ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 3002

ตอนที่ 3002 ศพทอด

ราชันแท้จริงเซิ่นซวงรู้สึกตกใจและสำนึกได้ในทันที เมื่อได้ฟังคำบอกเล่าของหลี่ชิเย่แล้ว เป็นความจริงที่นางไม่ได้นึกถึงจุดนี้ ซึ่งก็เป็นเพราะนางยังไม่ได้แข็งแกร่งจนถึงขั้นนั้น

“ถึงแล้ว รีบมาดูกัน…” ในเวลานี้เอง กระบือดำขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหน้าได้ร้องกล่าวขึ้นมา ยิ่งหลิ่วเยี่ยนไป๋ด้วยแล้วถึงกับร้องเสียงหลงขึ้นมา

หลี่ชิเย่และราชันแท้จริงเซิ่นซวงรีบเร่งก้าวขึ้นไปเมื่อได้ยินเสียงร้องของพวกเขา

เวลานี้ พวกเขาได้ก้าวเดินไปถึงสุดปลายทางของขบวนทัพทหารอเวจีแล้ว มันคือหุบเขาที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬารมาก ขณะที่ยังก้าวไม่ถึงหุบเขาแห่งนี้ก็สามารถรับรู้ถึงคลื่นความร้อนที่ลอยเข้ามาปะทะใบหน้า

คลื่นความร้อนลักษณะเช่นนี้ร้อนแผดเผาอย่างยิ่ง กระทั่งผิวหนังยังแห้งจนแตก อีกทั้งท่ามกลางคลื่นความร้อนสายนี้ยังเต็มไปด้วยกลิ่นของเหล็กและทองแดงที่มีความเข้มข้นอย่างยิ่ง

เมื่อบุกเข้าไปยังหุบเขาก็ได้เห็นภาพที่แปลกประหลาดมากภาพหนึ่ง มองเห็นภาพที่ประหลาดชั่วร้ายยิ่งภาพหนึ่ง

หลังจากบุกเข้าไปยังหุบเขาแล้วก็จะพบว่า ที่ตรงนั้นเป็นหุบเขาเสียเมื่อไหร่กัน ที่ถูกต้องยิ่งกว่าคือหม้อเหล็กที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬาร และหรือบางทีมันคือหม้อดินที่ใหญ่โตมโหฬาร

เวลานี้ ภายในหุบเขา ไม่ใช่สิ ต้องเป็นภายในหม้อดินขนาดใหญ่โตมโหฬารนี้มองเห็นฟองที่ผุดปุดปุดขึ้นมา และคลื่นความร้อนที่ร้อนแผดเผาเข้ามาปะทะใบหน้าก็ออกมาจากหม้อดินนี้นี่เอง

ขณะที่สิ่งที่ต้มอยู่ในหม้อถึงกับเป็นน้ำทองแดง เป็นน้ำทองแดงที่เต็มหม้อ โดยที่น้ำทองแดงเต็มหม้อนี้หาใช่เป็นน้ำทองแดงทั่วๆ ไป แต่เป็นน้ำทองแดงที่มีความบริสุทธิ์สูงมาก เป็นการหลอมรวมเอาโลหะศักดิ์สิทธิ์หลายสิบชนิดมาอยู่ในหม้อเดียวกัน

ต่อให้เป็นผู้ที่ไม่อยู่ในวงการก็ดูออกได้ว่า น้ำทองแดงสีแดงชาดทองหม้อนี้มีน้อยและพบเห็นได้ยากมาก พวกมันถูกหลอมกลั่นโดยอาศัยโลหะศักดิ์สิทธิ์ที่ล้ำค่ามากที่สุด

หากน้ำทองแดงลักษณะเช่นนี้มาสร้างเป็นอาวุธ และทำการติดอาวุธให้กับกำลังทหารให้กับระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิๆ หนึ่งล่ะก็ เกรงว่าสามารถสร้างกองทัพที่มีกำลังติดอาวุธนับล้านคน ทั้งยังเป็นกองกำลังที่นับว่ายอดเยี่ยมของยอดเยี่ยมอีกด้วย

ลำพังแค่น้ำทองแดงลักษณะเช่นนี้หม้อหนึ่ง ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่น่าหวาดผวาอย่างยิ่ง เกรงว่ามูลค่าของมันหาใช่สำนักทั่วๆ สามารถรองรับได้

ที่สร้างความหวาดผวายิ่งกว่าหาใช่น้ำทองแดงที่เต็มเปี่ยมหม้อนี้ แต่เป็นบรรดาทหารอเวจีเหล่านั้น

ทหารอเวจีเรียงเป็นแถวเป็นแนวยาวมาก พวกมันเดินเข้าไปในหม้อดินตามลำดับทีละคนๆ จากนั้น พวกมันต่างจมลงไปในน้ำทองแดงทีละคนๆ ทั้งหมด

หม้อเหล็กลักษณะเช่นนี้ดูเหมือนว่ามันจะลึกไม่มีสิ้นสุดอย่างนั้น ต่อให้นำทหารเป็นหมื่นเป็นพันถมลงไปก็จะไม่เห็นทหารคนหนึ่งคนใดลอยขึ้นมา และต่อให้ทหารจำนวนมากกว่านี้ที่เดินเข้าไป ก็ไม่สามารถถมหม้อเหล็กลักษณะเช่นนี้ให้เต็มได้

