ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1889

“อ๊ากก…” เสียงร้องที่น่าเวทนาดังขึ้น ในเสี้ยววินาทีนั่นเอง กายเนื้อของจอมเทพชาชื่อถูกทำลายจนกลายเป็นหมอกเลือด เห็นประกายแวบหนึ่งท่ามกลางกลุ่มหมอกเลือดนี้ที่แวบขึ้นมา

จอมเทพย่อมเป็นจอมเทพ ท่ามกลางเสี้ยววินาทีแห่งความเป็นความตาย ชะตาแท้ของเขายังคงหนีไปได้ภายใต้การคุ้มกันของดวงตราสัญลักษณ์ หลบหนีออกไปจากท้องฟ้าที่แตกละเอียดนี้ไปได้

แม้ว่าชะตาแท้ของจอมเทพจะหลบหนีไปได้ แต่ว่า ในชั่วพริบตาเดียวที่เขาหลบหนีไปนั้น ชะตาแท้ของเขาดูสลดและอับแสง แม้ว่าเขาสามารถเอาชีวิตรอดมาได้ก็ตาม แต่ภายใต้การบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ เกรงว่าคงไม่สามารถหายเป็นปรกติได้และกลับคืนสูงจุดสูงสุดได้อีกครั้งในช่วงระยะหลายพันปีกระทั่งหลายหมื่นปีจากนี้ไป

ฉับพลันที่ระฆังขนาดใหญ่ดังขึ้นมา บรรดาผู้ที่หลบซ่อนตัวอยู่ในดวงดาวที่แตกเสียหาย หรือกองเศษหินบนอากาศ และหรือในอากาศต่างทยอยกันเปล่งประกายขึ้นมา ปรากฎแนวป้องกันเป็นชั้นๆ ขึ้นรอบๆ ตัวของพวกเขา

แต่ทว่า จากคลื่นเสียงที่ปะทะเข้ามานั้น ได้ยินเสียงดังคร๊ากก คร๊ากก คร๊ากกดังขึ้นเป็นระลอก แนวป้องกันของพวกเขาถูกทำลายลงทีละชั้นๆ กระทั่งมีผู้ที่ถูกกระแทกจนกระอักเลือดออกมา ได้รับบาดเจ็บไม่เบาเลยทีเดียว แน่นอน เมื่อเทียบกับจอมเทพชาชื่อที่ถูกทำลายกายเนื้อไปโดยตรงแล้วย่อมดีกว่ากันมากเลยทีเดียว

บรรดาผู้ที่หลบซ่อนตัวอยู่ในนี้ล้วนแล้วแต่เป็นระดับจอมเทพทั้งสิ้น พวกเขาได้หลบซ่อนตัวอยู่บริเวณนี้เป็นเวลานานแล้ว และทำการพินิจพิเคราะห์ระฆังยักษ์นี้มานานมาก ดังนั้น ยามที่ระฆังดังขึ้นพวกเขาจึงมีการเตรียมการป้องกันเอาไว้แล้วแต่แรก แต่ถึงจะเป็นเช่นนี้ก็ตาม ยังคงไม่สามารถต้านอานุภาพของระฆังยักษ์นี้เอาไว้ได้ เนื่องจากอานุภาพของมันน่าสยดสยองยิ่งนัก

ธิดาราชันฉีหลินที่ได้เห็นภาพนี้แล้วก็ต้องใจหายใจคว่ำ จอมเทพชาชื่อนับได้ว่าเป็นจอมเทพรุ่นเก๋าที่มีดวงตราสัญลักษณ์สามดวงอยู่ในครอบครอง แต่กายเนื้อของเขากลับต้องถูกทำลายไปในชั่วพริบตาเดียวภายใต้เสียงระฆัง ถ้าหากนางยืนอยู่ตรงนั้นล่ะก็ เกรงว่าคงกลายเป็นเถ้าธุลีไปในทันที ไม่มีโอกาสแม้แต่จะหลบหนี

“ระฆังใบนี้ช่างน่าสยดสยองเกินไปแล้วกระมัง” เมื่อธิดาราชันฉีหลินมองเห็นระฆังลักษณะเช่นนี้แล้วถึงกับรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา ตระกูลราชันฉีหลินของพวกเขาไม่เห็นจะสามารถนำเอาของวิเศษที่อยู่ในระดับชั้นเดียวกันมาตีเสมอมันได้

“นี่เป็นเรื่องปรกติมาก” หลี่ชิเย่กล่าวเรียบๆ ว่า “มีระฆังยักษ์นี้อยู่ในมือ ต่อกรกับอาวุธปราบสวรรค์ได้โดยไม่ต้องหวั่นเกรงใดๆ มันคือของวิเศษที่สามารถต้านทานพลังการทำลายล้างได้ชิ้นหนึ่ง”

