ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1851

ตอนที่ 1851 การตัดสินใจขององค์หญิงเทียนหวง
ข่าวการกลับคืนสู่โลกปัจจุบันของจอมเทพท่าซิง สังหารจอมเทพเสินกงได้แพร่กระจายไปทั่วชิงโจวภายในระยะเวลาอันสั้น ข่าวนี้นับว่าได้สร้างความสะเทือนหวั่นไหวให้กับแคว้นเจ้าลัทธิเป็นจำนวนมาก กระทั่งเหล่าสายสำนักราชันเซียน

แม้จะกล่าวว่าในชิงโจวที่กว้างขวางสุดลูกหูลูกตามีระดับจอมเทพอยู่เป็นจำนวนมาก แต่จอมเทพระดับสูงเฉกเช่นจอมเทพท่าซิงมีอยู่ไม่มาก โดยเฉพาะที่มีเลือดโบราณอยู่ในครอบครองยิ่งหาได้ยากยิ่ง

ดังนั้น แคว้นเจ้าลัทธิ และสายสำนักราชันเซียนจำนวนมากหลังจากได้ยินข่าวนี้แล้ว จะมากหรือน้อยก็ต้องใส่ใจอยู่บ้าง

เนื่องจากข่าวการกลับคืนสู่โลกปัจจุบันของจอมเทพท่าซิงสร้างความหวั่นไหวมากเหลือเกิน ตรงกันข้ามกลับลืมเลือนคนอีกผู้หนึ่งไป นั่นก็คือกษัตริย์เทียนหวงนั่นเอง

ภายใต้ข่าวการกลับคืนสู่โลกปัจจุบันของจอมเทพท่าซิง และข่าวการสังหารจอมเทพเสินกง ทำให้ทุกคนลืมนึกถึงกษัตริย์เทียนหวงบุคคลผู้เป็นต้นเหตุทำให้เกิดเหตุการณ์ และถูกสังหารไปในครั้งนี้ด้วย ผู้คนจำนวนมากยังไม่ได้สติกลับมาจากข่าวของจอมเทพท่าซิง

แต่ว่า มีคนผู้หนึ่งกลับไม่สามารถลืมเลือนเรื่องของกษัตริย์เทียนหวงนี้ไปได้ นั่นก็คือบุตรสาวของเขาองค์หญิงเทียนหวงนั่นเอง

ข่าวกษัตริย์เทียนหวงถูกฆ่าได้ส่งตรงถึงหูขององค์หญิงเทียนหวงในเวลาที่เร็วที่สุด สำหรับองค์หญิงเทียนหวงแล้วข่าวนี้ดั่งฟ้าผ่าลงมากลางวันแสกๆ เลยทีเดียว!

“ว่าไงนะ” องค์หญิงเทียนหวงลุกขึ้นยืนทันทีที่ได้ยินข่าวนี้ ร้องเสียงดังว่า “เสด็จพ่อถูกสังหารแล้ว!”

องค์หญิงเทียนหวงกุมกำลังทหารนับล้าน กระทั่งช่วยสามีดูแลกิจการงานต่างๆ ภายในตระกูลขุนนางโบราณจ้านหวัง เรียกได้ว่าผ่านอุปสรรคมามากและเป็นผู้ที่หนักแน่นคนหนึ่ง แต่ว่า พลันที่ได้ยินว่าบิดาของตนถูกสังหาร นางยังคงควบคุมอารมณ์ของตนเอาไว้ไม่ได้ ร่างของนางสั่นเทาทีหนึ่ง มือทั้งสองประคองโต๊ะเอาไว้ กระตุกทีหนึ่งขาทั้งสองข้างรู้สึกอ่อนแรงจนเกือบจะยืนได้ไม่มั่นคง แต่นางยังคงยืนหยัดร่างกายขึ้นมาได้

“ถูกต้อง ฝ่าบาท ขอให้ส่งกองทัพไปแก้แค้นให้กับพระองค์!” ผู้ที่มาส่งข่าวคือขุนนางเฒ่าที่อยู่ข้างกายกษัตริย์เทียนหวง และเป็นผู้เฒ่าของราชสำนัก เวลานี้เขาได้คุกเข่าโขกศีรษะต่อองค์หญิงเทียนหวง

ข่าวนี้นับว่าสร้างความสะเทือนหวั่นไหวต่อองค์หญิงเทียนหวงเหลือเกิน ก่อนหน้านี้ไม่นาน น้องชายของนางเพิ่งถูกฆ่า เวลานี้ก็เป็นบิดาของนาง ซึ่งส่งผลกระทบต่อนางมากเหลือเกิน

“เป็นใครกันที่สังหารเสด็จพ่อ!” ท่าทีขององค์หญิงเทียนหวงเย็นยะเยือกกล่าวเสียงทุ้มต่ำขึ้นมา

ขุนนางเฒ่ารีบกล่าวว่า “ก็คนโหดที่ชื่อหลี่ชิเย่นั่นแหละ เป็นเขาที่สังหารฝ่าบาท ยังสังหารผู้อาวุโสรุ่นบุกเบิก คนโหดผู้นี้ยังจะสังหารถอนรากถอนโคนแคว้นหงส์ฟ้าของพวกเรา”

