ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2320

เสียงตูม…ดังสนั่น บนท้องฟ้านั่นคุณชายผิงเฉิงกับคุณชายพานหลง เจี้ยนจุนได้สู้กันจนฟ้าถล่ม ภายใต้การโจมตี แรงปะทะทำลายดวงดาวจนแหลกละเอียด ฟ้าดินต่างสั่นไหวโคลงเคลง

ภายใต้การโจมตีอย่างเข้มแข็งและรุนแรงของคุณชายพานหลงและเจี้ยนจุน คุณชายผิงเฉิงถึงกับถูกกระแทกจนตึง ตึง ตึงก้าวถอยหลังติดต่อกันต่อเนื่อง ย่อมไม่ต้องสงสัยเมื่อคุณชายผิงเฉิงอาศัยลำพังคนเดียงรับมือกับสองคนจึงตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ สถานการณ์สู้รบไม่เป็นผลดีกับเขา แต่เขายังคงต้านเอาไว้ได้

“พี่ผิงเฉิง หากไม่มีอาวุธบรรพบุรุษ เกรงว่าวันนี้ท่านยากที่จะหนีรอดไปได้แล้ว” คุณชายพานหลงบีบเข้าหาทีละก้าวๆ และอาศัยของวิเศษแปดชิ้นเข้าโจมตีพร้อมกัน

จะมีอาวุธบรรพบุรุษหรือไม่ก็ไม่มีปัญหา คุณชายผิงเฉิงยังคงมีรอยยิ้มที่สดใส แม้ว่าจะตกอยู่ภายใต้สถานการณ์ที่เสียเปรียบ สถานการณ์การสู้รบไม่เป็นผลดีต่อเขา เขายังคงพูดคุยได้อย่างสนุกสนาน ความกล้าหาญเช่นนี้เป็นที่เลื่อมใสของผู้คนอย่างแท้จริง

“ฆ่า…” เจี้ยนจุนคำรามเสียงยาว ปณิธานกระบี่ผาดโผน เคล็ดวิชากระบี่ที่พุ่งเข้ามา โดยได้บุกเข้ามาถึงในพริบตาอีกครั้ง ออกกระบี่อย่างไร้ปรานี ทุกๆ กระบวนท่าล้วนถึงชีวิต ต้องการสังหารคุณชายผิงเฉิงให้ได้

เมื่อเทียบกับเจี้ยนจุนที่แต่ละกระบี่ล้วนปราศจากความปราณีแล้ว คุณชายพานหลงกลับยังไม่ต้องการให้คุณชายผิงเฉิงตายในทันที เนื่องจากเขาต้องการเห็นคุณชายผิงเฉิงหยิบเอาอาวุธบรรพบุรุษออกมา จะอย่างไรเสียระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิพานหลงไม่ได้มาเพียงแค่ตัวเขาคนเดียวเท่านั้น

ถ้าหากคุณชายผิงเฉิงนำเอาอาวุธบรรพบุรุษออกมาจริงๆ เช่นนั้นแล้วราชวงศ์แปดแขนของพวกเขาจะไม่คำนึงถึงค่าตอบแทนใดๆ เพื่อแย่งเอาอาวุธบรรพบุรุษมาให้จงได้ ที่พวกเขาต้องการมากที่สุดก็คือสิ่งนี้

จะอย่างไรเสียราชวงศ์แปดแขนไม่ค่อยจะถูกหลักธรรมนองคลองธรรมในระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิพานหลงสักเท่าไร แต่หากว่าพวกเขาได้ครอบครองอาวุธบรรพบุรุษก็จะแก้ไขสิ่งนี้ไปได้มากทีเดียว ซึ่งจะเป็นการก้าวไปอีกขั้นกับการเสริมรากฐานราชวงศ์แปดแขนพวกเขาให้มั่นคงยิ่งขึ้น

ปัง ปัง ปังเสียงโจมตีดังขึ้นเป็นระลอกไม่ขาดสาย ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างดุเดือดเผ็ดร้อน คุณชายผิงเฉิงยังคงถูกคุณชายพานหลง และเจี้ยนจุนบีบจนต้องถอยร่นไปเรื่อยๆ มีบาดแผลขึ้นตามร่างกาย แต่ยังคงไม่เห็นคุณชายผิงเฉิงลงมือด้วยอาวุธบรรพบุรุษ

