ตอนที่ 2764 หนึ่งกระบี่ปราบกระแสคลื่นสัตว์
“เข้ามาเลย ยิ่งมากยิ่งดี” หลี่ชิเย่ยิ้มเรียบเฉย ท่าทางอย่างไรก็ได้ และเอ้อระเหยโดยสิ้นเชิง
ฮือ…ราชาอินทรีโกรธจัดเมื่อถูกหลี่ชิเย่ท้าทายเช่นนี้ จึงส่งสัญญาณขึ้น
ตูม…เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ในพริบตาเดียวนั่นเอง สัตว์ดึกดำบรรพวิหคดุร้ายต่างลุกฮือกันขึ้นมา ที่ลุกขึ้นมาโจมตีก่อนถึงกับเป็นบรรดาสัตว์ดึกดำบรรพ์ที่มีลำตัวขนาดยักษ์เหล่านั้น ได้ยินเสียงตูม ตูม ตูมดังขึ้นมาเป็นระลอก พื้นดินถึงกับสั่นไหวโคลงแคลง เหมือนว่าเมืองโบราณทั้งเมืองก็ต้องถูกเหยียบจนแหลกลาญไปอย่างนั้น
เห็นเพียงแรดยักษ์แต่ละตัวที่วิ่งห้อเข้ามา ขณะที่แรดยักษ์แต่ละตัววิ่งห้อเข้ามานั้น นอเดี่ยวที่อยู่บนสันจมูกได้ทิ่มแทงเข้าไปตรงๆ เสมือนดั่งดาบที่แหลมคม กระทั่งได้ยินเสียงคำรามของดาบ และกลายเป็นประกายเยือกเย็นแต่ละสาย ต้องการหั่นร่างของหลี่ชิเย่ให้กลายเป็นแปดชิ้นใหญ่
ที่พุ่งชนเข้ามายังมีวัวปีศาจขนาดยักษ์แต่ละตัว โดยที่วัวปีศาจแต่ละตัวเท้าเหยียบอยู่บนเมฆอัคคี ขณะที่พวกมันเหยียบลงบนพื้นดินแต่ละก้าวนั้น ปรากฏพื้นดินบังเกิดเสียงจี๊ด จี๊ด จี๊ดดังขึ้นมา อุณหภูมิที่สูงของเท้าถึงกับทำให้ดินหลอมละลายไป
ขณะวัวปีศาจแต่ละตัวพุ่งชนเข้ามานั้น ความเร็วนั้นน่าตกใจอย่างยิ่ง เสมือนดั่งสายฟ้าแลบอย่างนั้น และเขาวัวคู่นั้นของมันได้กลับกลายเป็นดาบโค้งที่ฟันเข้าไปยังหลี่ชิเย่
บนท้องฟ้าก็มีหงส์เพลิงที่พุ่งจิกหัวลงมา ขณะที่บรรดาหงส์เพลิงเหล่านี้จิกหัวพุ่งลงมานั้น ได้อ้าปากพ่นไฟโลกันตร์ออกมา ได้ยินเสียงดังฟู่วววที่ดังขึ้น ไฟโลกันตร์ที่ต่อเนื่องไม่ขาดสายพุ่งลงมาจากบนท้องฟ้า ต้องการปกคลุมร่างของหลี่ชิเย่จนจมมิด
ขณะเดียวกัน มีเม่นขนาดยักษ์แต่ละตัว เมื่อพวกมันส่ายลำตัวของมัน ได้ยินเสียงดังฟิววว ฟิววว ฟิวววดังขึ้น พริบตาเดียวนั่นเอง ปรากฏฝนธนูเต็มท้องฟ้า มองเห็นหนามแต่ละอันของเม่นที่มีขนาดยักษ์แต่ละตัวพลันถูกยิงออกไปด้วยความเร็วที่สุดจะเทียบเทียม พุ่งเป้าไปที่หลี่ชิเย่
ในขณะเดียวกัน ได้ยินเสียงพื้นดินสั่นไหวดังตูม ตูม ตูม พื้นดินถึงกับแยกออก ใต้พื้นดินปรากฎหนวดขนาดยักษ์แต่ละเส้นพลันตวัดเข้าหาหลี่ชิเย่ และปุ่มดูดขนาดยักษ์ที่อยู่บนหนวดพลันยื่นออกไปเพื่อดูดจับหลี่ชิเย่ พวกมันต้องการรัดตัวหลี่ชิเย่เอาไว้แน่นหนาในคราวเดียว
บริเวณที่ห่างไกลออกไป มีงูที่ขณะขดตัวแล้วดูคล้ายกับเป็นภูเขาลูกหนึ่ง ได้ชูคอยาวอ้าปากยิงหมอกควันที่ปิดฟ้าบังตะวันออกมา ต้นไม้ใบหญ้าที่ถูกหมอกพิษเข้าพลันเหี่ยวเฉาตายในทันที…
ตูม…ตูม…ตูม…ท่ามกลางเสียงที่ดังสนั่นเป็นระลอก ฉับพลันนั้น กระแสคลื่นสัตว์จำนวนนับมันนับหมื่นได้เริ่มต้นเข้าโจมตีต่อหลี่ชิเย่อย่างน่ากลัว ทั่วทั้งสนามรบพลันกลายเป็นเหมือนอเวจีเลือดอย่างนั้น การที่กระแสคลื่นสัตว์นับพันนับหมื่นที่บดขยี้เข้ามานั้น ไม่เพียงผืนแผ่นดินถูกเหยียบย่ำจนแหลกลาญ แม้แต่ดินยังถูกหลอมละลายไปทันที กลายเป็นลาวา บนท้องฟ้า ช่องว่างในรัศมีที่กว้างไกลมากถูกฉีกขาด กลายเป็นพายุร้ายที่น่ากลัว
