ตอนที่ 3010 ใครเล่าคือความมืด
เวลานี้ กลุ่มก๊าซสีดำถูกยั่วยุให้โกรธอย่างสิ้นเชิงแล้ว ก่อนหน้านั้น มันถูกพลังแสงสว่างของราชันแท้จริงเซิ่นซวงทำให้บริสุทธิ์มันยังไม่ได้โกรธถึงเพียงนี้ อย่างไรก็ตาม เมื่อถูกกระบือดำขนาดใหญ่เตะจนตัวลอยออกไปในเท้าเดียว มันก็ได้โกรธขึ้นมาอย่างสิ้นเชิงแล้ว เหมือนว่าสิ่งนี้กล่าวสำหรับเขาแล้วเป็นความอัปยศอย่างใหญ่หลวงอย่างนั้น
ลองคิดดู การที่กลุ่มก๊าซสีดำโกรธแค้นขนาดนี้ใช่เป็นเรื่องแปลก จะอย่างไรเสีย การที่ถูกกระบือตัวหนึ่งฟาดเท้าเข้าให้อย่างแรง เกือบเล่นเอาหัวของตนต้องหลุดกระเด็นออกไป แล้วจะไม่ให้โกรธได้อย่างใด
โฮ่ววว…เสียงคำรามดังก้องทำเอาฟ้าดินสั่นคลอน แม้แต่สัตว์ที่มีสติปัญญาที่สุดในบรรดาสรรพสัตว์ทั้งหลายยังต้องสั่นเทา สุริยันจันทราและดวงดาวบนเก้าชั้นฟ้าก็ยังสั่นเทา ภายใต้เสียงแห่งความโกรธที่ยิงถล่มเข้ามาทำให้โลกทั้งโลกล้วนสั่นไหวโคลงเคลง ทุกอย่างล้วนทำท่าจะพังถล่มลงมาอย่างนั้น
“แม่จ๋า เล่นของจริงแล้ว” กระบือดำขนาดใหญ่ร้องเสียงดังขึ้นมา ไม่คำนึงถึงคุณธรรมน้ำใจ ไม่คิดจะรับมือสู้กับกลุ่มก๊าซสีดำนั่นเลย ยกเท้าโกยอ้าวไปหลบอยู่ข้างหลังของหลี่ชิเย่
“ท่านปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ รับมือกับสัตว์ประหลาดนี้ได้หรือไม่ขึ้นอยู่กับท่านแล้ว ข้าฝีมือต่ำต้อยรับมือไม่ไหวแล้ว” เจ้ากระบือดำขนาดใหญ่ร้องเสียงประหลาดขึ้นมา และหลบไปอยู่ไกลๆ
ฮือออ…พริบตาเดียวนั่นเอง กลุ่มก๊าซสีดำได้กลับกลายเป็นปากขนาดยักษ์ คำรามเสียงยาวไม่หยุด กลืนสุริยันกินจันทรา พลันที่อ้าปากก็กลืนเอาฟ้าดินเข้าไป เขาสามารถดูดกลืนเอาดวงดาวจำนวนนับไม่ถ้วนเข้าไปในปากทันทีเสมือนดั่งปลาวาฬที่กลืนเหยื่ออย่างนั้น
ท่ามกลางเสียงคำรามเสียงดังนี้ ได้ยินเสียงปังดังขึ้น เห็นเพียงปากขนาดยักษ์ของกลุ่มก๊าซสีดำที่งับเข้ามาอย่างแรง ทำให้ช่องว่างที่พวกของหลี่ชิเย่ยืนอยู่พลันถูกปากขนาดยักษ์กลืนกินเข้าไป
ช่องว่างที่กว้างขวางใหญ่โตเช่นนี้พลันถูกกลุ่มก๊าซสีดำงับเข้าไปอยู่ในปากของมัน
สำหรับเจ้ากระบือดำขนาดใหญ่ที่ไม่คำนึงคุณธรรมและน้ำใจได้หลบไปไกลนานแล้ว เพียงพริบตาเดียวก็เหินฟ้าดำดินก้าวข้าล้านล้านลี้ห่างไกลจากปากยักษ์ของกลุ่มก๊าซสีดำที่น่ากลัวไปแล้ว
