ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2063

ตูม ตูม ตูมทันใดนั้นปรากฏเสียงดังตูมตามขึ้นที่สถาบันศึกษาเทพเจ้า ทั่วทั้งสถาบันศึกษาเทพเจ้าสั่นไหวโคลงเคลงไปมาไม่หยุด เสมือนหนึ่งแผ่นดินไหวครั้งใหญ่มาถึงอย่างนั้น

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?” จากการที่สถาบันศึกษาเทพเจ้าเกิดสั่นไหวโคลงแคลงขึ้นอย่างกะทันหัน สร้างความตระหนกให้กับนักศึกษาของสถาบันศึกษาเทพเจ้าจำนวนไม่น้อยทีเดียว

ท่ามกลางตูม ตูม ตูมเสียงที่ดังขึ้นเป็นระลอกเช่นนี้ มองเห็นภูเขาจำนวนไม่น้อยของสถาบันศึกษาเทพเจ้าที่พังถล่มลงมา และมีตำหนักแลหอโบราณที่เกิดการแตกละเอียดไป

สมควรทราบว่า พื้นที่อันเป็นที่ตั้งของสถาบันศึกษาเทพเจ้าที่กว้างใหญ่ไพศาลแห่งนี้ล้วนแล้วแต่เคยผ่านการปลุกเสกลงยันต์จากเซียนหวังมาก่อน มันจึงมีความมั่นคงแข็งแรงมาก ท่ามกลางแผ่นดินไหวทั่วไปไม่สามารถทำให้มันพังทลายลงมาได้อยู่แล้ว แต่ทว่า เวลานี้สถาบันศึกษาเทพเจ้ากลับมีสถานที่จำนวนไม่น้อยที่ปรากฏการพังถล่มลงมา

“นี่มันหาใช่พื้นที่ของสถาบันศึกษาเทพเจ้าที่กำลังพังถล่มลงมา แต่เป็นช่องว่างสถาบันศึกษาเทพเจ้าของพวกเราที่กำลังพังถล่มลงมา” มีนักศึกษาจากจวนราชันเท่านั้นที่มองออกถึงเส้นสนกลใน ถึงกับพูดออกมาด้วยความตกใจ

เสียงแว้งค์แต่ละเสียงที่ดังขึ้น ในเวลานี้เอง โลกดึกดำบรรพ์ได้สว่างไสวขึ้นมา มองเห็นบนท้องฟ้าปรากฎเส้นรุ้งเส้นแวงแต่ละเส้นขึ้นมา ทุกๆ เส้นรุ้งเส้นแวงพาดผ่านโลกนี้ไป ด้วยเส้นรุ้งเส้นแวงแต่ละเส้นเช่นนี้ที่พาดสลับกันไปมา ได้กลายเป็นเหมือนเป็นแหขนาดใหญ่โตมโหฬารปากหนึ่ง ทำการครอบโลกดึกดำบรรพ์ทั้งหมดรวมทั้งสถาบันศึกษาเทพเจ้าเอาไว้ภายใน

ขณะที่ม่านแหที่คลุมไปทั่วพื้นที่ของโลกดึกดำบรรพ์เรียกได้ว่าใหญ่โตมโหฬารเหลือเกิน พื้นที่ทั้งหมดของสถาบันศึกษาเทพเจ้าเมื่ออยู่ภายใต้ม่านแหขนาดยักษ์นี้ยังแค่กินพื้นที่ได้แค่ตาข่ายช่องหนึ่งเท่านั้น ย่อมสามารถจินตนาการได้ว่าโลกดึกดำบรรพ์นี้มีความกว้างใหญ่ไพศาลเพียงใด และสามารถดูออกว่า บางทีที่ตรงนี้อาจเคยเป็นโลกที่กว้างใหญ่ไพศาลที่ไร้ขอบเขตสิ้นสุดมาก่อน และสุดท้ายแล้วโลกที่กว้างใหญ่ไพศาลเช่นนี้อาจถูกทอดทิ้งไป

