ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2167

ภายใต้การสาดส่องของคันฉ่องจากหานฟง โสมโลหิตไม่สามารถหลบหนีไปได้ ถูกตรวจพบร่องรอยขณะที่มันวิ่งหนีไปทางทิศเหนือตลอดทาง ไม่สามารถหลบซ่อนตัวได้เลย

“แย่แล้ว มันวิ่งไปยังหลุมขนาดยักษ์นั่น!” ยอดฝีมือรุ่นอาวุโสร้องด้วยความตระหนกเมื่อเห็นโสมโลหิตวิ่งหนีไปทางด้านทิศเหนือ และกล่าวว่า “หรือว่ามันจะวิ่งหนีเข้าไปในหลุมยักษ์นั่น? ถ้าหากปล่อยให้มันวิ่งหนีเข้าไปในหลุมยักษ์ล่ะก็ยุ่งเลยล่ะ”

“ไป พวกเราไปทางลัดกัน ล้อมเขาฟันหลอเอาไว้ก่อน!” เมื่อจิ้งจอกเงินซี๋วจื้อเจี๋ยเห็นโสมโลหิตวิ่งหนีไปทางทิศเหนือซึ่งเป็นทิศทางที่ตั้งของหลุมขนาดยักษ์ ทั้งจิ้งจอกเงินซี๋วจื้อเจี๋ย และองครักษ์เมืองหลวงเฉินซูเหว่ยล้วนแล้วแต่ไม่ไล่ติดตามอยู่ด้านหลังของโสมโลหิตอีกต่อไป ได้นำพากองกำลังของตนอ้อมไปทางลัดมุ่งไปยังเขาฟันหลอ

ภายในระยะเวลาอันสั้น กองกำลังจำนวนมากล้วนแล้วแต่ไปปรากฏอยู่ด้านนอกของเขาฟันหลอ พวกของจิ้งจอกเงินซี๋วจื้อเจี๋ยถึงกับปิดกั้นทางเข้าที่เป็นเหมือนฟันหลอนั่นเอาไว้ พวกเขาต่างรอคอยการวิ่งหนีมาทางด้านนี้ของโสมโลหิต

เวลานี้ กองกำลังแต่ละหน่วยได้ทำการปิดล้อมบริเวณเขาฟันหลอนี้จนน้ำยังเล็ดรอดเข้าไปไม่ได้ กระทั่งมีสำนักที่ทำการวางม่านฟ้าแหดินอยู่ด้านนอกเขาฟันหลอเอาไว้ รอคอยการเข้ามาติดกับเองของโสมโลหิต!

“มาแล้ว…” ขณะที่ยังอยู่ห่างไกลอีกมากทีเดียว ทุกคนต่างสามารถมองเห็นแสงคันฉ่องจากหานฟงที่สาดส่องมาตลอดทาง และปรากฏเป็นหมอกเลือดลอยขึ้นมาเป็นระยะๆ ย่อมไม่เป็นที่สงสัยว่า โสมโลหิตมุ่งหน้าหนีมาทางหลุมขนาดยักษ์อย่างแน่นอน ขณะที่ฉู่ชิงหลินนั้นไล่ติดตามมาทางด้านหลังอย่างไม่ลดละ ต้องการจับตัวโสมโลหิตให้จงได้

ทันทีที่บรรดาคนของกลุ่มต่างๆ ที่ได้วางม่านฟ้าแหดินเอาไว้ด้านนอกเขาฟันหลอมองเห็นโสมโลหิตที่มุ่งหน้ามาทางด้านนี้ ต่างทยอยกันตื่นเต้นขึ้นมา พวกเขารวบรวมสมาธิเต็มที่ เตรียมพร้อมในการจับตัวโสมโลหิตให้ได้

มองเห็นภาพของโสมโลหิตที่กำลังจะหลบหนีไปอยู่ตรงหน้าของกลุ่มคนต่างๆ อยู่แล้ว ทันใดนั้นเสียงแว้งค์เสียงหนึ่งดังขึ้น หมอกเลือดสายนั้นที่ปรากฏเป็นครั้งคราวนั้นพลันหายวับไปกับตาในทันใด

หานฟงที่ตามติดมาโดยตลอดก็รู้สึกตระหนก คันฉ่องในมือของเขาถึงกับสั่นสะเทือนขึ้นมา แต่ว่า ต่อให้เขาอาศัยคันฉ่องดังกล่าวสาดส่องลำแสงทั่วทั้งร่องระหว่างภูเขาที่เป็นลำธารเล็กๆ บริเวณนี้ไปทั่ว แต่ว่า ไม่พบร่องรอยของโสมโลหิตอีกเลย