ทหารอเวจีจำนวนนับไม่ถ้วน พวกมันได้ต่อแถวเป็นขบวนทัพที่ยาวเหยียดต่อเนื่องกัน หลังจากผ่านการเดินทัพมานานนับพันล้านปีแล้ว สุดท้าย พวกเขาได้เดินเข้าไปในเตาเหล็กตามลำดับ แช่อยู่ในน้ำทองแดงและจมหายลงไปในเตาท้ายที่สุด

ภาพเช่นนี้มองดูแล้วช่างเหลือเชื่ออะไรอย่างนั้น และน่ากลัวอะไรอย่างนั้น มันคือเรื่องที่สุดจะจินตนาการได้อยู่แล้ว

แม้แต่ราชันแท้จริงเซิ่นซวงที่ได้เห็นภาพเช่นนี้แล้วยังคงต้องใจหายใจคว่ำ การเดินทัพของทหารอเวจีก็น่ากลัวเพียงพอแล้ว ที่ไร้เหตุผลยิ่งกว่าก็คือ พวกเขาถึงกับจมร่างลงไปในก้นหม้อทั้งหมด เป็นการหลอมละลายตัวเอง

“นี่มันเล่นพิเรนทร์อะไรกัน…” แม้แต่กระบือดำขนาดใหญ่ก็รู้สึกหวาดผวา เมื่อมองเห็นทหารอเวจีทั้งหมดเข้าแถวเดินลงไปในหม้อเหล็ก ปล่อยให้น้ำทองแดงที่เดือดพล่านแช่ร่างของตน สุดท้ายค่อยๆ จมลงก้นหม้อไป

กระบือดำขนาดใหญ่มีประสบการณ์มากมาย และกล้าหาญ ในเวลานี้เมื่อมองเห็นทหารอเวจีเข้าแถวหลอมร่างตัวเอง และจมลงสู่ก้นหม้อ เขาอดที่จะรู้นึกสันหลังเย็นวาบ

“เป็นสิ่งใดกันแน่ที่ทำให้พวกเขาหนุนเนื่องกันจมลงก้นหม้ออย่างไม่ขาดสายเล่า?” ราชันแท้จริงเซิ่นซวงไม่เข้าใจ ทหารอเวจีเดนทางเป็นหมื่นพันลี้ก็เพื่อหลอมร่างตนเองในที่สุด ท้ายสุดพวกเขาได้จมร่างตนเองลงสู่ก้นหม้อทั้งหมด

ต่อให้ราชันแท้จริงเซิ่นซวงที่มีประสบการณ์กว้างขวางกับเรื่องเช่นนี้ก็ดูแล้วไม่เข้าใจ มองไม่ทะลุถึงความลึกซึ้งยอดเยี่ยมที่อยู่ภายใน

“ทองแดงเคี่ยวทหารอเวจี…” หลี่ชิเย่มองดูภาพที่อยู่ตรงหน้า ดวงตาทั้งสองเพ่งไปข้างหน้า และเอ่ยขึ้นช้าๆ

“หรือนี่ก็คือหม้อทอดที่อยู่ในตำนานรึ?” กระบือดำขนาดใหญ่มองดูทหารอเวจีทั้งหมดที่จมร่างลงใต้หม้อ มองเห็นน้ำทองแดงที่เดือดพล่านแล้ว หัวเราะแหะแหะและกล่าวว่า “ฟังว่าคนเราหลังจากตายไปแล้ว คนที่สร้างบาปสร้างกรรมมากจะถูกจับโยนลงหม้อทอดไปทอด เสียงร้องน่าเวทนาดังก้องไปทั่วนรกอเวจี”

“อาจารย์ นี่เป็นเรื่องจริงรึ?” หลิ่วเยี่ยนไป๋เมื่อได้ฟังเรื่องราวเช่นนี้แล้วถึงกับหวาดผวา

กระบือดำขนาดใหญ่ทำยักไหล่ และกล่าวว่า “ใครจะไปรู้ว่าเรื่องจริงหรือเท็จ ยังไงอาจารย์ของเจ้าก็ไม่ได้ทำเรื่องที่น่าละอายใจอยู่ดี”

“เรื่องน่าละอายไม่ได้ทำก็ใช่ เพียงแต่ใจดำจนมันวาวเท่านั้นเอง” หลี่ชิเย่ยิ้มบางๆ หักหน้ากระบือดำขนาดใหญ่

“ท่านปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ ท่านจะใส่ร้ายป้ายสีข้าแบบนี้ไม่ได้นะ” กระบือดำขนาดใหญ่ร้องเสียงดังด้วยความไม่พอใจยิ่งขึ้นมาทันที “กระบือสุดหล่ออย่างช้ามีจิตใจใสซื่อ ไม่เคยทำเรื่องที่ก่อกรรมทำเข็ญ”

หลี่ชิเย่เพียงยิ้มๆ เท่านั้นสำหรับความหน้าไม่อายของกระบือดำขนาดใหญ่

“พี่ท่าน ทำไมถึงเป็นเช่นนี้?” ราชันแท้จริงเซิ่นซวงที่มองเห็นทหารอเวจีเดินลงไปในหม้อเหล็กอย่างไม่ลังเลทีละคนๆ สุดแล้วแต่น้ำทองแดงจะทอด และจมลงก้นหม้อในที่สุด นางเองก็มองไม่ออกถึงเส้นสนกลใน จึงขอคำชี้แนะจากหลี่ชิเย่