ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2784

ตอนที่ 2784 หนึ่งหมัดทำลายหนึ่งแคว้น

“เจ้า เจ้าคิดจะทำอะไร? ” อ๋องเทพฉีฟงท่าทางตระหนกร้อนรนไม่รู้ว่าควรจะทำเช่นใดอย่างสิ้นเชิง ร้องเสียงดังขึ้นมา

หลี่ชิเย่หัวเราะทีหนึ่ง และกล่าวว่า “จะทำอะไรได้ สังหารเจ้าเท่านั้นเอง”

“ข้า ข้าสู้ตายกับเจ้า” ในเวลานี้อ๋องเทพฉีฟงไม่มีทางเลือก ขณะที่ยันต์แปดทิศกุมชะตะสรรพชีวิตและผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางยังเอาตัวไม่รอด ไม่ลงมือช่วยเขาอยู่แล้ว

ในเวลานี้เอง อ๋องเทพฉีฟงรู้สึกเสียใจภายหลังอย่างสุดซึ้ง หากรู้แต่แรกว่าผลจะออกมาเช่นนี้ ทำไมเขาจะต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องแย่ๆ เช่นนี้เล่า หากรู้แต่แรกว่าจะเป็นเช่นนี้ เขาก็ไม่สมควรเข้ามายุ่งเกี่ยวด้วย

แรกทีเดียวเขาเข้าใจว่ามียันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตและผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางร่วมมือกันย่อมต้องชนะอย่างไม่ต้องสงสัย เขาเข้ามาข้องแวะด้วยก็แค่ต้องการเอาใจพวกยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิต เพื่อแสวงหาผลประโยชน์ให้กับแคว้นฉีฟงของพวกเขา

ไม่นึกไม่ฝันเลยว่าเรื่องราวจะพัฒนาจนกลายเป็นสถานการณ์เช่นนี้ แม้แต่ยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตและผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางร่วมมือกันก็ไม่สามารถกุมความได้เปรียบจากหลี่ชิเย่ กระทั่งสู้ไม่ได้ ซึ่งส่งผลให้เขาต้องกลายเป็นเป้ากระสุนตายอย่างไร้ค่า

หากรู้แต่แรกว่าจะมีผลออกมาเช่นนี้ เขาก็จะไม่เข้ามาร่วมด้วย เสียดาย โลกนี้ไม่มียาเสียใจภายหลังไว้ขาย

ในขณะนี้ เรื่องของเสียใจภายหลังก็เป็นเรื่องของการเสียใจภายหลัง อ๋องเทพฉีฟงไม่มีทางเลือกอีกแล้ว ได้แต่สู้อย่างเต็มที่ ในเวลานี้พลังลมปราณของเขาได้พวยพุ่งออกมาทั่วตัว เสียงตูมดังสนั่นหวั่นไหว ปรากฏเปลวเพลิงร้อนแรงพวยพุ่งขึ้นมา ขณะเปลวเพลินร้อนแรงทั้งหมดพวยพุ่งขึ้นมาได้ครอบคลุมไปทั่วเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน

“เด็กๆ ช่วยข้าอีกแรง” ในเวลานี้ อ๋องเทพฉีฟงคำรามเสียงดังขึ้นมา เสียงของเขาดังก้องไปทั่วฟ้าดิน ดังก้องไปทั่วทั้งระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิเซียนมาร

เอี๊ยด เอี๊ยด เอี๊ยดเสียงสิ่งของหนักอึ้งดั่งขึ้นเป็นระลอก นาทีนี้แคว้นฉีฟงที่อยู่ในระยะห่างไกลมากได้ปรากฎคันฉ่องยักษ์ที่แวววับบานหนึ่งลอยขึ้นมา คันฉ่องยักษ์บานนี้อาศัยศิลาผลึกเจียระไนขึ้นมา บริเวณตรงกลางของคันฉ่องศิลาผลึกยักษ์เว้าลง สามารถรวบรวมแสงได้เป็นปริมาณนับไม่ถ้วน

เสียงตูม…ดังสนั่นหวั่นไหว ในเวลานี้แคว้นฉีฟงได้อาศัยความเร็วที่เหลือเชื่อ พลันรวบรวมพลังสัจธรรมเอาไว้ได้เป็นปริมาณมหาศาล เหมือนว่าพลังที่เป็นธาตุแท้ภายในทั่วทั้งแคว้นฉีฟงพลันถูกรวบรวมเอาไว้ภายในคันฉ่องศิลาผลึกยักษ์

ในเสี้ยววินาทีนี้เอง ท่ามกลางเสียงตูมที่ดังสนั่นมองเห็นคันฉ่องศิลาผลึกยักษ์พลันยิงลำแสงที่เจิดจรัสยิ่งออกมาสายหนึ่ง โดยที่ลำแสงดังกล่าวมีขนาดใหญ่มาก พลันก้าวข้ามท้องฟ้าเป็นล้านลี้ ยิงใส่บนตัวของอ๋องเทพฉีฟงในทันที

ขณะที่ลำแสงเจิดจรัสยิงใส่ตัวของอ๋องเทพฉีฟงนั้น ฉับพลันนั้นได้ทำให้ร่างกายของอ๋องเทพฉีฟงรองรับกับพลังธาตุแท้ภายในที่มาจากแคว้นฉีฟง ส่งผลให้เปลวเพลิงทั่วตัวของเขามีความร้อนแผดเผาเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม ขณะเดียวกันก็เสมือนดั่งคลื่นที่โหมสาดซัดใส่ท้องฟ้า ปกคลุมท่วมดวงดาวจำนวนนับไม่ถ้วนจนจมมิด

