เสียงตูม…ดังสนั่น บนท้องฟ้านั่นคุณชายผิงเฉิงกับคุณชายพานหลง เจี้ยนจุนได้สู้กันจนฟ้าถล่ม ภายใต้การโจมตี แรงปะทะทำลายดวงดาวจนแหลกละเอียด ฟ้าดินต่างสั่นไหวโคลงเคลง
ภายใต้การโจมตีอย่างเข้มแข็งและรุนแรงของคุณชายพานหลงและเจี้ยนจุน คุณชายผิงเฉิงถึงกับถูกกระแทกจนตึง ตึง ตึงก้าวถอยหลังติดต่อกันต่อเนื่อง ย่อมไม่ต้องสงสัยเมื่อคุณชายผิงเฉิงอาศัยลำพังคนเดียงรับมือกับสองคนจึงตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ สถานการณ์สู้รบไม่เป็นผลดีกับเขา แต่เขายังคงต้านเอาไว้ได้
“พี่ผิงเฉิง หากไม่มีอาวุธบรรพบุรุษ เกรงว่าวันนี้ท่านยากที่จะหนีรอดไปได้แล้ว” คุณชายพานหลงบีบเข้าหาทีละก้าวๆ และอาศัยของวิเศษแปดชิ้นเข้าโจมตีพร้อมกัน
จะมีอาวุธบรรพบุรุษหรือไม่ก็ไม่มีปัญหา คุณชายผิงเฉิงยังคงมีรอยยิ้มที่สดใส แม้ว่าจะตกอยู่ภายใต้สถานการณ์ที่เสียเปรียบ สถานการณ์การสู้รบไม่เป็นผลดีต่อเขา เขายังคงพูดคุยได้อย่างสนุกสนาน ความกล้าหาญเช่นนี้เป็นที่เลื่อมใสของผู้คนอย่างแท้จริง
“ฆ่า…” เจี้ยนจุนคำรามเสียงยาว ปณิธานกระบี่ผาดโผน เคล็ดวิชากระบี่ที่พุ่งเข้ามา โดยได้บุกเข้ามาถึงในพริบตาอีกครั้ง ออกกระบี่อย่างไร้ปรานี ทุกๆ กระบวนท่าล้วนถึงชีวิต ต้องการสังหารคุณชายผิงเฉิงให้ได้
เมื่อเทียบกับเจี้ยนจุนที่แต่ละกระบี่ล้วนปราศจากความปราณีแล้ว คุณชายพานหลงกลับยังไม่ต้องการให้คุณชายผิงเฉิงตายในทันที เนื่องจากเขาต้องการเห็นคุณชายผิงเฉิงหยิบเอาอาวุธบรรพบุรุษออกมา จะอย่างไรเสียระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิพานหลงไม่ได้มาเพียงแค่ตัวเขาคนเดียวเท่านั้น
ถ้าหากคุณชายผิงเฉิงนำเอาอาวุธบรรพบุรุษออกมาจริงๆ เช่นนั้นแล้วราชวงศ์แปดแขนของพวกเขาจะไม่คำนึงถึงค่าตอบแทนใดๆ เพื่อแย่งเอาอาวุธบรรพบุรุษมาให้จงได้ ที่พวกเขาต้องการมากที่สุดก็คือสิ่งนี้
จะอย่างไรเสียราชวงศ์แปดแขนไม่ค่อยจะถูกหลักธรรมนองคลองธรรมในระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิพานหลงสักเท่าไร แต่หากว่าพวกเขาได้ครอบครองอาวุธบรรพบุรุษก็จะแก้ไขสิ่งนี้ไปได้มากทีเดียว ซึ่งจะเป็นการก้าวไปอีกขั้นกับการเสริมรากฐานราชวงศ์แปดแขนพวกเขาให้มั่นคงยิ่งขึ้น
