ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2870

ตอนที่ 2870 ทะเลธนู

ธนูหาใช่ธนูอีกต่อไป แต่เป็นทะเลที่กว้างใหญ่ไพศาล ทันใดนั้นโลกทั้งโลกได้ถูกทะเลธนูท่วมจนจมมิด ช่างเป็นที่สะเทือนจิตใจผู้คนอะไรอย่างนั้น ช่างเป็นที่หวาดหวั่นพรั่นพรึงแก่ผู้คนมากมายอย่างนั้น

ธนูหนึ่งดอกสามารถสยบจิตวิญญาณของผู้คนได้ แต่ว่า ทะเลธนูทั้งหมดเล่า? ธนูนับล้านล้านดอกเสมือนดั่งทะเลที่กว้างใหญ่ไพศาลไหลท่วมเข้ามา ช่างเป็นเรื่องที่น่ากลัวมากมาย

ภายใต้ทะเลธนูที่กว้างใหญ่ไพศาลเช่นนี้ เจ้าไม่สามารถหนีไปไหนได้ ทำให้ไม่รูว่าควรจะต่อต้านอย่างไร แม้จะเป็นโล่วิเศษที่แข็งแกร่งเช่นใด ระบบป้องกันที่สูงและหนามากกว่านี้ก็ตาม ภายใต้การยิงถล่มที่ไม่มีสิ้นสุดของทะเลธนูเช่นนี้ก็ต้องถูกทำลาย และยิงจนทะลุ

ด้วยสภาพที่น่ากลัวเช่นนี้ได้ทำให้ทุกคนล้วนแล้วแต่รู้สึกใจหายใจคว่ำ แม้แต่ราชันแท้จริงงูหลามทอง ราชันแท้จริงเคอะสือก็อดที่จะรู้สึกหวาดเสียวในใจไม่ได้

ในฐานะที่เป็นราชันแท้จริง ภายในใจของพวกเขาที่มีต่อเทพธนูม้าบินจะมากหรือน้อยรู้สึกไม่เป็นเช่นนั้น สิ่งนี้หาใช่พวกเขาดูถูกกำลังความสามารถของเทพธนูม้าบิน และไม่เห็นด้วยกับการกระทำของเทพธนูม้าบินที่หน้าใหญ่ใจโต ไม่ได้มีความสามารถระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะชั้นสิบล้านชาติ แต่กลับบอกว่าตนเองนั้นมีความสามารถระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะชั้นสิบล้านชาติให้ได้

ภายในใจของราชันแท้จริงเคอะสือ ราชันแท้จริงงูหลามทองจะมากหรือน้อยก็ย่อมไม่เห็นด้วย สำหรับพฤติกรรมาของเทพธนูม้าบินกับเกียรติที่จอมปลอม

แต่ว่า เมื่อมองเห็นทะเลธนูที่ดั่งคลื่นยักษ์ตรงหน้า มองเห็นทะเลธนูที่สามารถถล่มทุกอย่างจนละเอียด สามารถยิงทะลุทุกสิ่งทุกอย่างได้แล้ว ราชันแท้จริงเคอะสือก็ดี ราชันแท้จริงงูหลามทองก็ช่างในเวลานี้พวกเขาต่างรู้สึกหวั่นไหวในใจ และเกิดความรู้สึกนับถือขึ้นมา

แม้ว่าจะเป็นความจริงที่กำลังความสามารถของเทพธนูม้าบินได้ถึงขั้นระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะชั้นสิบล้านชาติก็ตาม แต่ว่า ด้วยวิชาธนูที่แข็งแกร่งเช่นนี้ ด้วยวิชายิงธนูที่ยากจะหาผู้ใดเทียมในหล้า ลำพังพูดถึงเรื่องของวิชายิงธนูแล้ว เป็นความจริงที่เขาได้ก้าวถึงระดับความสูงของเทพแท้จริงขั้นอมตะชั้นสิบล้านชาติแล้ว

ท่ามกลางเสียงตูม ตูม ตูมที่ดังตูมตาม ลูกธนูนับล้านล้านดอกได้ยิงสังหารลงมา อย่าว่าแต่ยุงหรือแมลงวันเลย ที่ที่ทะเลธนูยิงใส่ ทุกอย่างล้วนถูกบดขยี้จนกลายเป็นผง

ยิ่งพื้นพสุธาด้วยแล้ว ภายใต้ทะเลธนูลักษณะเช่นนี้ก็ต้องถูกยิงถล่มจนแหลกไม่เป็นชิ้นเป็นอัน

ไม่รู้ว่ามีนักศึกษาจำนวนเท่าไรที่ร่างสั่นเทา ขาทั้งสองข้างอ่อนแรงจนไม่สามารถยืนได้อย่างมั่นคง ภายใต้การคำรามของทะเลธนู หากทะเลธนูลักษณะเช่นนี้ยิงถล่มเข้ามา ตนเองต้องกลายเป็นหมอกเลือดไปทันทีอย่างแน่นอน

