บรรดาเจ้าสำนัก และระดับบรรพบุรุษของสำนักเจ้าลัทธิทั้งหลายต่างรู้สึกงงงัน เมื่อมองเห็นจอมเทพหน้าวัวคุกเข่าต่อหน้าหลี่ชิเย่กะทันหัน พวกเขาไม่สามารถจินตนาการได้กับการที่จอมเทพระดับดวงตราสัญลักษณ์สิบเอ็ดดวงตกใจได้ถึงขนาดนี้ ในโลกนี้ยังจะมีสิ่งใดสามารถทำให้จอมเทพระดับดวงตราสัญลักษณ์สิบเอ็ดดวงตกใจได้ถึงเพียงนี้?
“ข้ากลับอยากให้เจ้าสอนข้าสักหน่อยนะ” หลี่ชิเย่ยิ้มกล่าวเฉยเมย
“ข้าน้อยมีตาหามีแววไม่ ขอใต้เท้าโปรดลงโทษ ข้าน้อยยินดีรับการลงทัณฑ์จากใต้เท้า” เวลานี้จอมเทพหน้าวัวไม่กล้าแก้ต่างให้กับตนเอง ขอเพียงหลี่ชิเย่ละเว้นสำนักและเผ่าพันธุ์ของเขา สมควรทราบว่า หากทำให้อีกาทมิฬโกรธ เขาไม่จำเป็นต้องลงมือ แค่ออกปากก็มีจอมราชันเซียนหวังจำนวนมากยินดีรับใช้เขา ยินดีทำลายสำนักเขาหนิวซานอย่างพวกเขา!
“ขอใต้เท้าโปรดลงโทษ…” เวลานี้จอมเทพหน้าวัวตกใจจนวิญญาณเทพออกจากร่างกล่าวพร้อมกับโขกศีรษะ
ผู้คนจำนวนมากสุดที่จะจินตนาการได้ เมื่อมองเห็นจอมเทพที่มีดวงตราสัญลักษณ์สิบเอ็ดดวงตื่นตระหนกตกใจจนต้องคุกเข่าโขกศีรษะอยู่ตรงนั้น พวกเขาที่ไม่เคยเห็นผู้ชายที่สุดแสนจะธรรมดาที่อยู่ตรงหน้าผู้นี้มาก่อน ไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใดผู้ชายที่สุดแสนจะธรรมดาที่อยู่ตรงหน้าผู้นี้จึงน่ากลัวถึงเพียงนี้ และทำให้ผู้คนจำนวนมากต้องเสียวสันหลังวาบ
บรรดาจอมราชันเซียนหวังต่างสลด ถ้าหากเป็นก่อนหน้า จอมราชันเซียนหวังระดับสูง และจอมเทพที่มีดวงตราสัญลักษณ์สิบเอ็ดดวง อาจจะมีความกล้าที่จะพูดเสียงแข็งต่อหน้าอีกาทมิฬบ้าง
แต่ว่า หลังผ่านศึกสถาบันศึกษาเทพเจ้าแล้ว เกรงว่าคงมีไม่กี่คนที่หาญกล้าพูดเสียงแข็งต่อหน้าอีกกาทมิฬแม้เพียงครึ่งคำอีกแล้ว! อีกาทมิฬสังหารจอมราชันเซียนหวังรวดเดียวสิบกว่าคน รวมทั้งเซียนหวังนจุ้งเทียน ราชันมารหลงเชียง ไล่ฆ่าจนผู้ยิ่งใหญ่แห่งความมืดวต้องหลบหนีไป ท้ายที่สุด กระทั่งราชันซื่อตี้ยังต้องอ่อนข้อให้! โลกนี้ยังจะมีใครกล้าเป็นศัตรูกับอีกาทมิฬได้อีก
เมื่อใดที่อีกาทมิฬโกรธ ไม่เพียงแค่สังหารจอมราชันเซียนหวังเท่านั้น ไม่แน่นักอาจสังหารพวกเขาทั้งตระกูล! เรื่องเช่นนี้ใช่ว่าในอดีตที่ผ่านมาอีกาทมิฬจะไม่เคยทำมาก่อน!
