ตอนที่ 3020 สมบัติล้ำค่าลึกลับ
ครั้นร่างเงาของเตาหงส์ได้ตกลงไปในถ้ำยักษ์แล้ว กลิ่นอายของเมืองยักษ์ทั้งเมืองพลันเกิดการเปลี่ยนแปลงทันที ก่อนหน้านี้ผู้คนรู้สึกว่า ทั่วทั้งเมืองยักษ์มีพลังที่แข็งแกร่งปราศจากผู้ต่อกรปกคลุมเมืองยักษ์ที่แตกหักเสียหายแห่งนี้ ในเวลานี้พลันรู้สึกได้ว่ากลิ่นอายแข็งแกร่งที่ปราศจากผู้ต่อกรสายนี้ได้หายวับกับตาในชั่วพริบตาเดียวไปแล้ว
และเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ที่ปกคลุมเมืองยักษ์ทั้งเมืองเอาไว้ก็ดับวูบไปอีกด้วย เหมือนว่าทุกอย่างล้วนหายตามๆ กันไปสิ้น
เมื่อสิ่งปราศจากชีวิตล้วนแล้วแต่กระโดดตามเข้าไปภายในถ้ำยักษ์แล้ว พลังความมืดสายนั้นที่ตลบอบอวลฟ้าดินแห่งนี้ก็หายตามไปเช่นเดียวกัน
เมื่อกลิ่นอาย และพลังแข็งแกร่งแต่ละสายเหล่านี้หายไปแล้ว เมืองยักษ์ที่แตกหักแห่งนี้ก็ได้กลับคืนสู่สภาพดั้งเดิมของมัน เต็มไปด้วยสภาพชำรุดทรุดโทรม มีแต่ความเสื่อมโทรมอยู่ทั่วไป นี่เป็นเพียงเมืองที่แตกหักเสียหายเมืองหนึ่งเท่านั้น ให้ความรู้สึกผู้คนของอาทิตย์อัสดง
“สมควรจบสิ้นแล้วรึ?” ราชันแท้จริงเซิ่นซวงถึงกับพึมพำขึ้นมา เมื่อรับรู้ได้ว่ากลิ่นอายทั้งหมดล้วนจางหายไป และเมืองยักษ์ที่แตกหักทั้งเมืองพลันเสื่อมโทรมตามทันที
“ไม่ ยังไม่จบ” หลี่ชิเย่กล่าวเรียบเฉยว่า “นี่เพียงเป็นการเริ่มต้นเท่านั้นเอง แม้แต่โหมโรงก็ยังไม่ใช่ สิ่งที่สมควรมาอย่างไรเสียสุดท้ายก็ต้องมา ทั้งยังใช้เวลาอีกไม่นานอีกด้วย”
คำพูดลักษณะเช่นนี้ของหลี่ชิเย่พลันทำให้ราชันแท้จริงเซิ่นซวงถึงกับต้องหอบหายใจ ภายในใจของนางถึงกับหนักอึ้ง และจนด้วยเกล้า
ในแดนสามเซียนหากทอดสายตามองไป ด้วยกำลังความสามารถของนางนับว่าแข็งแกร่งเพียงพออยู่แล้ว แม้จะไม่ถึงกับปราศจากผู้ต่อกรทั่วหล้า ก็นับว่าได้ยืนอยู่ระดับสูงสุดแล้ว
แต่ว่า ถ้าหากภัยพิบัติมาถึงจริงๆ อาศัยกำลังความสามารถเช่นนี้ของพวกเขา เรียกว่าห่างไกลไม่สามารถต้านทานได้อยู่แล้ว และห่างชั้นที่จะปกป้องโลกนี้เอาไว้ได้ สิ่งนี้ล้วนแล้วแต่เป็นพลังของระดับปฐมบรรพบุรุษ แม้นางจะเป็นราชันแท้จริงสิบสองลัคนา แต่ก็ไม่สามารถทำได้ถึงขั้นพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ให้ดีขึ้นได้อยู่แล้ว
ในเวลานี้ราชันแท้จริงเซิ่นซวงอดที่จะมองไปยังหลี่ชิเย่ ภายในใจของนางมีความปรารถนาใหม่ จากการลงมือของหลี่ชิเย่เมื่อครู่ นางเข้าใจได้ว่าหลี่ชิเย่นั้นมีกำลังความสามารถที่จะอาศัยความพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ให้ดีขึ้นได้อย่างเด็ดขาด และปกป้องโลกนี้เอาไว้ เพียงแต่เขายินดีลงมือหรือไม่เท่านั้นเอง
หลี่ชิเย่เพียงยิ้มนิดหนึ่งเท่านั้นเอง มองดูสิ่งของที่อยู่ในมือ ซึ่งสิ่งนี้ก็คือสิ่งที่ถูกฝังอยู่ใต้ถ่านไม้ของเตาหงส์เมื่อครู่นั่นเอง ขณะที่หลี่ชิเย่ได้หยิบเอาสิ่งนี้ขึ้นมานั้น ร่างเงานั้นพลันต้องการแลกชีวิตกับหลี่ชิเย่ทันที
สามารถมองออกได้ว่า สิ่งของสิ่งนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง หากไม่เป็นเช่นนี้ร่างเงาร่างนั้นจะไม่ให้ความสำคัญถึงเพียงนี้ และตื่นเต้นกับมันเช่นนี้
