ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2543

ตอนที่ 2543 หลุมมรณะ
วัวคลั่งเดินนำทางอยู่ด้านหน้า พวกของหลี่ชิเย่ก้าวเดินไปข้างหน้าตลอดทาง การเดินอยู่ท่ามกลางคุกหลวงดึกดำบรรพ์เหมือนว่าเวลาได้หยุดนิ่งลงอย่างนั้น เวลาพันปีเหมือนชั่วพริบตาเดียว หมื่นปีเหมือนนาที ดังนั้น การที่พวกของหลี่ชิเย่ก้าวเดินไปตลอดทางก็ไม่รู้ว่าเวลาได้ผ่านไปนานเท่าไรแล้ว

“คุณชาย อยู่ข้างหน้านี่แหละ” หลังจากเดินไปนานเท่าไรไม่รู้ วัวคลั่งได้หยุดเดินมองไปข้างหน้า และรีบกล่าวกับหลี่ชิเย่

หลี่ชิเย่แหงนหน้าขึ้นมอง เห็นเพียงข้างหน้าปรากฏกลิ่นอายชั่วร้ายรุนแรงเป็นลูกๆ เสมือนดั่งพายุฝนฟ้าคะนองอย่างนั้น

ข้างหน้าเป็นหลุมลึกขนาดยักษ์ ยามที่กลิ่นอายชั่วร้ายเป็นลูกๆ พุ่งขึ้นมาอย่างรุนแรงนั้น เสมือนดั่งต้องการฉีกทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ตรงนี้ให้ขาด ซึ่งกลิ่นอายชั่วร้ายคล้ายดั่งพายุฝนฟ้าคะนองที่ต้องการฉีกพื้นพสุธาให้ขาดอย่างนั้น

ภายใต้กลิ่นอายชั่วร้ายที่น่ากลัวเช่นนี้ เหมือนว่าสิ่งมีชีวิตใดๆ ที่เหยียบย่างเข้าไปในหลุมขนาดยักษ์ก็ต้องถูกกลิ่นอายชั่วร้ายนี้ฉีกจนแหลกละเอียด เหมือนว่ากลิ่นอายชั่วร้ายนี้ไม่อาจต้านมันได้อย่างนั้น ไม่ว่าจะเป็นสิ่งใดก็ตาม ท่ามกลางกลิ่นอายชั่วร้ายนี้แล้วก็ต้องถูกฉีกจนเป็นผุยผงในพริบตาเดียว

หลุมยักษ์นี้เสมือนหนึ่งเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ เดิมทีท่ามกลางคุกหลวงดึกดำบรรพ์สามารถมองเห็นทรายได้ทุกหนทุกแห่ง แต่ทว่า ท่ามกลางหลุมยักษ์นี้กลับมองไม่เห็นเม็ดทราย ที่ตรงนี้คือหลุมใหญ่ที่เป็นหิน โดยหลุมยักษ์นี้ดูพร่างพราวเสมือนดั่งเป็นคริสตัลมีความงดงามอย่างยิ่ง โดยเฉพาะขณะที่ผลึกคริสตัลของหลุมยักษ์นี้ส่งประกายแวบวับนั้น คล้ายดั่งเป็นอัญมณีแต่ละเม็ดที่คอยประดับประดาโลกใบนี้อย่างนั้น

สิ่งที่ทำให้นึกไม่ถึงก็คือ หลุมขนาดยักษ์ที่มีกลิ่นอายชั่วร้ายรุนแรงแช่นนี้กลับแลดูงดงามอย่างยิ่ง หลุมยักษ์ทั้งหลุมล้วนแล้วแต่เป็นผลึกคริสตัลทั้งสิ้น ซึ่งจุดนี้เป็นสิ่งที่ทำให้ผู้คนยากจะจินตนาการได้

หลี่ชิเย่ที่จ้องมองหลุมยักษ์หลุมนี้แล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ทีหนึ่ง ลิ้มลองรสชาติของอากาศอย่างละเอียด พยักหน้าทีหนึ่งและกล่าวว่า “ใช่ที่นี่แล้ว”

