจิตแห่งการบำเพ็ญเพียรที่มั่นคงมาก คิดจะให้พวกเขาหวาดกลัวเป็นเรื่องที่ยากมาก

ที่พวกเขากังวลก็คือ ภายใต้การสยบของพวกเขา การจะหนีไปจากช่องว่างไม่สามารถทำได้ อย่างน้อยที่สุดโดยหลักการทั่วไปแล้วเป็นเช่นนี้ แต่ว่าก่อนหน้านี้หลี่ชิเย่สามารถหลบหนีไปได้ชัดๆ อีกทั้งการอำพรางและหลบหนีของหลี่ชิเย่นั้น แม้แต่เนตรฟ้าของพวกเขาสิบเอ็ดจอมราชันก็ไม่สามารถค้นพบได้

นี่แหละคือความน่ากลัวของเคล็ดวิชา “ช่องว่างกำบัง” เมื่อหลี่ชิเย่ที่อยู่ในฐานะราชันเซียนแล้วสำแดงเคล็ดวิชาดังกล่าวออกมา บรรดาจอมราชันที่ถือเป็นระดับราชันเซียนเช่นกันคิดจะค้นหาหลี่ชิเย่ให้พบมันไม่ง่ายดายนัก

การที่หลี่ชิเย่สามารถรอดไปจากสายตาของสิบเอ็ดจอมราชันได้นับเป็นเรื่องที่น่ากลัวยิ่งนัก เป็นการบ่งบอกว่าหลี่ชิเย่มีโอกาสหลบหนีไปจากพวกเขาขึ้นไปยังแดนที่สิบได้แน่นอน

แต่ว่า หลี่ชิเย่ในเวลานี้กลับไม่มีทีท่าจะหลบหนีไปแม้แต่น้อย เขายังคงต้องการต่อสู้กับพวกเขาจนถึงที่สุด ยิ่งเป็นการบ่งชี้ว่าหลี่ชิเย่นั้นมีความมั่นใจเต็มเปี่ยม มั่นใจว่าตัวเองมีกำลังความสามารถในการท้าสู้กับราชันซื่อตี้กับอีกสิบสองจอมราชันได้ นี่แหละคือสิ่งที่พวกเขาเป็นกังวล

เวลานี้ ราชันซื่อตี้ก็ได้จ้องมองหลี่ชิเย่อย่างเย็นชา เขาเป็นศัตรูกับอีกาทมิฬมายุคแล้วยุคเล่า เขาจึงมีความเข้าใจในตัวอีกาทมิฬกว่าใคร เขารู้ดีมากว่า ผู้ดำรงอยู่ในฐานะอีกาทมิฬโดยปรกติแล้วจะไม่ทำสงครามที่เขาไม่มั่นใจ

เวลานี้อีกาทมิฬภายใต้สถานการณ์ที่ไม่มีราชันเซียนมาให้การช่วยเหลือ เขาสามารถที่จะหลบหนีไปได้แต่กลับไม่หนี นี่แหละคือเรื่องที่น่ากลัวที่สุด และเป็นเรื่องที่สมควรกังวลมากที่สุด!

บางทีอาจเป็นไปตามที่หลี่ชิเย่ได้พูดเอาไว้ก่อนหน้า เขาไม่ได้ต้องการให้ราชันเซียนมาช่วยเหลือเขา และหรือบางทีถึงพวกเขาจะไม่ซ่อนเร้นอำพรางพิกัดตำแหน่งก็จะไม่มีราชันเซียนรุดมาช่วยเหลือ เพราะว่าหลี่ชิเย่มีความมั่นใจว่าสามารถต่อสู้เอาชนะพวกเขาทั้งหมดเพียงลำพังคนเดียว!

“ข้ากลับต้องการเปิดหูเปิดตาชะตาฟ้าของเจ้า” ราชันซื่อตี้จ้องเขม็งน่าเกรงขามไปที่หลี่ชิเย่ เขาเป็นกองหลังที่แข็งแกร่งที่สุดคอยสนับสนุนให้กับสิบสองจอมราชัน เขาจะไม่บุกขึ้นมาลงมือเป็นคนแรก

“ตาเฒ่าเฉี่ยน ดูท่าคราวนี้เจ้าเองก็ไม่มั่นใจนะเนี่ย” หลี่ชิเย่ยิ้มกล่าวว่า “หมากกระดานนี้ เจ้าว่าใครจะชนะหละ เวลานี้เจ้ายังมีความมั่นใจอยู่กี่ส่วนว่าตัวเองคือผู้เดินหมากหละ!”

