ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2580

ตอนที่ 2580 หนึ่งกระบี่สังหารเป็นเบือ
ตึง ตึง ตึงเสียงอาวุธดังขึ้น ในเวลานี้เอง ทหารกองทัพเหล็กนิลละทิ้งการปิดล้อมป้อมปราการของนิกายซูสือ ทหารทั้งหมดล้วนแล้วแต่หันมาล้อมหลี่ชิเย่เอาไว้

ในเวลานี้ ทวนยากแต่ละเล่มล้วนแล้วแต่เล็งตรงไปที่หลี่ชิเย่ ปลายทวนล้วนแล้วแต่ ปรากฏประกายเยือกเย็นที่แวบวับ สังหารไร้ความปราณี ย่อมไม่ต้องสงสัยว่า กองทัพเหล็กนิลหากอยู่ในระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิสือยวิ่นก็นับเป็นกองกำลังที่แข็งแกร่งที่สุด องอาจห้าวหาญชำนาญในการสู้รบเป็นอย่างยิ่ง กล่าวได้ว่ากองทัพนี้มีหยางถิงอวี่เป็นผู้ฝึกสอนมากับมือ

บรรดาศิษย์ทั้งหมดของนิกายซูสืออดเป็นกังวลไม่ได้ เมื่อเห็นว่ากองทัพเหล็กนิลได้ละทิ้งการปิดล้อมป้อมปราการ เพียงพริบตาเดียวก็หันไปล้อมหลี่ชิเย่เอาไว้ จึงมีศิษย์ถึงกับเอ่ยถามเสียหวูโหย่วเจิ้งแผ่วเบาว่า “อาจารย์ ผู้สูงส่งไหวมั้ย?”

“อย่ายื่นมือเข้าไปสอด มันรังแต่จะทำให้คุณชายไม่ปลื้ม” หวูโหย่วเจิ้งส่ายหน้าเบาๆ เขารู้ว่าผู้สูงส่งมักไม่ชอบให้ผู้อื่นยื่นมือเข้าไปสอด ในเวลานี้ หวูโหย่วเจิ้งสามารถวางใจได้แล้วในที่สุด และหายใจด้วยความโล่งอกอย่างสิ้นเชิง ได้หลี่ชิเย่ลงมือ ในที่สุดนิกายซูสือของพวกเขาก็รอดแล้ว

“จะระเบิดศึกกันแล้ว” มองเห็นกองทัพเหล็กนิลที่ล้อมหลี่ชิเย่เอาไว้ บรรดาผู้บำเพ็ญตนที่มองดูอยู่ในระยะห่างไกลอดที่จะร้องกล่าวขึ้นมา

มีผู้พูดเสียงแผ่วเบาขึ้นมาว่า “เจ้าหลี่ชิเย่คนนี้สามารถต้านกองทัพเหล็กนิลได้หรือไม่นะ? ขบวนทัพของกองทัพเหล็กนิลนับว่าเป็นหนึ่งในสุดยอดของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิสือยวิ่นพวกเรา และไร้เทียมทาน”

“ต่อให้สามารถต้านกองทัพเหล็กนิลเอาไว้ได้ เกรงว่าก็ต้องถูกสังหารโดยหยางถิงอวี่ที่จ้องตะคลุบเหยื่ออยู่ข้างๆ” ผู้บำเพ็ญตนรุ่นอาวุโนกล่าวว่า “พลันที่หยางถิงอวี่สำแดงเคล็ดวิชาราชันแท้จริงออกมา เกรงว่าเขายากจะหนีความตายได้พ้น ในระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิสือยวิ่นของพวกเรา มีเพียงหยางถิงอวี่คนเดียวเท่านั้นที่ได้ฝึกปรือเคล็ดวิชาราชันแท้จริง”

“เป็นความจริงว่าพาล และปราศจากผู้ต่อกร พลันที่เคล็ดวิชาราชันแท้จริงสำแดงออกมา” มีผู้คนจำนวนไม่น้อยเห็นกับตาตนเองถึงเคล็ดวิชาราชันแท้จริงของหยางถิงอวี่ พลันที่สำแดงเคล็ดวิชาราชันแท้จริงออกมาก็สยบหวูโหย่วเจิ้งเอาไว้ทันที เล่นงานจนเขากระอักเลือดออกมาอย่างแรง ในใจของผู้คนจำนวนมากมีความหวาดกลัวในเคล็ดวิชาราชันแท้จริงของหยางถิงอวี่