ผู้คนจำนวนไม่น้อยถึงกับมองตาไม่กะพริบกับภาพที่เห็น ทุกคนล้วนแล้วแต่มองออกว่า หากหนึ่งต่อหนึ่งล่ะก็ คุณชายผิงเฉิงมีแต่แข็งแกร่งกว่าไม่มีอ่อนกว่าคุณชายพานหลง เพียงแต่เมื่อต้องเผชิญกับการร่วมมือของพวกเขาสองคนแล้ว ความได้เปรียบของคุณชายพานหลงก็ไม่หลงเหลืออีกเลย

“ต่อให้คุณชายผิงเฉิงไม่ใช่ทายาทรุ่นหลังของปฐมบรรพบุรุษพานหลง เกรงว่าก็คงมีความสัมพันธ์กันไม่น้อยทีเดียว เขาได้สืบทอดวิชาที่เป็นสายของปฐมบรรพบุรุษพานหลงจริงๆ เกรงว่าชาติกำเนิดลักษณะเช่นนี้มีความเป็นไปได้ที่จะสั่นคลอนต่อฐานะของราชวงศ์แปดแขนได้” ระดับบรรพบุรุษของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิที่มองเห็นคุณชายผิงเฉิงสำแดงสุดยอดวิชาของปฐมบรรพบุรุษพานหลงออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า ถึงกับพึมพำขึ้นมา

ความจริงแล้ว คุณชายพานหลงเองรู้สึกทั้งโกรธและริษยา เมื่อเห็นคุณชายผิงเฉิงสำแดงวิชาสุดยอดของปฐมบรรพบุรุษพานหลงครั้งแล้วครั้งเล่าออกมา เนื่องจากเคล็ดวิชาสุดยอดเหล่านี้แม้แต่ราชวงศ์แปดแขนของพวกเขาก็ไม่มี สิ่งนี้คือสิ่งสืบทอดของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิพานหลงที่แท้จริง ซึ่งสิ่งสืบทอดเหล่านี้ได้หายสาบสูญไปพร้อมกับทายาทรุ่นหลังของปฐมบรรพบุรุษพานหลงที่หายสาบสูญไปในครั้งนั้น

เวลานี้ สุดยอดวิชาเหล่านี้ล้วนแล้วแต่ถูกสำแดงออกมาที่ละอย่างๆ โดยคุณชายผิงเฉิง แล้วจะไม่ให้คุณชายพานหลงต้องอิจฉาริษยาเล่า เมื่อใดที่ปล่อยให้คุณชายผิงเฉิงประสบความสำเร็จได้ในระดับหนึ่ง ก็จะส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อราชวงศ์แปดแขนของพวกเขาแน่นอน

ตูม…เสียงดังสนั่น ในเพริบตาเดียวนี้เอง จากการร่วมมือโจมตีของคุณชายพานหลง และเจี้ยนจุน เล่นงานจึงคุณชายผิงเฉิงตัวลอย และกระอัดเลือดออกมาคำหนึ่ง

แว้งค์…เสียงหนึ่งดังขึ้น พริบตาเดียวนั่นเอง จังหวะที่แนวป้องกันของคุณชายผิงเฉิงกำลังแตกละเอียดลง ปรากฏประกายที่น่ากลัวแวบผ่านไป ปณิธานดาบพลันเบ่งบานรวดเร็วและแทรกไปทุกพื้นที่ดั่งปรอทที่แทรกซึมลงพื้นอย่างรวดเร็ว

คมดาบปรากฏในทันใด หนึ่งดาบมุ่งไปยังคอหอยของคุณชายผิงเฉิง ดาบนี้รวดเร็วมากเหลือเกิน รวดเร็วจนสุดจะจินตนาการได้ หนึ่งดาบหมายเอาชีวิตในทันที การลอบจู่โจมของหนึ่งดาบนี้ เป้าหมายคือต้องการชีวิตของคุณชายผิงเฉิง

พริบตาเดียวระหว่างความเป็นความตายนั้น ร่างเงาของคุณชายผิงเฉิงแวบหนึ่ง ปรากฎได้ลากเป็นเงาที่ยาวมาก หนึ่งก้าวหนึ่งชาติ ก้าวข้ามกาลเวลา เสมือนดั่งเป็นมังกรพานหลงที่หลุดรอดจากมิติแห่งกาลเวลาอย่างนั้น

