ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2078

อาจกล่าวได้ว่า ราชันเจี้ยนตี้คือจอมราชันที่โดดเด่นที่สุด ซึ่งสิ่งนี้ก็เพียงพอที่จะบ่งบอกถึงธาตุแท้ภายในตระกูลเฉี่ยน นอกเหนือจากตระกูลเฉี่ยนจะมีราชันซื่อตี้ที่เป็นจอมราชันปราศจากผู้ต่อกรในหล้าแล้ว ยังได้ให้กำเนิดราชันเจี้ยนตี้ที่เป็นจอมราชันระดับอัจฉริยะยากจะหาใดเทียมในหล้าอีกด้วย กระทั่งเรียกได้ว่าขาดอยู่เพียงแค่นิดเดียวก็สามารถกลายเป็นจอมราชันที่มีชะตาฟ้าสิบสองสายเช่นเดียวกันกับราชันซื่อตี้แล้ว

ถึงแม้ว่าราชันเจี้ยนตี้จะมีชะตาฟ้าเพียงสิบเอ็ดสาย แต่ว่าด้วยสายเลือดเซิ่นฉวนของเขา อย่างน้อยก็สามารถชดเชยด้านชะตาฟ้าที่ด้อยไปได้ไม่มากก็น้อย ด้วยสาเหตุนี้เอง จึงมีการลือกันว่ามีความเป็นไปได้ที่ราชันเจี้ยนตี้จะได้เป็นผู้สืบทอดของราชันซื่อตี้ในอนาคต

แน่นอน กล่าวสำหรับฐานะบนสวรรค์ของราชันเจี้ยนตี้ก็มีคำตำหนิเล็กๆ น้อยๆ จากคนบางคน เนื่องจากฐานะบนสวรรค์ของราชันซื่อตี้ก็นับว่ามีความสำคัญมากพอแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นเขายังได้ปกครองเทียนฉวน ซึ่งเป็นองค์กรจอมราชันที่น่าสยองขวัญยากจะหาใดเทียม

ถ้าหากว่าราชันเจี้ยนตี้ได้เป็นจอมราชันชะตาฟ้าสิบสองสายได้จริงๆ เช่นนั้นแล้วตระกูลเฉี่ยนก็จะมีจอมราชันชะตาฟ้าสิบสองสายถึงสององค์ ด้วยกำลังของตระกูลเฉี่ยนเพียงพอที่จะบดขยี้ทำลายทุกๆ สายสำนักราชันเซียนในหล้าได้ กระทั่งลำพังอาศัยแค่ตระกูลเฉี่ยนของพวกเขาก็สามารถทำลายล้างเผ่าสวรรค์ทั้งเผ่า กระทั่งเผ่าพันธุ์ทั้งหมดของสิบสามทวีปได้!

บางทีก็อาจเป็นเพราะอย่างนี้นี่เอง ทุกคนจึงไม่ต้องการเห็นราชันเจี้ยนตี้กลายเป็นจอมราชันที่มีชะตาฟ้าสิบสองสายกระมัง มิฉะนั้นหละก็ อำนาจของตระกูลเฉี่ยนจะคุกคามต่อสิบสามทวีปมากเหลือเกิน

“ชื่อของท่านปรมาจารย์ก้องอยู่ในรูหู!” เวลานี้ราชันเจี้ยนตี้ก้าวเดินเข้าไป จ้องมองดูหลี่ชิเย่ ยังคงเปี่ยมด้วยความพาล

หลี่ชิเย่มองดูราชันเจี้ยนตี้แล้วถึงกับเผยรอยยิ้มออกมาเต็มใบหน้า กล่าวอย่างช้าๆ ว่า “ลูกหลานของตระกูลเฉี่ยนนับว่ามีฝีมืออยู่บ้างโดยแท้ เพียงแต่ไม่รู้ว่าบิดาเป็นพยัคฆ์ลูกจะเป็นพยัคฆ์หรือไม่ หากบิดาเป็นพยัคฆ์แต่ลูกเป็นสุนัข นับว่าเป็นการเสี่อมเสียต่อชื่อเสียงบารมีของบรรพบุรุษเหลือเกิน” หัวเราะพลาง จ้องมองดูราชันซื่อตี้ที่นั่งอยู่ด้านหลังประตูมิติ

ราชันซื่อตี้ไม่ได้แสดงอาการโกรธ เพียงนั่งสงบนิ่งอยู่ตรงนั้น ไม่มีใครสามารถคาดเดาถึงความคิดของเขาได้

“ข้า เจี้ยนตี้ไม่จำเป็นต้องอาศัยรุ่นบรรพบุรุษ!” ราชันเจี้ยนตี้ยิ้มเยาะทีหนึ่ง และกล่าวน้ำเสียงเย็นชาว่า “ใครๆ ในหล้าล้วนแล้วแต่เกรงกลัวท่าน ข้ากลับต้องการรู้ว่าท่านจะไร้เทียมทานเฉกเช่นคำร่ำลือหรือไม่!”

