ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2018

คนกลุ่มนี้มีทั้งผู้ชายและผู้หญิง พลันขวางทางของหลี่ชิเย่ทั้งสามคนเอาไว้ อีกทั้งกลุ่มนี้มีท่าทีที่ไม่ธรรมดา แค่มองเห็นก็รู้ว่ามีชาติกำเนิดที่ไม่ธรรมดา

ท่ามกลางกลุ่มนักศึกษาชายหญิงกลุ่มนี้ หนึ่งในจำนวนนั้นที่เป็นผู้นำไม่ได้แปลกหน้าสำหรับหลี่ชิเย่ เขาก็คือผู้นำของศตาคารยุวกษัตริย์หกกระบี่!

นอกจากยุวกษัตริย์หกกระบี่แล้ว ยังมีอีกผู้หนึ่งที่หลี่ชิเย่ไม่รู้สึกแปลกหน้า คนผู้นี้ก็คือนักศึกษาของศตาคารผู้ที่เคยถูกหนึ่งฝ่ามือของหลี่ชิเย่ตบจนปลิวนามเย่เฉี่ยวเซียง

ในขณะนี้เย่เฉี่ยวเซียงทำตัวน่ารักน่าเอ็นดูยิ่งยืนอยู่ข้างกายผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้สวมใส่ชุดหงส์ บนชุดหงส์ได้ปักขนนกยูงเอาไว้ แลดูงดงามยิ่งนัก บริเวณแขนเสื้อของนางยังสลักหยกใสเอาไว้ มีความสูงส่งยิ่งนัก มีกลิ่นอายที่สยบและข่มผู้คน มีท่าทีของความเป็นผู้สูงส่ง

คนกลุ่มนี้มาด้วยท่าทีที่ดุดัน พลันที่มองเห็นก็รู้ได้ทันทีว่าไม่ได้เป็นมิตรแน่นอน แต่ทว่า เดิมยุวกษัตริย์หกกระบี่ที่มาด้วยท่าทีดุดันเมื่อมองเห็นเหมยซู่เหยาที่เดินหัวเราะต่อกระซิกมากับหลี่ชิเย่แล้วถึงกับตะลึงอยู่ตรงนั้น ท่าทีดูอ่อนลงไม่น้อยทีเดียว

สำหรับเถาถิงนั้นเมื่อมองเห็นคนกลุ่มนี้ที่เดินเข้ามาด้วยท่าทีดุดัน นางถึงกับมีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที นางรู้ว่าคนกลุ่มนี้มาเพราะตัวของนาง

เทพธิดาเหมย…ยุวกษัตริย์หกกระบี่รู้สึกตกใจอย่างยิ่งเมื่อมองเห็นเหมยซู่เหยาเดินมาด้วยกันกับหลี่ชิเย่ และรู้สึกเหนือความคาดคิดอย่างยิ่ง เขาไม่เข้าใจจริงๆ ว่า เจ้าหนูคนนี้มีเสน่ห์ตรงไหนกันแน่ เริ่มจากเมี่ยวฉานที่โอนอ่อนคล้อยตามยิ่งนัก เวลานี้ก็มาเดินอยู่ด้วยกันกับเทพธิดาเหมย นับว่าเป็นเรื่องที่ไม่สามารถอธิบายได้

ผู้หญิงที่อยู่ข้างกายเย่เฉี่ยวเซียงเมื่อมองเห็นเหมยซู่เหยาก็มีสีหน้าที่บึ้งตึงนิดหนึ่ง แต่ยังคงเปี่ยมด้วยความมั่นใจ นางเอ่ยขึ้นมาช้าๆ ว่า “เทพธิดาเหมย วันนี้พวกเราต้องรบกวนอารมณ์สุนทรีของท่านแล้ว วันหลังค่อยขออภัยต่อเทพธิดาเหมย วันนี้พวกเรามีบุญคุณความแค้นส่วนตัวที่ต้องสะสาง ดังนั้น ขอให้เทพธิดาเหมยโปรดอำนวยความสะดวกให้บ้าง”

ผู้หญิงคนนี้พูดจาด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม แน่นอน การที่นางพูดคำพูดลักษณะเช่นนี้ออกมา ก็นับว่าให้ความเกรงใจต่อเหมยซู่เหยามากแล้ว จะอย่างไรเสียเหมยซู่เหยาคือสุดยอดอัจฉริยะบุคคลของจวนราชัน นางจึงให้เกียรติเหมยซู่เหยาเต็มที่

เหมยซู่เหยามองดูหลี่ชิเย่แล้วนางถึงกับยิ้มออกมา ต่อให้นางไม่รู้ถึงต้นสายปลายเหตุของเรื่องราว แต่นางก็พอจะเดาออกได้บ้าง นางจึงเอ่ยขึ้นมาช้าๆ ว่า “เรื่องนี้ก็ไม่เห็นจะเป็นเรื่องเลวร้ายอะไร ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าก็ไม่เหมาะที่จะฝืนตัดสินใจด้วยตนเอง” กล่าวพลางถอยไปอยู่ด้านข้างด้วยใบหน้าที่แฝงด้วยรอยยิ้ม

ท่าทีของเหมยซู่เหยาทำเอาเถาถิงตะลึงงันโดยสิ้นเชิง นางไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรยามหน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้เหมยซู่เหยาพลันถอนตัวอย่างกะทันหัน นางยังเข้าใจว่าเหมยซู่เหยาจะออกปากไกล่เกลี่ย จะอย่างไรเสียด้วยศักยภาพและฐานะของเหมยซู่เหยา ไม่แน่นักอาจทำให้จากศัตรูกลายเป็นมิตรก็เป็นได้

