ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2957

ตอนที่ 2957 เรียกข้าหลี่พันล้าน

พลันที่จักรพรรดิซีหวงออกปากเสนอราคา ได้ทำให้ทั่วบริเวณลานประมูลดูเงียบสงัด กระทั่งมีผู้คนจำนวนไม่น้อยล้วนกลั้นลมหายใจเอาไว้ ไม่กล้าแม้แต่จะพูดคุยเสียงดัง

ในเวลานี้ ผู้คนจำนวนไม่น้อยมองไปที่หลี่ชิเย่ ทุกคนอยากรู้ว่าหลี่ชิเย่จะมีความเคลื่อนไหวเช่นใด

จะอย่างไรเสียผู้ที่แข่งประมูลกับเขาคือภรรยาของพระอาจารย์จินกวง ภรรยาของปฐมบรรพบุรุษผู้ปราศจากผู้ต่อการแห่งยุค ด้วยตำแหน่งฐานะเช่นนี้ช่างยากจะหาผู้ใดเทียมเช่นใด ช่างมีความเป็นเลิศเพียงใด

ในเวลานี้ ในทัศนะของผู้คนจำนวนมากมองว่า ถ้าหากรู้จักกาลเทศะล่ะก็ควรเลิกล้มการประมูลแข่ง ไม่มีความจำเป็นต้องเป็นศัตรูกับจักรพรรดิซีหวง และไม่มีความจำเป็นต้องผูกความแค้นกับปฐมบรรพบุรุษผู้ปราศจากผู้ต่อการแห่งยุค

ใครๆ ก็รู้ว่าถ้าหาหลี่ชิเย่ละทิ้งการประมูลแข่งยอมแพ้และอ่อนข้อในเวลานี้ ใครก็มองออกได้ว่านี่เป็นการให้เกียรติกับจักรพรรดิซีหวง เป็นการส่งความปรารถนาดีต่อจักรพรรดิซีหวง และเป็นการส่งความปรารถนาดีต่อพระอาจารย์จินกวงด้วยเช่นเดียวกัน น้ำใจที่มอบให้แบบตามน้ำเช่นนี้เรียกได้ว่างดงามอย่างยิ่ง

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หากละทิ้งการประมูลแข่งในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเช่นนี้ ไม่ว่าใครก็จะไม่หัวเราะเยาะอยู่แล้ว จะอย่างไรเสียสามารถเป็นคู่ต่อสู้ภรรยาปฐมบรรพบุรุษนับว่าเป็นเกียรติอย่างหนึ่งแล้ว ต่อให้ล่ะทิ้งก็ใช่เป็นเรื่องใหญ่โตอะไร

“ไม่มีความจำเป็นต้องก่อกวนไม่หยุดนะ” ในขณะนี้มีผู้ยิ่งใหญ่ใจดีบางคนกล่าวเตือนสติหลี่ชิเย่

เนื่องจากไม่ว่าใครก็ตามต่างมองออกว่า คนบ้าอย่างหลี่ชิเย่ไม่ขัดสนเรื่องเงินทองอยู่แล้ว และเป็นการบ่งบอกว่าไม่ขัดสนเรื่องของวิเศษเช่นกัน การที่เขาลงมือประมูลแข่งกระบี่ปฐมบรรพบุรุษเล่มนี้ก็แค่จงใจหาเรื่องกับกระบี่เหินเทียนเจียวเท่านั้น

เวลานี้แม้แต่จักรพรรดิซีหวงก็ออกหน้าแล้ว ได้เวลาสมควรวางมือได้แล้ว ให้เรื่องราวเช่นนี้สงบลงเป็นการซื้อใจจักรพรรดิซีหวง

ดังนั้น ในเวลานี้ผู้ยิ่งใหญ่ใจดีต่างกล่าวเตือนสติแผ่วเบาต่อหลี่ชิเย่

เวลานี้ทุกคนต่างกลั้นลมหายใจเอาไว้ ทุกคนล้วนแล้วแต่ต้องการรู้ว่าคนบ้าอย่างหลี่พันล้านจะเลือกอย่างไร

“ฝ่าบาทซีหวงเสนอหนึ่งร้อยสิบล้าน…” ในเวลานี้ ผู้ดำเนินการประมูลสาวก็ยิ้มหยาดเยิ้ม นัยน์ตาที่สวยหยาดเยิ้มจ้องมองไปที่หลี่ชิเย่ และกล่าวว่า “คุณชายหลี่ ข้างหลังยังมีของที่ดีกว่านี้เฝ้ารอคอยให้คุณชายหลี่ได้ลงมืออีกครั้ง”

นัยน์ตาที่สวยหยาดเยิ้มนั้นของผู้ดำเนินการประมูลสาวแทบจากไหลหยดย้อยลงมา ดึงเร้าจิตวิญญาณผู้คน เสียงที่อ่อนหวานหยาดเยิ้มก็ทำให้ผู้คนต้องอ่อนไปทั้งร่าง

คำพูดประโยคหลังที่ผู้ดำเนินการประมูลสาวพูดออกมานั้นใช่เป็นการพูดออกมาพร่ำเพื่อ คำพูดนี้ลึกซึ้งยิ่งนัก ความนัยที่แฝงอยู่ก็ชัดเจนมาก นางเองก็คาดหวังให้หลี่ชิเย่เลิกล้มการประมูลแข่ง