แม้ว่าราชันแท้จริงเซิ่นซวงจะไม่ได้เป็นคนที่กลัวมีเรื่อง แต่ เมื่อเห็นกระบือดำขนาดใหญ่หันหลังวิ่งหนีทันที นางที่อยู่ในฐานะผู้เยาว์คนหนึ่งจะไปมีอะไรต้องทำสำรวมเล่า ติดตามเจ้ากระบือดำขนาดใหญ่หนีไปทันที หนีไปไกลมากๆ
ในบรรดาพวกเขา มีเพียงหลี่ชิเย่เท่านั้นที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่มีการเคลื่อนไหว เหมือนว่าไม่เห็นปากขนาดยักษ์ของกลุ่มก๊าซสีดำที่กำลังกลืนกินฟ้าดินอย่างนั้น แม้ขณะปากยักษ์ของกลุ่มก๊าซสีดำที่งับเข้ามาอย่างแรง และกลืนกินเอาช่องว่างเข้าไปทั้งหมดในทันที หลี่ชิเย่ยังคงยืนอยู่ตรงนั้น ไม่คิดที่จะก้าวถอยหลังไปแม้แต่ก้าวเดียว
เวลานี้พวกกระบือดำขนาดใหญ่ยืนมองอยู่ในระยะห่างไกล เห็นเสื้อของหลี่ชิเย่ที่ถูกลมตีจนส่งเสียงดังพรึบพรึบ ภายใต้เสียงคำรามเสียงดัง ตัวของเขาพร้อมกับช่องว่างที่กว้างใหญ่ไพศาลพลันถูกปากยักษ์ของกลุ่มก๊าซสีดำกลืนกินเข้าไปทันที
หลังจากที่ปากยักษ์ความมืดได้กลืนกินช่องว่างลงไปทั้งหมดรวมทั้งหลี่ชิเย่ด้วยแล้ว ในพริบตาเดียวนั่นเองเวลาเหมือนหนึ่งได้หยุดลงอย่างนั้น เหมือนว่ามันได้กลืนกินแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง และได้ทำการย่อยสลายไปแล้วทุกอย่าง
เจ้ากระบือดำขนาดใหญ่ยังคงมีท่าทีที่ยิ้มแต้ เมื่อมองเห็นช่องว่างทั้งหมดรวมทั้งตัวของหลี่ชิเย่ล้วนถูกกลืนกินไปแล้ว ตรงกันข้ามกับหลิ่วเยี่ยนไป๋ที่อยู่บนหลังกระบืออดที่จะเป็นกังวลไม่ได้
“คุณชายไม่เป็นไรใช่ไหม?” หลิ่วเยี่ยนไป๋มองเห็นปากยักษ์ของกลุ่มก๊าซสีดำที่ใหญ่ยักษ์เพียงนี้ได้กลืนเอาหลี่ชิเย่พร้อมกับช่องว่างที่กว้างใหญ่ไพศาลจนไม่มีเหลือ อดจิตใจร้อนรุ่มกระสับกระส่ายไม่ได้
“ไม่ ลูกศิษย์ข้า เจ้าไม่ต้องกังวลในตัวเขา” กระบือดำขนาดใหญ่ยิ้มแต้และกล่าวว่า “ที่เจ้าควรกังวลคือปากยักษ์ของกลุ่มก๊าซสีดำนั่นจึงจะถูก มันซวยแน่ๆ แล้วคราวนี้”
แม้ว่ากระบือดำขนาดใหญ่จะพูดเช่นนี้ก็ตาม แต่ว่าหลิ่วเยี่ยนไป๋เอียงคอมองดูปากยักษ์ของกลุ่มก๊าซสีดำแล้ว อดไม่ได้ที่จะเผยท่าทีความกังวลออกมา
“นี่มันคือตัวอะไรกันแน่นะ?” ราชันแท้จริงเซิ่นซวงเองก็มีท่าทีหนักแน่นจริงจัง เมื่อครู่ที่นางปะมือกับกลุ่มก๊าซสีดำ แต่ว่า ยังคงมองเห็นร่างที่แท้จริงของกลุ่มก๊าซสีดำนี้ได้ชัดเจน
