ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2504

ตอนที่ 2504 สามกระบวนท่าฮ่องเต้
“ราชธรรมฮ่องเต้?” หลี่ชิเย่หัวเราะเสียงดัง เมื่อเห็นหนึ่งดาบจัดการทุกอย่างจบสิ้นในครั้งเดียว ดาบมารในมือสะบัดออกไปตามอารมณ์ หัวเราะเสียงดังและกล่าวว่า “วิถีมารสังหาร!”

ตูมเสียงหนึ่งดังขึ้น พริบตาเดียวนั่นเองดาบมารได้พวยพุ่งประกายที่สูงนับล้านล้านจ้าง ทุกๆ ประกายดาบก็คือลำแสงมหาประลัยที่ทรงพลังปราศจากผู้เทียบเทียมสายหนึ่ง ประกายดาบที่คล้ายดั่งเป็นลำแสงมหาประลัยที่พุ่งขึ้นไปยังจักรวาลนั้น ทำลายดวงดาวบนจักรวาลจนแหลกละเอียด ยิงทะลุทางช้างเผือกบนจักรวาล

ในชั่วพริบตาเดียวนั่นเอง ไม่มีหลี่ชิเย่ และไม่มีจอมมาร ยิ่งกว่านั้นยังไม่มีพลังมารที่ดั่งคลื่นยักษ์อีกแล้ว มีเพียงดาบมารเล่มหนึ่งเท่านั้น ยามที่ดาบมารส่งเสียงตึงขาดคำ สังหารทั่วเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน สังหารเหล่าเทพและมาร ทุกสิ่งที่อยู่ภายใต้ดาบนี้ล้วนแล้วแต่ไม่สามารถต่อกรกับมันได้

ปัง…เสียงดังสนั่นขึ้นมาเสียงหนึ่ง ภายใต้ ‘มารสังหาร’ ได้ทำการสั่นคลอนต่อ ‘ราชธรรมฮ่องเต้’ ของดาบอริยะกวานไห่โดยตรง

เดิมทีภายใต้ดาบ ‘ราชธรรมฮ่องเต้’ ดาบเดียวของดาบอริยะกวานไห่ สามารถทำให้กลายเป็นเส้นทางกว้างใหญ่ที่ราบเรียบในดาบเดียว หนึ่งดาบสยบใต้หล้า แต่ว่า ในขณะนี้ราชธรรมโอนเอนไปมาเหมือนจะร่วงหล่นลงมา ภายใต้ ‘ดาบมารสังหาร’ ทำให้พลังฮ่องเต้ที่ดั่งรุ้งสีขาวทะลุผ่านดวงตะวันของดาบอริยะกวานไห่พลันอ่อนกำลังลงไม่น้อยทีเดียว

ได้ยินเสียงแตกละเอียดดังปัง ปัง ปังขึ้นมา ภายใต้การโจมตีของ ‘มารสังหาร’ มองเห็นราชธรรมที่น่าเกรงขามแตกละเอียดเป็นท่อนๆ และประกายดาบของดาบอริยะกวานไห่ก็แตกหักเป็นท่อนๆ ตามมา ไม่เพียงแต่พลังฮ่องเต้ของดาบอริยะกวานไห่เท่านั้น แม้แต่พลังดาบของเขาก็เริ่มดับลงภายใต้การสังหารที่น่ากลัวเช่นนี้ เหมือนหนึ่งเป็นปลายเทียนที่อยู่ท่ามกลางพายุอย่างนั้น

เสียงตึง ตึง ตึงดังขึ้น ภายใต้การโจมตีของ ‘ดาบมารสังหาร’ ดาบอริยะกวานไห่ก็ได้รับการสยบจากพลังที่กล้าแข็งปราศจากผู้ต่อกร เสมือนดั่งเป็นค้อนยักษ์ที่อาศัยพลังที่ปราศจากผู้เทียบเทียมทุบลงบนอกของเขาอย่างแรง ทำให้เขาถูกพลังสะเทือนจนต้องก้าวถอยหลังไปหลายก้าวอย่างช่วยไม่ได้

ภายใต้หนึ่งกระบวนท่า ดาบอริยะกวานไห่รับมือไม่ได้ ภาพเช่นนี้ช่างสะเทือนหวั่นไหวต่อจิตใจของผู้คนเพียงใด อานุภาพสยบใต้หล้าเช่นใด ทุกคนที่มองเห็นภาพนี้แล้วล้วนแล้วแต่ รู้สึกหวาดผวากับสิ่งนี้ ต่างอดที่จะสั่นเทาไม่ได้

