ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2137

ลานหลวงของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงคือศูนย์กลางอำนาจของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงทั้งหมด และคือฐานที่มั่นของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงทั้งหมด เนื่องจากต้นกำเนิดสัจธรรมของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงอยู่ในลานหลวงนั่นเอง

อีกทั้ง ไม่ว่ายุคสมัยจะแปรเปลี่ยนไปอย่างไรก็ตาม ต่อให้ผ่านไปเป็นล้านล้านปี ศูนย์กลางอำนาจของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงยังคงอยู่ในลานหลวง นับตั้งแต่ผู้เฒ่ากำแหงของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงเป็นต้นมา ผู้กุมอำนาจแต่ละรุ่นของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงล้วนแล้วแต่อาศัยอยู่ในลานหลวง

อีกทั้งระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงในภายหลังก็เคยกำเนิดราชันแท้จริงเหมือนกัน แต่พวกเขายังคงเข้าครอบครองลานหลวง ไม่ได้ก่อตั้งสำนักของตนอยู่ด้านนอก

จะอย่างไรเสีย กล่าวสำหรับราชันแท้จริงแล้ว เว้นเสียแต่พวกเขาสามารถก้าวไปถึงขั้นเฉกเช่นผู้เฒ่ากำแหงอย่างนั้น สามารถเปิดแหล่งต้นกำเนิดสัจธรรมที่เป็นของตนเอง มีเพียงเช่นนี้พวกเขาจึงมีสิทธิ์ก่อตั้งสำนักของตนเองได้อย่างแท้จริง มิฉะนั้นล่ะก็ ต่อให้พวกเขาก่อตั้งสำนักที่เป็นของตนเองขึ้นมาก็ไร้ความหมาย เนื่องจากพลันที่สำนักของพวกเขาแยกตัวออกจากระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหง กำลังของพวกเขาก็จะถูกบั่นทอนลงไปมากทีเดียว

ในแต่ละยุคสมัยของแดนสามเซียน อาจมีหนึ่งหรือหลายๆ ราชันแท้จริง แต่ทว่า ราชันแท้จริงที่สามารถเปิดแหล่งต้นกำเนิดสัจธรรมได้นั้น ในหลายๆ ยุคสมัยก็ไม่เห็นจะมีสักคน

ลานหลวงเป็นเมืองที่กว้างขวางใหญ่โตยิ่งนัก ทอดสายตามองออกไป เห็นเพียงเมืองที่เก่าแก่โบราณที่สุดลูกหูลูกตา เหมือนมองไม่เห็นขอบเขตสิ้นสุดอย่างนั้น

เมืองที่เก่าแก่โบราณแห่งนี้ไม่รู้ว่าผ่านการเปลี่ยนแปลงมากี่มากน้อย เมืองเก่าแก่โบราณแห่งนี้ไม่รู้ว่าผ่านการรื้อทิ้งและสร้างขึ้นใหม่มากี่ครั้ง สิ่งปลูกสร้างจำนวนเท่าไรที่อยู่ภายในเมืองเก่าแก่โบราณแห่งนี้ได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงมาอย่างมากมาย และภายในเมืองที่เก่าแก่โบราณแห่งนี้ไม่รู้ว่ามีมนุษย์ปุถุชนธรรมดาจำนวนเท่าไรคือการทดแทนของแต่ละยุคสมัย…

แต่ว่า ไม่ว่ายุคสมัยจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรก็ตาม เมืองเก่าแก่โบราณแห่งนี้ก็ยังคงอยู่ ขอเพียงระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงยังคงอยู่ ขอเพียงแหล่งต้นกำเนิดสัจธรรมที่ผู้เฒ่ากำแหงเปิดเอาไว้ยังคงอยู่ เช่นนั้นแล้วเมืองที่เก่าแก่โบราณเมืองนี้ก็ตะยังคงอยู่!

