ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2028

ใบอ่อนชาสัจธรรมสิบสองสายทุกใบล้วนแล้วแต่มีกฎเกณฑ์สัจธรรมล้อมรอบอยู่สิบสองสาย ยามที่ใบอ่อนถูกประคองเต็มสองฝ่ามือนั้น เสมือนหนึ่งบทสัจธรรมถูกประคองอยู่ในมืออย่างนั้น เหมือนว่านาทีนี้ฟ้าดินหมื่นสัจธรรมล้วนแล้วแต่ถูกประคองเอาไว้บนฝ่ามืออย่างนั้น มีความรู้สึกที่ลึกลับพิสดารอย่างหนึ่ง

ไม่รู้ว่ามีนักศึกษาจำนวนเท่าไรที่ต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างแรง เมื่อมองเห็นใบชาสัจธรรมสิบสองสายเต็มกำมือหลี่ชิเย่ ไม่ต้องพูดถึงประคองมาเต็มสองมือ ต่อให้ให้ใบอ่อนพวกเขาแค่ใบเดียวก็ได้รับประโยชน์ไม่สิ้นแล้ว

สมควรทราบว่า ใบชาสัจธรรมห้าสายเพียงใบเดียวก็สามารถช่วยคนจากความเป็นความตายได้แล้ว สามารถดึงเอาคนที่กำลังอยู่ระหว่างความเป็นความตายจากธาตุไฟเข้าแทรกกลับมาได้ ย่อมสามารถจินตนาการได้ว่าใบชาสัจธรรมสิบสองสายจะมีความน่ากลัวเพียงใด

แม้ว่าจะไม่มีนักศึกษาคนใดที่ได้เคยกินใบชาสัจธรรมสิบสองสายมาก่อน แต่ว่าสามารถจินตนาการได้ว่า ใบชาสัจธรรมสิบสองสายหนึ่งใบเกรงว่าสามารถทำให้บุคคลผู้นั้นเข้าใจแจ่มแจ้งในสัจธรรม สามารถไล่ย้อนกลับไปถึงต้นกำเนิด แม้ว่าใบชาสัจธรรมสิบสองสายนี้ไม่สามารถทำให้ทักษะก้าวหน้า แต่สามารถทำให้เหมือนมองเห็นแสงสว่าง ช่วยให้มองเห็นความลึกซึ้งพิสดารที่แท้จริงในขณะที่พินิจพิเคราะห์เรื่องราว ผลที่ได้จากสิ่งนี้ช่างเป็นสิ่งที่ประเมินค่าไม่ได้อย่างไร

เหมือนดั่งเช่นเคล็ดราชันแขนงหนึ่ง เจ้าเพียรพยายามด้วยความยากลำบากเช่นใดก็ไม่สามารถบรรลุได้ แต่ด้วยใบชาสัจธรรมสิบสองสายเพียงใบเดียว กลับสามารถทำให้จิตใจของเจ้าแจ่มแจ้งเข้าใจถึงสรรพวิชาได้ ทำให้เจ้าเข้าใจอย่างถ่องแท้ในเคล็ดราชันนี้ภายในเวลาเพียงชั่วข้ามคืนเดียว

ย่อมสามารถจินตนาการได้ ใบชาสัจธรรมสิบสองสายเช่นนี้มีความล้ำค่าเช่นใด และน่าทึ่งเพียงใด ขณะที่หลี่ชิเย่ในเวลานี้กลับประคองใบอ่อนชาสัจธรรมสิบสองสายมาเต็มสองฝ่ามือ ช่างเป็นเรื่องที่ทำให้ผู้คนต้องน้ำลายสอเพียงใด

หลี่ชิเย่มองดูใบชาสัจธรรมในมือ หัวเราะทีหนึ่งและกล่าวว่า “ชาเยี่ยม แต่นั่นจำเป็นต้องมีกาที่ดี ยิ่งต้องมีน้ำที่ดี และฟืนที่ดี”

ครั้นเอ่ยมาถึงตรงนี้แล้ว หลี่ชิเย่แหงนหน้าขึ้นและยิ้มกล่าวว่า “นังหนู ข้าจำได้ว่าสถาบันศึกษาเทพเจ้ามีกาและน้ำอย่างดีอยู่กระมัง”