กำลังความสามารถของอ๋องเทพฉีฟงพลันเพิ่มขึ้นมากมายหลังจากได้รับพลังจากธาตุแท้ภายในแคว้นของตนแล้ว เปลวเพลิงร้อนแผดเผาที่พวยพุ่งออกมาจากตัวของเขานั้นปรากฎสายฟ้าแลบดังเปรี๊ยะเปรี๊ยะขึ้นมา

ฆ่า…นาทีนี้อ๋องเทพฉีฟงคำรามเสียงดังขึ้นมาเสียงหนึ่ง ภายใต้พลังธาตุแท้ภายในทั้งหมด ฝ่ามือยักษ์เหนือศีรษะของเขาที่แปลงมาจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์จำนวนเป็นแสนเป็นล้านลูกก็พลันส่งประกายที่พร่างพราวขึ้นมา ภายใต้ประกายที่พร่างพราวทั้งหมดทำให้ไม่สามารถมองเห็นภูเขาแต่ละลูกเหล่านั้นอีกแล้ว เห็นเพียงฝ่ามือยักษ์ที่สมบูรณ์แบบโดยสิ้นเชิงที่ลอยล่องอยู่ตรงนั้น และฝ่ามือยักษ์ดังกล่าวได้ทิ้งกลิ่นอายที่ดั่งน้ำตกสวรรค์ลงมา โดยที่กลิ่นอายดังกล่าวเต็มไปด้วยพลังของปฐมบรรพบุรุษ

เวลานี้ อ๋องเทพฉีฟงถือเอาชิงลงมือก่อนได้เปรียบ จากการที่เขาคำรามเสียงดังขึ้น ตามด้วยเสียงตูมที่ดังสนั่นหวั่นไหว ฝ่ามือยักษ์บนท้องฟ้าพลันตบใส่หลี่ชิเย่โดยตรงด้วยพลังสังหารที่ยอดเยี่ยมปราศจากผู้เทียบเทียม และการที่พลังลักษณะเช่นนี้มีกลิ่นอายของปฐมบรรพบุรุษอีกด้วย เหมือนว่าสามารถบดขยี้ทุกสิ่งทุกอย่างจนสิ้นภายใต้หนึ่งฝ่ามือ

ขณะหนึ่งฝ่ามือลักษณะเช่นนี้สังหารลงมาเหมือนเป็นหนึ่งฝ่ามือของปฐมบรรพบุรุษอย่างนั้น ทำให้ผู้คนรู้สึกตกใจหวาดหวั่นพรั่นพรึงยิ่ง ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรถึงกับสั่นเทาเมื่อเห็นภาพนี้แล้ว

“หนึ่งฝ่ามือสามารถทำลายหนึ่งแคว้น” มีฮ่องเต้แคว้นโบราณใบหน้าซีดเผือดร้องเสียงดังขึ้นมา เมื่อเห็นหนึ่งฝ่ามือที่สยบสังหารลงมา

หลี่ชิเย่ไม่ค่อยมีปฏิกิริยาตอบสนองอะไรมากนัก เมื่อต้องเผชิญหนึ่งฝ่ามือที่หอบเอาพลังปฐมบรรพบุรุษนี้แล้วเพียงยิ้มนิดหนึ่ง เหินฟ้าขึ้นไปหนึ่งหมัดที่ซัดออกไปทันที ร้องเสียงดังว่า “ทำลาย…”

เสียงตูมดังขึ้นเสียงหนึ่ง เสมือนดั่งรุ้งกินน้ำสีขาวที่ทะลุผ่านดวงตะวัน ดุจมังกรแท้จริงผงาดฟ้า หนึ่งหมัดทะลุผ่านหมื่นอาณาจักร พลังสุดจะต้าน ไม่ว่าผู้นั้นจะเป็นราชันหรือเหล่าเทพก็ต้องถูกซัดจนทะลุผ่านภายใต้หนึ่งหมัดนี้

ปัง ปัง ปัง…ขณะที่หนึ่งหมัดนี้ซัดออกไปตรงๆ นั้น ปรากฏเสียงแตกละเอียดดังขึ้นเป็นระลอก และเสียงแตกละเอียดแต่ละเสียงเป็นเสียงที่เกิดขึ้นในพริบตา พลันดังต่อเนื่องติดต่อกันเป็นจังหวะยิ่ง

ในเวลานี้ทุกคนต่างรู้สึกงงงันนิดหนึ่ง ภาพเหตุการณ์ตรงหน้าสร้างความหวั่นไหวต่อจิตใจยิ่ง หนึ่งหมัดที่ยาวต่อเนื่องออกไป อันดับแรกที่ถูกซัดจนเจาะทะลุผ่านไปก็คือฝ่ามือยักษ์ที่หมายสยบสังหารลงมา

ฝ่ามือยักษ์ข้างนี้ถูกหนึ่งหมัดของหลี่ชิเย่เจาะจนทะลุผ่านไป ภูเขานับหมื่นนับพันลูกที่กลับกลายเป็นฝ่ามือยักษ์นี้ก็แหลกละเอียดไปภายใต้หนึ่งหมัดนี้