ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2788

ตอนที่ 2788 มือเปล่าขย่มอาวุธปฐมบรรพบุรุษ

ปัง…เสียงดังสนั่นขึ้นมาเสียงหนึ่ง ทั่วทั้งเมืองวัฏสงสารเมืองบนเขาเหมือนถูกขย่มจนลอยขึ้นมาอย่างนั้น ช่างสะเทือนหวั่นไหวต่อจิตใจผู้คนเหลือเกิน ทำให้ผู้คนจำนวนมากถูกทำให้หวั่นไหวจนวิญญาณแตกกระเจิง รู้สึกเหมือนถูกเสียงที่ดังสนั่นหวั่นไหวนี้ทำให้ขวัญหนีดีฝ่ออย่างนั้น

นับว่าการโจมตีลักษณะเช่นนี้มีอานุภาพมากเหลือเกิน กระทั่งเรียกได้ว่าทำลายฟ้าดินจนพังพินาศย่อยยับ ถ้าหากเมืองวัฏสงสารเมืองบนเขาไม่ได้มีพลังที่แข็งแกร่งปราศจากผู้เทียบเทียมปกป้องเอาไว้ เกรงว่าไม่รู้มีเมือง และตำหนักโบราณต้องแตกละเอียดไปภายใต้การโจมตีเช่นนี้

ท่ามกลางเสียงปังที่ดังสนั่นหวั่นไหว กระบี่ปฐมบรรพบุรุษและคันฉ่องโบราณยันต์แปดทิศปะทะกันอย่างรุนแรง สะเก็ดไฟที่เกิดขึ้นได้ทำลายดวงดาวบนท้องฟ้าไปจนำนวนนับไม่ถ้วน ภาพลักษณะเช่นนี้เสมือนดั่งทำลายล้างโลกอย่างนั้น ผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนมองดูด้วยความอกสั่นขวัญแขวน

ในพริบตาเดียวนั่นเอง พลังที่น่ากลัวพลันอาละวาดไปทั่วฟ้าดิน สยบเหล่าชั้นฟ้า พายุร้ายที่เหมือนวันสิ้นโลกได้โหมกวาดไปทั่วโลก ไม่รู้ว่าผู้คนจำนวนเท่าไรที่ถูกพลังที่น่ากลัวเช่นนี้สยบให้อยู่กับพื้น ไม่สามารถลุกขึ้นมาได้เป็นเวลานาน

ท่ามกลางเสียงปังที่ดั่งสนั่นเสียงนี้ ไม่ว่าจะเป็นผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลาง หรือยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิต ทั้งสองคนต่างไม่สามารถควบคุมของวิเศษของตนเอาไว้ ภายใต้เสียงปังที่ดังสนั่น กระบี่ปฐมบรรพบุรุษและคันฉ่องโบราณยันต์แปดทิศต่างได้รับความเสียหายอย่างหนัก พวกมันต่างฝ่ายต่างถูกพลังปฐมบรรพบุรุษที่ไร้เทียมทานพุ่งเข้าปะทะจนหงายหลังลอยไปยังเส้นขอบฟ้า

ไม่ว่าจะเป็นกระบี่ปฐมบรรพบุรุษ หรือคันฉ่องโบราณยันต์แปดทิศที่ถูกชนกระแทกจนลอยไปยังเส้นขอบฟ้าพลันไม่อยู่ในความควบคุม่ของผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางกับยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตอีกต่อไป พวกมันหันหลังบินหนีไปและหายไปท่ามกลางท้องฟ้าในทันที

กลับมา…อาวุธปฐมบรรพบุรุษสองชิ้นพลันบินหนีไป ทำเอายันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตและผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางตกอกตกใจเป็นการใหญ่ พวกเขาทำมือเป็นเคล็ดลับและปากท่องบ่นเป็นคาถา หมายเรียกได้อาวุธปฐมบรรพบุรุษของตนกลับมา

แต่ว่า ในขณะนี้ ไม่ว่าจะเป็นคันฉ่องโบราณยันต์แปดทิศ หรือว่ากระบี่ปฐมบรรพบุรุษล้วนแล้วแต่ไม่ยอมรับการเรียกหาของพวกเขา เพียงชั่วพริบตาก็หายไปท่ามกลางท้องฟ้า และไร้ร่องรอยอีกเลย