ดังนั้น ในยุคปัจจุบันจึงมีเพียงไม่กี่คนที่ยินยอมไปหาเรื่องกับอีกาทมิฬ ต่อให้พวกเขาที่เป็นจอมราชันเซียนหวังเหล่านี้ไม่กลัวตาย แต่ก็ต้องนึกถึงตระกูลของพวกเขา นึกถึงลูกหลานชนรุ่นหลังของพวกเขา!
“ช่างเถอะ” หลี่ชิเย่โบกมือเบาๆ ขณะมองดูจอมเทพหน้าวัวที่คุกเข่าโขกศีรษะอยู่ และกล่าวว่า “เห็นแก่เจ้าที่ยอมอ่อนข้อซึ่งนับว่าไม่ง่ายนัก วันนี้ข้าจะไม่ถือสาหาความกับเจ้า ไสหัวไปให้พ้น มาจากไหนก็กลับไปที่นั่น”
“ขอบคุณใต้เท่าที่ไว้ชีวิต ขอบคุณใต้เท้าที่ไว้ชีวิต!” จอมเทพหน้าวัวดีใจอย่างที่สุดที่รอดชีวิตมาได้ เขาไม่ได้หวังว่าตนเองสามารถมีชีวิตกลับออกไปจากที่ตรงนี้ ขอเพียงหลี่ชิเย่ยอมให้อภัยสำนักและตระกูลของเขาก็พึงพอใจอย่างที่สุดแล้ว เวลานี้หลี่ชิเย่ยังอภัยโทษให้กับเขา เรียกได้ว่าเป็นความกรุณาเป็นกรณีพิเศษ
จอมเทพหน้าวัวคุกเข่ากราบอีก สุดท้ายวิ่งหนีไปจากที่นี่อย่างล้มลุกคลุกคลาน ไม่กล้าอยู่นาน
หลังจากที่จอมเทพหน้าวัวนำพาจอมเทพอีกสี่จากไปแล้ว จอมราชันเซียนหวังระดับสูงจำนวนมากก็อยู่ในอาการนิ่งเงียบ พวกเขาต่างรู้ว่ากล่าวสำหรับอีกาทมิฬแล้ว การสังหารจอมเทพที่มีดวงตราสัญลักษณ์สิบเอ็ดดวงนั้นไม่รู้สึกมีอะไรน่าสนใจอีกต่อไป เขาขี้คร้านจะลงมือแล้ว ดังนั้น ทันทีที่จอมเทพหน้าวัวยอมอ่อนข้อคุกเข่าลงกับพื้น อีกาทมิฬก็ขี้คร้านจะไปสังหารเขา ให้อภัยกับจอมเทพหน้าวัวที่ไม่ให้ความเคารพยิ่งไป
บรรดาจอมราชันเซียนหวังระดับสูงก็เข้าใจได้ว่า ในขณะนี้มีเพียงจอมราชันเซียนหวังสิบสองชะตาฟ้า และผู้ยิ่งใหญ่แห่งความมือจึงสามารถทำให้อีกาทมิฬเกิดความสนใจได้ ส่วนยอดฝีมือคนอื่น ๆ ไม่มีคุณสมบัติกระทั่งเป็นศัตรูของเขา ขอเพียงไม่ไปหาเรื่องเขา เขาขี้คร้านจะไปยุ่งกับเจ้าอยู่แล้ว
เทพธิดาเก็บจันทราเพียงส่งเสียงฮึเย็นชาออกมา และไม่ได้พูดอะไรมากเมื่อเห็นหลี่ชิเย่มาถึง
“เอาล่ะ เจ้าทำต่อไปได้แล้ว” หลังจากจอมเทพหน้าวัวไปแล้ว หลี่ชิเย่หันหลังกลับมายิ้มแต้กล่าวกับเทพธิดาเก็บจันทราว่า “ข้าก็คือผู้คุมครองของเจ้า!”
