ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2068

ตูม…จังหวะที่สถาบันศึกษาเทพเจ้าได้ทำการตรึงการขยายตัวของโลกดึกดำบรรพ์เอาไว้แล้วนั้น ทันใดนั้นเอง มือขนาดใหญ่พลันยื่นลงมาจากบนท้องฟ้า ตรงเข้าไปคว้าภูเขาลูกหนึ่งที่อยู่ลึกเข้าไปในสถาบันศึกษาเทพเจ้า มองเห็นภูเขาลูกนี้ที่เสมือนดั่งแกะสลักขึ้นมาจากทองและหยก ปรากฎต้นไม้หยกและไม้ศักดิ์สิทธิ์ขึ้นอยู่บนยอดเขา ใบไม้ที่ปลิงไสวไปตามลมได้ส่งเสียงดังแกร้งค์แกร้งค์ที่ไพเราะออกมา

คร๊ากกเสียงแตกละเอียดดังขึ้นมา เห็นมือขนาดใหญ่ข้างนี้จัดการถอนเอาภูเขาลูกนี้ขึ้นมาดื้อๆ นับว่ามือขนาดใหญ่นี้ก็ไม่ได้โลภมากมายนัก เพียงต้องการชิงเอาภูเขาลูกนี้ของสถาบันศึกษาเทพเจ้าไปเท่านั้น

“อย่าคิดทำร้าย…” ขณะที่มือขนาดใหญ่กำลังจะแย่งชิงเอาภูเขานี้ไป ปรากฎเสียงตวาดออกมาด้วยความโกรธทยอยดังออกมาจากสถาบันศึกษาเทพเจ้า มีผู้เฒ่าที่ดีดตัวขึ้นพร้อมกับเสียงตึงกระบี่ศักดิ์สิทธิ์คล้ายดั่งน้ำตกสวรรค์ที่ฟาดฟันลงไปที่มือขนาดใหญ่ข้างนั้น

ได้ยินเสียงดังปุ…เลือดสดๆ กระฉูด มือขนาดใหญ่ข้างนี้ถูกกระบี่ฟันจนได้รับบาดเจ็บในทันที มือขนาดใหญ่ที่ได้รับบาดเจ็บนี้คลายมือออก ได้ยินเสียงปังดังขึ้น ภูเขาที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬารได้ตกลงไปตั้งอยู่ที่เดิม

“สถาบันศึกษาเทพเจ้า ได้เวลาที่จะมอบสุดยอดของวิเศษต่างๆ ออกมาได้แล้ว” เวลานี้ เจ้าของมือขนาดใหญ่ที่ถูกฟันจนได้รับบาดเจ็บได้ปรากฎตัวขึ้น เป็นระดับจอมเทพองค์หนึ่ง เขาคำรามเสียงยาวคำหนึ่ง ด้านหลังของเขาพลันปรากฏจอมเทพเจ็ดองค์โผล่ขึ้นมา

เมื่อระดับจอมเทพทั้งเจ็ดปรากฏตัวขึ้นมา อานุภาพจอมเทพพลันตลบอบอวล ไปทั่ว กลิ่นอายที่น่ากลัวเสมือนดั่งทะเลที่กว้างใหญ่ไพศาลต้องการท่วมปกคลุมสถาบันศึกษาเทพเจ้าจนจมมิดอย่างนั้น

“ลั่วเหวินชาง หยิ่งเฉินอวี่” ในขณะนี้ ดวงตาทั้งสองของอดีตผู้อำนวยการสถาบันศึกษาเทพเจ้าปรากฎภาพเหตุการณ์ในอดีตขึ้นมาอย่างชัดเจนตรงหน้า จ้องมองดูระดับจอมเทพทั้งแปดยิ้มเยาะทีหนึ่ง กล่าวน้ำเสียงเย็นชาว่า “ที่แท้คือกลุ่มแปดเสาหลักนะเนี่ย ใครกันในครั้งนั้นที่คุกเข่าอยู่ด้านนอกของสถาบันอยู่นานไม่ยอมลุกขึ้น!”

กลุ่มแปดเสาหลัก…นักศึกษาสถาบันศึกษาเทพเจ้าจำนวนไม่น้อยรู้สึกตระหนกในใจยิ่งนัก นี่มันคือหนึ่งในกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดของทวีปเจียวเหิงโจวเลยนะ ประกอบด้วยจอมเทพจำนวนแปดองค์

ขณะเดียวกัน นักศึกษาสถาบันศึกษาเทพเจ้าจำนวนไม่น้อยที่รู้สึกไม่เป็นธรรมอยู่ในใจ เนื่องจากจอมเทพที่อยู่ในกลุ่มแปดเสาหลักมีจอมเทพที่เคยเป็นนักศึกษาสถาบันศึกษาเทพเจ้ามาก่อน