ท่าทีของราชันซื่อตี้เย็นชา แววตาที่น่ากลัวจับจ้องอยู่ที่หลี่ชิเย่ไม่ลดละ เขาต้องการเห็นชะตาฟ้าของหลี่ชิเย่ ตั้งแต่ต้นจนจบชะตาฟ้าของหลี่ชิเย่ก็ไม่เคยปรากฏออกมา เรื่องนี่แหละคือเรื่องหนึ่งที่เขารู้สึกกังวลมากที่สุดสิ่งหนึ่ง

ราชันซื่อตี้มั่นใจได้แล้วว่า หลี่ชิเย่มีฐานะเป็นราชันเซียนแน่นอน เขาต้องได้สืบทอดชะตาฟ้าแล้วแน่นอน แต่ว่า กระทั่งเวลานี้ชะตาฟ้าของหลี่ชิเย่ก็ยังไม่ได้ปรากฏออกมา เขาเพียงอาศัยสี่ยอดกายเซียนมาตีเสมอพวกเขา ซึ่งทำให้ราชันซื่อตี้อดที่จะกังวลขึ้นมาไม่ได้

สิ่งที่สามารถทำให้ราชันซื่อตี้ซึ่งจัดอยู่ในประเภทจอมราชันที่ยืนอยู่เหนือสุดยอดด้วยชะตาฟ้าสิบสองสายต้องกังวลใจคงมีอยู่ไม่มาก อีกาทมิฬที่อยู่ตรงหน้าก็คือหนึ่งในจำนวนนั้น!

“ยังจะสู้กันต่อหรือไม่?” หลี่ชิเย่ยิ้มแต้ มองดูราชันซื่อตี้กับจอมราชันทั้งสิบสอง

“สู้สิ ทำไมจะไม่สู้ จอมราชันไม่เคยเกรงกลัวการต่อสู้และวิ่งหนีอยู่แล้ว” ราชันสวรรค์ต้าวหลงเอ่ยขึ้นมาช้าๆ เขายังคงแฝงรอยยิ้มบนใบหน้า

“แม้ว่าเขาจะถูกหมัดเดียวของหลี่ชิเย่ซัดจนกลายเป็นหมอกเลือดไป แต่จิตแห่งการบำเพ็ญเพียรของเขายังคงไม่หวั่นไหว ไม่มองว่าตัวเองนั้นไร้ค่า แน่นอนก็จะไม่หลงตัวเองอย่างไม่มีเหตุผล เขาทำการประเมินคู่ต่อสู้ในทันที กำหนดแผนการเผชิญกับศัตรูขึ้นมาใหม่

ความจริงแล้วการที่ก้าวมาถึงรนะดับราชันเซียนแล้วนั้น พวกเขาจะไม่บังเกิดความหวาดกลัวขึ้นภายในใจแล้วหลบหนี อย่างดีก็จะใช้ยุทธวิธีการสู้รบแบบยอกย้อน

ศึกสงครามระหว่างผู้บำเพ็ญตนด้วยกัน มีผู้บำเพ็ญตนจำนวนไม่น้อยเมื่อพอกับศัตรูที่แข็งแกร่งแล้ว มักจะวิ่งหนีอยู่เสมอๆ ด้วยความหวาดกลัวที่เกิดขึ้นภายในใจ ไม่ใช่การหนีแบบยุทธวิธี ขณะที่ราชันเซียนจะต่างกัน พวกเขาจะไม่บังเกิดความหวาดกลัวขึ้นในใจ และจะหนีตามยุทธวิธีเท่านั้น!