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หลี่ชิเย่ยังแค่ลงมือตามอารมณ์เท่านั้น ‘ดาบมารสังหาร’ หนึ่งดาบที่สำแดงตามอารมณ์ก็บีบเค้นดาบอริยะกวานไห่จนมีท่าทางที่ย่ำแย่ ช่างเป็นศักยภาพที่น่ากลัวเช่นใด

“ฮ่องเต้ถืออำนาจบาตรใหญ่…” เมื่อกระบวนดาบแรกสู้ไม่ได้ ดาบอริยะกวานไห่ได้คำรามเสียงยาว ตูมเสียงดังสนั่นขึ้นมาเสียงหนึ่ง ในเวลานี้เอง พลังของเขาดูจะน่าเกรงขามยิ่งขึ้น เหมือนคลื่นยักษ์ที่โหมสาดซัดขึ้นไปบนท้องฟ้าลูกแล้วลูกเล่าต่อเนื่องติดๆ กันมา ทำให้พลังโดยรวมทั้งหมดของดาบอริยะกวานไห่เหมือนซ้อนทับกันเป็นชั้นๆ ชั้นแล้วชั้นเล่า

ในเวลานี้เอง ดาบอริยะกวานไห่ก็คล้ายดั่งเป็นทะเลที่กว้างใหญ่ไพศาลอย่างนั้น พลังที่น่าเกรงขามของเขาไม่มีสิ้นสุด นำออกมาไม่มีหมด ใช้ไม่มีหมดสิ้น เหมือนว่าพร้อมสำหรับให้เขาได้สำแดงกำลังที่กล้าแข็งที่สุดออกมาได้ทุกเวลาอย่างนั้น

ในพริบตาเดียวนั่นเอง เสียงคำรามของดาบดังตึงขึ้นมาเสียงหนึ่ง นาทีนี้ดาบอริยะกวานไห่ได้ออกดาบที่สองแล้ว ดาบที่สำแดงออกมาไม่ใช่ราชธรรมเมื่อครู่อีกแล้ว แต่เป็นอำนาจบาตรใหญ่

ดุดันแข็งแกร่งและมีพลัง หนึ่งดาบที่สำแดงออกไป ผืนแผ่นดินแหลกละเอียด ท้องฟ้าแตกร้าว หนึ่งดาบที่สุดแกร่ง แข็งแกร่งดุดันและใช้อำนาจบาตรใหญ่ปราศจากผู้เทียบเทียม ขณะที่หนึ่งดาบฟาดฟันลงมา เหมือนว่าไม่มีสิ่งใดที่ดาบนี้ตัดไม่ขาด

พริบตาเดียวนั่นเอง ปรากฏเสียงตูมที่ดังสนั่นหวั่นไหว หนึ่งดาบที่แข็งแกร่งดุดันและใช้อำนาจบาตรใหญ่เช่นนี้ ทำให้พลังที่น่าเกรงขามไม่มีสิ้นสุดของดาบอริยะกวานไห่กลับกลายเป็นแข็งแกร่งและทรงพลังยิ่งขึ้น และถูกถ่ายทอดเข้ามาเหมือนดั่งคลื่นที่โหมสาดซัดอย่างรุนแรง ทำให้ดาบอริยะกวานไห่เสมือนดั่งเป็นเทพสงครามคนหนึ่งอย่างนั้น หนึ่งดาบอยู่ในมือ บุกโจมตีทุกครั้ง มีชัยเหนือศัตรูทุกครั้ง กวาดล้างสิ้นจนราบเรียบ ทำลายล้างทุกสิ่งทุกอย่าง

ดาบนี้นับว่าใช้อำนาจบาตรใหญ่สุดเปรียบเปรย หนึ่งดาบที่ฟาดฟันลงมานั้น ทำให้ผู้คนต้องขวัญหนีดีฝ่อ ด้วยความพาลเช่นนี้ทำให้ศัตรูหวาดผวาอย่างยิ่ง ทำให้ศัตรูถึงกับต้องถอย ไม่กล้าต่อต้านกับเขา

ปัง ปัง ปังหนึ่งดาบสามโจมตี แต่ละการโจมตีจะโหดร้ายทารุณกว่าการโจมตีก่อนหน้า หนึ่งดาบที่พาลปราศจากผู้เทียบเทียมฟันเข้าใส่ดาบมาร เหมือนว่าหนึ่งดาบที่ฟาดฟันลงมาต้องการฟันดาบมารจนแตกละเอียดอย่างนั้น