ภายใต้กระแสคลื่นสัตว์ที่บ้าคลั่งเช่นนี้ และยังมีทั้งบนอากาศ และพื้นดินที่บดขยี้เข้ามาทุกทิศทุกทาง ไม่ว่าจะเป็นผู้ดำรงอยู่ในสถานะเช่นใดก็ต้องถูกบดขยี้จนกลายเป็นเนื้อบดในพริบตา ภาพเช่นนี้ได้สร้างความหวาดหวั่นพรั่นพรึงต่อผู้คนจำนวนมาก
ผู้ที่มีทักษะอ่อนพลันมีใบหน้าที่ขาวซีดทันที ขาทั้งสองข้างสั่นเทา ถ้าหากตนเองต้องตกอยู่ท่ามกลางกระแสคลื่นสัตว์นับพันนับหมื่นเช่นนี้ จะต้องถูกบดขยี้เป็นเนื้อบดโดยพลัน เกรงว่าไม่ทันได้ส่งเสียงร้องน่าเวทนาออกมาด้วยซ้ำ
“ต่อให้มีมากกว่านี้ก็แค่มดปลวกเท่านั้นเอง” ท่าทางหลี่ชิเย่ดูสบายใจยิ่งนัก เมื่อต้องเผชิญกับกระแสคลื่นสัตว์ที่ถาโถมเข้ามา แค่เหวี่ยงกระบี่ยาวที่อยู่ในมือเท่านั้น
ได้ยินเสียงดังตึงเสียงหนึ่ง กระบี่ยาวส่งเสียงคำรามขึ้นมา มองเห็นกระบี่ยาวที่เหวี่ยงขึ้นพลันปรากฎรัศมีกระบี่ที่พุ่งตัวออกไปทันที ท่ามกลางเสียงตึงที่ดังขึ้นยังไม่ทันขาดคำ รัศมีกระบี่ที่บินออกไปพลันขยายวงขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง เสมือนดั่งดวงตะวันที่อยู่บนท้องฟ้าอย่างนั้น พลันพวยพุ่งประกายกระบี่ที่ไม่มีสิ้นสุดออกมา เมื่อประกายกระบี่ถูกยิงออกไปอย่างกะทันหัน มันกวาดไปโดยรอบ คล้ายมีกระบี่ศักดิ์สิทธิ์นับล้านๆ เล่มที่พุ่งออกไปทุกทิศทุกทางอย่างนั้น
ฮือ…จังหวะที่ประกายกระบี่กวาดผ่านไปนั้น ปรากฏเสียงแหลมและเศร้ารันทดดังขึ้น เสียงร้องที่แหลมและเศร้ารันทดแต่ละเสียงดังก้องทั่วฟ้าดินฉีกปุยเมฆจนฉีกขาด
ท่ามกลางเสียงฉึกเสียงหนึ่ง น้ำพุเสาเลือดพลันพวยพุ่งขึ้นมา แลดูอลังการมาก เสมือนดั่งทะเลถูกพลิกกลับด้านอย่างนั้น เสาเลือดกลายเป็นคลื่นยักษ์ที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า
ตามติดด้วยเสียงช่าาา ช่าาา ช่าาาดังขึ้น บนท้องฟ้าปรากฏฝนที่เทลงมาอย่างหนัก ฝนฟ้าคะนองที่เทลงมาอย่างกะทันหัน น้ำฝนพลันรวมตัวอยู่บนพื้นดนและไหลชะไปตามพื้นดิน
แต่ว่า สิ่งนี้หาใช่เป็นฝนที่กระหน่ำ มันคือฝนเลือดที่เทลงมาจากบนฟ้า เมื่อตกลงบนพื้นแล้วก็รวมตัวกันแล้วไหลไปชะศพของสัตว์ดึกดำบรรพ์และวิหคดุร้ายจำนวนมาก
ถ้าหากว่า หนึ่งกระบี่ของหลี่ชิเย่ในการเข่นฆ่าล้างสาขาประตูศักดิ์สิทธิ์เป็นฝนเลือดล่ะก็ มันก็แค่ฝนที่ตกโปรยๆ เท่านั้นเอง ฝนเลือดในเวลานี้ จึงเป็นฝนที่เทกระหน่ำลงมาอย่างแท้จริง
หนึ่งรัศมีกระบี่ที่ฟันออกไป กระแสคลื่นสัตว์นับพันนับหมื่นถูกเข่นฆ่าจนสิ้น ไม่ว่าจะเป็นงูยักษ์ที่สูงดั่งภูเขา หรือว่ามีรูปร่างดั่งหนูวิเศษเกราะเหล็ก และหรือวิหคเงาที่มีความรวดเร็วปานสายฟ้าแลบ แม้แต่มดพิษที่มีขนาดเล็กเท่านิ้วมือ…ทั้งหลายทั้งปวงล้วนแล้วแต่ถูกสังหารสิ้นในหนึ่งกระบี่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล
น่าอ่าน...