“นี่มันเป็นพิกัดช่องว่างที่ถูกสร้างขึ้นมาจากราชันเซียนเฟยและราชันเทพจงหนาน” มีอาจารย์ถึงกับพึมพำออกมาด้วยความตกใจ

คร๊ากก คร๊ากก คร๊ากกเสียงปรากฎเสียงแตกละเอียดแต่ละเสียงที่ดังขึ้น ในเวลานี้เอง มองเห็นพื้นดินของสถาบันศึกษาเทพเจ้าปรากฎรอยแยกเป็นริ้วๆ ไม่เพียงพื้นดินที่ปรากฏรอยแยก แม้แต่ช่องว่างทั้งหมดของสถาบันศึกษาเทพเจ้าก็ปรากฎรอยแยกเป็นริ้วๆ เช่นกัน

ทันใดนั้นเอง ภายในสถาบันศึกษาเทพเจ้าไม่ว่าจะเป็นช่องว่างหรือผืนแผ่นดินล้วนแล้วแต่เหมือนกระจกหนามากๆ ถูกกระแทกอย่างแรงเข้าให้ ทำให้ปรากฏเป็นรอยร้าวจำนวนนับไม่ถ้วน ด้วยจำนวนรอยร้าวนับไม่ถ้วนนี้เอง ทำให้ตัวของสถาบันศึกษาเทพเจ้าดูไปแล้วเหมือนแค่แตะเบาๆ ก็คงแตกกระจายเกลื่อนเต็มพื้นไปหมด

เสียงแตกร้าวคร๊ากก คร๊ากก คร๊ากกดังถี่ขึ้นเรื่อยๆ และเสียงดังก้องมากขึ้นเรื่อยๆ รอยร้าวที่เกิดขึ้นในสถาบันศึกษาเทพเจ้าก็มากขึ้นเรื่อยๆ ในเวลานี้สถาบันศึกษาเทพเจ้ามีสภาพเหมือนเคลื่อนไหวอะไรไม่ได้เลย เต็มไปด้วยรอยแตกร้าวทุกแห่งหน ขืนเป็นเช่นนี้ต่อไป เกรงว่าทุกคนที่อยู่ภายในสถาบันศึกษาเทพเจ้าก็ต้องแตกละเอียดไปด้วย

จากเสียงแตกร้าวที่ดังขึ้น เวลานี้ได้ทำให้นักศึกษาจำนวนมากพบว่า สิ่งนี้ไม่ได้เป็นเพราะมีสิ่งใดที่กำลังกระแทกใส่สถาบันศึกษาเทพเจ้า แต่เป็นอะไรบางอย่างที่กำลังฉุดลากสถาบันศึกษาเทพเจ้า เหมือนว่ามีมือขนาดใหญ่ที่ไร้รูปต้องการจับสถาบันศึกษาเทพเจ้าฉีกให้ขาดกระจุยอย่างนั้น

“เป็นม่านแหของช่องว่าง” ในขณะนี้ มีนักศึกษาอัจฉริยะของสถาบันศึกษาเทพเจ้าที่ได้สติกลับมา กล่าวด้วยเสียงอันดังว่า “เป็นโลกดึกดำบรรพ์ที่กำลังขยายตัว พลังของโลกดึกดำบรรพ์กำลังฉีกสถาบันศึกษาเทพเจ้าของพวกเราอยู่”

“คือม่านแหช่องว่าง” ในเวลานี้เอง มีนักศึกษาอัจฉริยะของสถาบันศึกษาเทพเจ้าที่ได้สติกลับมา พูดเสียงอันดังว่า “เป็นการขยายตัวของโลกดึกดำบรรพ์ พลังของโลกดึกดำบรรพ์ที่กำลังกระชากและฉีกสถาบันศึกษาเทพเจ้าของพวกเราอยู่”