“ผู้อำนวยการสถาบัน ทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องในอดีตไปแล้ว” จอมเทพอีกคนที่อยู่ด้านหลังจอมเทพที่ลงมือก่อนเป็นองค์แรกรู้สึกผะอืดผะอมอยู่บ้าง หัวเราะเจื่อนๆ ทีหนึ่งและกล่าวว่า “ผู้อำนวยการสถาบัน สถาบันศึกษาเทพเจ้าจะกลายเป็นอดีต อย่างไรเสียก็ต้องมีผู้ที่แบ่งแยกสถาบันศึกษาเทพเจ้าเป็นส่วนๆ อยู่แล้ว ศิษย์ขอหยิบเอาไปสักส่วนหนึ่ง ย่อมดีกว่าตกเป็นของบุคคลอื่น”

จอมเทพผู้นี้ก็คือลั่วเหวินชางนั่นเอง เขาเคยเป็นนักศึกษาสถาบันศึกษาเทพเจ้า และได้ร่วมกับจอมเทพอื่นๆ ก่อตั้งเป็นกลุ่มแปดเสาหลักขึ้นมา กลายเป็นหนึ่งในองค์กรที่แข็งแกร่งที่สุดของทวีปเจียวเหิงโจว

“หน้าหนาไร้ยางอาย…” มีนักศึกษาด่าออกมาด้วยความดูแคลน เมื่อได้ยินคำพูดของลั่วเหวินชาง

“เฮ่อการทำงานของร้อยเผ่าพันธุ์มักชักช้าแบบนี้แหละ อยากจะทำชั่วแต่ก็ไม่อยากเสียภาพพจน์ ข้ายอมพวกเจ้าจริงๆ” เวลานี้ราชันมารอวี่หลุนหัวเราะเสียงดังและกล่าวว่า “ในเมื่ออยากได้ ก็เอาไปเลย”

ขาดคำ ปรากฏราชันมารอวี่หลุนเปล่งประกายสว่างไสวทั้งตัว พริบตาเดียวนั้นเองร่างจริงของเขาได้มาถึง ตูมอานุภาพราชันรุนแรง ตามติดด้วยเท้าขนาดใหญ่ข้างหนึ่งที่เหยียบลงไป หวังทำลายสถาบันศึกษาเทพเจ้า

แว้งค์ แว้งค์ แว้งค์เสียงสั่นสะเทือนดังขึ้น ระบบป้องกันแต่ละชั้นของสถาบันศึกษาเทพเจ้าปรากฏขึ้นมา ส่งประกายเจิดจ้าละลานตา แนวป้องกันมีความใสเป็นประกายงดงาม อักขระยันต์จอมราชันเซียนหวังไหลเวียน พวยพุ่งเป็นอานุภาพจอมราชันเซียนหวังขึ้นมา

ปัง…เสียงหนึ่งดังขึ้น นาทีนี้แนวป้องกันของสถาบันศึกษาเทพเจ้าได้ป้องกันเท้านั้นของราชันมารอวี่หลุนเอาไว้ได้ พริบตาเดียวนั่นเอง ทั่วทั้งสถาบันศึกษาเทพเจ้าได้ถูกอานุภาพราชันที่น่ากลัวปราศจากผู้เทียบเทียมปกคลุมเอาไว้

จะอย่างไรเสียสถาบันศึกษาเทพเจ้าก่อตั้งขึ้นโดยพวกของราชันเซียนเฟย ธาตุแท้ภายในลึกล้ำยากจะหยั่งถึง เวลานี้ภายในสถาบันศึกษาเทพเจ้าปรากฏแนวป้องกันของจอมราชันเซียนหวัง ต่อให้ราชันมารอวี่หลุนมีชะตาฟ้าถึงสิบสายก็ยังคงถูกต้านเอาไว้ได้

“ยังทำเหม่ออะไร? ในเมื่อหักหน้ากันอย่างเปิดเผยไปแล้ว หรือว่ายังคิดจะเป็นหญิงพรหมจรรย์อย่างนั้นรึ?” เวลานี้ราชันมารอวี่หลุนหัวเราะกล่าวต่อจอมเทพของกลุ่มแปดเสาหลักว่า “ยังไม่ลงมือตอนนี้จะรอจนถึงเมื่อไหร่กัน?”