“หากจะกล่าวว่าในคุกหลวงดึกดำบรรพ์มีสถานที่อะไรที่แปลกประหลาดล่ะก็ แน่นอนว่าจะต้องเป็นที่นี่” เทพไฉไลหงส์พิษก็เอ่ยขึ้นมาว่า “ขณะที่พวกเราถูกกักขังอยู่ในนี้ นอกจากที่ตรงนี้แล้ว โดยภาพรวมได้ขุดค้นทั่วทั้งคุกหลวงดึกดำบรรพ์ลึกลงไปใต้ดิน แต่ก็ไม่พบสิ่งใดเลย”

‘คุกหลวงดึกดำบรรพ์’ หลี่ชิเย่มองดูหลุมยักษ์ที่อยู่ตรงหน้า ยิ้มเรียบเฉยและกล่าวว่า “ที่ตรงนี้คือคุกหลวงโดยแท้ การเผาผลาญทุกอย่างล้วนแล้วแต่เริ่มต้นจากที่ตรงนี้”

หลุมยักษ์ที่พราวพร่างอยู่ตรงหน้า ตัวของหลุมยักษ์เสมือนดั่งเป็นหินผลึกคริสตัลชิ้นหนึ่ง ความจริงแล้ว สิ่งที่ทำให้ผู้คนไม่สามารถจินตนาการได้ก็คือ การเผาไหม้ที่น่ากลัวเริ่มต้นที่ตรงนี้ เนื่องเพราะมีการเผาไหม้ที่น่ากลัวนี้นี่เอง จึงมีทรายที่อยู่ในคุกหลวงดึกดำบรรพ์ อีกทั้งทรายทุกเม็ดล้วนแล้วแต่เป็นเม็ดผลึกคริสตัลทั้งสิ้น

เนื่องเพราะการเผาไหม้เริ่มต้นขึ้นที่ตรงนี้ ไฟโลกันตร์ที่น่ากลัวเผาไหม้เป็นเวลานานมากเกินไป จึงได้เผาที่ตรงนี้จนกลายเป็นหลุมลึกขึ้นมาหลุมหนึ่ง เผาดินจนกลายเป็นผลึกคริสตัล หากยังคงเป็นเช่นนี้ต่อไป ไม่แน่นักไฟโลกันตร์ที่น่ากลัวอาจสามารถเผาพื้นพสุธาจนทะลุก็เป็นได้

“ความหมายของคุณชายก็คือ คุกหลวงดึกดำบรรพ์เคยกักขังผู้ที่ดำรงอยู่ในฐานะปราศจากผู้ต่อกรคนหนึ่งจริงๆ รึ?” ปิ้งจวินจับคำพูดของหลี่ชิเย่ได้มานิดหนึ่ง อดที่จะผวาจนขนลุกซู่

ปิ้งจวินนั้นเมื่อเทียบกับพวกวัวคลั่ง มังกรทองแปดแขนแล้ว ไม่เพียงแต่มีความแข็งแกร่งกว่ากันมากเท่านั้น ทั้งยังมีความรู้มากกว่า ในเวลานี้เขาเองก็ตระหนักได้ว่าคุกหลวงดึกดำบรรพ์เคยถูกเผาผลาญมาก่อน และเนื่องเพราะการเผาผลาญที่สยองขวัญอย่างยิ่งนี้เอง จึงเป็นที่มาของคุกหลวงดึกดำบรรพ์ในสภาพเช่นนี้

“สำหรับคุกหลวงดึกดำบรรพ์แล้ว พวกเจ้าเป็นเพียงยุงที่ตกลงมาเท่านั้นเอง มันคือสถานที่ที่สำหรับพันธนาการเสือเลยนะ” หลี่ชิเย่ยิ้มเฉยเมย

พลันที่หลี่ชิเย่พูดคำๆ นี้ออกมา ทำให้พวกของอวี่เหยียนเซินต่างยิ้มเจื่อนๆ ถ้าหากเป็นคนอื่นที่พูดคำๆ นี้ออกมาพวกเขาต้องไม่ยอมรับแน่นอน จะอย่างไรเสียพวกเขาล้วนแล้วแต่เป็นผู้ที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของแดนลัทธิราชันแล้ว ทอดสายตามองออกไปในแดนลัทธิราชัน ผู้ที่เหนือกว่าพวกเขามีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น

แต่ว่า เวลานี้พวกเขาไม่มีอารมณ์อย่างสิ้นเชิงแล้วเมื่อคำพูดนี้ออกจากปากของหลี่ชิเย่สามารถเอาชนะพวกเขาได้อย่างง่ายดาย ช่วงห่างตรงนี้เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถก้าวข้ามได้อยู่แล้ว