“คุณชายอภินิหารเหลือเกิน” เวลานี้ปรากฏเสียงที่ใสกังวานดังขึ้นมา ไพเราะเสนาะหูยิ่งนัก เหมือนหนึ่งเป็นเสียงจากเซียนนาทีนี้มองเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่ท่ามกลางเมฆา บุคลิกและความสามารถสุดยอดในหล้า รูปโฉมงดงามไม่อาจหาสิ่งใดมาเทียบเทียม ยามที่นางยืนอยู่ท่ามกลางเมฆา เสมือนดั่งเป็นเทพธิดาอย่างนั้น

“อาจารย์เชียนเสวียน” นักศึกษาจำนวนไม่น้อยที่ร้องออกมาด้วยความตระหนก เมื่อมองเห็นผู้หญิงที่ยืนอยู่ท่ามกลางเมฆานั่น ไม่รู้ว่ามีนักศึกษาจำนวนเท่าไรที่แหงนหน้าขึ้นมอง และใฝ่ฝันให้ได้มาเช่นนี้ แม้แต่นายน้อยทะยานฟ้าที่เป็นสุดยอดอัจฉริยะบุคคลก็ยังต้องเหม่อลอยเมื่อได้เห็นท่วงท่าที่สุดยอดในหล้าเช่นนี้

ผู้หญิงที่ยืนอยู่บนเมฆาก็คืออวี่เชียนเสวียนแห่งสถาบันศึกษาเทพเจ้านั่นเอง เรียกได้ว่าเป็นอาจารย์ที่รูปโฉมงดงามมากที่สุด นางที่มีชาติกำเนิดมาจากจวนกู่มีความสูงส่งยิ่งนัก แม้แต่ระดับอย่างนายน้อยทะยานฟ้าก็เทียบกันไม่ติด ยิ่งกว่านั้นนางยังลึกล้ำยากจะหยั่งถึง ไม่มีใครรู้ถึงรายละเอียดเกี่ยวกับทักษะยุทธของนาง นางที่เพียบพร้อมด้วยความสามารถและรูปโฉมในตัว ไม่รู้ว่าเป็นที่แหงนหน้ามองของผู้คนจำนวนเท่าไร

“ชงสักกาเถอะ” หลี่ชิเย่ยิ้มและสั่งการออกไป

“เชียนเสวียนจะไปขอจากทางสถาบันเดี๋ยวนี้” อวี่เชียนเสวียนยิ้มละมุนละไม บุคลิกและความสามารถสุดยอดในหล้าหายตัวไปในพริบตาเดียว

อวี่เชียนเสวียนไปเร็วมาเร็ว เพียงครู่เดียวกับกลับมาแล้ว

“ทั้งหมดเข้ามากันเลย” สัจธรรมในมือ ของหลี่ชิเย่คลี่ออก พลันพาดผ่านจากกึ่งกลางเขาออกมาเสมือนเป็นสะพานที่ทอดยาวตรงไปถึงด้านหน้าของพวกเหมยซู่เหยา

ในเวลานี้ เหมยซู่เหยา อวี่เชียนเสวียน หลิวจินเซิ่นต่างทยอยกันก้าวขึ้นไปบนสะพานยาว ก้าวเดินไปถึงใต้ต้นชาสัจธรรม

ในเวลานี้ อวี่เชียนเสวียนได้นำเอาสิ่งต่างๆ แต่ละชิ้นมาจัดวางให้เรียบร้อย โต๊ะหยกวางขวางด้านหน้า จัดวางเก้าอี้ศักดิ์สิทธิ์ให้เรียบร้อย จุดไฟในเตา…ง่วนอยู่กับงาน

หลิวจินเซิ่นและเหมยซู่เหยาก็ลงมือช่วย เพียงชั่วพริบตาเดียวก็จัดวางทุกอย่างจนเสร็จสิ้น หลี่ชิเย่ก็ไม่เกรงใจแม้แต่น้อย นั่งลงตรงเก้าอี้ศักดิ์สิทธิ์ที่จัดวางไว้ตรงกลาง