หลี่ชิเย่เพียงมองดูพวกเขาด้วยท่าทีเรียบเฉยทีหนึ่ง เมื่อถูกกองทัพเหล็กนิลล้อมเอาไว้ ยิ้มกล่าวเรียบเฉยว่า “สวรรค์มีทางเจ้าไม่ไป นรกไร้ประตูกลับต้องการเข้ามา”

“วาจาสามหาวนัก…” หยางถิงอวี่ก็บังเกิดความโกรธขึ้นมาอย่างสิ้นเชิง เป็นครั้งแรกที่เขาถูกผู้อื่นดูแคลนขนาดนี้ ส่งเสียงตวาดดังขึ้นมาว่า “วันนี้ ใครกล้าทำให้จวนลั่วเสียหน้า จะต้องตายไร้…”

“คำพูดนี้อวดดีมากเหลือเกิน” ผู้ที่ยืนชมอยู่ในที่ห่างไกลก็พูดซุบซิบเสียงแผ่วเบาขึ้นมา ทุกคนต่างรู้สึกว่าหลี่ชิเย่อวดดีเหลือเกิน

หยางถิงอวี่พูดยังไม่ทันจบ กระบี่ในมือของหลี่ชิเย่ก็ได้ลงมือแล้ว เสียงกระบี่คำรามดังตึงขึ้นมาเสียงหนึ่ง หลี่ชิเย่เพียงหนึ่งกระบี่ที่กวาดออกไปตามอารมณ์เท่านั้น เป็นหนึ่งกระบี่ที่ตามใจอย่างยิ่ง เสมือนดั่งกระบี่แกว่งไกวใบไม้ร่วง เหมือนกระบี่กวาดวายุและเมฆา หนึ่งกระบี่ที่ลงมือตามอารมณ์อย่างยิ่ง

“สู้…”สวี่อิงเจี้ยนร้องเสียงเข้มออกมา แต่คำพูดเพิ่งหลุดจากปากก็หยุดกึกทันที

ปุ…เสียงหนึ่งดังขึ้น ทุกคนยังไม่ทันมีปฏิกิริยาอะไร หนึ่งกระบี่ที่กวาดผ่านมา ปรากฏหัวแต่ละหัวที่ลอยขึ้น กองทัพเหล็กนิลจำนวนหลายพันคน หัวหลายพันหัวหลุดลอยขึ้นมาพร้อมๆ กันทั้งหมด เพียงแค่หนึ่งกระบี่ที่กวาดออกไปเท่านั้น หัวของพวกเขาก็พลันถูกบั่นลงมาแล้ว

เมื่อพวกเขาได้สติกลับมานั้น หัวของพวกเขาก็ได้กลิ้งตกอยู่ข้างเท้าของพวกเขาแล้ว ดวงตาคู่นั้นเบิกกว้างมองเห็นร่างกายของตนที่มีเลือดพุ่งขึ้นอย่างรุนแรง บริเวณคอที่ขาดมองเห็นเลือดเป็นลำที่พวยพุ่งขึ้นไปดั่งน้ำพุ ในเวลานี้ จากการที่เลือดหลายพันสายที่พวยพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ทำให้เหมือนดั่งเป็นฝนเลือดตกลงมาจากท้องฟ้า

นาทีนี้ หัวที่กลิ้งตกกับพื้นจึงได้เห็นร่างกายของตนที่ล้มตัวลงไปตรงๆ พวกเขาอ้าปากจะร้องแต่ไม่สามารถร้องเป็นเสียงออกมาได้อีกแล้ว

สุดท้าย ได้ยินเสียงดังปัง ปัง ปังที่เป็นเสียงของศพแต่ละศพที่ล้มกระทบกับพื้น ศพหลายพันศพที่หงายหลังล้มลง อีกทั้งเป็นการล้มลงพร้อมๆ กันทั้งหมด ทำให้ภาพเหตุการณ์ดูอลังการยิ่ง เสมือนดังดอกบัวดอกหนึ่งที่บานสะพรั่งอย่างนั้น

เลือดสดๆ ที่ไหลริน และรวมกันเป็นสายแต่ละสาย กลายเป็นธารน้ำไหลบริเวณพื้นที่ต่ำ จากนั้นไหลไปยังพื้นที่ที่ต่ำกว่านั้น นี่แหละคือเลือดไหลเป็นธาร

ในเวลานี้ ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างอ้าปากกว้าง ทุกคนต่างรู้สึกหวาดผวา ดวงตาแต่ละคู่ที่เบิกกว้างไม่อยากจะเชื่อในภาพนี้ พวกเขาไม่สามารถยอมรับว่าทุกอย่างนี้ล้วนเป็นความจริง

