ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2916

ตอนที่ 2916 ไป่จินหนิง

หลังจากที่หลี่ชิเย่ได้ทำการพิจารณาพินิจพิเคราะห์ถึงแนวโน้มด้านกำลังของเทียนเชี่ยนแล้ว ในที่สุดก็เข้าใจอย่างถ่องแท้ และรับรู้ถึงความลึกซึ้งยอดเยี่ยมของเทียนเชี่ยนทั้งหมดได้แล้ว

แน่นอน หากหลี่ชิเย่ต้องการบุกหักหาญเข้าไปยังส่วนที่ลึกที่สุดของเทียนเชี่ยน บุกทำลายขุมกำลังที่อยู่ลึกที่สุดก็ใช่ว่าจะทำไม่ได้ เพียงแต่มันจะทำให้เทียนเชี่ยนขาดจากกัน ทำให้เทียนเชี่ยนเหมือนชีพจรมังกรถูกตัดขาดไปอย่างนั้น

หลี่ชิเย่ไม่ได้มีความแค้นอะไรกับเทียนเชี่ยน เขาไม่จำเป็นต้องไปทำเช่นนั้น จะอย่างไรเสียเทียนเชี่ยนนี้ได้สิ้นเปลืองกำลังกายใจนับไม่ถ้วนของคนรุ่นก่อน จะไปทำให้มันขาดจากกันเช่นนี้นับว่าเป็นอะไรที่ไม่สามารถอธิบายได้

แต่ว่า ขณะที่หลี่ชิเย่ทำการสืบเสาะในภาพรวมแนวโน้มของเทียนเชี่ยนทั้งหมดในหลายๆ มิติ เขาก็ได้ค้นพบปัญหาบางอย่าง โดยภาพรวมทั้งหมดของเทียนเชี่ยนก็ใช่ว่าจะแข็งแกร่งอย่างยิ่งทั้งหมด ยังคงมีช่องโหว่อยู่บางส่วน

ช่องโหว่เหล่านี้เกิดจากกาลเวลาที่ผ่านไป เนื่องจากช่วงเวลาก่อสร้างเทียนเชี่ยนผ่านมานานเกินไปแล้ว นานจนกระทั่งไม่สามารถไล่ย้อนกลับไปได้ ท่ามกลางกาลเวลาที่ยาวนาน จากการขัดเกลากัดกร่อนกลืนกินของกาลเวลา ท้ายที่สุดส่งผลให้กำลังอำนาจนั้นปรากฏรูโหว่เล็กๆ ขึ้นมา

แน่นอน บรรดาช่องโหว่เหล่านี้สามารถซ่อนแซมกลับไปดังเดิมได้ เพียงแต่จำเป็นต้องอาศัยกำลังกายไม่น้อยทีเดียว ถ้าหากจัดการซ่อมแซมช่องโหว่เหล่านี้กลับไปดังเดิมล่ะก็ เช่นนั้นแล้วเทียนเชี่ยนก็จะเปลี่ยนไปเหมือนใหม่ เรียกได้ว่าแข็งแกร่งยากจะตีแตกได้ สามารถปกป้องคุ้มครองอีกเป็นล้านปีหรือมากกว่าก็ไม่เป็นปัญหาแต่อย่างใด

ดังนั้น เมื่อหลี่ชิเย่ยืนอยู่ข้างกำแพงและมองไกลไปบนท้องฟ้านั้น ขณะมองออกไปด้านนอกถึงกับบังเกิดความรู้สึก และเอ่ยขึ้นช้าๆ ว่า “ในครั้งนั้นได้เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ทำให้ผู้ที่อยู่ในระดับฝืนลิขิตสวรรค์ยิ่งยังต้องรอบคอบขนาดนี้ ถึงกับลงทุนโดยไม่เสียดายในการก่อสร้างเทียนเชี่ยนเช่นนี้ขึ้นมา! ”

ย่อมไม่ต้องสงสัย ครั้งนั้นต้องเกิดเรื่องอะไรบางอย่างขึ้นแน่นอน จึงทำให้บรรพบุรุษที่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้ ยอมทุ่มผลตอบแทนทุกอย่างสร้างเทียนเชี่ยนนี้ขึ้นมา กลายเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของแดนสามเซียน

ด้วยการที่มีเทียนเชี่ยนนี้เอง ส่งผลให้แดนลัทธิเซียนมีความปลอดภัยมากยิ่งขึ้น

หลี่ชิเย่มองดูทะเลปุ๊ตู้ไห่ สุดท้ายได้เบนสายตามองไปที่เทียนซวี ทะเลปุ๊ตู้ไห่อยู่ด้านซ้าย เทียนซวีอยู่ด้านขวา ขณะที่เทียนเชี่ยนได้กันทะเลปุ๊ตู้ไห่ และเทียนซวีเอาไว้ด้านนอกพอดี

เนื่องเพราะการดำรงอยู่ของเทียนเชี่ยน ทั้งทะเลปุ๊ตู้ไห่และเทียนซวีล้วนถูกกันเอาไว้ข้างนอก ตัดขาดระหว่างพวกเขากับแดนลัทธิเซียน

ย่อมไม่ต้องสงสัย การที่เทียนเชี่ยนถูกสร้างเอาไว้ที่ตรงนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ต้องมีสาเหตุที่ลึกซึ้งของมันแน่นอน ครั้งนั้นบรรพบุรุษของแดนสามเซียนสร้างเทียนเชี่ยนเอาไว้ บางทีคือการป้องกันทะเลปุ๊ตู้ไห่ และหรือป้องกันเทียนซวี กระทั่งทั้งสองล้วนมีส่วน

เพียงแต่นับพันนับหมื่นปีของแดนสามเซียนที่ผ่านมา ไม่เคยมีศัตรูจากภายนอกเข้ามารุกราน รายละเอียดคืออะไรจึงไม่สามารถรู้ได้

เทียนเชี่ยนทอดยาวต่อเนื่องเป็นล้านล้านลี้ มีขนาดทั้งยาวและกว้างขวาง คิดจะพบเห็นผู้คนในเทียนเชี่ยนเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายดายเลย ต่อให้มีคนที่ผ่านมาก็ล้วนแล้วแต่ไปมาด้วยความเร่งรีบทั้งสิ้น

หลี่ชิเย่เดินอยู่ที่เทียนเชี่ยนนานขนาดนี้ ก็แค่พบเจอผู้บำเพ็ญตนบ้างเป็นบางครั้งเท่านั้นเอง แต่ว่า ผู้บำเพ็ญตนเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นผู้ที่เดินทางผ่านมา ไปมาด้วยความเร่งรีบ ไม่ได้มีการหยุดหรือรั้งรอใดๆ

ต่อให้มีผู้บำเพ็ญตนบางคนที่ว่างและรู้สึกเบื่อแล้วมาเดินเล่นที่เทียนเชี่ยน ก็แค่เดินเล่นเพียงเท่านั้น จากนั้นก็จากไป

จะอย่างไรเสีย กล่าวสำหรับผู้บำเพ็ญตนแล้ว เทียนเชี่ยนไม่ได้มีอะไรน่าดี มันก็แค่กำแพงหิน แต่ละจุดล้วนแตกต่างกันไม่เท่าไร ดังนั้น แค่เดินไปตามอารมณ์นิดหนึ่งก็พอแล้ว ไม่มีความจำเป็นต้องเดินให้ยาวไกลขนาดนั้น

เฉกเช่นการก้าวเดินมาตลอดทางอย่างหลี่ชิเย่ และยังเป็นการก้าวเดินด้วยเท้าแทบจะไม่มี

บังเอิญมีผู้บำเพ็ญตนที่เดินผ่านมาด้วยความเร่งรีบ เมื่อมองเห็นหลี่ชิเย่ถึงกับก้าวเดินบนเทียนเชี่ยนแล้ว ก็จะจ้องมองหลี่ชิเย่ด้วยท่าทีเหมือนกำลังมองดูคนโง่อย่างนั้น

“ถ้าหากอาศัยการก้าวเดิน ชั่วชีวิตเจ้าก็เดินเทียนเชี่ยนไม่สุด” มีผู้บำเพ็ญตนที่ใจดีกล่าวเตือนสติก่อนจากไป จากนั้นก็เดินทางจากไปด้วยความเร่งรีบ

หลี่ชิเย่เพียงยิ้มๆ เท่านั้น เขาไม่ได้มาเพื่อชมวิว ที่เขาก้าวเดินอยู่บนเทียนเชี่ยนเพียงแค่สำรวนสิ่งมหัศจรรย์นี้เท่านั้น

“ต้องการความช่วยเหลือหรือไม่? ” หลังจากที่หลี่ชิเย่เดินอยู่หลายวัน ถึงกับพบเจอกับหน่วยลาดตะเวนเล็กๆ บนเทียนเชี่ยนอยู่หน่วยหนึ่ง

หน่วยลาดตระเวนเล็กๆ หน่วยนี้มีทหารเพียงสิบกว่านายเท่านั้น ทหารแต่ละนายล้วนแล้วแต่มีกำลังความสามารถที่แข็งแกร่งมาก พลันที่เห็นก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นผู้บำเพ็ญตนที่มีกำลังกล้าแข็ง

หัวหน้าหน่วยลาดตระเวนเล็กๆ หน่วยนี้เป็นหญิงสาวคนหนึ่ง หญิงสาวผู้นี้ไว้ผมสั้นแค่เสมอคอ แลดูมีความคล่องแคล่วเด็ดขาดตรงไปตรงมา สวมชุดเกราะบนตัว เปี่ยมด้วยบุคลิกลักษณะองอาจผึ่งผาย โดยเฉพาะเอวที่คอดกิ่วไม่เพียงรับกับความอวบอั๋นที่ตั้งชันของนางเท่านั้น ยังเป็นการสอดรับกับความอ่อนช้อยงดงามน่าประทับใจของนางอีกด้วย

แน่นอนที่สุด หน่วยลาดตระเวนเล็กๆ หน่วยนี้ไม่ได้เดินเท้าทีละก้าวๆ เหมือนหลี่ชิเย่ ถ้าหากว่าต้องเดินลาดตระเวนล่ะก็ เกรงว่าพวกเขาจะปฏิบัติภารกิจลาดตระเวนเทียนเชี่ยนที่มีความยาวเช่นนี้ไม่เสร็จสิ้น

หน่วยลาดตระเวนเล็กๆ หน่วยนี้นั่งโดยสารมากับรถศึกแต่ละคัน ขณะที่รถศึกแล่นผ่านก้อนหินนั้น สามารถได้ยินเสียงโครม โครม โครมที่เป็นเสียงล้อรถ

กำแพงเทียนเชี่ยนกช่างกว้างขวางเหลือเกิน เสมือนหนึ่งเป็นลานกว้างอย่างนั้น แม้ว่ารถศึกหลายสิบคันวิ่งเรียงหน้ากระดานกันมาก็ยังมีพื้นที่เหลือเฟือ

ดังนั้น ขณะที่รถศึกของหน่วยลาดตระเวนเล็กๆ หน่วยนี้เรียงหน้าบุกเข้ามานั้น เรียกได้ว่าดูมีพลังยิ่ง

แน่นอน หากรู้จักธงสัญลักษณ์ที่ปักอยู่บนรถศึกของหน่วยเล็กๆ หน่วยนี้แล้วก็จะหลีกทางให้ทันที เนื่องจากนี่คือธงสัญลักษณ์ของกองทัพเทียนเชี่ยน

ผู้คนทั่วหล้าต่างรู้ดีว่า เทียนเชี่ยนและด่านเทียนสงกวานล้วนแล้วแต่อยู่ในภายใต้การปกครองดูแลของกองทัพเทียนเชี่ยน พวกเขามีชื่อเสียงโด่งดังในแดนลัทธิเซียน ไม่มีใครไม่รู้จัก

หน่วยทหารหน่วยเล็กๆ นี้หยุดและสอบถามหลี่ชิเย่ ไม่ได้เป็นเพราะหลี่ชิเย่ไปขวางทางพวกเขา จะอย่างไรเสียกำแพงเมืองกว้างขวางขนาดนี้ หากหน่วยทหารหน่วยเล็กๆ หน่วยนี้จะวิ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว สามารถทำได้เหลือเฟือ

เพียงแต่หลี่ชิเย่มาเดินอยู่บนกำแพงเทียนเชี่ยน ทั้งยังเป็นการเดินท้า และก้าวเดินไปทีละก้าวๆ ย่อมส่งผลให้หน่วยทหารหน่วยเล็กๆ หน่วยนี้เกิดความสงสัย ดังนั้นจึงได้หยุดลง