ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2840

ตอนที่ 2840 ลูกสุดท้าย

แว้งค์…เสียงหนึ่งดังขึ้น สุดท้าย ร่างกายของหลี่ชิเย่ถูกดันจนพองโตมากเหมือนเป็นลูกบอลขนาดใหญ่ลูกหนึ่งอย่างนั้น พร้อมที่จะถูกดันจนแตก

“ระเบิด ระเบิดเร็ว ระเบิดเร็วเข้า…” มีนักศึกษาที่ท่าทางดีใจเมื่อเห็นคนอื่นได้รับความเดือดร้อนร้องกล่าวเสียงดัง ต้องการเห็นร่างกายของหลี่ชิเย่ถูกพลังจรัสตันจนระเบิดแตกออก

แต่ว่า ในเวลานี้เอง ขณะหลี่ชิเย่กัดกินผลบัวปฐพีไปอีกคำนั้น ได้ยินเสียงฟิวววเสียงหนึ่งดังขึ้น ร่างกายของหลี่ชิเย่ที่เดิมทีถูกดันจนมีขนาดใหญ่เริ่มมีการหดตัวลง คล้ายดั่งลูกบอลที่ลมรั่วออกไปพลันอย่างนั้น

ภายในระยะเวลาอันสั้น ร่างกายของหลี่ชิเย่ก็ได้กลับคืนสู่สภาพปรกติเหมือนเมื่อครู่ และประกายศักดิ์สิทธิ์ที่เดิมสว่างเจิดจ้าก็พลันกลับกลายเป็นอับแสงขึ้นมา สุดท้าย ร่างกายของหลี่ชิเย่ก็แค่มีประกายแสงที่อ่อนมากแวบวับไปทั่วตัวเท่านั้นเอง

“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ได้?” ทุกคนต่างมองดูด้วยความงุนงง เมื่อเห็นหลี่ชิเย่พลันไม่เป็นอะไรแล้วในชั่วพริบตาเดียว

โดยเฉพาะนักศึกษาที่แอะอะโวยวายรอคอยให้ร่างกายของหลี่ชิเย่ระเบิดขึ้นมาเหล่านั้น เมื่อมองเห็นภาพเช่นนี้แล้วเรียกได้ว่าไม่ยอมรับ และรับไม่ได้อย่างยิ่ง พวกเขาต่างไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

ในเวลานี้ หลี่ชิเย่กัดกินคำใหญ่กับผลบัวปฐพีที่ยังคงเหลืออยู่ในมือ ท้ายที่สุดเพียงชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น เขาก็จัดการกินผลบัวปฐพีที่อยู่ในมือจนหมดสิ้น

“อร่อย…” เวลานี้หลี่ชิเย่ได้เรอขึ้นมาทีหนึ่ง แต่ว่าท่าทางเหมือนยังไม่เต็มอิ่มอย่างนั้น เหมือนว่ายังคงสามารถกินได้อีกสามถึงห้าลูกอย่างนั้น

“ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ไปได้ เมื่อครู่พวกเรามองเห็นชัดๆ ว่าถูกดันจนจะระเบิดอยู่แล้ว” นักศึกษาจำนวนมากต่างไม่อยากจะเชื่อ เมื่อครู่นี้ทุกคนต่างมองออกว่า ร่างกายของหลี่ชิเย่ไม่สามารถรองรับกับพลังจรัสที่แข็งแกร่งขนาดนี้ได้อีกแล้ว ร่างทั้งร่างจะระเบิดอยู่แล้ว ไม่นึกไม่ฝันเลยว่า เพียงชั่วพริบตาเดียวเขาก็กลับคืนสู่สภาพปรกติ เหมือนว่าผลบัวปฐพีสองลูกที่กลืนลงท้องไปไม่ได้ส่งผลกระทบใดๆ ต่อเขาแต่อย่างใด

“เนื่องจากผลบัวปฐพีมีสรรพคุณที่นุ่มนวล” หลี่ชิเย่ยิ้มเรียบเฉย ท่าทางเหมือนยังไม่เต็มอิ่มอย่างนั้น

“ข้าเข้าใจแล้ว” นักศึกษาที่เชี่ยวชาญเรื่องสรรพคุณของยาร้องเสียงดังขึ้นมา และกล่าวว่า “ผลบัวปฐพีทำให้พลังจรัสมีความเป็นกลาง แม้ว่าพลังจรัสของผลบัวปฐพีก็แข็งแกร่งยิ่ง แต่ว่า เมื่อพลังจรัสภายในร่างกายมีมากจนถึงจุดวิกฤต มันก็จะทำให้พลังจรัสกลายเป็นกลาง”

“ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง” เมื่อได้ฟังคำอธิบายจากนักศึกษาผู้นี้แล้ว นักศึกษาอื่นๆ ถึงกับเข้าใจในทันที

มีนักศึกษาได้จ้องเขม็งไปที่หลี่ชิเย่ทันที และกล่าวว่า “ฮึมิน่าเล่าเขาจึงได้เลือกผลบัวปฐพี ที่แท้เขาคิดหลอกลวงตั้งแต่แรกแล้ว ฮึคนถ่อยที่ชั่วร้าย”