“ด้านในนี้มีสิ่งลึกลับอยู่ มีสิ่งที่ทรงพลังยิ่งกว่าทำการปิดบังคันฉ่องนี้ของข้าเอาไว้ เป็นสิ่งที่มีความกล้าแข็งอย่าง่ยิ่ง” เมื่อหานฟงตรวจหาโสมโลหิตไม่พบก็ให้ตกใจยิ่งนัก จึงได้กล่าวต่อฉู่ชิงหลินว่า “คันฉ่องนี้ของข้าเป็นของวิเศษที่ราชันแท้จริงขวางกู่ทิ้งเอาไว้ให้ ในโลกนี้สิ่งที่สามารถปิดบังมันได้มีอยู่ไม่มาก”

คนพูดไม่ได้ตั้งใจ แต่คนฟังกลับตั้งใจอย่างยิ่ง หานฟงแค่พูดออกมาตามอารมณ์เพื่อเตือนสติฉูชิงหลินเท่านั้นเอง แต่คำพูดเหล่านี้เมื่อไปเข้าหูระดับบรรพบุรุษบางคนแล้ว เป็นต้นว่าบรรพบุรุษของกองกำลังซั่ง บรรพบุรุษของหอศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาถึงกับสะดุ้งในใจ

ราชันแท้จริงขวางกู่เป็นใคร เขาได้รับการยกย่องจากคนรุ่นหลังว่าเป็นบุคคลอันดับหนึ่งของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงสืบต่อจากผู้เฒ่ากำแหง ของวิเศษที่เขาทิ้งเอาไว้ให้ยังถูกปิดบังได้ล่ะก็มีเพียงปัญหาเดียว นั่นก็คือเป็นผู้ที่ดำรงอยู่ในฐานะที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าราชันแท้จริงขวางกู่แล้ว!

ในประวัติศาสตร์ของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงนั้น ผู้ที่กล้าแข็งยิ่งกว่าราชันแท้จริงขวางกู่มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น นั่นก็คือผู้เฒ่ากำแหง!

ศาสตราวุธปฐมบรรพบุรุษ! ดังนั้น บรรดาบรรพบุรุษของหอศักดิ์สิทธิ์ และกองกำลังซั่งต่างนึกถึงสิ่งๆ หนึ่งในใจพร้อมกัน นั่นก็คือศาสตราวุธปฐมบรรพบุรุษที่ระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงได้ทำสูญหาไปแล้วนั่นเอง! และสิ่งนี้ก็คือเหตุผลในการยกกองทัพมาตั้งค่ายที่เขาฟันหลอที่แท้จริงของพวกเขา

“ตั้งค่าย!” จังหวะที่ซี๋วจื้อเจี๋ย และเฉินซูเหว่ยพวกเขายังไม่ทันตั้งสติได้ทัน บรรพบุรุษที่อยู่เบื้องหลังของพวกเขาได้ถ่ายทอดคำสั่งลงมา สั่งให้กองทหารทั้งหมดตั้งค่ายอยู่ที่ตรงนี้ พวกเขาได้แย่งพื้นที่ที่เป็นชัยภูมิดีที่สุดเอาไว้ในทันที หากค้นพบศาสตราวุธปฐมบรรพบุรุษได้จริงๆ พวกเขาจะแย่งมาอยู่กับมือเป็นคนแรกโดยไร้ความปราณีอย่างแน่นอน

เทียบกับกองทัพของกำลังซั่ง และหอศักดิ์สิทธิ์แล้ว ฉู่ชิงหลินกลับไม่ให้ความสนใจในศาสตราวุธปฐมบรรพบุรุษมากนัก นางต้องการโสมโลหิตมากกว่า ดังนั้น นางจึงไล่ติดตามต่อไป ตามหาร่องรอยของโสมโลหิต

“โสมโลหิตจะต้องซ่อนตัวอยู่บริเวณใกล้เคียงแน่นอน พวกเราก็ตั้งค่ายตรงนี้และค้นหาต่อไป” กองกำลังของกลุ่มคนอื่นๆ ก็ทยอยกันตั้งค่ายกันที่ตรงนี้ เมื่อเห็นกองทัพของกองกำลังซั่ง หอศักดิ์สิทธิ์ต่างตั้งค่ายกันที่นี่

เพียงแต่กองกำลังแต่ละกลุ่มล้วนแล้วแต่มุ่งหน้าตามหาร่องรอยของโสมโลหิต ขณะที่กองกำลังซั่ง และหอศักดิ์สิทธิ์กลับวางเฉยไม่มีความเคลื่อนไหว พวกเขากำลังรอคอยศาสตราวุธปฐมบรรพบุรุษ! เป้าหมายที่แท้จริงของพวกเขาคือศาสตราวุธปฐมบรรพบุรุษ สำหรับโสมโลหิตนั้นแค่ถือโอกาสเท่านั้น

ปัง…เสียงหนึ่งดังขึ้น ขณะที่กองกำลังแต่ละกลุ่มต่างตั้งค่ายอยู่ด้านนอกของเขาฟันหลออยู่นั้น พลันปรากฎมีกองกำลังกลุ่มหนึ่งที่บุกขึ้นไปยังภูเขาลูกหนึ่งของเขาฟันหลอ ทำลายประตูแห่งหนึ่งจนแหลกละเอียดและปรากฎถ้ำหินแห่งหนึ่งขึ้นมา

“เป็นบ้านตระกูลเผิง เจ้าบ้านตระกูลเผิง!” ผู้คนจำนวนมากสามารถจดจำกองกำลังกลุ่มนี้ได้ทันที เมื่อมองเห็นกองกำลังกลุ่มนี้ยึดภูเขาลูกนี้เอาไว้ในทันที และร้องกล่าวขึ้นมา

ที่แท้หยางเซิ่นผิงที่ทำหน้าที่เฝ้าอยู่หน้าถ้ำรักษาความปลอดภัยให้กับหลี่ชิเย่นั้น พบว่ามีกองกำลังมากมายหลายกลุ่มได้ทำการปิดล้อมเขาฟันหลอเอาไว้ เขาเกรงว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา ดังนั้น จึงแอบใช้วิธีการปิดบังซ่อนเร้นปากทางเข้าถ้ำเอาไว้

หยางเซิ่นผิงเข้าใจว่าหลี่ชิเย่กำลังฝึกวิชาอยู่ จึงเกรงว่าหากมีใครมาพบเข้าและฉวยโอกาสบุกรุกเข้าไป ทำให้หลี่ชิเย่ที่กำลังฝึกวิชาต้องธาตุไฟเข้าแทรกแล้วจะทำอย่างไรดี?

แต่ว่า ฝีมือของหยางเซิ่นผิงไม่อาจตบตาคนบางคนได้ โดยเฉพาะกับคนที่ตั้งใจตามหาร่องรอยของหลี่ชิเย่!

ย่อมไม่ต้องสงสัย บ้านตระกูลเผิงก็คือผู้ที่ตั้งใจตามหาร่องรอยของหลี่ชิเย่ นายน้อยของพวกเขาตายอย่างอนาถด้วยฝีมือของหลี่ชิเย่ บ้านตระกูลเผิงสาบานว่าจะไม่ยอมเลิกราอย่างเด็ดขาด โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้เฒ่าที่เป็นเจ้าบ้านแห่งบ้านตระกูลเผิงได้สามบานว่าจะเผาและโปรยเถ้ากระดูกของหลี่ชิเย่ให้จงได้ และต้องการศีรษะของหลี่ชิเย่มาเซ่นไหว้ดวงวิญญาณให้กับบุตรชายที่ตายไป

เรื่องนี้จะไปโทษเผิงฉู่จวินผู้เฒ่าที่เป็นเจ้าบ้านแห่งบ้านตระกูลเผิงว่าเกลียดหลี่ชิเย่เข้ากระดูกดำเช่นนี้ก็ไม่ถูก เขามีบุตรชายเพียงคนเดียวเท่านั้น ทั้งยังได้บุตรชายคนนี้มาตอนที่มีอายุมากแล้ว เขาจึงหลงรักต่อเผิงเวยจิ่นอย่างยิ่ง เวลานี้กลับต้องมาตายด้วยน้ำมือของผู้เยาว์ไร้ชื่อเสียงเรียงนามคนหนึ่ง เขาจะยอมเลิกราง่ายๆ อย่างนั้นรึ? เขาจะต้องป่นและโปรยเถ้ากระดูกของหลี่ชิเย่ให้จงได้!

บ้านตระกูลเผิงได้ทำลายประตูที่ปิดบังซ่อนเร้นซึ่งหยางเซิ่นผิงได้สร้างขึ้นจนแหลกละเอียดไปโดยพลัน ทำให้ถ้ำหินปรากฏแก่สายตาผู้คนในทันที