“หลุมขนาดยักษ์นี้…” ในเวลานี้ เหมือนปิ้งจวินจะตระหนักอะไรได้บางอย่าง อดที่จะจ้องมองหลุมยักษ์ที่อยู่ตรงหน้า มองดูกลิ่นอายชั่วร้ายที่พุ่งขึ้นมาอย่างรุนแรง และพึมพำขึ้นมา

ภายในใจของปิ้งจวินอดที่จะหวาดหวั่นพรั่นพรึงไม่ได้ เมื่อนึกถึงความเป็นไปได้เช่นนี้ สิ่งมีชีวิตที่ถูกพันธนาการอยู่ในนี้คือผู้ดำรงอยู่ในฐานะเช่นใดกันแน่ ถึงกับมีความน่ากลัวถึงเพียงนี้

ในเวลานี้เอง ปิ้งจวินก็ตระหนักถึงเหตุผลคำพูดนั้นของหลี่ชิเย่ได้อย่างแท้จริง เป็นความจริงที่คุกหลวงดึกดำบรรพ์ไม่ได้สร้างขึ้นเพื่อบุคคลระดับเช่นพวกเขา เหมือนดั่งที่หลี่ชิเย่ได้พูดเอาไว้อย่างนั้น พวกเขาเป็นเพียงยุงตัวหนึ่งที่ตกลงมาอยู่ในคุกหลวงดึกดำบรรพ์เท่านั้นเอง

“พวกเจ้าล้วนแล้วแต่รออยู่ตรงนี้ ข้าจะเข้าไปดูสักหน่อย” หลี่ชิเย่สั่งการพวกของปิ้งจวินคำหนึ่ง จากนั้นก้าวเท้าก้าวเดียวเข้าไปยังหลุมยักษ์นั่น

ตูม.. ไอรีนโนเวล.เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ขณะที่หลี่ชิเย่ก้าวเท้าเข้าไปในหลุมยักษ์นั้น พลันระเบิดกลิ่นอายที่น่ากลัวยอดเยี่ยมยากจะหาใดเทียม พริบตาเดียวนั่นเอง ต้นโลกดึกดำบรรพ์สั่นไหว หมื่นสัจธรรมได้ทิ้งตัวลงมา ฟ้าดินปกป้องคุ้มครอง นาทีนี้หลี่ชิเย่คือผู้บงการสูงสุด คือผู้ยิ่งใหญ่นับแต่อดีตเป็นต้นมา เหล่าชั้นฟ้าและเทพมารล้วนแล้วแต่ดุจดั่งมดปลวกที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขา

ในพริบตาเดียวนั่นเอง หนึ่งนึกคิดของหลี่ชิเย่ให้กำเนิดหมื่นแดน หนึ่งการมองของเขารินไหลหมื่นชาติ แค่การเคลื่อนไหวของเขาก็สามารถสร้างสรรค์ทุกสิ่ง นาทีนี้เขาจึงเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่อยู่สูงสุด ทุกสิ่งล้วนแล้วแต่ต้องหมอบคลานอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขา

การที่หลี่ชิเย่ได้ระเบิดกลิ่นอายที่น่ากลัวปราศจากผู้เทียบเทียมขึ้นมากะทันหัน พลันทำเอาพวกของปิ้งจวินรู้สึกตระหนกอย่างยิ่ง พริบตาเดียวนี้แม้แต่พวกวัวคลั่งที่หยิ่งยโสยังรู้สึกตนเองหายใจไม่ออก ภายใต้กลิ่นอายของผู้บงการสูงสุดพวกเขาถึงกับขวัญหนีดีฝ่อ เสมือนดั่งวิญญาณแตกสลายอย่างนั้น

นาทีนี้ แม้แต่ขาทั้งสองข้างของมังกรทองแปดแขนที่แข็งแกร่งยังไม่เอาไหน ถึงกับสั่นเทาทีหนึ่ง ทำให้พวกเขาอดหวาดผวาจนขนลุกซู่ไม่ได้

ในพริบตาเดียวนั่นเอง พวกเขาจึงตระหนักได้ว่า การลงมือของหลี่ชิเย่ก่อนหน้านั้นไม่ได้ใช้กำลังเต็มที่ กระทั่งเป็นการตามอารมณ์เท่านั้น นี่แหละจึงเป็นกำลังที่น่ากลัวที่สุดของหลี่ชิเย่