“พานหลงข้ามยุค…” ด้วยท่าร่างเช่นนี้ ทำเอาคุณชายพานหลงต้องร้องออกมาด้วยความตกใจระคนความอิจฉา นี่คือสุดยอดวิชาของปฐมบรรพบุรุษพานหลง

ฉึก…เสียงหนึ่งดังขึ้น แม้ว่าท่าร่างของคุณชายผิงเฉิงจะล้ำเลิศมีเพียงหนึ่งไม่มีสอง กระโดดข้ามกาลเวลาได้ แต่สุดท้ายแล้วยังคงไม่สามารถหลบหนีไปจากดาบที่ถึงแก่ชีวิตดาบนี้ไปได้ คมดาบได้ลากผ่านบริเวณหน้าอกของเขา พลันทำให้เลือดไหลย้อมเสื้อของเขาจนแดงฉาน ทิ้งบาดแผลที่ลึกถึงกระดูกเอาไว้

หนึ่งดาบที่ลอบสังหารขึ้นกะทันหันนี้ ทำให้ทุกคนถึงกับใจหายใจคว่ำ ลำพังแค่คุณชายผิงเฉิงสู้กับคุณชายพานหลง และเจี้ยนจุนก็ตกอยู่ในสถานการณ์เสียเปรียบแล้ว หนึ่งดาบที่ลอบโจมตีอย่างกะทันหัน เป็นการมุ่งหมายเอาชีวิตของคุณชายผิงเฉิงเลยทีเดียว

ทุกคนจ้องมองไป เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งปรากฏอยู่บนท้องฟ้าในขณะนี้ ชายหนุ่มผู้นี้สวมชุดคลุมยาว รูปร่างผอมสูง ภาพรวมร่างกายมองเหมือนเหลาด้วยมีดและดูแข็งเยือกเย็น ขณะเดียวกันได้เปล่งพลังดาบเสมือนดั่งมารออกมาสายหนึ่ง ยามที่ร่างทั้งร่างของเขาถูกห่อหุ้มด้วยพลังดาบเช่นนี้แล้ว ก็คล้ายดั่งเป็นทูตดาบที่มาจากแดนมารตนหนึ่งอย่างนั้น

‘องค์ชายดาบมาร’ มีผู้ร้องออกมาด้วยความตกใจทันทีที่ได้เห็นชายหนุ่มผู้นี้

‘องค์ชายดาบมาร’ ทุกคนที่ได้ยินฉายานี้ถึงกับตกใจอย่างยิ่งจนต้องร้องออกมาด้วยความตกใจ และกล่าวว่า “องค์ชายดาบมารก็มาด้วยแล้ว วันนี้สามคุณชาย และสองสุดยอดดาบกระบี่ก็มากันครบแล้วนะเนี่ย”

แน่นอน เว้นแต้คุณชายหุยชุนที่ถูกสังหารไปแล้วนั่น

“ฆ่า…” พริบตาเดียวนั่นเอง พวกของคุณชายพานหลงสามคนพลันบรรลุข้อตกลงอย่างลับๆ คุณชายพานหลงกับเจี้ยนจุนเข้าโจมตีขนาบซ้ายขวา เสียงตูมดังขึ้น พวกเขาทั้งสองลงมือโจมตีปรากฎเป็นเปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์สูงนับล้านล้านจ้าง ด้วยเปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์ที่น่ากลัวเช่นนี้เหมือนต้องการกลืนกินคุณชายผิงเฉิงเข้าไปในทันที

‘พานหลงถางพง!’ คุณชายผิงเฉิงไม่หวั่นแม้ต้องเผชิญกับการร่วมโจมตีของพวกเขา คำรามเสียงดังออกมา กลับกลายเป็นมังกรพานหลงตัวหนึ่งที่ยาวเป็นสิบล้านจ้าง คำรามอย่างบ้าคลั่ง ฉีกเปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์เป็นชิ้นๆ และหักหาญบุกเข้าสังหาร ขณะที่เขาบุกทะลวงเข้าไปนั้น ปรากฏบาดแผลขึ้นบนตัวของเขา