ภายในใจของธิดาราชันฉีหลินถึงกับสั่นเทาเมื่อได้ยินคำพูดเช่นนี้ เล่าลือกันว่าอาวุธราชันปราบสวรรค์เป็นอาวุธที่จอมราชันเซียนหวังลงมือสร้างขึ้นมาเพื่อใช้ในศึกเดินทางไกลเพื่อปราบปรามเป็นครั้งสุดท้าย อานุภาพของมันไม่อาจจินตนาการได้ อีกทั้งบนโลกนี้ยากจะได้พบเห็นอาวุธราชันปราบสวรรค์ได้ เวลานี้หลี่ชิเย่กลับบอกว่าระฆังยักษ์ใบนี้สามารต่อกรกับอาวุธราชันปราบสวรรค์ได้ มันออกจะน่ากลัวมากเกินไปแล้ว

แม้ว่าทวนหมิงเหรินที่อยู่ในมือของจอมเทพท่าซิงก็เป็นอาวุธราชันปราบสวรรค์เล่มหนึ่งเช่นกัน แต่หากจะพูดให้ถูกต้อง อาวุธราชันปราบสวรรค์เล่มนี้เป็นเพียงต้นแบบหยาบๆ เท่านั้นเอง ครั้งราชันเซียนหมิงเหรินรู้สึกว่าทวนหมิงเหรินที่ตนสร้างขึ้นมานั้นไม่สามารถล้ำไปกว่าชุดตัวอ่อนเซียนแท้จริงที่อยู่ในมือของเขาไปได้ ดังนั้น จึงไม่ได้มีการดำเนินการในขั้นรายละเอียดต่อไป แล้วมอบให้กับจอมเทพท่าซิง

“ระฆังยักษ์น่ากลัวเช่นนี้ ทรงอานุภาพขนาดนี้ เหตุใดจึงไม่มีจอมราชันเซียนหวังระดับสูงมาเอาไปไว้ในครอบครองหละ?”

“แม้ว่าระฆังใบนี้จะทรงอานุภาพยิ่ง แต่ ระดับจอมราชันเซียนหวังทั่วไปไม่คิดว่าจะครอบครองมันได้ ขณะที่จอมราชันเซียนหวังที่มีความสามารถเพียงพอกลับไม่ต้องการได้มันมาครอบครอง” หลี่ชิเย่กล่าวเรียบเฉยว่า “นี่เป็นระฆังแห่งปณิธานที่เกิดจากพิธีบูชายันต์ของพระอริยสงฆ์สูงสุดองค์หนึ่ง ขณะที่พลังทำลายล้างมาถึง พระอริยสงฆ์แต่ละองค์ได้บูชายันต์ด้วยชีวิตของตน บูชายันต์ด้วยร่างกายของตน ทำการหลอมกลั่นพระธรรมของตนเอง สุดท้ายถักทอจนกลายเป็นระฆังยักษ์ใบหนึ่ง พวกเขาหวังอาศัยพลังของตนทั้งหมดมาปกป้อง…”

“…อีกทั้งยังหาใช่เพียงพระอริยสงฆ์องค์นี้เท่านั้นที่ทำการบูชายันต์เท่านั้น ยังมีสาวกชายหญิงนับหมื่นนับพันได้บูชายยันต์ด้วยเลือดเนื้อของตน มอบความเลื่อมใสศรัทธาในพระธรรมของตน จุดประกายพุทธะให้สว่างไสวขึ้น ให้มันช่วยปกป้องคุมครองฟ้าดินแห่งนี้ คาดหวังสามารถต้านทานกับพลังทำลายนี้เอาไว้ได้” เมื่อหลี่ชิเย่เอ่ยมาถึงตรงนี้แล้ว ได้ทอดถอนใจเบาๆ ออกมา แล้วกล่าวต่อไปว่า “เสียดาย ท้ายที่สุดยังคงไม่สามารถต้านทานพลังทำลายได้ ยังคงมลายเป็นเถ้าธุลีไป”

คำพูดลักษณะเช่นนี้ทำให้ภายในใจของธิดาราชันฉีหลินสั่นเทา พระอริยสงฆ์บูชายันต์ตนเอง ขณะที่สาวกชายหญิงก็บูชายันต์ตนเอง ช่างเป็นสิ่งที่ทำให้ผู้คนต้องลุกขึ้นมาแสดงความเคารพเลื่อมใสศรัทธาอย่างสุดซึ้ง เป็นการบูชายันต์ที่ทำให้ผู้คนรู้สึกได้ถึงความสยดสยองเช่นใดเล่า!