“เจ้าสมควรเกรงกลัวข้า” หลี่ชิเย่พยักหน้าด้วยท่าทีจริงจัง และกล่าวว่า “ถ้าหากเจ้าไม่กลัวข้า เช่นนั้นแล้วจงกลับบ้านไปฟังบรรพบุรุษเจ้าเล่านิทานให้ฟัง ให้เขาได้เล่านิทานที่เกี่ยวกับข้ากับเขาในทุกยุคทุกสมัยให้เจ้าได้ฟัง”

เมื่อหลี่ชิเย่เอ่ยมาถึงตรงนี้แล้ว หัวเราะและเรียกราชันซื่อตี้ที่อยู่ด้านหลังประตูมิติว่า “ตาเฒ่าเฉี่ยน เจ้าคงไม่ใช่ไม่ได้เล่านิทานเกี่ยวกับพวกเราสักหน่อยกระมัง เห็นทีวิธีการสั่งสอนลูกหลานของเจ้าคงไม่เท่าไร ดูสิ ลูกหลานของเจ้าก็เป็นถึงจอมราชันที่มีชะตาฟ้าสิบเอ็ดสายแล้ว ยังทำเหมือนเป็นหนุ่มน้อยคนหนึ่ง เหมือนคนที่มีทิฐิ! จอมราชันสิบสองชะตาฟ้าอย่างเจ้าดูจะล้มเหลวอยู่บ้างนะ”

“คนหนุ่มย่อมมีวีถีการดำรงชีวิตของคนหนุ่ม โลกของพวกเขาปล่อยให้พวกเขาตัดสินใจเอง” ราชันซื่อตี้เอ่ยขึ้นช้าๆ เสมือนหนึ่งเป็นผู้ที่อยู่เหนือความเป็นมนุษย์ปุถุชนธรรมดา

“ท่าน อย่าได้อาศัยความเป็นผู้อาวุโสแล้วเข้าใจว่าจะต้องเหนือกว่าผู้อื่นเสมอไป!” ท่าทีของหลี่ชิเย่สร้างความไม่พอใจอย่างยิ่งให้กับราชันเจี้ยนตี้ กล่าวเย็นชาออกมาว่า “ข้าคือข้า ตระกูลเฉี่ยนคือตระกูลเฉี่ยน วันนี้ข้าไม่ได้เป็นตัวแทนของใครทั้งนั้น ข้าอาศัยตัวข้าเองท้าสู้กับท่าน!”

คำพูดลักษณะเช่นนี้ของเจี้ยนตี้ ทำให้จอมราชันเซียนหวังที่อยู่ในเหตุการณ์จำนวนไม่น้อยต้องมองตากันและกัน สิ่งนี้ใช่เป็นเพราะราชันเจี้ยนตี้หาญกล้าท้าทายกับผู้ที่ดำรงอยู่ในสถานะอย่างหลี่ชิเย่

ที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือ คำพูดของราชันเจี้ยนตี้น่าสนใจมาก เล่าลือกันว่า แม้ว่าราชันเจี้ยนตี้จะเป็นจอมราชันองค์ที่เก้าของตระกูลเฉี่ยน และตระกูลเฉี่ยนก็ได้ให้ความสำคัญอย่างยิ่ง ได้รับการบ่มฟักอย่างเต็มที่จากตระกูลเฉี่ยน กระทั่งมีความเป็นไปได้ที่อาจกลายเป็นผู้สืบทอดของราชันซื่อตี้

แต่มีการลือกันว่าร ความสัมพันธ์ระหว่างราชันเจี้ยนตี้กับราชันซื่อตี้ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของเขาไม่ได้ดีนัก กระทั่งเคยมีข่าวเรื่องปู่กับหลานสองคนถึงขั้นเคยลงไม้ลงมือต่อกัน

ด้วยเหตุนี้เอง ราชันเจี้ยนตี้จึงได้มุ่งไปยังสวรรค์ โดยปรกติแล้วน้อยครั้งนักที่จะกระทำการในนามของตระกูลเฉี่ยน

