ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2321

ภายในระยะเวลาอันสั้น คุณชายผิงเฉิงก็สู้ไม่ได้ ปรากฏบาดแผลเต็มตัวไปหมด เลือดสดๆ ไหลริน เสื้อผ้าบนตัวถูกเลือดสดๆ ย้อมจนกลายเป็นสีแดงฉาน

บาดแผลบนตัวของคุณชายผิงเฉิงส่วนใหญ่จะเป็นบาดแผลที่เกิดจากดาบ ล้วนแล้วแต่เป็นแผลที่องค์ชายดาบมารได้ฝากเอาไว้ทั้งสิ้น ในช่วงที่คุณชายผิงเฉิงอาศัยคนเดียวต้านกับสองคนเขายังสามารถคุมสถานการณ์เอาไว้ได้ ยังมีโอกาสตอบโต้ เวลานี้เมื่อองค์ชายดาบมารเข้ามาร่วมวง พลันทำให้คุณชายผิงเฉิงตกอยู่ในสถานการณ์คับขันทันที สถานการณ์ของเขาพังทลายลงทันที ไม่สามารถต้านเอาไว้ได้อีกต่อไป

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง องค์ชายดาบมารมักจะฝากแผลบริเวณกลางหลังที่เป็นจุดสำคัญอยู่เสมอๆ ทุกๆ ดาบล้วนแล้วแต่เป็นการลอบโจมตีที่ถึงตายได้ทั้งสิ้น ทำให้ยากที่จะป้องกัน ดังนั้น จึงทำให้คุณชายผิงเฉิงถูกฟันไปหลายสิบครั้งรวดเดียวภายในระยะเวลาอันสั้น ซึ่งบาดแผลตามร่างกายส่วนใหญ่มีองค์ชายดาบมารเป็นผู้ฝากเอาไว้

ฉึกเสียงหนึ่งดังขึ้น องค์ชายดาบมารได้ทำการลอบจู่โจมได้เป็นผลสำเร็จอีกครั้ง ฝากรอยแผลจากดาบบนขาทั้งสองข้างลึกเห็นกระดูก พลาดไปนิดเดียวเท่านั้นเกือบฟันเอาขาทั้งสองข้างของคุณชายผิงเฉิงจนขาด

ฆ่าแม้จะเป็นเช่นนี้ก็ตาม คุณชายผิงเฉิงยิ่งมีความฮึกเหิมในการต่อสู้มากขึ้นไปอีก ทั้งเนื้อทั้งตัวโชกไปด้วยเลือด แต่ต่อสู้ได้อย่างดุเดือดยิ่งนัก เสมือนหนึ่งเป็นต่อสู้แบบสุนัขจนตรอก

ปัง ปัง ปังเสียงกระทบกันดังขึ้นเป็นระลอกไม่ขาดสาย ภายในระยะเวลาอันสั้น คุณชายผิงเฉิงถูกโจมตีอย่างหนักได้รับบาดเจ็บอีกครั้ง กระทั่งมีดาบหนึ่งขององค์ชายดาบมารเกือบจะตัดเอาศีรษะของคุณชายผิงเฉิงได้ โดยทิ้งบาดแผลบนคอหอยของเขา

เสียงตึงดังขึ้นเสียงหนี่ง ภายใต้หนึ่งกระบี่นั้นแม้ว่าคุณชายผิงเฉิงจะต้านหนึ่งกระบี่จากเจี้ยนจุนเอาไว้ได้ แต่กลับถูกดาบขององค์ชายดาบมารแทงทะลุร่างกาย เลือดสดๆ พุ่งกระฉูด

ปังเสียงหนึ่งดังขึ้น ก่อนหน้าและหลังจากถูกคุณชายพานหลงกระแทกเข้าจนแยกไม่ออกว่าไหนเลือดไหนเนื้อ และส่งคุณชายผิงเฉิงตัวลอยออกไป

กว่าคุณชายผิงเฉิงที่ดถูกกระแทกจนตัวลอยจะลุกขึ้นยืนได้นับว่าไม่ง่ายนัก เวลานี้เขาได้รับบาดเจ็บที่สาหัสมาก คิดจะยืนยังยืนได้ไม่มั่นคงนัก อาศัยกระบี่มังกรพเนจรพยุงร่างกายเอาไว้

ผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ทั้งหมดต่างนิ่งเงียบเมื่อเห็นร่างของคุณชายผิงเฉิงโชกไปด้วยเลือด ทุกคนล้วนแล้วแต่กลั้นลมหายใจเอาไว้ ในเวลานี้เองก็มีบางคนที่ต่างสบตากันและกัน

ทุกคนล้วนแล้วแต่รู้ว่ามันจบสิ้นกันแล้วสำหรับคุณชายผิงเฉิงในคราวนี้ วันนี้เขาต้องเสียชีวิตอยู่ที่ตรงนี้แน่นอน เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะอาศัยกำลังโดยลำพังตนเองต้านพวกขององค์ชายดาบมารสามคนได้

แต่ทว่า เวลานี้ไม่มีใครยินดียื่นมือเข้าช่วยเหลือ แม้ว่ามีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่รู้จักกับคุณชายผิงเฉิง แต่บอกได้แต่เพียงว่าเป็นความสัมพันธ์แบบผิวเผินเท่านั้นเอง ไม่ได้คบกันอย่างลึกซึ้ง