เวลานี้ ทุกคนต่างทยอยกันมองขึ้นไปบนท้องฟ้า บนท้องฟ้าในขณะนี้ร่างแหช่องว่างที่เสมือนเป็นแหขนาดใหญ่ปากหนึ่งกำลังดึงและยืดตัวออกไป เหมือนมีพลังที่แข็งแกร่งปราศจากผู้เทียบเทียมได้ดึงช่องว่างทั้งหมดเอาไว้แล้วทำการดึงให้มันขยายตัวออกไป ขณะที่สถาบันศึกษาเทพเจ้าเหมือนถูกเส้นรุ้งเส้นแวงของม่านแหนี้มัดเอาไว้อย่างหนาแน่น แล้วถูกจับดึงให้ขยายตัวออกไปทุกทิศทุกทาง

เมื่อเป็นเช่นนี้ ทั่วทั้งบริเวณที่เป็นสถาบันศึกษาเทพเจ้าซึ่งอยู่ท่ามกลางพลังที่ลากดึงให้ขยายตัวออกไปก็คล้ายดั่งเป็นห้าม้าแยกร่างอย่างนั้น ช่องว่างของสถาบันศึกษาเทพเจ้าทั้งหมดเริ่มแตกร้าว เริ่มแยกออก สุดท้ายกระทั่งแตกสลายไป

“ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ได้เล่า?” นักศึกษาของสถาบันศึกษาเทพเจ้าจำนวนมากไม่เข้าใจว่าภาพเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นได้อย่างไรกัน

“วันนี้มาถึงจนได้ ลงมือเถอะ” เมื่อผู้เฒ่าของสถาบันศึกษาเทพเจ้าเห็นว่าช่องว่างเริ่มแตกละเอียด และแยกออกจากกัน ถึงกับทอดถอนใจออกมาเบาๆ สั่งการกับอาจารย์และผู้เฒ่าทั้งหมด

การแตกและแยกออกจากันของสถาบันศึกษาเทพเจ้าในเวลานี้ หากจะไล่เรียงถึงสาเหตุ ต้องไล่ย้อนกลับไปถึงสิ่งที่ราชันเซียนเฟยและราชันเทพจงหนานได้ทำเอาไว้ในครั้งครานั้น เนื่องจากในครั้งนั้นราชันเซียนเฟยและราชันเทพจงหนานได้ทำการหลอมกลั่นช่องว่างของโลกดึกดำบรรพ์ และทำการสยบโลกดึกดำบรรพ์เอาไว้ใต้สถาบันศึกษาเทพเจ้าโดยตรง

ทว่า จากการสั่งสมมานานวัน พลังของโลกดึกดำบรรพ์ได้ทวีพลังมากขยิ่งขึ้นทุกวัน สุดท้ายแล้ว พลังที่ทำการสยบโลกดึกดำบรรพ์เอาไว้ก็พันธนาการโลกดึกดำบรรพ์เอาไว้ไม่อยู่ ดังนั้น สถาบันศึกษาเทพเจ้าจึงถูกดึงกลับคืนไปยังโลกดึกดำบรรพ์อีกครั้ง ขณะที่ช่องว่างของโลกดึกดำบรรพ์ที่ถูกรวบเอาไว้ได้มีการขยายตัวขึ้นอีกครั้ง

ในระหว่างที่โลกดึกดำบรรพ์ขยายตัวขึ้น สถาบันศึกษาเทพเจ้าซึ่งตั้งอยู่บนตาข่ายๆ หนึ่งย่อมต้องถูกพลังของโลกดึกดำบรรพ์นี้ฉุดกระชากอยู่ ถ้าหากสถาบันศึกษาเทพเจ้าไม่สามารถยับยั้งสถานการณ์เช่นนี้เอาไว้ได้ เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว สถาบันศึกษาเทพเจ้าก็ต้องถูกโลกดึกดำบรรพ์ฉีกจนละเอียดไป