เถาถิงกลับไม่รู้ว่าเหมยซู่เหยาขี้คร้านจะไปสนใจเท่านั้นเอง เนื่องจากฝ่ายที่เสียเปรียบไม่ใช่หลี่ชิเย่ แต่เป็นพวกของยุวกษัตริย์หกกระบี่! ถ้าหากนางเข้าไปขัดขวางหละก็ เท่ากับเป็นการช่วยเหลือพวกของยุวกษัตริย์หกกระบี่ แต่พวกของยุวกษัตริย์หกกระบี่กลับไม่รู้หรอกว่าตัวเองกำลังมีภัยถึงแก่ชีวิต หากเหมยซู่เหยาเข้าไปขัดขวาง พวกเขากลับจะคิดว่าเหมยซู่เหยาชอบเส่เรื่องของคนอื่น ทำให้พวกเขาต้องเสียการ

ในเมื่อทำดีแล้วไม่ได้ดีและถูกคนอื่นด่าว่า แล้วใยเหมยซู่เหยาจะต้องไปกังวลถึงความปลอดภัยของพวกยุวกษัตริย์หกกระบี่กันเล่า

ยุวกษัตริย์หกกระบี่ถึงกับโล่งอกเมื่อเห็นเหมยซู่เหยาฉากออกไป ผู้หญิงคนนั้นแสดงคารวะแบบจีนต่อเหมยซู่เหยา และกล่าวว่า “เทพธิดาเหมย วันหน้าหากมีโอกาสร่วมสังสรรค์สักครั้ง” ผู้หญิงคนนี้ยังเข้าใจว่าเหมยซู่เหยาหวั่นเกรงต่อศักยภาพที่อยู่เบื้องหลังของนาง จึงให้เกียรตินาง

เหมยซู่เหยาเพียงอมยิ้มไม่อยากกล่าวมากความ จะอย่างไรเสียพวกเขาคิดรนหาที่ตายเอง คนอื่นจะขวางก็คงขวางไม่อยู่

เวลานี้หลี่ชิเย่มีท่าทียิ้มๆ มองดูบรรดานักศึกษาที่ล้อมตนเองกับเถาถิงเอาไว้ด้วยความเหนื่อยหน่าย และกล่าวว่า “มีเรื่องอะไรรึ?”

“คุณหนู เป็นนังสารเลวผู้นี้ที่สมคบคนเถื่อน…” เวลานี้เย่เฉี่ยวเซียงได้ชี้หน้าด่าเถาถิงที่ยืนอยู่ข้างกายหลี่ชิเย่

ตบปาก…เย่เฉี่ยวเซียงพูดยังไม่ทันจบ หลี่ชิเย่พลันหนึ่งฝ่ามือที่ตบเข้าไป เพียะหนึ่งฝ่ามือนี้พลันตบจนเย่เฉี่ยวเซียงกระเด็นออกไป ตบจนนางต้องกระอักเลือดออกมาคำหนึ่ง ถือเป็นการยั้งมือของหลี่ชิเย่แล้ว หาไม่หละก็ แค่หนึ่งฝ่ามือก็เอาชีวิตของนางได้แล้ว

หลี่ชิเย่ลงมือได้รวดเร็วเหลือเกิน ทุกกคนไม่ได้เตรียมป้องกันเอาไว้ คิดจะลงมือเข้าขวางแต่สายไปเสียแล้ว เย่เฉี่ยวเซียงถูกหนึ่งฝ่ามือจนตัวปลิวออกไป พลันทำให้ยุวกษัตริย์หกกระบี่และผู้หญิงคนนั้นทั้งตระหนกทั้งโกรธ

อาศัยฐานะของพวกเขาทื่อยู่ในสถาบันศึกษาเทพเจ้า อาศัยกำลังของพวกเขา จะมีใครสักกี่คนในสถาบันศึกษาเทพเจ้ากล้าตบหน้าคนที่อยู่ข้างกายของพวกเขา เพียงเพราะคำพูดที่ไม่เข้าหูคำหนึ่ง การตบหน้าของเย่เฉี่ยวเซียงก็เท่ากับตบลงบนหน้าของพวกเขา นี่เป็นการประกาศความเป็นศัตรูกับพวกเขานะเนี่ย!

“เจ้าบังอาจมากเกินไปแล้ว!” ในขณะนี้ยุวกษัตริย์หกกระบี่โกรธมากชักกระบี่ออกมาอยู่ในมือ เป็นกระบี่ศักดิ์สิทธิ์สองเล่มซ้ายขวา ดวงตาทั้งสองพวยพุ่งปณิธานการฆ่าออกมา กล่าวน่าครั่นคร้ามออกมาว่า “สถาบันศึกษาเทพเจ้าหาใช้ที่ที่ให้เจ้าทำตามอำเภอใจได้!”

ถ้าหากที่ตรงนี้ไม่ใช่สถาบันศึกษาเทพเจ้าหละก็ ยุวกษัตริย์หกกระบี่ลงมือทันทีไปแล้ว จะขอสังหารหลี่ชิเย่เสียก่อนแล้วค่อยว่ากัน เพียงแต่การจะฆ่าคนตามอารมณ์ทำให้เขามีความกังวลอยู่