ทอดสายตามองออกไปในลานหลวง มองเห็นภูเขาที่ขึ้นลงสลับ บ้านเรือนจำนวนนับไม่ถ้วน ประชาชนที่อาศัยอยู่ตรงนี้นั้นมีจำนวนสิบล้านถึงล้านล้านคน ด้วยเมืองเก่าแก่โบราณที่กว้างขวางใหญ่โตเช่นนี้ เรียกมันว่าเมืองเก่าแก่โบราณมิสู้เรียกมันว่าเป็นแคว้นโบราณน่าจะเหมาะสมยิ่งกว่า

บริเวณใจกลางลานหลวงมีสิ่งปลูกสร้างโบราณ ลักษณะน่าเกรงขามอยู่เหนือเก้าชั้นฟ้า ที่ตรงนี้ก็คือศูนย์กลางอำนาจของศูนย์กลางระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหง หรือก็คือพระราชวังของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงนั่นเอง

บางทีในแต่ละรุ่นที่ผ่านมา ผู้ที่มีอำนาจและอิทธิพลในระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงไม่แน่เสมอไปว่าจะต้องเป็นกษัตริย์ผู้กุมอำนาจของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหง และไม่แน่ว่าจะต้องเป็นราชวงศ์ที่กุมอำนาจของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงเสมอไป

แต่ว่า นโยบาย คำสั่งจำนวนมากที่เป็นตัวแทนของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหง ท้ายที่สุดแล้วก็จะออกจากที่ตรงนี้ อีกทั้งต่อให้ผู้ที่มีอำนาจและอิทธิพลมากที่สุดของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหง ต่างก็คาดหวังว่า สักวันหนึ่งจะได้เข้าครอบครองพระราชวังแห่งนี้ จะอย่างไรเสียมีเพียงสถานที่ตรงนี้ที่จะเป็นตัวแทนของอำนาจและอิทธิพลสูงสุดของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงอย่างแท้จริง ที่ตรงนี้จึงจะเป็นตัวแทนระบบสืบทอดสันตติวงศ์ของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิของลานกำแหงที่แท้จริง

ต่อให้มีอำนาจอิทธิพลเพียงใด มีกำลังเช่นใดนอกพระราชวังก็ตาม แต่หากว่าไม่สามารถเข้าครอบครองพระราชวังนี้ล่ะก็ เมื่อเป็นเช่นนั้น จะอย่างไรเสียบุคคลนั้นก็จะไม่ใช่ระบบสืบทอดสันตติวงศ์ เนื่องจากแหล่งต้นกำเนิดสัจธรรมของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงอยู่ในพระราชวังแห่งนี้นั่นเอง!

ย่อมสามารถประเมินได้ว่า กล่าวสำหรับระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงแล้ว ตัวของพระราชวังมีความสำคัญเพียงใด ช่างสูงส่งเช่นใด

รถม้ารวดเร็วเหมือนดั่งสายฟ้าแลบ วิ่งฮ่อเข้าไปยังลานหลวง เมื่อวิ่งฮ้อเข้าไปยังลานหลวง และวิ่งฮ่ออยู่ท่ามกลางลานหลวงที่กว้างใหญ่ไพศาลและคึกครื้นอย่างยิ่ง ไม่ว่าใครก็ดูจะเล็กจิ๋วอะไรเช่นนั้น และพลันหลอมรวมเข้าไปอยู่ในฝูงชนทันที

จูซือจิ้งมองดูลานหลวงที่เสมือนดั่งแคว้นโบราณที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬารด้านล่าง ถึงกับตื่นเต้นหวั่นไหว ก่อนหน้านั้นนางอาศัยอยู่แต่สำนักกระบี่ยักษ์ที่เป็นพื้นที่ทุระกันดาร วันนี้ได้มาถึงลานหลวงมันคือบ้านนอกที่เพิ่งเข้ากรุงโดยแท้ กระทั่งตื่นเต้นยิ่งกว่าบ้านนอกที่เพิ่งเข้ากรุงเสียอีก

หลี่ชิเย่เพียงมองแวบเดียว ยิ้มเฉยเมยแล้วหลับตาพักผ่อนกายา ในขณะนี้อยู่ใกล้กับแหล่งต้นกำเนิดสัจธรรมของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงเข้าไปทุกที เขายิ่งรับรู้ได้ถึงพลังของแหล่งต้นกำเนิดสัจธรรมที่เปิดโดยผู้เฒ่ากำแหงในครั้งนั้น พลังเช่นนี้ทรงพลังยิ่งนัก