“บรรดาตาเฒ่าของสถาบันศึกษาเทพเจ้าชอบที่จะจิบน้ำชาดีๆ นี่แหละ” หลี่ชิเย่ถึงกับหัวเราะมองดูเครื่องครัวเหล่านี้แล้ว และกล่าวว่า “ไม้โบราณดาวรุ่งสางคือฟืนต้มชาชั้นเลิศ บวกกับเตาทองแดงเซียนดึกดำบรรพ์หนึ่งเตา เครื่องครัวลักษณะเช่นนี้จะต้องเป็นชาชั้นเลิศจึงจะคู่ควร”

“ยังมีชุดกาน้ำชาและถ้วยเหยากวงจื่อเซียน” อวี่เชียนเสวียนยิ้มละมุนละไมและกล่าวว่า “ผู้เฒ่าม่อได้ยินว่าคุณชายต้องการต้มชา ดังนั้น จึงได้มอบชุดถ้วยและกาน้ำชาชั้นดีให้เป็นพิเศษ โดยปรกติแล้วผู้เฒ่าม่อยังเสียดายไม่อยากนำออกมาใช้ นานๆ ครั้งจึงจะนำออกมาชงชาสัจธรรมเสียที”

คำพูดของอวี่เชียนเสวียนได้ทำให้ภายในใจของนักศึกษาจำนวนไม่น้อยรู้สึกเย็นวาบ ผู้เฒ่าม่อหมายถึงอาจารย์ผู้มีอาวุโสสูงสุดของสถาบันศึกษาเทพเจ้า เขาเคยสอนนักศึกษาที่ยอดเยี่ยมมาจำนวนมาก เคยสอนกระทั่งจอมเทพ และเซียนหวัง ปรกติแล้วน้อยคนนักที่จะได้พบเห็นอาจารย์ผู้นี้

“ตาเฒ่าอย่างข้ามาเป็นผู้ทำงานหนักก็แล้วกัน แม่นางทั้งสองคอยต้มชาก็พอแล้ว” ในเวลานี้หลิวจินเซิ่นเลิกแขนเสื้อจับเอาขวานขึ้นมา ถึงกับนั่งผ่าไม้โบราณดาวรุ่งสาง

เพียงครู่เดียวอวี่เชียนเสวียน และเหมยซู่เหยาก็ได้ตั้งเตาทองแดงเซียนดึกดำบรรพ์เรียบร้อย เริ่มทำการติดไฟเพื่อเตรียมการต้มชา

ในเวลานี้ หลี่ชิเย่นั่งเอ้อระเหยอยู่ตรงนั้น หลับตาพักผ่อนกายา หลังพิงเก้าอี้ศักดิ์สิทธิ์ เสมือนดั่งได้นอนหลับไปแล้ว

ขวานในมือของหลิวจินเซิ่นที่ผ่าลงไปยังไม้โบราณดาวรุ่งสางแต่ละที ได้ผ่าให้ไม้โบราณดาวรุ่งสางแต่ละชิ้นกลายเป็นเส้นเล็กๆ เมื่อมองดูให้ละเอียดก็จะพบว่า ทุกๆ เส้นล้วนแล้วแต่ ผ่าไปตามแนวลายของดาว ดูเรียบร้อยยิ่งนัก เป็นฝีมือที่ประณีตละเอียดอ่อนมาก

ขณะที่อวี่เชียนเสวียน ทำหน้าที่คอยควบคุมการต้มชา เหมยซู่เหยาทำหน้าที่พัดและคอยควบคุมด้านไฟ ท่าทีของพวกนางดูเป็นธรรมชาติ อิสระและสบายๆ ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นงานหนักแต่อย่างใด

ผู้คนจำนวนมากที่มองเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้าแล้วมักจะละเลยตัวของหลิวจินเซิ่นอยู่เสมอๆ จะให้ความสนใจแต่อวี่เชียนเสวียน และเหมยซู่เหยา มองเห็นผู้หญิงที่สุดยอดเช่นอวี่เชียนเสวียนกับเหมยซู่เหยา พวกนางก็เป็นได้แค่คนที่คอยควบคุมด้านไฟและต้มชาเท่านั้น