ปัง ปัง ปังเสียงโจมตีดังขึ้นเป็นระลอกไม่ขาดสาย ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างดุเดือดเผ็ดร้อน คุณชายผิงเฉิงยังคงถูกคุณชายพานหลง และเจี้ยนจุนบีบจนต้องถอยร่นไปเรื่อยๆ มีบาดแผลขึ้นตามร่างกาย แต่ยังคงไม่เห็นคุณชายผิงเฉิงลงมือด้วยอาวุธบรรพบุรุษ
ผู้คนจำนวนไม่น้อยถึงกับมองตาไม่กะพริบกับภาพที่เห็น ทุกคนล้วนแล้วแต่มองออกว่า หากหนึ่งต่อหนึ่งล่ะก็ คุณชายผิงเฉิงมีแต่แข็งแกร่งกว่าไม่มีอ่อนกว่าคุณชายพานหลง เพียงแต่เมื่อต้องเผชิญกับการร่วมมือของพวกเขาสองคนแล้ว ความได้เปรียบของคุณชายพานหลงก็ไม่หลงเหลืออีกเลย
“ต่อให้คุณชายผิงเฉิงไม่ใช่ทายาทรุ่นหลังของปฐมบรรพบุรุษพานหลง เกรงว่าก็คงมีความสัมพันธ์กันไม่น้อยทีเดียว เขาได้สืบทอดวิชาที่เป็นสายของปฐมบรรพบุรุษพานหลงจริงๆ เกรงว่าชาติกำเนิดลักษณะเช่นนี้มีความเป็นไปได้ที่จะสั่นคลอนต่อฐานะของราชวงศ์แปดแขนได้” ระดับบรรพบุรุษของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิที่มองเห็นคุณชายผิงเฉิงสำแดงสุดยอดวิชาของปฐมบรรพบุรุษพานหลงออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า ถึงกับพึมพำขึ้นมา
ความจริงแล้ว คุณชายพานหลงเองรู้สึกทั้งโกรธและริษยา เมื่อเห็นคุณชายผิงเฉิงสำแดงวิชาสุดยอดของปฐมบรรพบุรุษพานหลงครั้งแล้วครั้งเล่าออกมา เนื่องจากเคล็ดวิชาสุดยอดเหล่านี้แม้แต่ราชวงศ์แปดแขนของพวกเขาก็ไม่มี สิ่งนี้คือสิ่งสืบทอดของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิพานหลงที่แท้จริง ซึ่งสิ่งสืบทอดเหล่านี้ได้หายสาบสูญไปพร้อมกับทายาทรุ่นหลังของปฐมบรรพบุรุษพานหลงที่หายสาบสูญไปในครั้งนั้น
เวลานี้ สุดยอดวิชาเหล่านี้ล้วนแล้วแต่ถูกสำแดงออกมาที่ละอย่างๆ โดยคุณชายผิงเฉิง แล้วจะไม่ให้คุณชายพานหลงต้องอิจฉาริษยาเล่า เมื่อใดที่ปล่อยให้คุณชายผิงเฉิงประสบความสำเร็จได้ในระดับหนึ่ง ก็จะส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อราชวงศ์แปดแขนของพวกเขาแน่นอน
ตูม…เสียงดังสนั่น ในเพริบตาเดียวนี้เอง จากการร่วมมือโจมตีของคุณชายพานหลง และเจี้ยนจุน เล่นงานจึงคุณชายผิงเฉิงตัวลอย และกระอัดเลือดออกมาคำหนึ่ง
แว้งค์…เสียงหนึ่งดังขึ้น พริบตาเดียวนั่นเอง จังหวะที่แนวป้องกันของคุณชายผิงเฉิงกำลังแตกละเอียดลง ปรากฏประกายที่น่ากลัวแวบผ่านไป ปณิธานดาบพลันเบ่งบานรวดเร็วและแทรกไปทุกพื้นที่ดั่งปรอทที่แทรกซึมลงพื้นอย่างรวดเร็ว