สุดท้าย เสียงดังตูมตามได้สงบลง ธนูนับไม่ถ้วนของทะเลธนูก็ถูกยิงลงมาทั้งหมด ที่ตรงนั้นได้กลายเป็นเหมือนป่าที่เต็มไปด้วยพุ่มไม้เตี้ยมีหนาม

ทุกคนที่ได้เห็นภาพนี้แล้วต่างรู้สึกหนาวสะท้านขึ้นมา

“เกรงว่าคงตายไปแล้วกระมัง” มีผู้เอ่ยเสียงแผ่วเบาขึ้นมา เมื่อมองเห็นพื้นแผ่นดินที่ถูกยิงจนแตกไม่มีชิ้นดี ถูกยิงจนพรุนไปหมด

ไม่ว่าใครก็ตามต่างมองว่า ภายใต้ทะเลธนูเช่นนี้จะต้องถูกยิงจนกลายเป็นแม่นแน่นอน กระทั่งอาจเป็นไปได้ว่าถูกยิงจนกลายเป็นหมอกเลือด หายวับไปกับตาในพริบตา

“เกรงว่าคงถูกยิงจนกลายเป็นหมอกเลือดและหายวับไปกับตาในพริบตาเดียวไปแล้วกระมัง” มีนักศึกษาได้มองหาตัวหลี่ชิเย่ ท่ามกลางป่าที่เต็มไปด้วยไม้พุ่มเตี้ยมีหนามเช่นนี้ดูจะไม่เป็นเรื่องง่ายดายเลย

“คงไม่เป็นอะไรกระมัง” พวกนักศึกษาสถาบันศึกษาล้างบาปอย่างจ้าวชิวสือถึงกับใจเต้น จะอย่างไรเสียหนึ่งธนูเมื่อครู่ช่างมีอานุภาพที่รุนแรงและน่ากลัวมากเหลือเกิน ทะเลธนูที่ไม่ขาดสาย ต่อให้ระดับเทพแท้จริงที่แข็งแกร่งมากกว่านี้ก็ยากจะหนีความตายไปได้พ้น

“ดูสิ อยู่ตรงนั้น…” ในเวลานี้ มีนักศึกษาที่ตาดีได้มองเห็นร่างเงาของหลี่ชิเย่แล้วในที่สุด และร้องเสียงดังขึ้นมา

ทุกคนมองตามไป เห็นหลี่ชิเย่ยังคงยืนอยู่ตรงนั้น เหมือนว่าเขาไม่เคยขยับตัวเลยตั้งแต่ต้นจนจบ และไม่ได้รับความเสียหายแม้แต่น้อย แม้ว่าทะเลธนูยิงสังหารลงมาทั้งหมด แต่ว่า ไม่มีธนูศักดิ์สิทธิ์ดอกหนึ่งดอกใดสร้างความบาดเจ็บให้เขาได้แม้แต่น้อย

ในเวลานี้ทุกคนต่างมองเห็นหลี่ชิเย่ที่ยืนอยู่ท่ามกลางทะเลธนูดูเอ้อระเหยไม่สะทกสะท้านอะไรอย่างนั้น คล้ายกำลังเดินเล่นช้าๆ ท่ามกลางฝนฟ้าคะนอง แต่ฝนฟ้าคะนองดังกล่าวกลับไม่สามารถทำให้เสื้อของเขาเปียกแม้แต่น้อย ช่างสบายอกสบายใจไม่สะทกสะท้าน เอ้อระเหยไม่สะทกสะท้าน

“นี่ นี่ นี่มันเป็นไปได้อย่างไร…” มองดูหลี่ชิเย่ที่ยืนอยู่ตรงนั้น เหมือนไม่ได้ขยับตัวเลยแม้แต่น้อย ทุกคนจึงไม่อยากจะเชื่อ รู้สึกว่าชั่วร้ายมากเหลือเกิน

“เป็นไปไม่ได้…” เทพธนูม้าบินถึงกับมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปมากทีเดียว และรู้สึกหวาดผวาจนก้าวถอยหลังไปหลายก้าว

กล่าวได้ว่า เขามั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมในธนูดอกนี้ของตน อย่าว่าแต่เป็นราชันแท้จริงเคอะสือ ราชันแท้จริงงูหลามทอง ต่อให้เป็นราชันแท้จริงที่แข็งแกร่งมากกว่านี้ เขาก็มีความมั่นใจว่าสามารถทำให้ต้องล่าถอยภายในหนึ่งธนู

แต่ว่า เวลานี้ภายใต้ทะเลธนูที่ดั่งคลื่นยักษ์และไม่มีสิ้นสุดของตน หลี่ชิเย่ยังคงเอ้อระเหยไม่สะทกสะท้านยืนอยู่ที่ตรงนั้น ที่น่ากลัวยิ่งกว่าก็คือเขาไม่ได้ขยับตัวแม้แต่นิดเดียว