พริบตาเดียวเมื่อครู่นั้น นักรบของกองทัพเหล็กนิลหลายพันคนต่างก็เตรียมตัวพร้อมรบแล้ว พวกเขาอยู่ในท่วงท่าที่ดีที่สุด ทวนยาวที่อยู่ในมือกำลังจากโจมตีศัตรูให้ต้องถึงแก่ความตาย

แต่ว่า หนึ่งกระบี่ของหลี่ชิเย่ที่กวาดผ่านเข้ามา แม้ว่าดูไปแล้วจะเป็นหนึ่งกระบี่ที่ตามอารมณ์อย่างยิ่ง แต่ว่า พวกเขาไม่มีโอกาสแม้แต่จะต่อต้าน ยังไม่ทันรู้ตัวหัวก็หลุดลงไปกลิ้งอยู่กับพื้นแล้ว

ในเวลานี้ ทุกคนล้วนแล้วแต่ถูกทำให้หวั่นไหวจนไม่สามารถเรียกสติกลับมาเป็นเวลานาน กองทัพเหล็กนิลคือกองทัพที่แข็งแกร่งที่สุดของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิสือยวิ่น กองทัพเหล็กนิลหลายพันคนนั้นเรียกได้ว่าเป็นเกรียงไกรของความเกรียงไกรแล้ว แต่ว่า มาวันนี้กลับถูกหลี่ชิเย่สังหารสิ้นในกระบี่เดียว

หนึ่งกระบี่กวาดผ่านไป เหล่าทหารมอบศีรษะ เลือดไหลเป็นธาร ในเวลานี้เอง พวกเขาจึงได้รู้ว่าอะไรที่เรียกว่าหนึ่งกระบี่เข่นฆ่าเป็นเบือ

โอ๊กกก…ในเวลานี้ หลินยี่เสวี่ยที่อยู่ข้างๆ ทนต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว ส่งเสียงดังแหวะออกมาคำหนึ่ง เริ่มอาเจียนขึ้นมาทันที เวลานี้นางพยายามจะอาเจียนอย่างเต็มที่ กระทั่งน้ำดีก็ถูกอาเจียนออกมา จนใบหน้าของนางขาวซีด

เวลานี้ขาทั้งสองข้างของหลินยี่เสวี่ยสั่นเทาตลอดเวลา เข่าอ่อนทั้งสองข้าง คิดจะลุกขึ้นยืนก็ยืนไม่ไหว

ในฐานะที่นางเป็นผู้บำเพ็ญตน แม้ว่านางก็เคยเห็นคนตาย และเคยฆ่าคน แต่ว่าจะอย่างไรเสียนางยังเข้าสังคมน้อยเกินไป ได้เคยเห็นหนึ่งกระบี่ที่สังหารทหารตายเป็นเบือเช่นนี้เมื่อไรกัน หนึ่งกระบี่ที่ลงมา หลายพันหัวหลุดร่วงลงพื้น ภาพที่น่ากลัวและอลังการเช่นนี้พลันทำให้นางตกใจจนตะลึงงัน

โอ๊กกก…เวลานี้ เสียงโอ๊กอ๊ากดังขึ้นมาไม่น้อย ในเวลานี้ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรถูกทำให้ตกใจจนอาเจียนออกมา ไม่ว่าจะเป็นผู้บำเพ็ญตนที่ยืนดูในระยะห่างไกล หรือจะเป็นบรรดาศิษย์นิกายซูสือที่อยู่บนป้อมปราการ มีจำนวนไม่น้อยที่ตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อ

ระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิสือยวิ่นจะอย่างไรเสียก็เป็นเมืองเล็กๆ เท่านั้น ผู้บำเพ็ญตนจำนวนมากยังไม่เคยได้เห็นเหตุการณ์ใหญ่ ชั่วชีวิตของผู้คนจำนวนมากล้วนแล้วแต่ไม่เคยเห็นประเภทหนึ่งกระบี่สังหารทหารตายเป็นเบือเช่นนี้ ดังนั้น พลันทำให้ผู้คนจำนวนเท่าไรต้องตกใจจนงงงัน

บนป้อมปราการ ศิษย์ของนิกายซูสือจำนวนไม่น้อยถูกทำให้ตกใจจนเข่าอ่อนทั้งสองข้าง และหมดเรี่ยวหมดแรงทั้งตัว ทิ้งตัวนั่งลงกับพื้น กระทั่งเรี่ยวแรงที่จะลุกขึ้นยืนยังไม่มี