แต่ทว่า ในพริบตาเดียวนั่นเอง องค์ชายดาบมารได้ลอบโจมตีเข้ามาด้วยหนึ่งดาบที่ปราศจากซุ่มเสียง ฟันเข้าจุดสำคัญบริเวณกลางหลังของคุณชายผิงเฉิง แม้ว่าคุณชายผิงเฉิงจะสับเปลี่ยนท่าร่างของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ยังคงได้ยินเสียงฉึกที่ดังขึ้น แผ่นหลังของคุณชายผิงเฉิงยังคงถูกฟันเข้าให้หนึ่งดาบ เลือดสดๆ แตกกระจาย

ย่อมไม่ต้องสงสัยว่า พลันที่องค์ชายดาบมารลงมือดูจะโหดและน่ากลัวยิ่งว่าเมื่อเทียบกับคุณชายพานหลงและเจี้ยนจุน

“เอาใหม่…” แม้ว่าคุณชายผิงเฉิงจะสู้พวกเขาสามคนไม่ได้แต่ยังคงไม่หวั่น ร้องคำรามเสียงดังออกมา และบุกเข้าไปอีกครั้ง

ปัง…คุณชายผิงเฉิงต้านรับกับคุณชายพานหลง และเจี้ยนจุนเต็มกำลัง แต่มักจะถูกองค์ชายดาบมารลอบโจมตีเข้ามาจังหวะนี้ในพริบตาอยู่เสมอๆ อีกทั้งแต่ละดาบที่สำแดงออกมาล้วนเข้าจุดตาย วิชาดาบของเขาโหดเหี้ยมยิ่งนัก ปราศจากความปราณีอย่างยิ่ง ทุกๆ ดาบมุ่งหมายถึงชีวิต น่าสยองขวัญอย่างยิ่ง

“องค์ชายดาบมารโหดเหี้ยมเกินไปแล้ว” แม้แต่ระดับผู้ยิ่งใหญ่รุ่นอาวุโสที่ได้เห็นภาพนี้แล้วถึงกับต้องส่ายหน้าและพูดเสียงแผ่วเบาขึ้นมา

หากจะว่ากันถึงทักษะยุทธแล้ว องค์ชายดาบมารไม่เห็นจะสูงเด่นกว่าคุณชายพานหลง และเจี้ยนจุน แต่ทว่า ไม่ว่าจะเป็นคุณชายพานหลงก็ดี หรือเจี้ยนจุนก็ช่าง สำนักที่เป็นชาติกำเนิดของพวกเขาไม่สามารถได้รับการสืบทอดอย่างแท้จริงจากระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิของตน พวกเขาได้ครอบครองเคล็ดวิชาของปฐมบรรพบุรุษน้อยมาก

แตกต่างจากองค์ชายดาบมาร สำนักที่เป็นชาติกำเนิดของเขาก็คือสำนักที่สืบทอดมาจากผู้เฒ่าเทียนไค ทุกๆ ดาบที่เขาสำแดงออกมาล้วนแล้วแต่มีร่องรอยของวิชาดาบจากปฐมบรรพบุรุษ ซึ่งทำให้เขาสามารถสำแดงงออกมาได้อย่างดุดันและโหดเหี้ยมกว่า ย่อมไม่ต้องสงสัยว่าในด้านของเคล็ดวิชาองค์ชายดาบมารเหนือกว่าคุณชายพานหลง และเจี้ยนจุน และไม่ด้อยไปกว่าคุณชายผิงเฉิง

เมื่อเป็นเช่นนี้ ทำให้คุณชายผิงเฉิงตกอยู่ในสถานการณ์ลำบากอย่างแท้จริงแล้ว ลำพังคุณชายพานหลงกับเจี้ยนจุนนั้นเขายังสามารถต้านเอาไว้ได้ แต่การเข้าร่วมขององค์ชายดาบมาร ทำให้เขาต้องตกเป็นฝ่ายถูกกระทำโดยสิ้นเชิง ทุกๆ ดาบล้วนอันตรายถึงชีวิต ทุกๆ ดาบทำให้ต้องได้รับบาดเจ็บ ไม่สามารถพลิกสถานการณ์กลับมาได้อีกแล้ว

“เกรงว่าคุณชายผิงเฉิงไม่สามารถต้านได้อีกแล้ว” มองเห็นคุณชายผิงเฉิงที่ตกที่นั่งลำบาก ทุกคนต่างรู้ว่าคุณชายผิงเฉิงพ่ายแพ้แล้วในวันนี้

…………………………………………………..