นี่มันเหมือนเป็นวิชามารชัดๆ ชั่วร้ายถึงขีดสุดทีเดียว

ในเวลานี้ ราชันแท้จริงเคอะสือ ราชันแท้จริงงูหลามทองสองคนถึงกับจ้องมองตากันและกัน ท่าทีหนักแน่นจริงจังขึ้นมาโดยพลัน เนื่องจากตั้งแต่ต้นจนจบ พวกเขาก็ไม่ได้มองเห็นชัดเจนว่าหลี่ชิเย่มีท่าร่างอย่างไรกันแน่ และพวกเขาก็มองไม่ออกว่าหลี่ชิเย่อาศัยวิธีการที่ลึกซึ้งยอดเยี่ยมเช่นใดกันแน่ ถึงสามารถอยู่รอดปลอดภัยท่ามกลางทะเลธนูเช่นนี้ได้

การที่จะอยู่อย่างเอ้อระเหยไม่สะทกสะท้านเช่นนี้ท่ามกลางทะเลธนูเช่นนี้นั้น เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถทำได้อย่างแน่นอน

แว้งค์…เสียงหนึ่งดังขึ้น มองเห็นรอบกายเทพธนูม้าบินปรากฏประกายบางๆขึ้นมา ประกายแต่ละสายตั้งตรงขึ้น เหมือนเป็นธนูแต่ละดอกที่ล้อมรอบเทพธนูม้าบินอย่างนั้น เหมือนว่าธนูแต่ละดอกเหล่านี้ได้กลับกลายเป็นผนังทองแดงกำแพงเหล็กเพื่อเอาไว้ป้องกัน มันคือแนวธนูป้องกันของเทพธนูม้าบินนั่นเอง

“ธนูนั้นเป็นการวัดดวงไปเลย การโจมตีก็คือการป้องกันที่ดีที่สุด” หลี่ชิเย่จ้องมองเทพธนูม้าบินทีหนึ่ง และกล่าวว่า “ยังไม่ทันลงมือก็ป้องกัน พลังแหลมคมได้อ่อนลงแล้ว ไม่ต้องพูดถึงเรื่องวิชาธนูอีก!”

พลันที่หลี่ชิเย่พูดขาดคำ ในใจของเทพธนูม้าบินสะดุ้งทีหนึ่ง ตัวเขาในฐานะที่เป็นเทพธนู ย่อมเข้าใจลึกซึ้งถึงแก่นของวิชาธนู และบรรลุความลึกซึ้งยอดเยี่ยมของวิชาธนูจนหมดสิ้น คำพูดของหลี่ชิเย่ได้พุ่งเข้าไปยังจุดที่อ่อนแอที่สุดภายในใจของเขา เหมือนธนูแหลมคมพลันยิงถูกหัวใจของเขาโดยพลันอย่างนั้น

เทพธนูม้าบินถึงกับก้าวถอยหลังไปก้าวหนึ่ง รู้สึกสะท้านภายในใจ

หลี่ชิเย่หัวเราะทีหนึ่ง และก้าวเท้าขวาออกไป ในมือง้าวคันธนู และกล่าวว่า “คันธนูอยู่ในมือข้าแล้ว ลูกธนูพร้อม”

ทุกคนทยอยมองตามไป เห็นในมือของหลี่ชิเย่นั้นว่างเปล่า ไม่ได้มีคันธนู และลูกธนูในมืออยู่แล้ว เป็นเพียงการตั้งท่าน้าวสายเท่านั้นเอง

ทว่า เมื่อหลี่ชิเย่แสดงลักษณะท่าทางเช่นนี้ขึ้นมา ในใจของเทพธนูม้าบินถึงกับสั่นเทาทีหนึ่ง และก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าว

“เป็นไปไม่ได้…” เทพธนูม้าบินถึงกับร้องเสียงหลง ดวงตาคู่นั้นเบิกกว้างมากๆ เมื่อมองเห็นท่าทางเช่นนี้ของหลี่ชิเย่

นักศึกษาโดยทั่วไปมองไม่ออกถึงเส้นสนกลใน แต่ว่าราชันแท้จริงเคอะสือ ราชันแท้จริงงูหลามทองพวกเขาสองคนถึงกับมีสีหน้าที่เปลี่ยนไป แพ่งสายตาไปข้างหน้า จ้องมองท่าทางเช่นนี้ของหลี่ชิเย่

“มีธนูในใจ…” พวกของราชันแท้จริงเคอะสือ ราชันแท้จริงงูหลามทองสองคนถึงกับจ้องตากันและกัน เมื่อมองเห็นท่าทีเช่นนี้

ในเวลานี้ เทพธนูม้าบินก็เหม่อลอย กล่าวพึมพำขึ้นว่า “สรรพสิ่งล้วนมีธนู!”

บุคคลภายนอกมองนัยยะไม่ออก แต่ว่าเทพธนูม้าบินกับรู้ดีถึงความลึกซึ้งยอดเยี่ยมที่อยู่ภายใน ท่าทางของหลี่ชิเย่เป็นท่าทางที่เขาตามหามาโดยตลอด ในใจของเขามองว่านี่คือลำดับชั้นสูงสุดของวิชาธนู นั่นก็คือ สรรพสิ่งมีธนู

ขณะที่ตัวเขาในฐานะที่เป็นเทพธนู ยังห่างไกลจากระดับนี้อยู่ช่วงหนึ่ง

…………………………………………………………………….