ไม่ว่าจะเป็นคันฉ่องโบราณยันต์แปดทิศหรือกระบี่ปฐมบรรพบุรุษ พวกมันต่างก็เป็นของวิเศษที่ได้รับการประทานมาจากผู้เฒ่าอมตะผู้เป็นปฐมบรรพบุรุษ พวกมันถูกหลอมสร้างขึ้นโดยผู้เฒ่าอมตะ ตัวของของวิเศษเองก็มีจิตวิญญาณอยู่แล้ว

มาคราวนี้ ภายใต้การโจมตีระหว่างคันฉ่องโบราณยันต์แปดทิศและกระบี่ปฐมบรรพบุรุษด้วยกันเอง ทำให้พวกมันต่างได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก สิ่งนี้ไม่เพียงทำให้ตัวของพวกมันได้รับบาดเจ็บสาหัส และยังสร้างความหวาดกลัวให้กับพวกมันอีกด้วย หากยังคงเป็นเช่นนี้ต่อไป พวกเขาจะต้องถูกถล่มจนแหลกละเอียด เมื่อถึงตอนนั้น พวกมันก็คือร่างแหลกตัวตาย

ดังนั้น คันฉ่องโบราณยันต์แปดทิศและกระบี่ปฐมบรรพบุรุษที่มีจิตวิญญาณจึงไม่ยอมฟังการเรียกหาของยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิต และผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลาง อีกต่อไป ทั้งคู่ต่างหลบหนีและหายไปยังเส้นขอบฟ้าทันที

พลันที่ยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิต และผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางมองเห็นอาวุธปฐมบรรพบุรุษของตนไม่ฟังคำสั่งและหายไปบนเส้นขอบฟ้าทันที ทำให้พวกเขาถึงกับมีสีหน้าที่ขาวซีด ทั้งสองถึงกับก้าวถอยหลังไปก้าวหนึ่ง

กล่าวสำหรับผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางแล้ว แม้ว่าในมือของเขาจะมีอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของวิเศษเป็นจำนวนมาก แต่ว่า ยากที่จะมีอาวุธชิ้นใดสามารถเทียบเคียงกับกระบี่ปฐมบรรพบุรุษเล่มนี้ได้

สำหรับยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตแล้วไม่ต้องกล่าวให้มากความ การที่เขามีฉายาเช่นนี้ นอกเหนือจากกำลังความสามารถส่วนตัวของเขาน่าตกใจแล้ว ที่สำคัญมากที่สุดก็เพราะมีคันฉ่องโบราณยันต์แปดทิศบานนี้

เวลานี้พวกเขาทั้งสองคนต่างสูญเสียอาวุธปฐมบรรพบุรุษไป ย่อมไม่ต้องสงสัยว่าสิ่งนี้กล่าวสำหรับพวกเขาแล้วส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงทีเดียว คราวนี้ทำให้พลังการต่อสู้ของพวกเขาลดลงไปไม่น้อยเลยทีเดียว

“เสียดาย พวกเจ้ายังคงไม่สามารถควบคุมอาวุธปฐมบรรพบุรุษได้อย่างสิ้นเชิง ท้ายที่สุดแล้ว พวกมันยังคงทิ้งพวกเจ้าแล้วหนีไป” ในขณะที่ยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตกับผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางกำลังมีสีหน้าที่ขาวซีดนั้น เสียงเอ้อระเหยของหลี่ชิเย่ดังขึ้น

เมื่อจ้องเขม็งไปข้างหน้า หลี่ชิเย่ยังคงยืนอยู่ที่ตรงนั้น เหมือนว่าเขาไม่เคยเคลื่อนไหวเลย เหมือนว่าเขายืนอยู่ที่ตรงนั้นตลอด

“เป็นอย่างนี้ได้อย่างไรกัน? ” ผู้เยาว์จำนวนมากล้วนแล้วแต่ไม่เข้าใจ เมื่อเห็นหลี่ชิเย่ยืนอยู่ตรงนั้นตลอด ทุกคนต่างเห็นมากับตาว่า คันฉ่องโบราณยันต์แปดทิศเคยส่องเงาสะท้อนของหลี่ชิเย่ได้ และส่องสะท้อนท่าเริ่มต้นโจมตีที่วาดเป็นครึ่งวงกลมของหลี่ชิเย่ได้ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ภายหลังกลับไม่ได้ผล

“ความเร็วของเขารวดเร็วมาก ไล่ย้อนกาลเวลาได้ในฉับพลัน ต่อให้เขาแค่ย้อนกลับกาลเวลาเพียงชั่วพริบตาเดียว กระทั่งเรียกได้ว่าหนึ่งในหมื่นของชั่วพริบตาเดียว แต่ เขาก็ได้ย้อนกลับกาลเวลาไปแล้ว” มีระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะที่แข็งแกร่งมองออกถึงความนัย และกล่าวว่า “พลันที่เขาย้อนกาลเวลา แต่คันฉ่องโบราณยันต์แปดทิศไม่สามารถย้อนเวลาได้ ดังนั้น จึงทำให้ไม่สามารถส่องสะท้อนกลับในทันที ขณะที่กระบี่ปฐมบรรพบุรุษกลับถือเอาเงาที่ถูกสะท้อนออกมานั้นเป็นตัวเขา ทำให้อาวุธปฐมบรรพบุรุษทั้งสองฆ่ากันเอง”

“ฝืนลิขิตสวรรค์มากเหลือเกิน ถึงกับอาศัยวิธีนี้ทำลายการส่องเงาสะท้อนของคันฉ่องโบราณยันต์แปดทิศ นับว่ายอดเยี่ยมจนถึงจุดสูงสุด” หลังจากได้สติคืนกลับมากันแล้ว ผู้ที่เข้าใจถึงความลึกซึ้งยอดเยี่ยมแล้วต่างชมเปาะทีหนึ่ง

คันฉ่องโบราณยันต์แปดทิศสามารถส่องเงาสะท้อนของทุกคน สามารถส่องและสะท้อนทุกๆ กระบวนท่า ในทัศนะของผู้คนจำนวนมากมองว่า การมีของวิเศษเช่นนี้เรียกได้ว่าสามารถยืนอยู่ในฐานะที่ไม่มีวันพ่ายแพ้อยู่แล้ว

ที่ทุกคนนึกไม่ถึงก็คือ หลี่ชิเย่ถึงกับสามารถทำลายคันฉ่องโบราณยันต์แปดทิศด้วยวิธีการที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ กระทั่งทำให้คันฉ่องโบราณยันต์แปดทิศและกระบี่ปฐมบรรพบุรุษบรรลัยพร้อมกันทั้งคู่

“น่ากลัวมากจริงๆ เขายังไม่ได้สำแดงสุดยอดวิชาอะไรออกมา ไม่เคยหยิบอาวุธใดๆ ออกมาสักชิ้น เขายังคงอาศัยมือข้างเดียวกวาดจนสิ้นเท่านั้นเอง” ในขณะนี้ ไม่ว่าจะเป็นผู้ที่ดำรงอยู่ในสถานะเช่นใด ขณะมองดูหลี่ชิเย่ก็ต้องเผยให้เห็นถึงประกายของความหวาดกลัวจากนัยน์ตาทั้งสอง

“สมควรสิ้นสุดแล้วยัง? ” หลี่ชิเย่ยิ้มนิดหนึ่ง ขณะจ้องมองดูพวกเขา

ในเวลานี้ บนท้องฟ้าไหนเลยยังมีเรือรบขนาดยักษ์อะไรนั่น เรือรบขนาดยักษ์เมื่อครู่ได้กลับกลายเป็นดาบยาวที่ทอดยาวไปนับพันนับหมื่นลี้ไปแล้ว

มองเห็นดาบยาวที่พาดอยู่กลางอากาศ ทำให้ผู้คนมองดูตาค้างพูดอะไรไม่ออก ทุกคนล้วนแล้วแต่นึกไม่ถึงว่าเรือรบลำนี้ถึงกับเป็นอาวุธเล่มหนึ่ง เป็นดาบที่ฝืนลิขิตสวรรค์ยิ่งเล่มหนึ่ง เมื่อใดที่ต้องการมันจะออกจากฝักในทันที

“ที่แท้นั่นหาใช่เป็นเรือใหญ่ลำหนึ่ง แต่เป็นดาบเล่มหนึ่ง” ผู้เยาว์ที่เพิ่งจะได้สติกลับมา และมองดูดาบยาวขนาดยักษ์ที่อยูบนท้องฟ้า และพึมพำขึ้นมา

ตึง…ดาบยาวดั่งหิมะ ผงาดฟ้าฟาดฟันลงมาตรงๆ หนึ่งดาบที่ฟาดฟันลงมา เบื้องบนฟันสวรรค์ชั้นฟ้า เบื้องล่างฟันนรกอเวจี หนึ่งดาบที่สำแดงออกมาเสียชีวิตลงนรกอเวจีในทันที หนึ่งดาบลักษณะเช่นนี้สร้างความหวาดกลัวให้กับผู้คนเช่นใด

หนึ่งดาบหนึ่งกระบี่เรียกได้ว่าสามารถทำลายฟ้าดินจนพินาศย่อยยับ สามารถสังหารราชันแท้จริง สังหารเหล่าเทพ การร่วมมือโจมตีลักษณะเช่นนี้ แม้แต่เหล่าราชันแท้จริงเกรงว่าคงต้องเสียชีวิตมอบศีรษะให้แต่โดยดี

หลังจากที่ปราศจากกระบี่ปฐมบรรพบุรุษและคันฉ่องโบราณยันต์แปดทิศแล้ว กล่าวได้ว่านี่คือกระบวนท่าที่ไร้เทียมทานมากที่สุดแข็งแกร่งที่สุดของยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิตและผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลางแล้ว

ขณะเดียวกัน ปรกติแล้วพวกเขาล้วนแล้วแต่ไม่สามารถสำแดงกระบวนท่าหนึ่งดาบหนึ่งกระบี่เช่นนี้ได้ ต่อให้อยู่ในช่วงจังหวะที่สูงสุดก็ทำไม่ได้ เนื่องจากปรกติแล้วเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะยอมเผาไหม้เลือดแก่นของตน

พวกเขาที่อยู่ในสภาพของเทพแท้จริงขั้นอมตะ ชั้นคงความอมตะตลอดกาลเก่ากะลาเช่นนี้ อายุขัยแห้งเหือด เลือดแก่นกล่าวสำหรับพวกเขาแล้วช่างล้ำค่าเพียงใด ปรกติแล้วเป็นไปได้อย่างไรที่พวกเขาจะยอมเผาไหม้เลือดแก่นของตนเล่า?

แต่ทว่าในขณะนี้ ไม่ว่าจะเป็นยันต์แปดทิศกุมชะตาสรรพชีวิต หรือผู้เฒ่าเซียนดินแดนภาคกลาง พวกเขาไม่มีทางเลือก ถ้าหากไม่ยอมเผาไหม้เลือดแก่นของตนเอง เกรงว่านาทีต่อไปผู้ที่ล้มลงก็ต้องเป็นพวกเขาแล้ว

ดังนั้น พวกเขาเผาไหม้เลือดแก่นของตนอย่างบ้าคลั่งโดยไม่เสียดายนั้น เลือดแก่นที่ถูกพวกเขาเผาไหม้ไปเพียงพอที่จะให้พวกเขามีชีวิตอยู่ได้อีกหนึ่งชาตินะเนี่ย แต่ แม้ว่าพวกเขาจะเสียดายอย่างไรก็ตาม ยังคงเผาไหม้เลือกแก่นของตนอย่างบ้าคลั่ง เพื่อให้พลังของตนเพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง และสำแดงหนึ่งดาบหนึ่งกระบี่ที่สะเทือนเลื่อนลั่นฟาดฟันลงมา

ทำลาย…หลี่ชิเย่ไม่ได้ใส่ใจแม้แต่น้อย เมื่อต้องเผชิญกับหนึ่งดาบหนึ่งกระบี่ที่น่ากลัวเช่นนี้ คำรามเสียงยาวขึ้นมาเสียงหนึ่ง ประกายสีทองพวยพุ่งขึ้นมา เสมือนดั่งพุทธองค์กลับชาติมาเกิดอย่างนั้น พลันปรากฎเป็นประกายสีทองที่ดั่งคลื่นยักษ์ หนึ่งหมัดที่ซัดออกไปตรงๆ

…………………………………………………………………………………………..