“เจ้าไม่ดูว่าเขามีชาติกำเนิดอะไร คนที่มาจากเมืองล้างบาปมีดีสักกี่คน? พลันที่เห็นก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นพวกคนถ่อยที่เจ้าเล่ห์เพทุบาย” นักศึกษาอีกคนหัวเราะเยาะ และหยามเหยียด

หลี่ชิเย่ไม่ใส่ใจแม้แต่น้อย จ้องมองดูราชาพยัคฆ์และเอ่ยขึ้นเอ้อระเหยว่า “ถึงตาเจ้าแล้ว”

ฮึ…ใบหน้าของราชาพยัคฆ์ดูจะกลัดกลุ้มอยู่บ้าง เขายังเข้าใจว่าเมื่อหลี่ชิเย่กินผลบัวปฐพีลูกที่สองเข้าไปร่างจะระเบิดโดยพลัน ไม่นึกเลยว่าเมื่อหลี่ชิเย่กินผลบัวปฐพีลูกที่สองเข้าไปแล้วกลับมีสภาพที่ดียิ่งกว่าเดิมอีก ซึ่งทำให้เขารู้สึกผิดคาดอยู่บ้าง

ในเวลานี้ราชาพยัคฆ์เหมือนขี่หลังเสือ เขาจะถอนตัวกลางคันเช่นนี้ไม่ได้ หลังจากที่เขาส่งเสียงฮึเย็นชาออกมาแล้วก็ได้หยิบเอาผลไป๋ลู่ตันกั่วลูกที่สองขึ้นมาเริ่มกัดกิน

ได้ยินเสียงแว้งค์ แว้งค์ แว้งค์ดังขึ้น จากการที่ราชาพยัคฆ์ได้กัดกินผลไป๋ลู่ตันกั่วไปทีละคำๆ เข้าไป พลังจรัสบนตัวของเขาดูจะแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น ประกายศักดิ์สิทธิ์ส่องประกายเจิดจ้ารุนแรงมากขึ้นๆ ในเวลานี้ ปรากฏประกายจรัสแต่ละสายได้สาดส่องออกมาจากภายในร่างกายของเขา

ต่อให้ร่างกายของเขาจะได้รับการปกป้องจากยันต์สัตว์แล้วก็ตม แต่ยังคงไม่สามารถสยบพลังจรัสได้อย่างสิ้นเชิง สุดท้าย ได้ยินเสียงคร๊ากดังขึ้น มองเห็นยันต์สัตว์ที่ทำการปกป้องกายของราชาพยัคฆ์ปรากฎเป็นรอยร้าวขึ้นมา

แม้ว่ากำลังความสามารถของราชาพยัคฆ์นับว่าแข็งแกร่งอย่างแท้จริง ทั้งยังได้รับการปกป้องจากยันต์สัตว์ แต่ว่า ผลไป๋ลู่ตันกั่วสองลูกลงท้องเรียกว่าไม่ธรรมดาเลย พลังจรัสของผลไป๋ลู่ตันกั่วสองลูกเรียกได้ว่ายิ่งใหญ่ไพศาลดั่งมหาสมุทร ผู้ที่มีทักษะอ่อนพลันที่กินลงไปร่างกายจะระเบิดทันที ไม่สามารถรับได้อยู่แล้ว

ขณะที่เวลานี้ราชาพยัคฆ์ได้กินผลไป๋ลู่ตันกั่วลงไปถึงสองลูก ถึงกับยังสามารถรองรับพลังจรัสเอาไว้ได้ นับว่ายอดเยี่ยมมากแล้ว

ท้ายสุด ราชาพยัคฆ์ได้กินผลไป๋ลู่ตันกั่วเข้าไปถึงสองลูก แต่ว่า ในขณะนี้ท้องของเขาได้พองกลมโตขึ้นมาแล้ว เกรงว่าหากกินอีกสักลูกหนึ่งก็ไม่แน่ว่าเขาจะสามารถรับได้

หลังจากราชาพยัคฆ์กินผลไป๋ลู่ตันกั่วลูกที่สองจนหมดได้ส่งเสียงเรอขึ้นมาด้วยความอิ่ม ในเวลานี้เขารู้สึกว่าภายในร่างกายเหมือนมีมังกรยักษ์เป็นร้อยเป็นพันตัวกำลังร้องคำรามและพลุ่งพล่านรุนแรง ด้วยพลังจรัสที่แข็งแกร่งและยิ่งใหญ่มหาศาล เหมือนต้องการฉีกร่างและวิ่งออกจากร่างกายของเขา

“พลังของผลไป๋ลู่ตันกั่วรุนแรงเหลือเกิน การที่พี่พยัคฆ์สามารถกินเข้าไปถึงสองลูกก็นับว่าสุดยอดมากแล้ว ด้วยพลังเช่นนี้เกรงว่าคงมีแต่ระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะเท่านั้นที่รองรับได้” มีผู้ ชมเปาะด้วยความตื่นตะลึงขึ้นมาเมื่อมองเห็นท่าทางของราชาพยัคฆ์แล้ว แต่ ไม่ว่าใครก็ดูออกว่า ต่อให้ราชาพยัคฆ์สามารถกินผลไป๋ลู่ตันกั่วลูกที่สามลงไป ก็เป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเลย แต่ว่า เพื่อของล้ำค่ากระบือ เพื่ออาจารย์ของเขาแล้ว นับว่าเป็นการทุ่มสุดตัวของราชาพยัคฆ์แล้ว