แน่นอนที่สุด ในมุมของห้างประมูลขายสินค้าย่อมอยากจะได้กำไร เพียงแต่ เฉกเช่นลูกค้าที่กล้าได้กล้าเสียอย่างหลี่ชิเย่ที่กล้าทุ่มพันล้านนั้น ผู้ดำเนินการประมูลสาวก็รู้สึกว่าไม่มีความจำเป็นที่หลี่ชิเย่ต้องไปผูกความแค้นกับจักรพรรดิซีหวง ดังนั้น ที่นางพูดออกมาเช่นนี้ก็เพื่อหลี่ชิเย่

“มีของดีข้าย่อมต้องลงมืออยู่แล้ว” หลี่ชิเย่ยิ้มนิดหนึ่ง เอามือคว้าชิปกำมือใหญ่ๆ มาตามอารมณ์ และกล่าวว่า “แม่นางน้อยน้ำเสียงไพเราะน่าฟัง มีปฏิภาณน่าเอ็นดู ข้าชอบ เอาไปซื้อขนมกิน”

เสียงช่าาา ช่าาา ช่าาาดังขึ้น ชิปจำนวนมากถูกเทราดลงมาแทบจะท่วมผู้ดำเนินการประมูลสาวจนจมมิด

“อ้ายบ้า น่าจะหลายสิบล้านกระมัง” มาคราวนี้พลันทำให้ผู้พบเห็นมองดูจนงงงัน ทำเอาทุกคนต้องมองเหม่อ เมื่อเห็นชิปจำนวนมหาศาลแทบกองท่วมผู้ดำเนินการประมูลสาวจนจมมิด

ชิปเหล่านี้สามารถใช้ได้กับห้างเจียวเหิง ขณะที่ห้างเจียวเหิงกระจายไปทั่วแดนสามเซียน ย่อมบ่งบอกว่าชิปเหล่านี้ก็คือเงินตราอย่างหนึ่ง

มีคนประมาณการนิดหนึ่ง ด้วยชิปที่มากมายถึงเพียงนี้อย่างน้อยก็ต้องมีมูลค่าหลายสิบล้าน!

แค่ตบรางวัลไปตามอารมณ์ให้กับผู้ดำเนินการประมูลสาวก็หลายสิบล้าน พลันทำให้ผู้อยู่ในเหตุการณ์ต่างมองจนงุนงง ต่อให้ใจปล้ำมากกว่านี้ ล้างผลาญสมบัติตระกูลมากกว่านี้ก็ไม่มีใครเทียบได้ แม้แต่ราชันแท้จริงที่ร่ำรวยแข็งแกร่งที่สุดที่อยู่ในเหตุการณ์ ก็ไม่มีการใช้เงินแบบนี้

หญิงสาวผู้ดำเนินการประมูลตะลึงแข็งทื่อ ต่อให้นางอยู่ที่ห้างประมูลอีกสิบปี ไม่สิ หลายสิบปีก็ไม่สามารถได้รับรายได้ที่สะเทือนเลื่อนลั่นเช่นนี้ได้ เวลานี้หลี่ชิเย่แค่ตบรางวัลไปตามอารมณ์ และเป็นเพียงเงินสำหรับให้นางซื้อขนมกินก็หลายสิบล้านแล้ว การตบรางวัลเช่นนี้พลันทำให้หญิงสาวผู้ดำเนินการประมูลตกใจจนทำอะไรไม่ถูก

“ขอบคุณคุณชายที่ประทานให้” เมื่อหญิงสาวผู้ดำเนินการประมูลได้สติกลับมาจึงแสดงคารวะขั้นสูงสุด ยังคงไม่เสียมารยาท

“หนึ่งพันล้าน…” ในเวลานี้ หลี่ชิเย่ที่มีท่าทีเอ้อระเหยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สบายอกสบายใจ มีอิสระเสรี เสนอตัวเลขราคาประมูลออกมาสบายๆ

หนึ่งพันล้าน…ทันใดนั้น ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างฮือฮากับสิ่งนี้ เมื่อได้ยินคำพูดคำนี้

“โอ้แม่จ๋า หนึ่งพันล้านอีกแล้ว นี่คือพันล้านที่สอง บ้าไปแล้ว แค่ใช้เงินก็สามารถฟาดคนให้ตายได้” ในเวลานี้ ทุกคนที่อยู่ในลานประมูลต่างมองไปที่หลี่ชิเย่

มาคราวนี้ หลี่ชิเย่ไม่เพียงแต่ไม่ได้สละการประมูล อีกทั้งยังอ้าปากก็เพิ่มขึ้นไปจนถึงหนึ่งพันล้าน พลันดันราคาประมูลของจักรพรรดิซีหวงกลับไป

“อ้ายบ้า นี่เสียสติไปแล้วรึ? นี่ไม่ใช่ศิลาแกร่งทั่วๆ ไปนะ มันคือศิลาแกร่งปฐมบรรพบุรุษนะเนี่ย” มีผู้ที่ร้องออกมาด้วยเสียงร้องที่เศร้าโศก

ในเวลานี้ ไม่ทราบว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรที่ตะลึงจนตัวแข็งทื่อ มีคนที่จิตใจเหม่อลอย และพึมพำออกมาว่า “หนึ่งพันล้าน ศิลาแกร่งปฐมบรรพบุรุษ บ้าไปแล้ว!”

ในเวลานี้ ทุกคนต่างรู้สึกว่านี่มันบ้าไปแล้ว หนึ่งพันล้านซื้อกระบี่บรรพบุรุษเล่มนี้ ไม่ว่าใครก็รู้สึกว่าไม่คุ้มกับราคา จะอย่างไรเสีย ศิลาแกร่งปฐมบรรพบุรุษก็หาได้ยากเช่นกัน