ส่วนเรื่องที่ว่าเพราะเหตุใดราชันเจี้ยนตี้จึงได้ระหองระแหงกับราชันซื่อตี้นั้น บุคคลภายนอกไม่อาจทราบได้ เพียงแต่มีการคาดเดาว่าราชันเจี้ยนตี้ต้องการหลุดพ้นจากการควบคุมของบรรพบุรุษตระกูลเฉี่ยน และมีผู้กล่าวว่าราชันเจี้ยนตี้ต้องการทำการใหญ่มากกว่านั้น การรั้งอยู่ในตระกูลเฉี่ยน ทำให้เขาต้องอยู่ใต้การครอบงำของราชันซื่อตี้ตลอดไป ต่อให้เขาสามารถทำการที่โดดเด่นมากไปกว่านี้ เมื่อเทียบกับซื่อตี้ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของเขาแล้วก็จะต้องสลดและอับแสง

เนื่องเพราะมีการคาดเดาเช่นนี้นี่เอง ทุกคนต่างเข้าใจว่ามันคือสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ราชันเจี้ยนตี้เข้าร่วมกับสวรรค์แต่ไม่เข้าร่วมกับเทียนฉวน ยิ่งไปกว่านั้นก็คือเหตุผลที่ราชันเจี้ยนตี้ก่อตั้งกองกำลังพันธมิตรขึ้นมา เนื่องจากเขาไม่ต้องการมีชีวิตอยู่ภายใต้รัศมีที่ครอบงำของบรรพบุรุษของตนเอง

“เฮ่อ ลูกหลานตระกูลเฉี่ยนนับว่ารุ่นหลังสู้รุ่นก่อนไม่ได้” หลี่ชิเย่หัวเราะส่ายและหน้ากล่าวว่า “จอมราชันชะตาฟ้าสิบเอ็ดสายเท่านั้นไม่มีค่าคู่ควรจะกล่าวถึง บรรพบุรุษตระกูลเจ้าเมื่ออยู่ต่อหน้าข้ายังพอจะสู้กันได้ มดปลวกตัวน้อยๆ อย่างเจ้า อย่างเก่งก็ได้แต่กระโดดโลดเต้นได้สองสามทีเท่านั้นเอง”

“วาจาสามหาวมาก…” ราชันเจี้ยนตี้ส่งเสียงฮึออกมา ดวงตาทั้งสองดูเย็นชาและกล่าวน่าครั่นคร้ามออกมาว่า “ข้ากลับต้องการดูว่าจะสมดังคำร่ำลือหรือไม่ เป็นไปตามคำเล่าลือว่าปราศจากผู้ต่อกรเช่นนั้นจริงหรือไม่!”

“ไม่ต้องดู” หลี่ชิเย่กล่าวท่าทียิ้มแต้ขึ้นมาว่า “ข้าหน่ะปราศจากผู้ต่อกรอยู่แล้ว เพียงแต่ข้ากลัวว่าเจ้าจะยอมรับความพ่ายแพ้ไม่ได้ เกิดพลาดพลั้งสังหารเจ้าไปเสียเกรงว่าตาเฒ่าเฉี่ยนจะปวดใจกับหลานตัวน้อยๆ เช่นเจ้า หากไม่สังหารเจ้า ไม่รู้ว่าตาเฒ่าเฉี่ยนสามารถเอาอะไรมาแลกชีวิตของเจ้าได้”

เมื่อหลี่ชิเย่เอ่ยมาถึงตรงนี้แล้ว ได้หัวเราะและกล่าวต่อราชันซื่อตี้ว่า “ตาเฒ่าเฉี่ยน เจ้าคิดว่าชีวิตของหลานตัวน้อยๆ ของเจ้ามีค่าเท่าไร? ถ้าหากเจ้ายินดีจ่ายค่าตัวนี้ได้ ข้ายินดีไตร่ตรองให้เจ้าได้ไถ่ชีวิตของเขาได้”

คำพูดลักษณะเช่นนี้ของหลี่ชิเย่ทำเอาบรรดาจอมราชันเซียนหวังที่อยู่ในเหตุการณ์ต้องนิ่งเงียบ ในโลกนี้ยังจะมีใครหาญกล้าพูดกับราชันซื่อตี้เช่นนี้ แม้แต่ราชันเสวียนตี้ก็ไม่กล้าเรียกราชันซื่อตี้ว่า ‘ตาเฒ่าเฉี่ยน’ ตรงๆ เช่นนี้ แต่แล้ว หลี่ชิเย่กลับพูดคุยอย่างสนุกสนานไม่ใส่ใจแม้แต่น้อยนิด เหมือนว่าราชันซื่อตี้ในสายตาของเขาเป็นเพียงตาเฒ่าคนหนึ่งเท่านั้น

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล