ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2501

ตอนที่ 2501 ผู้อยู่ในเหตุการณ์ล้วนแล้วแต่ขยะ
หลินปิงโต่วเจ่อ เจียเจิ้นเลียดเฉียนสิง เคล็ดวิชาทั้งเก้า ซึ่งก็คือสุดยอดเคล็ดวิชาสูงสุดของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่ และก็คือรากฐานของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่ทั้งหมด และคือสุดยอดเคล็ดวิชาที่ศิษย์ของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่ทุกรุ่นพยายามเสาะแสวงหาเพื่อบรรลุด้วยความยากลำบาก

หลินปิงโต่วเจ่อ เจียเจิ้นเลียดเฉียนสิงเป็นคาถาบทหนึ่ง ในห้วงพันล้านปีของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่ที่ผ่านมา มีศิษย์จำนวนนับไม่ถ้วนที่เคยบรรลุมัน และมีอัจฉริยะบุคคลและปรัชญาเมธีจำนวนมากที่เคยบรรลุมันมาก่อน

อักขระทั้งเก้าตัวนี้ก็คือเคล็ดวิชาจิ่วมี่ ท่ามกลางเคล็ดวิชาจิ่วมี่นี้ ทุกๆ เคล็ดวิชาล้วนแล้วแต่กลายเป็นพลังภายใน เคล็ดวิชา กระทั่งกลายเป็นเคล็ดกระบวนท่าของสำนักใดสำนักหนึ่ง และหรือกลายเป็นกระบวนท่ากระบวนใดกระบวนหนึ่งที่สุดยอดที่มีเพียงหนึ่งไม่มีสอง

แต่ว่าท้ายที่สุดก็กลับคืนสู่ดั้งเดิม นี่แหละจึงเป็นความลึกซึ้งยอดเยี่ยมที่แท้จริงของเคล็ดวิชาจิ่วมี่ และสามารถแสดงถึงอานุภาพของมันได้อย่างแท้จริง

ดังนั้น ทุกๆ เคล็ดวิชาของเคล็ดวิชาจิ่วมี่ที่มองว่ามีอักษรเพียงตัวเดียวเท่านั้น ความจริงแล้วอักษรทุกตัวล้วนแล้วแต่รวบรวมการเปลี่ยนแปลงของสัจธรรมที่ลึกซึ้งและยอดเยี่ยมยิ่งเอาไว้ ซึ่งกฎระเบียบสัจธรรมที่บ่มฟักและแฝงอยู่ด้านในเรียกได้ว่ายิ่งใหญ่ดั่งมหาสมุทร เนื่องเพราะเหตุนี้เอง คิดอยากจะบรรลุเคล็ดวิชาจิ่วมี่นั้นมีความยากเย็นอย่างยิ่ง สามารถบรรลุได้หนึ่งเคล็ดวิชาในจำนวนนั้นก็เพียงพอที่ทำให้ได้รับประโยชน์อย่างไม่มีสิ้นสุด กระทั่งทำให้ผู้นั้นสามารถก่อตั้งสำนักของตนขึ้นมา

ความจริงแล้ว ราชวงศ์โต่วเซิ่นและห้าแกร่งของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่ในยุคปัจจุบัน ปฐมบรรพบุรุษของพวกเขามีคนไหนบ้างที่ไม่ได้บรรลุเคล็ดวิชาจิ่วมี่แล้วก็สามารถไปก่อตั้งสำนักของตน? มีคนไหนบ้างที่ไม่เป็นเพราะบรรลุเคล็ดวิชาจิ่วมี่แล้วไปก่อตั้งรากฐานของตนที่สามารถยืนหยัดนับพันล้านปีโดยไม่ล่มสลาย?

ในรอบพันล้านปีที่ผ่านมาของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่ อัจฉริยบุคคลที่สามารถบรรลุได้หนึ่งเคล็ดวิชาในจำนวนนั้นก็สามารถก่อตั้งสำนักของตนขึ้นมาได้ ถ้าหากสามารถบรรลุได้ทั้งเก้าเคล็ดวิชา ย่อมมีความสุดยอดเพียงใด เป็นข่าวที่เขย่าขวัญเช่นใด หรือบางทีอาจสามารถเทียบเท่าปฐมบรรพบุรุษ

ผู้คนจำนวนเท่าไรใช้เวลาชั่วชีวิตก็ไม่สามารถได้เห็นแม้เพียงเคล็ดวิชาเดียว มาวันนี้เคล็ดวิชาจิ่วมี่อยู่ตรงหน้านี้เอง ช่างเป็นเรื่องที่สร้างความหวั่นไหวต่อจิตใจผู้คนเหลือเกิน

“เคยได้ยินมานานแล้วว่า เขาจิ่วเหลียนซานได้ซ่อนเคล็ดวิชาจิ่วมี่เอาไว้ มาวันนี้จึงได้รับการยืนยันอย่างแท้จริง” บรรพบุรุษสำนักเจ้าลัทธิมองเห็นคาถาทั้งเก้าที่ประทับสลักอยู่บนท้องฟ้าอดที่จะเหม่อลอยและพึมพำขึ้นมา

มีคำเล่าลือว่าในเขาจิ่วเหลียนซานได้ซ่อนเคล็ดวิชาจิ่วมี่เอาไว้ตลอดเวลาที่ผ่านมา ด้วยเหตุนี้เอง พันล้านปีที่ผ่านมามีศิษย์ของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่จำนวนนับไม่ถ้วนที่ทยอยกันมาทำความบรรลุเคล็ดวิชาจิ่วมี่ที่เขาจิ่วเหลียนซาน แต่ผู้ที่ประสบความสำเร็จมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น ส่วนใหญ่ล้วนแล้วแต่กลับบ้านมือเปล่า

ด้วยเหตุนี้เอง จึงเคยมีผู้ที่เกิดความลังเล สงสัยว่าเป็นความจริงหรือไม่ที่เขาจิ่วเหลียนซานได้ซ่อนเคล็ดวิชาจิ่วมี่เอาไว้

มาวันนี้ดูไปแล้วในเขาจิ่วเหลียนซานได้ซ่อนเคล็ดวิชาจิ่วมี่เอาไว้จริงๆ คนรุ่นก่อนไม่ได้หลอกลวงพวกเขา เพียงแต่พวกเขาไม่สามารถบรรลุสิ่งลึกลับที่ลึกซึ้งที่อยู่ภายในเท่านั้น

“เคล็ดวิชาจิ่วมี่เท่านั้นเอง จะไปยากอะไร ยื่นมือคว้าเอามาได้ตามอารมณ์” หลี่ชิเย่พูดด้วยท่าทีเอ้อระเหยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนว่าได้ทำเรื่องๆ หนึ่งที่เล็กน้อยมากไม่คู่ควรที่จะกล่าวถึงเท่านั้น

นาทีนี้ฟ้าดินเงียบสงัด ทุกคนต่างกลั้นลมหายใจเอาไว้

ถ้าหากหลี่ชิเย่พูดคำพูดลักษณะเช่นนี้ออกมาก่อนหน้านั้นคงไม่มีใครเชื่อ คิดว่าหลี่ชิเย่เป็นเพียงคนที่ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำคนหนึ่ง เป็นผู้ที่พูดจากโอหังคนหนึ่งเท่านั้นเอง

เวลานี้ใครล่ะกล้าพูดอะไรสักคำ เรื่องจริงปรากฏอยู่ตรงหน้า เคล็ดวิชาจิ่วมี่เขาก็แค่คว้าเอามาตามอารมณ์ นาทีนี้ต่อให้เขาพูดคำพูดที่พาลเช่นใดออกมาก็ตาม พูดคำพูดที่อวดดีอย่างไรก็ดี ก็ไม่รู้สึกว่าอวดดี เป็นเพียงคำพูดที่ปรกติอย่างยิ่ง เป็นคำพูดที่ธรรมดามากคำหนึ่งเท่านั้น

นาทีนี้เขามีศักยภาพเช่นนี้ เขามีสิทธิ์พูดคำพูดใดๆ ออกมาก็ได้

ในเวลานี้ หลี่ชิเย่ยังคงยื่นมือขวาออกไป นิ้วมือของเขาดีดเบาๆ ทีหนึ่ง ได้ยินเสียงดังปุขึ้นมาเสียงหนึ่ง ช่องว่างทั่วทั้งเขาจิ่วเหลียนซานเหมือนกระเพื่อมทีหนึ่งดั่งน้ำในทะเลสาบ บริเวณช่องว่างที่อยู่ตรงปลายนิ้วของหลี่ชิเย่ปรากฎเป็นระลอกคลื่น และกระเพื่อมขยายตัวไปยังช่องว่างทั้งหมด ภาพนั้นแลดูงดงามยิ่งนัก