คมดาบปรากฏในทันใด หนึ่งดาบมุ่งไปยังคอหอยของคุณชายผิงเฉิง ดาบนี้รวดเร็วมากเหลือเกิน รวดเร็วจนสุดจะจินตนาการได้ หนึ่งดาบหมายเอาชีวิตในทันที การลอบจู่โจมของหนึ่งดาบนี้ เป้าหมายคือต้องการชีวิตของคุณชายผิงเฉิง
พริบตาเดียวระหว่างความเป็นความตายนั้น ร่างเงาของคุณชายผิงเฉิงแวบหนึ่ง ปรากฎได้ลากเป็นเงาที่ยาวมาก หนึ่งก้าวหนึ่งชาติ ก้าวข้ามกาลเวลา เสมือนดั่งเป็นมังกรพานหลงที่หลุดรอดจากมิติแห่งกาลเวลาอย่างนั้น
“พานหลงข้ามยุค…” ด้วยท่าร่างเช่นนี้ ทำเอาคุณชายพานหลงต้องร้องออกมาด้วยความตกใจระคนความอิจฉา นี่คือสุดยอดวิชาของปฐมบรรพบุรุษพานหลง
ฉึก…เสียงหนึ่งดังขึ้น แม้ว่าท่าร่างของคุณชายผิงเฉิงจะล้ำเลิศมีเพียงหนึ่งไม่มีสอง กระโดดข้ามกาลเวลาได้ แต่สุดท้ายแล้วยังคงไม่สามารถหลบหนีไปจากดาบที่ถึงแก่ชีวิตดาบนี้ไปได้ คมดาบได้ลากผ่านบริเวณหน้าอกของเขา พลันทำให้เลือดไหลย้อมเสื้อของเขาจนแดงฉาน ทิ้งบาดแผลที่ลึกถึงกระดูกเอาไว้
หนึ่งดาบที่ลอบสังหารขึ้นกะทันหันนี้ ทำให้ทุกคนถึงกับใจหายใจคว่ำ ลำพังแค่คุณชายผิงเฉิงสู้กับคุณชายพานหลง และเจี้ยนจุนก็ตกอยู่ในสถานการณ์เสียเปรียบแล้ว หนึ่งดาบที่ลอบโจมตีอย่างกะทันหัน เป็นการมุ่งหมายเอาชีวิตของคุณชายผิงเฉิงเลยทีเดียว
ทุกคนจ้องมองไป เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งปรากฏอยู่บนท้องฟ้าในขณะนี้ ชายหนุ่มผู้นี้สวมชุดคลุมยาว รูปร่างผอมสูง ภาพรวมร่างกายมองเหมือนเหลาด้วยมีดและดูแข็งเยือกเย็น ขณะเดียวกันได้เปล่งพลังดาบเสมือนดั่งมารออกมาสายหนึ่ง ยามที่ร่างทั้งร่างของเขาถูกห่อหุ้มด้วยพลังดาบเช่นนี้แล้ว ก็คล้ายดั่งเป็นทูตดาบที่มาจากแดนมารตนหนึ่งอย่างนั้น
‘องค์ชายดาบมาร’ มีผู้ร้องออกมาด้วยความตกใจทันทีที่ได้เห็นชายหนุ่มผู้นี้
‘องค์ชายดาบมาร’ ทุกคนที่ได้ยินฉายานี้ถึงกับตกใจอย่างยิ่งจนต้องร้องออกมาด้วยความตกใจ และกล่าวว่า “องค์ชายดาบมารก็มาด้วยแล้ว วันนี้สามคุณชาย และสองสุดยอดดาบกระบี่ก็มากันครบแล้วนะเนี่ย”
แน่นอน เว้นแต้คุณชายหุยชุนที่ถูกสังหารไปแล้วนั่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล
น่าอ่าน...