“หลี่ชิเย่!” องค์หญิงเทียนหวงถึงกับมีท่าทีเย็นยะเยือกเมื่อได้ยินชื่อๆ นี้

ภาษิตว่าเอาไว้ เลือดข้นกว่าน้ำ ไม่มีสิ่งใดสามารถทดแทนความเป็นครอบครัวกันได้แล้ว เวลานี้ น้องชายกับบิดาถูกฆ่าตายทั้งคู่ สิ่งนี้กล่าวสำหรับนางแล้วใช่เป็นเรื่องง่ายดาย

“เล่ามาให้ข้าฟังอย่างละเอียด” ไม่ง่ายนักกว่าที่องค์หญิงเทียนหวงจะได้สติกลับมาจากการสูญเสียบิดาไป นางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เอ่ยขึ้นมาช้าๆ กับขุนนางเฒ่า

“ฝ่าบาท พระองค์ตั้งใจจะอวยพรวันเกิดให้กับจอมเทพท่าซิง ไม่นึกเลยว่าตระกูลเผิงจะสมคบคิดกับหลี่ชิเย่ ทำให้พระองค์ต้องอับอาย พระองค์ไม่สามารถอดกลั้นเอาไว้ได้ เพื่อเกียรติและศักดิ์ศรีของแคว้นหงส์ฟ้าพวกเรา จึงได้ปะมือกับหลี่ชิเย่…” เวลานี้ ขุนนางเฒ่าได้เล่าเรื่องราวรอบหนึ่งด้วยการต่อเติมเสริมแต่งเรื่องราวเข้าไป

แน่นอนที่สุด สิ่งที่เขาพูดมานั้นตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิงกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง จากปากของเขาทำให้หลี่ชิเย่กลายเป็นคนร้ายที่ให้อภัยไม่ได้ พูดจาอวดดีไม่มียางอาย ทำให้แคว้นหงส์ฟ้าพวกเขา และตระกูลขุนนางโบราณจ้านหวังต้องเสียเกียรติ ขณะที่กษัตริย์เทียนหวงกลายเป็นผู้ดีที่อ่อนน้อมถ่อมตน ต่อให้เขาพยายามอดกลั้นถึงที่สุด แต่ก็ไม่อาจหลีกหนีการถูกหลี่ชิเย่สังหารจนได้

หลังจากได้ฟังคำจากขุนนางเฒ่าแล้ว องค์หญิงเทียนหวงนิ่งเงียบอยู่เป็นเวลานาน นางกลับไปนั่งอยู่ที่เดิมอย่างช้าๆ แม้ว่าฟังคำจากปากของขุนนางเฒ่าที่มีการต่อเติมเสริมแต่งเรื่องราว และกลับดำเป็นขาว กลับขาวเป็นดำ แต่ว่า เรื่องบางเรื่ององค์หญิงเทียนหวงยังคงสามารถแยกแยะได้ออก อย่างน้อยที่สุดนางเข้าใจได้ว่าต้องเป็นเสด็จพ่อของนางไปแก้แค้นหลี่ชิเย่แน่นอน

เมื่อองค์หญิงเทียนหวงนึกถึงตรงนี้แล้ว ทำให้นางรู้สึกเจ็บปวดภายในใจ ก่อนบิดาของนางจะไปจาก นางเคยเตือนเสด็จพ่อของนางว่าอย่าได้หุนหันพลันแล่น รอให้สถานการณ์ต่างๆ เรียบร้อยแล้วค่อยไปแก้แค้นให้กับนองชายก็ยังไม่สาย แต่บิดาของนางไม่เชื่อคำเตือนของนาง รีบร้อนไปหาหลี่ชิเย่เพื่อแก้แค้น เวลานี้แม้แต่ชีวิตตัวเองก็ต้องพ่วงเข้าไปด้วยแล้ว

“ฝ่าบาท โปรดส่งกำลังทหารไปแก้แค้นแทนพระองค์ เจ้าคนโหดผู้นี้สังหารรัชทายาทอยู่ก่อน เวลานี้ยังสังหารพระองค์อีก ความจริงคือต้องการทำลายแคว้นหงส์ฟ้าของพวกเรา ขอให้ฝ่าบาทส่งกำลังทหารออกไปสังหารเจ้าคนอัปลักษณ์ผู้นี้เสีย เหยียบตระกูลเผิงให้ราบเป็นหน้ากลอง เพื่อแสดงบารมีของฝ่าบาท!” เวลานี้ขุนนางเฒ่าคุกเข่าอยู่ตรงนั้น โขกศีรษะให้กับองค์หญิงเทียนหวง ร้องห่มร้องไห้ออกมา

องค์หญิงเทียนหวงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ทีหนึ่ง โบกมือเบาๆ กล่าวอย่างช้าๆ ว่า “เรื่องนี้ข้าย่อมจะตัดสินใจเองได้ คงมีสักวันพวกเสด็จพ่อต้องไม่ตายเปล่าแน่นอน!”

“ฝ่าบาท โปรดส่งกองทัพออกไปเพื่อแก้แค้นให้กับพระองค์ และองค์รัชทายาท ทุกระดับในแคว้นหงส์ฟ้ายินดีตายเพื่อพระองค์!” ขุนนางเฒ่าน้ำตานองหน้า โขกศีรษะต่อองค์หญิงเทียนหวง