การปะดาบปัง ปัง ปังสามครั้ง ทำให้สะเก็ดไฟแตกกระจายพวยพุ่งขึ้นท้องฟ้าโดยตรง งดงามเสมือนดั่งการจุดดอกไม้เพลิงตอนกลางคืนอย่างนั้น

“นับว่าอันธพาลจริงๆ…” มองเห็นดาบยาวของดาบอริยะกวานไห่ที่ปะทะซึ่งหน้ากับดาบมารอย่างเหี้ยมหาญ ท่วงท่าดาบที่ดุร้ายสุดเปรียบเปรยเช่นนั้น ทำให้ผู้คนจำนวนมากต้องหวั่นไหว ทำให้ผู้คนจำนวนมากต้องเลื่อมใสศรัทธา

ตึง…เสียงดาบร้องคำรามขึ้นเสียงหนึ่ง หลังจากดาบมารถูกขย่มสามครั้งรวดได้ผงาดขึ้นมาอีกครั้ง หนึ่งดาบที่ฟาดฟันลงมา ยังคงเป็น ‘ดาบมารสังหาร’ ดาบนั้น!

ปัง…เสียงหนึ่งดังขึ้น ดาบมารยังคงไม่เปลี่ยน หนึ่งดาบที่มีเพียง ‘ดาบมารสังหาร’ หนึ่งกระบวนท่า แต่ทว่าหนึ่งดาบที่สยบและสังหารลงมานั้น คือการสังหารที่เด็ดขาด ทำลายล้างแปดอาณาจักร ทำลายหมื่นยุค

จังหวะที่ดาบมารสังหารโจมตีลงมานั้น แม้ว่าดาบนั้นของดาบอริยะกวานไห่จะแข็งแกร่งดุดันปราศจากผู้เทียบเทียมก็ยังคงรับการสังหารที่เด็ดขาดเช่นนี้เอาไว้ได้ ไม่ว่าสิ่งใดก็ต้องแตกละเอียดภายใต้การสังหารที่เด็ดขาดเช่นนี้ ปราศจากสิ่งใดต่อกรกับมันได้ ทุกอย่างล้วนแล้วแต่ดูเล็กจิ๋วอะไรอย่างนั้น ท่าทีหนึ่งกระบวนท่าหัวหลุดจากบ่า

ตึง ตึง ตึง…ภายใต้หนึ่งดาบที่สังหารเด็ดขาด ดาบอริยะกวานไห่ถูกพลังกระแทกจนก้าวถอยหลังติดต่อกันหลายสิบก้าว สุดท้ายอดกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ได้ยินเสียงแหวะกระอักเป็นเลือดออกมาคำหนึ่ง

ในพริบตาเดียวนั่นเอง กลิ่นอายที่พาลปราศจากผู้ต่อกรพลันถูกโจมตีจนสลายตัวไป แม้แต่พลังที่น่าเกรงขามและไม่มีสิ้นสุดของดาบอริยะกวานไห่ก็พลันดูอ่อนลงไปมากทีเดียว แม้ว่ายังไม่ถึงกับแห้งเหือด แต่เหมือนว่าภายใต้ดาบนี้ พลังถูกโจมตีจนแตกกระจายไปไม่น้อยเลยทีเดียว

เวลานี้เอง ดาบยาวที่อยู่ในมือของดาบอริยะกวานไห่ห้อยลง สูญเสียสีสันไปเป็นอันมาก ใบหน้าของดาบอริยะกวานไห่ก็ขาวซีด ย่อมไม่ต้องสงสัยว่า ภายใต้หนึ่งดาบนี้ดาบอริยะกวานไห่ได้รับบาดเจ็บไม่เบาเลย

“แพ้แล้วรึ?” มีผู้ที่อดพึมพำขึ้นมาไม่ได้ เมื่อเห็นดาบยาวในมือของดาบอริยะกวานไห่ห้อยลง

ทุกคนต่างกลั้นลมหายใจเอาไว้ ในความคิดและมุมมองของผู้คนจำนวนเท่าไรที่มองว่าดาบอริยะกวานไห่มีความแข็งแกร่งระดับเช่นใด คือยอดอัจฉริยะบุคคลกลุ่มคนรุ่นใหม่ที่ปราศจากผู้เต่อกร เป็นอัจฉริยะบุคคลกลุ่มคนรุ่นใหม่ที่แข็งแกร่งที่สุด ถ้าหากแม้แต่เช่นนี้แล้วยังพ่ายแพ้ให้กับฮ่องเต้องค์ใหม่ ในบรรดากลุ่มคนรุ่นใหม่ไม่มีใครมีสิทธิ์ต่อกรกับฮ่องเต้องค์ใหม่ได้อีกแล้ว