คำพูดประโยคสุดท้ายของหลี่ชิเย่ไม่ได้พูดให้เทพธิกาเก็บจันทราฟัง แต่เป็นการพูดให้ผู้ที่มีคุณสมบัติในสิบสามทวีปได้ฟัง คำพูดคำนี้ของหลี่ชิเย่ชัดเจนที่สุดแล้ว เขาต้องการบอกกล่าวต่อจอมราชันเซียนหวังทั้งหมดของสิบสามทวีป เทพธิดาเก็บจันทรามีอีกาทมิฬเป็นคนคุม จากนี้ต่อไปนางก็คือคนของอีกาทมิฬ!
ดังนั้น หลังจากนี้เทพธิดาเก็บจันทราทำการสืบทอดชะตาฟ้าต่อไป ใครกล้าลอบโจมตีเทพธิดาเก็บจันทรา คนผู้นั้นก็ต้องประเมินตัวเอง มิฉะนั้นล่ะก็ คือการรนหาที่ตายเอง!
ดังนั้น หลังจากที่หลี่ชิเย่พูดคำๆ นี้ออกมาแล้ว ทุกอย่างนิ่งเงียบ บรรดาจอมราชันเซียนหวังที่มีคุณสมบัติทั้งหมดเมื่อได้ยินคำพูดคำนี้แล้วก็ไม่กล้าส่งเสียงออกมา ทุกคนล้วนแล้วแต่เข้าใจแล้วว่า ต่อจากนี้จะไปหาเรื่องผู้หญิงคนนี้ไม่ได้!
“คนขี้อวด…” เทพธิดาเก็บจันทราไม่รับไมตรี สำหรับคำพูดของหลี่ชิเย่ เพียงส่งเสียงแสดงความไม่พอใจออกมา ยังคงไม่สะทกสะท้าน เพียงจ้องมองหลี่ชิเย่ด้วยท่าทีเหงาเศร้าเท่านั้นเอง
“ข้าแค่รอให้เจ้ามีศักยภาพพอแล้วมาท้าสู้กับข้าเท่านั้นเอง” หลี่ชิเย่เปี่ยมด้วยความอะลุ่มอหล่วยกับเทพธิดาเก็บจันทรา ไม่ใส่ใจโดยสิ้นเชิง กล่าวด้วยท่าทีเอ้อระเหยออกมา
“แน่นอน!” เทพธิดาเก็บจันทราจ้องมองด้วยท่าทีเย็นชา กล่าวด้วยน้ำเสียงเหงาเศร้าว่า “เจ้าอย่าได้ทำลำพองใจ!”
“คนอย่างข้าก็มีข้อเสียอย่างนี้แหละ แก้ไม่หาย ลำพองใจจนเคยตัวไปแล้ว” หลี่ชิเย่ยิ้มกล่าวว่า “หากเจ้ามองแล้วไม่สบอารมณ์ ก็มาฆ่าข้าเสียสิ” ไอลีนโนเวล
“คงมีสักวัน จะฆ่าเจ้าแน่!” เมื่อถูกหลี่ชิเย่ท้าทายเช่นนี้ ต่อให้เทพธิดาเก็บจันทราที่นิ่งไม่หวั่นไหวยังคงถูกยั่วโมโหจนรู้สึกมันเขี้ยว จึงกล่าวถ้อยคำนักเลงออกไป
ในโลกนี้ เกรงว่าคงมีเพียงเทพธิดาเก็บจันทราเท่านั้นที่กล้าพูดกับอีกาทมิฬเช่นนี้ หากเป็นคนอื่นกล้าพูดโดยไม่ละอายว่าจะสังหารอีกาทมิฬล่ะก็ เกรงว่าคงเป็นการรนหาที่ตายเอง ต้องถูกสังหารโดยอีกาทมิฬอย่างแน่นอน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล
น่าอ่าน...