อีกทั้งพลังเช่นนี้ดูจะสนิทสนมกับหลี่ชิเย่ยิ่งนัก สิ่งนี้นอกจากเป็นเพราะหลี่ชิเย่ได้ครอบครองความทรงจำทุกอย่างของผู้เฒ่ากำแหง ได้ครอบครองกฎเกณฑ์สัจธรรมทุกอย่างของผู้เฒ่ากำแหงอยู่ในทะเลแห่งความรู้ และความลึกซึ้งและยอดเยี่ยมของสัจธรรมแล้ว ที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นก็คือ สัจธรรมของเขานั้นมีเพียงหนึ่งในหล้าเท่านั้น

สัจธรรมที่หลี่ชิเย่สร้างขึ้นมานั้นใช่เพียงแค่พลิกหน้าศักราชที่ใหม่ทั้งหมด อีกทั้งสัจธรรมของเขาจะเดินอยู่ด้านหน้าสุด ในอนาคตกระทั่งแซงล้ำหน้าระบบการฝึกของแดนสามเซียน!

ด้วยเหตุนี้แอง เมื่อหลี่ชิเย่บรรลุสิ่งหนึ่งก็สามารถบรรลุทุกสิ่ง ขอเพียงในใจของเขามีสัจธรรม ก็สามารถควบคุมระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิในฟ้าดินนี้ได้ทั้งหมด การที่พลังของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงเข้าใกล้กับเขามากมายเช่นนี้ นับว่าไม่เกินเลยแม้แต่น้อยนิด เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลอยู่แล้ว

สุดท้ายแล้ว รถม้าวิ่งเข้าไปในพระราชวัง จูซือจิ้งรู้สึกแทบหายใจไม่ออก เมื่อได้เห็นพระราชวังเป็นครั้งแรก เนื่องจากพลังที่น่าเกรงขามของพระราชวังเป็นหนึ่งเดียวในหล้า พลันสร้างความหวั่นไหวให้กับนาง

ยิ่งกว่านั้น เมื่อได้เห็นพระราชวังทั้งหลังที่มีพลังคลบอบอวล พลังของสัจธรรมมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง น่าเกรงขามดั่งมหาสมุทร ไม่ว่าใครก็ตามที่ได้เห็นพระราชวังหลังนี้แล้ว ก็ต้องถูกพลังที่น่ากลัวยิ่งนี้สยบและสังหาร

หลี่ชิเย่เพียงยิ้มเฉยเมย สงบและสบายอกสบายใจขณะมองดูพระราชวังที่อยู่ตรงหน้า

เนื่องจากฐานะของหลี่ชิเย่ยังไม่ได้รับการยืนยัน หยางเซิ่นผิงก็ไม่กล้าเข้าวังอย่างเอิกเกริกนัก ได้แต่แอบเข้าไปทางประตูด้านข้าง อีกอย่าง ลำพังอาศัยคำพูดคำเดียวของหยางเซิ่นผิงก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเรียกบุคคลผู้กุมอำนาจอยู่ในมือของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงทั้งหมดมาให้การต้อนรับหลี่ชิเย่ ในฐานะบรรพบุรุษที่ฟื้นคืนชีพกลับมาได้

หยางเซิ่นผิงรับเอาหลี่ชิเย่เข้าไปอยู่ในห้องโถงด้านข้างพระราชวัง และปรนนิบัติให้หลี่ชิเย่ได้นั่งลง

“ท่านบรรพบุรุษ คลื่นใต้น้ำลานหลวงปรากฏ พระนางก็ยังไม่ได้ควบคุมสถานการณ์ ไม่สามารถจัดพิธียิ่งใหญ่ให้การต้อนรับ ขอท่านบรรพบุรุษโปรดอภัย” ภายในใจของหยางเซิ่นผิงสั่นงันงก ประการแรกเขากังวลว่าหลี่ชิเย่จะโกรธ ประการที่สอง ท่ามกลางลานหลวงแห่งนี้เขาเป็นเพียงตัวประกอบตัวน้อยๆ เท่านั้นเอง ไม่ว่าขั้วอิทธิพลใดๆ ก็สามารถฉีกร่างของเขาให้ละเอียดได้ตามอารมณ์ทั้งนั้น! ไอลีนโนเวล