พวกกระบือดำขนาดใหญ่ต่างก็มองไปที่สิ่งของสิ่งนี้ในมือของหลี่ชิเย่ มองเห็นเพียงของสิ่งนี้คล้ายดั่งหินหยก และก็เหมือนเป็นกล่องโบราณ บางที่ของสิ่งนี้อาเป็นกล่องโบราณที่แกะสลักมาจากหยก เพียงแต่ไม่ว่าจะมองอย่างไรก็ตาม ก็ไม่เห็นช่องที่จะเปิดกล่องโบราณใบนี้ได้ เหมือนว่ากล่องโบราณจะเป็นเช่นนี้ตามธรรมชาติ ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ที่จะเปิดออกได้อยู่แล้ว
“สิ่งนี้มันคืออะไร…” แม้แต่กระบือดำขนาดใหญ่ที่มีประสบการณ์สูง แม้ว่าเขาจะเปิดเนตรฟ้าของตนขึ้นมาก็ไม่สามารถส่องเห็นสิ่งของสิ่งนี้ เหมือนว่าสิ่งของสิ่งนี้ถูกบดบังเอาไว้ด้วยวิธีการที่สุดยอด ทำให้ไม่สามารถส่องเห็นความลึกลับของมันได้
“เป็นของดีชิ้นหนึ่ง” หลี่ชิเย่ยิ้มบางๆ และกล่าวว่า “วันหน้าต้องได้ใช้มันแน่นอน มีประโยชน์อย่างยิ่ง”
“แหะสมบัติวิเศษที่ยากจะหาใดเทียมรึ?” ดวงตาทั้งสองของกระบือดำขนาดใหญ่ลุกวาว หัวเราะแหะแหะและกล่าวว่า “บางที นี่อาจเป็นกุญแจที่สามารถไขความลับของทะเลปุ๊ตู้ไห่ได้” กล่าวพลางดูอยากจะได้มันมาครอบครองอย่างยิ่ง
“หากเจ้าต้องการ ให้เจ้า” เมื่อหลี่ชิเย่เห็นท่าทางของกระบือดำขนาดใหญ่ที่น้ำลายหกเช่นนั้นจึงเหลือบมองทีหนึ่ง และนำสิ่งของสิ่งนี้ยัดให้กับกระบือดำขนาดใหญ่
“จริงรึ?” ทันทีที่กระบือดำขนาดใหญ่ได้ยินคำพูดเช่นนี้พลันมีดวงตาที่สว่างไสว ดวงตาคู่นั้นเปล่งประกายที่แสบตาเหมือนสามารถส่องสว่างไปทั่วหล้าอย่างนั้น
“จริงสิ” หลี่ชิเย่ตามอารมณ์ยิ่งนัก แม้ว่าสิ่งของสิ่งนี้จะยกให้กับกระบือดำขนาดใหญ่เขาก็ไม่ใส่ใจ
“ของดี น่าจะมีที่มาไม่ธรรมดา” กระบือดำขนาดใหญ่ถือสิ่งนี้เอาไว้แล้วพลิกไปพลิกมา ครุ่นคิดพิจารณาอย่างละเอียด แต่ว่า ขณะที่เขาถืออยู่ในมือกลับเหมือนไม่สอดคล้องกับความจริง เหมือนตนเองได้ถือเผือกร้อนอยู่ในมืออย่างนั้น
ราชันแท้จริงเซิ่นซวงเองก็รู้สึกอยากรู้อยากเห็นกับสิ่งๆ นี้เช่นกัน เนื่องจากเมื่อครูเห็นได้ชัดว่าร่างเงาร่างนั้นให้ความสำคัญกับสิ่งนี้มากทีเดียว ขณะหลี่ชิเย่หยิบเอาของสิ่งนี้ไปนั้น ดูเขาจะตื่นเต้นเป็นพิเศษ
นางย่อมสามารถรับรู้ถึงความสำคัญของสิ่งของชิ้นนี้ เพียงแต่แม้นางที่แข็งแกร่งและมีถึงสิบสองลัคนา แม้นางจะเปิดเนตรฟ้าก็ไม่สามารถส่องเห็นสิ่งของสิ่งนี้ได้ ไม่สามารถมองเห็นความลึกซึ้งยอดเยี่ยมของๆ สิ่งนี้
ขณะที่นางเปิดเนตรฟ้าส่องมองไปยังสิ่งของสิ่งนี้กลับถูกกันให้อยู่แต่ด้านนอก เป็นผลจากบางคนได้วางอภินิหารเอาไว้ ทำการปิดบังทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้
ผู้ที่สามารถสำแดงฝีมือเช่นนี้ได้ ย่อมต้องเป็นระดับปฐมบรรพบุรุษที่ปราดเปรื่องน่าทึ่งนับแต่อดีตถึงปัจจุบัน และหรือเป็นผู้ที่แข็งแกร่งยิ่งกว่านี้ก็เป็นได้
วิธีการเช่นนี้เป็นสิ่งที่ราชันเท้จริงสิบสองลัคนาอย่างนางไม่สามารถแก้ไขทำลายได้
“ของดี เป็นของดีจริงๆ” กระบือดำขนาดใหญ่จับเอาสิ่งของสิ่งนี้พลิกกลับไปกลับมา เหมือนถือเผือกที่ร้อนมากอยู่ในมือ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล
น่าอ่าน...