“เจ้ามองดูให้ละเอียด ระฆังใบนี้มีผลกรรม จอมราชันเซียนหวังที่แข็งแกร่งโดยแท้จริงจะไม่ยอมไปแปดเปื้อนผลกรรมเช่นนี้ เนื่องจากมันยึดมั่นในปณิธานของพระอริยสงฆ์ในการปกป้องโลก มันพกพาความเคร้าสลดและเร้าใจของสาวกชายหญิงแต่ละคนมา มันคือผลกรรมยิ่งใหญ่ ณ ช่วงเวลาแห่งการทำลายล้าง ต่อให้จอมราชันเซียนหวังที่แข็งแกร่งคิดจะขจัดผลกรรมเช่นนี้ออกไป ก็ต้องอาศัยเวลาและกำลังกายใจเป็นจำนวนมาก ในเมื่อมีเวลาและกำลังกายใจมากขนาดนี้แล้ว มิสู้เอาเวลาดังกล่าวไปสร้างอาวุธราชันปราบสวรรค์ที่เหมาะสมกับตนเองจะดีกว่า!”

ในเวลานี้ หลี่ชิเย่ได้พูดชี้แนะทางสว่างให้กับธิดาราชันฉีหลิน

หลังจากที่ธิดาราชันฉีหลินได้ฟังความเช่นนี้จากหลี่ชิเย่แล้ว จึงได้ตื่นรู้ว่า แม้ของวิเศษนั้นจะดี แต่ไม่แน่เสมอไปว่าจะเหมาะสม บางทีอาจมีเพียงระดับจอมเทพเท่านั้นที่มาแย่งชิงระฆังยักษ์ใบนี้ ขณะที่จอมราชันเซียนหวังระดับสูงต่างไม่ต้องการ

“ไปเถอะ” หลี่ชิเย่ชักมือกลับและกล่าวต่อธิดาราชันฉีหลิน

ธิดาราชันฉีหลินรีบละสายตากลับมา ติดตามหลี่ชิเย่ก้าวเดินต่อไปข้างหน้า นางเองก็ไม่กล้ารั้งอยู่นาน ระฆังใบนี้ช่างน่ากลัวเหลือเกิน ลำพังแค่เสียงระฆังก็สามารถสยบนางได้แล้ว

ธิดาราชันฉีหลินติดตามหลี่ชิเย่เดินทางต่อไปเรื่อยๆ เรียกได้ว่า ธิดาราชันฉีหลินมีโอกาสได้เปิดโลกทัศน์ระหว่างทางยิ่งนัก ทำให้นางได้เห็นความมหัศจรรย์หลายสิ่งหลายอย่าง

ณ ฝอเหย่ ธิดาราชันฉีหลินเคยเห็นพระองค์ใหญ่ตั้งอยู่บริเวณผืนแผ่นดินที่แตกระแหง พระองค์นี้สูงนับหมื่นจ้าง จ้องมองสวรรค์ด้วยความโกรธ ในมือถือคทาสยบมารฟาดใส่สวรรค์ แต่ว่า เขาทำได้เพียงคงอยู่ในท่านี้เท่านั้น เนื่องจากไม่ทราบว่าเป็นพลังจากที่ใดที่เจาะทะลุบริเวณหน้าผากของเขา เป็นรูขนาดใหญ่ให้เห็น

พระองค์ยักษ์รูปนี้ได้สูญเสียจิตวิญญาณพระไปแล้ว ถึงแม้วันเวลาจะผ่านไปนับไม่ถ้วน ผ่านลมผ่านฝนมาเนิ่นนาน แต่กายเนื้อของเขายังคงอยู่ กายเนื้อของเขาเสมือนดั่งหล่อขึ้นมาจากเหล็ก แข็งแกร่งยากจะหาใดเทียม

กระทั่งเคยมียอดฝีมือที่ทดลองทำการเคลื่อยย้ายพระรูปนี้ แต่ ไม่ว่าจะใช้พลังจนสุดกำลังก็ไม่สามารถทำให้เคลื่อนที่ไปได้!

ที่ฝอเหย่แห่งนี้ ธิดาราชันฉีหลินได้มองเห็นวัดพุทธที่มีขนาดใหญ่มากยากจะหาใดเทียม แม้ว่าวัดนี้จะมีหลายส่วนที่พังทลายลงมาแล้ว แต่นับว่ายังอยู่ในสภาพดี ที่ตรงนี้มีพระอริยสงฆ์แต่ละองค์ที่หมอบกราบกับพื้น อีกทั้งรอบข้างยังมีภิกษุ และสาวกนับพันนับหมื่นที่หมอบกราบกับพื้นอยู่