ต่อให้มีความสัมพันธ์ ในเวลานี้ก็ไม่แน่เสมอไปว่ามีคนที่สามารถยื่นมือเข้าช่วย จะอย่างไรเสียไม่ว่าใครก็ตามก็ต้องประเมินตนเองเมื่อเผชิญหน้ากับเจี้ยนจุน คุณชายพานหลง และองค์ชายดาบมารพวกเขาทั้งสามคน ในบรรดากลุ่มคนรุ่นใหม่ไม่มีใครสามารถเป็นคู่ต่อสู้ของพวกเขาอย่างแน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขายังมีเบื้องหลังเป็นตัวแทนของสามระบบถ่ายทอดความคิดทางด้านลัทธิ หากยื่นมือเข้าช่วยเหลือในเวลานี้ล่ะก็ ย่อมบ่งบอกว่าต้องการเป็นศัตรูกับระบบถ่ายทอดความคิดทางด้านลัทธิทั้งสาม เกรงว่าเรื่องเช่นนี้คงมีไม่กี่คนที่ยินดีจะทำ ต่อให้มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งก็ทำไม่ได้

“จะอย่างไรเสียผู้สนับสนุนไม่แกร่งพอนะเนี่ย” ยอดฝีมือรุ่นอาวุโสถึงกับทอดถอนใจออกมาเบาๆ ถ้าหากคุณชายผิงเฉิงมีชาติกำเนิดเหมือนเช่นพวกขององค์ชายดาบมารล่ะก็ เกรงว่าเวลานี้ระดับบรรพบุรุษของพวกเขาคงยื่นมือเข้าช่วยเหลือไปแล้ว เสียดายคุณชายผิงเฉิงเดียวดายอยู่คนเดียว ต่อให้ถูกผู้อื่นลุมก็ไม่มีใครยื่นมือเข้าช่วยเหลือ

“ยอดเยี่ยมมาก องค์ชายดาบมารหาใช่มีชื่อเสียงจอมปลอมจริงๆ” แม้ว่าเวลานี้คุณชายผิงเฉิงจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ยังคงพูดคุยได้อย่างสนุกสนาน ยังคงมีรอยยิ้มที่สดใส

“ข้ากลับรู้สึกเลื่อมใสในความกล้าหาญของเจ้า เสียดาย มีผู้ให้ราคาสูงเอาไว้แล้ว” องค์ชายดาบมารกล่าวน้ำเสียงเย็นชาออกมา

“ใม่เป็นไร ใครจะเป็นผู้แพ้ผู้ชนะยังไม่แน่” แม้ว่าร่างกายของคุณชายผิงเฉิงจะชุ่มไปด้วยเลือด แต่ยังคงมีท่าทีเหมือนผ่อนคลายเหลือเกิน แม้ว่าเขาจะลุกขึ้นยืนไม่ไหวแล้วก็ยังคงยิ้มออกมาได้ และรอยยิ้มของเขามีความสดใสตลอดและมีพลังโน้มน้าวให้ผู้อื่นคล้อยตามสูงมาก

“เสียดาย เจ้าแค่สืบทอดเคล็ดวิชาบางส่วนเท่านั้น ไม่ได้มีอาวุธบรรพบุรุษที่ว่า” คุณชายพานหลงเอ่ยขึ้นพร้อมกับส่ายหน้า

ความจริงแล้ว สิ่งที่คุณชายพานหลงอยากเห็นก็คือ คุณชายผิงเฉิงมีอาวุธบรรพบุรุษในมือ ซึ่งเป็นสิ่งที่พวกเขาต้องการมากที่สุด

“เจ้าคิดคำนวณไว้อย่างดี เสียดาย ข้าจะไม่ให้เจ้าได้สมปรารถนาอยู่แล้ว” คุณชายผิงเฉิงส่ายหน้าพร้อมกับหัวเราะเสียงดังขึ้นมา

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ส่งเจ้าไปปรโลกก็แล้วกัน” คุณชายพานหลงพูดน่าเกรงขามขึ้นมา ดวงตาทั้งสองเผยให้เห็นปณิธานการฆ่าที่น่ากลัว

“ไปสู่สุขติเถอะ ข้าจะจัดการกับเจ้าภายในดาบเดียว ไม่เจ็บปวดมากหรอก” องค์ชายดาบมารก็พูดน่าครั่นคร้ามออกมา

ในขณะนี้ พวกของคุณชายพานหลงสามคนต่างทยอยกันเดินเข้าหาคุณชายผิงเฉิง พวกเขาเตรียมพร้อมที่จะโจมตีในครั้งสุดท้าย และเป็นการโจมตีที่ทรงพลังมากที่สุด ต้องการสังหารคุณชายผิงเฉิงให้ตาย

“สามารถมีคนจำนวนมากมาส่งข้า นับว่ามีความหมายเหมือนกัน” คุณชายผิงเฉิงพูดพร้อมกับหัวเราะเสียงดัง

ตึงเสียงหนึ่งดังขึ้น เวลานี้ดาบมารที่อยู่ในมือขององค์ชายดาบมารออกจากฝักแล้ว คราวนี้เขาไม่ได้ลงมือลอบจู่โจมอีก แต่ดาบในมือชี้ไปที่คุณชายผิงเฉิงโดยตรง

ทุกคนต่างกลั้นลมหายใจเอาไว้เมื่อเห็นว่าคุณชายผิงเฉิงไม่สามารถตอบโต้ ทุกคนต่างรู้ว่ามาวันนี้คุณชายผิงเฉิงจะต้องฝังร่างที่นี่แล้ว เวลานี้บรรยากาศตึงเครียดถึงขีดสุด

“แยกย้ายกันไปเถอะ” จังหวะที่ชีวิตของคุณชายผิงเฉิงแขวนอยู่บนเส้นด้ายนั้น เสียงที่เหนื่อยหน่ายเสียงหนึ่งดังขึ้น ทำลายบรรยากาศที่ตึงเครียดยิ่งนี้ไป