มองดูช่องว่างที่มีการกระเพื่อมและขยายออก และมองเห็นเคล็ดวิชาจิ่วมี่ก็มีการกระเพื่อมตามเช่นกัน

ชั่วพริบตาเดียวนี่เอง ได้ยินเสียงช่าาาแต่ละเสียงที่ดังขึ้นมา มองเห็นเคล็ดวิชาจิ่วมี่ที่กระเพื่อมถึงกับเสมือนดั่งเม็ดทรายอย่างนั้น ซึ่งเสมือนดั่งมีลมพัดเข้ามาสายหนึ่ง ทำการพัดพาเอาเคล็ดวิชาจิ่วมี่ไป

พริบตาเดียวนี่เอง เคล็ดวิชาจิ่วมี่เสมือนหนึ่งได้กลับกลายเป็นเม็ดทรายสีทองขนาดเล็กจำนวนนับไม่ถ้วน ขณะที่นิ้วมือของหลี่ชิเย่กลับคล้ายเปี่ยมด้วยแรงดึงดูดอย่างนั้น เม็ดทรายสีทองที่ถูกลมพัดพาให้ลอยขึ้นล้วนแล้วแต่ถูกดูดให้ไหลไปยังปลายนิ้วมือของหลี่ชิเย่

เพียงพริบตาเดียวเท่านั้น เม็ดทรายสีทองได้รวมตัวกันเป็นสาย และรวมตัวกันขึ้นที่ปลายนิ้วมือของหลี่ชิเย่ จากการรวมตัวของเม็ดทรายขนาดเล็กเหล่านี้และมีการถักทอเข้าด้วยกัน กลายเป็นหลักกฎเกณฑ์ที่เล็กจิ๋วเส้นหนึ่ง โดยที่หลักกฎเกณฑ์ทั้งเส้นเสมือนดั่งโซ่ทองขนาดจิ๋วที่ทำขึ้นมาจากทองคำ มีความละเอียดงดงามอย่างยิ่ง และดูมีมากมายสับสนวุ่นวาย มันคืองานศิลปะชิ้นหนึ่งชัดๆ

ในขณะนี้ หลักกฎเกณฑ์ขนาดจิ๋วเปล่งประกายดั่งเพชรที่วูบวาบออกมา ทุกๆ ประกายขนาดเล็กที่เสมือนประกายเพชรล้วนแล้วแต่เป็นที่ประทับใจอะไรอย่างนั้น เหมือนว่าหลักกฎเกณฑ์ขนาดจิ๋วเส้นนี้ก็คล้ายเป็นโลกๆ หนึ่งอย่างนั้น ข้างในนั้นมีทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่บนโลก

“คาถากฎเกณฑ์” บรรพบุรุษตระกูลขุนนางโบราณอดพึมพำขึ้นมาไม่ได้ เมื่อเห็นกฎเกณฑ์ขนาดจิ๋วที่พันรอบนิ้วมือของหลี่ชิเย่ ครั้นเอ่ยมาถึงตรงนี้ อดที่จะกลืนน้ำลายลงคอคำหนึ่งไม่ได้

ผู้ที่รู้เรื่องดีต่างก็รู้ว่า สิ่งที่ดูเหมือนเป็นกฎเกณฑ์ขนาดจิ๋วได้บ่มเพาะและแฝงไว้ซึ่งเคล็ดวิชาจิ่วมี่ ถ้าหากสามารถได้รับกฎเกณฑ์ขนาดจิ๋วเส้นนี้ ก็เท่ากับได้เคล็ดวิชาจิ่วมี่มา

เคล็ดวิชาจิ่วมี่นะเนี่ย ศิษย์ระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่ทุกคนล้วนแล้วแต่ทราบว่าเคล็ดวิชาจิ่วมี่นั้นล้ำค่าเพียงใด และประเมินราคาไม่ได้เช่นใด กล่าวได้ว่ากฎเกณฑ์ขนาดจิ๋วเส้นนี้ที่อยู่ตรงหน้าล้ำค่ายิ่งกว่าสิ่งใดๆ ทั่งหมด มันคือของวิเศษที่ประเมินค่าไม่ได้โดยแท้