แม้จะกล่าวว่า นางได้อาศัยพลังแสงสว่างที่ทรงพลังบีบบังคับจนกลุ่มก๊าซสีดำเผยร่างที่ควรจะเป็นออกมาได้ แต่ทว่า นี่ยังหาใช่ร่างที่แท้จริงของกลุ่มก๊าซสีดำ
แน่นอน ผู้แข็งแกร่งที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่กลุ่มก๊าซสีดำ แต่เป็นพลังที่แข็งแกร่งปราศจากผู้ต่อกรที่อยู่เบื้องหลังของกลุ่มก๊าซสีดำ หรือก็คือเจ้านายของกลุ่มก๊าซสีดำนั่นเอง เสียดาย แม้ผู้แข็งแกร่งเฉกเช่นราชันแท้จริงเซิ่นซวงที่ได้ปะมือเมื่อครู่ ก็ไม่สามารถมองเห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของมันได้
“แหะจะได้รู้เร็วๆ นี้แล้วล่ะ” กระบือดำขนาดใหญ่หัวเราะแหะแหะ ในเวลานี้ดวงตาที่มีขนาดใหญ่เท่ากระดิ่งทองแดงเป็นประกาย และกล่าวว่า “เรื่องสนุกๆ จะเปิดฉากแล้วล่ะ”
จังหวะที่คำพูดของกระบือดำขนาดใหญ่พูดขาดคำ ได้ยินเสียงตูม ตูม ตูมดังขึ้นไม่ขาดสาย ท่ามกลางเสียงดังตูมตามที่ดังเข้ามา ทั่วฟ้าดินล้วนสะเทือนหวั่นไหวทีหนึ่ง
ติดตามด้วยเสียงตูม ตูม ตูมที่ดังสนั่นหวั่นไหวขึ้นมาไม่ขาดสาย ท่ามกลางเสียงดังตูมตามยังตามมาด้วยเสียงหนักอึ้งดัง ‘เอี๊ยดดด เอี๊ยดดด เอี๊ยดดด’ ขึ้นมา เหมือนมีอะไรบางอย่างที่สยบเอาไว้แล้วถูกยกขึ้นมา
เสียงดังตูมตามนี้มาจากปากยักษ์ของกลุ่มก๊าซสีดำ ขณะที่เสียงดังตูมตามดังขึ้นไม่ขาดสายนั้น ปากยักษ์ของความมืดก็สั่นสะเทือนขึ้นทั้งปาก ทั้งยังสะเทือนรุนแรงมากขึ้นๆ เรื่อยๆ
สุดท้าย ได้ยินเสียงปุ…ดังขึ้นเสียงหนึ่ง พลังที่แข็งแกร่งสายหนึ่งได้ฉีกปากยักษ์ของกลุ่มก๊าซสีดำออก ขณะที่ปากยักษ์ของกลุ่มก๊าซสีดำถูกฉีกออกนั้น มองเห็นประกายสว่างที่เบ่งบาน เสมือนดั่งปรอทที่ถูกเทลงพื้นอย่างนั้น พริบตาเดียวนั่นเอง พลังแสงสว่างที่ยิ่งใหญ่ไพศาลไม่มีสิ้นสุดเสมือนดั่งน้ำหลากที่พุ่งโจมตีออกมา
ปากยักษ์ของกลุ่มก๊าซสีดำถูกฉีกออก เหมือนเป็นการเปิดประตูแสงสว่างของโลกทั้งโลกออกมาอย่างนั้น ความสว่างทั้งหมดล้วนแล้วแต่ไม่มีสิ้นสุดทั้งสิ้น
ท่ามกลางเสียงตูม ตูม ตูมที่ดังขึ้น มองเห็นปากยักษ์ของกลุ่มก๊าซสีดำถูกยกขึ้นมาช้าๆ หัวที่มีขนาดใหญ่โตยิ่งถูกยกให้สูงขึ้นๆ เรื่อยๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล
น่าอ่าน...