ตูมเสียงหนึ่งดังขึ้น ราชันมารอวี่หลุนร้องเสียงดังขึ้นมา ชะตาฟ้าสิบสายลอยอยู่เหนือศีรษะ พริบตาเดียวนั่นเอง พลังของชะตาฟ้าตลบอบอวลท่ามกลางฟ้าดิน ทั่วฟ้าดินเสมือนหนึ่งถูกพลังที่น่ากลัวปราศจากผู้ต่อกรดันจนระเบิดอย่างนั้น

“เปิด…” เวลานี้ราชันมารอวี่หลุนคำรามเสียงยาว ในมือถือค้อนยักษ์ที่มีกฎเกณฑ์จอมราชันแตละสายที่ทิ้งตัวลงมาดั่งน้ำตกสวรรค์ พริบตาเดียวนั้นเอง ค้อนยักษ์ของเขาได้ทุบลงมา ได้ยินเสียงดั่งสนั่นปัง ทั่วทั้งสถาบันศึกษาเทพเจ้าเกิดการสั่นไหวโคลงแคลงขึ้นมา

ภายในสถาบันศึกษาเทพเจ้า สีหน้าของผู้คนจำนวนมากเปลี่ยนไปมาก ทุกคนล้วนแล้วแต่รู้สึกเหมือนถูกค้อนยักษ์ทุบลงกลางอกอย่างแรง สำหรับนักศึกษาสถาบันศึกษาเทพเจ้ายิ่งไม่ต้องพูดถึง หวั่นไหวจนใบหน้าซีดเผือด

นี่คือจอมราชันที่มีชะตาฟ้าสิบสาย เรียกได้ว่าพลันที่เขาลงมือสามารถเผาผลาญท้องฟ้าต้มน้ำทะเลให้เดือดได้ เป็นผู้ดำรงอยู่ในฐานะสามารถทำลายทุกสรรพสิ่งได้

“ทำลาย…” ในขณะนี้จอมเทพทั้งแปดของกลุ่มแปดเสาหลักก็ทยอยกันลงมือ เนื่องจากพวกเขาได้หักหน้ากันอย่างเปิดเผยไปแล้ว จึงไม่มีสิ่งใดที่จะต้องแอบซ่อนเอาไว้อีก ถือโอกาสตอนนี้ชิงเอาสิ่งที่ต้องการมาให้ได้เสียก่อน

“ตั้งมั่นในตำแหน่งของตนเอาไว้…” เวลานี้เสียงของอดีตผู้อำนวยการสถาบันศึกษาเทพเจ้าคำรามเสียงยาวทีหนึ่ง ระบบป้องกันทั้งหมดของสถาบันศึกษาเทพเจ้าถูกปลุกให้ตื่นขึ้น พริบตาเดียวนั้นเอง อักขระยันต์นับไม่ถ้วนของจอมราชันเซียนหวังสถาบันศึกษาเทพเจ้าพวยพุ่งขึ้นมา ดุจดั่งลาวาเหลวที่พวยพุ่งขึ้นมา ปรากฎสว่างไสวไปทั่วสถาบันศึกษาเทพเจ้า กลับกลายเป็นค่ายกลขนาดยักษ์ทีปราศจากผู้เทียบเทียม.Aileen-novel.

ทันใดนั้นเอง ภายในสถาบันศึกษาเทพเจ้าปรากฎร่างเงาที่สูงตระหง่านปราศจากผู้ต่อกร เช่นราชันเซียนเฟย ราชันเทพจงหนาน ราชันเซียนหมิงเหริน ราชันเซียนเฟยหยาง ราชันเซียนฉวี่เจิน ราชันเซียนเฮ่าไห่ เทพโบราณกุยฝาน เซียนหวังอิเย่…เป็นต้น ราชันเซียนและเซียนหวังแต่ละองค์ที่ปราศจากผู้ต่อกรในหล้าล้วนแล้วแต่เคยทำการปลุกเสกให้กับสถาบันศึกษาเทพเจ้ามาก่อน พวกเขาต่างเคยถ่ายทอดพลังที่ปราศจากผู้ต่อกรให้กับสถาบันศึกษาเทพเจ้ามาก่อน

“คึกครื้นขนาดนี้แล้วจะพลาดได้อย่างไรเล่า!” เวลานี้ราชันเซียนไป่เลี่ยนหัวเราะเสียงดัง เสกเอาเตาศักดิ์สิทธิ์ออกมาเตาหนึ่ง ได้ยินเสียงดังตูมเปลงเพลิงที่ร้อนแรงดั่งคลื่นยักษ์เทราดลงมาอย่างไม่ขาดสาย ทำการเผาผลาญระบบป้องกันของสถาบันศึกษาเทพเจ้าไปทั่ว

“นั่นหน่ะสิ ไหนๆ ก็มาแล้วไฉนจะต้องหลบซ่อนตัวเล่า” เวลานี้บนท้องฟ้าปรากฏคนผู้หนึ่งโผล่ขึ้นมา คนผู้นี้เหมือนเมฆหมอกที่ล่องลอย มีความเลือนรางอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่มองเห็นเขายืนอยู่ตรงนั้นแหละ แต่ก็ดูเหมือนไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้อย่างนั้น