“เจ้าอีกา เจ้ามีวิธีการอะไรก็ให้งัดออกมาให้หมด มีท่าไม้ตายอะไรพวกเรารับได้ทั้งหมด” ราชันซื่อตี้จ้องเขม็งไปที่หลี่ชิเย่ กล่าวขึ้นมาช้าๆ ด้วยความหนักแน่นจริงจัง และรอบคอบยิ่งนัก

การที่หลี่ชิเย่ไม่ยอมเผยชะตาฟ้าออกมา สร้างความกังวลใจให้กับราชันซื่อตี้เป็นอันมาก เมื่อชะตาฟ้าของหลี่ชิเย่ไม่ปรากฏ เขาก็จะไม่สามารถคำนวณได้ว่าหลี่ชิเย่มีไพ่ตายอะไรอยู่ในมือ จะอย่างไรเสียระดับเช่นเขาก่อนที่จะลงมือมักสามารถคำนวณกำลังความสามารถของศัตรู ธาตุแท้ภายในของศัตรู ยุทธวิธีการต่อสู้ของศัตรูได้เสมอๆ

แต่ว่า คู่ต่อสู้ทีอยู่ในระดับจอมราชัน เหมือนกัน ระดับราชันเซียนเหมือนกันกลับไม่ยอมเผยชะตาฟ้าออกมา ถือเป็นเรื่องที่สร้างความหวาดกลัวได้มากที่สุด

ชะตาฟ้าคือสิ่งที่บรรดาราชันเซียน จอมราชันพี่งพาอาศัยที่ทรงพลังที่สุด เมื่อชะตาฟ้าปรากฎก็สามารถคำนวณกำลังความสามารถของจอมราชันหรือราชันเซียนได้ เวลานี้ หลี่ชิเย่กลับทำชักช้าไม่ยอมสำแดงชะตาฟ้าออกมาเสียที ไม่ต้องอาศัยพลังจากชะตาฟ้าก็กล้ารับมือกับพวกเขา แล้วถ้าหากชะตาฟ้าของเขาปรากฏหละ?

“ตาเฒ่าเฉี่ยนน่ะ ตาเฒ่าเฉี่ยน เจ้าไม่ทำศึกที่ไม่มีทางชนะมาโดยตลอด มาคราวนี้ในใจของเจ้าดูจะไม่มั่นใจนะเนี่ย” หลี่ชิเยิ้มกล่าวว่า “เอาเถอะ เจ้ากับข้าก็เป็นพ่อตาลูกเขยมานานขนาดนี้แล้ว หากข้าไม่นำเอาของขวัญชิ้นใหญ่มาให้ท่านพ่อตาได้เห็น ย่อมเท่ากับเป็นการแสดงถึงความไม่เอาไหนของลูกเขยคนนี้แล้ว…”

“…เอาเถอะ ของขวัญยามพบหน้ากันที่ลูกเขยอย่างข้าได้เตรียมเอาไว้พร้อมแล้ว แต่ไม่รู้ว่าเจ้าเตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้วยัง คิดจะมอบของขวัญใหญ่ตอบให้กับลูกเขยคนนี้อย่างข้าหละ!” หลี่ชิเย่จงใจหยอกล้อราชันซื่อตี้

ราชันซื่อตี้เพียงแสดงสีหน้าที่เย็นชากับการหยอกล้อของหลี่ชิเย่ เขาชาชินกับสิ่งนี้เสียแล้ว ใช่ว่าหลี่ชิเย่เพิ่งจะหยอกล้อเขาเป็นครั้งแรก พวกเขาเป็นศัตรูกันมาเนิ่นนานขนาดนี้ มีเรื่องอะไรที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!

“แว้งค์…แว้งค์…แว้งค์…” ในขณะนี้เอง ลัคนาของหลี่ชิเย่ทยอยกันปรากฎออกมา เพียงชั่วพริบตาเดียว ปรากฏสิบสามลัคนาลอยอยู่เหนือศีรษะของหลี่ชิเย่

“สิบสามลัคนา…” แม้แต่ราชันสวรรค์ต้าวหลงยังรู้สึกเสียวสันหลังวาบ ผู้ที่รู้สึกเช่นนี้ใช่จะมีเพียงราชันสวรรค์ต้าวหลงเท่านั้น จอมราชันคนอื่นๆ อีกสิบเอ็ดคนก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบขึ้นเช่นกัน แม้แต่ราชันซื่อตี้ยังมีสีหน้าที่เปลี่ยนไป