ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 3019

ตอนที่ 3019 หมัดสยบสวรรค์

แค่สายตาที่มองมาทีหนึ่ง มองทะลุฟ้าดิน สังหารราชันแท้จริงได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเปลวไฟที่พวยพุ่งออกมาจากดวงตาทั้งสองสามารถเก็บเกี่ยววิญญาณผู้เคนได้โดยพลัน มันคือแววตาที่น่าสยองขวัญยิ่งอย่างหนึ่ง แม้เพียงแค่แววตาก็สามารถสังหารราชันแท้จริงจำนวนมาก

ลองจินตนาการดู คนผู้หนึ่งที่ดำรงอยู่ในสถานะที่น่าสยองขวัญอะไรอย่างนี้ มันมีความแข็งแกร่งเพียงใด เกรงว่านับแต่อดีตถึงปัจจุบันของแดนสามเซียน ผู้ที่แข็งแกร่งกว่าเขาคงมีไม่กี่คน อาศัยเพียงนิ้วมือทั้งสิบก็นับได้หมด

แต่ว่า แววตาที่มองศัตรูด้วยความอาฆาตแค้นอันน่าสยองขวัญเช่นนี้ หลี่ชิเย่ก็ไม่ได้หวั่นไหว เขาแค่ยิ้มนิดหนึ่งเท่านั้นเอง และยืนอยู่ตรงนั้นด้วยท่าทีเอ้อระเหยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ต่อให้แววตาที่สามารถสังหารราชันแท้จริงจำนวนมากพุ่งโจมตีเข้ามา ก็ไม่ทำให้เกิดผลกระทบต่อหลี่ชิเย่

เสียงแกร็งดังขึ้นเสียงหนึ่ง ในพริบตาเดียวนั่นเอง พิณโบราณที่อยู่บนท้องฟ้าส่งเสียงดังมากขึ้น เสียงพิณแกร็ง แกร็ง แกร็งพลันเหมือนลมพายุฝนฟ้าคะนองที่เทราดลงมาทันทีทันใดอย่างนั้น ยิ่งกว่านั้นยังเหมือนเป็นท่วงท่าของนักรบที่ถืออาวุธบนหลังม้าที่ดุดันอย่างยิ่ง

เสียงพิณลักษณะเช่นนี้ที่ฟาดฟันเข้ามา ได้ยินเสียงตึงดังขึ้นเสียงหนึ่ง คลื่นเสียงที่พุ่งโจมตีเข้ามาได้กลับกลายเป็นอาวุธจากสวรรค์ที่มีอานุภาพสูงสุดเพื่อฟันให้แยกเป็นสองซีกที่ฟาดฟันเข้าใส่ร่างเงานี้

ท่ามกลางเสียงตึงดังขึ้นเสียงหนึ่ง อาวุธจากสวรรค์ที่มีอานุภาพสูงสุดปราศจากผู้เทียบเทียมพลันฟาดฟันฟ้าดินจนแยกออก มองเห็นความขมุกขมัว ทุกสิ่งล้วนหายวับไปกับตาในพริบตากับการฟาดฟันเพียงครั้งเดียว เหล่าเทพและราชันได้แต่ยืดคอให้เชือดแต่โดยดี ผู้คนไม่สามารถต่อต้านกับการฟาดฟันเช่นนี้ได้อยู่แล้ว

ร่างเงาที่อยู่บนเตาหงส์ส่งเสียงฮึน่าเกรงขามขึ้นมา เมื่อเผชิญกับการฟาดฟันเข้ามาในลักษณะเช่นนี้อย่างกะทันหัน เสียงฮึน่าเกรงขามเสียงหนึ่งสะเทือนฟ้าดินจนแตกละเอียด ทำลายสุริยันจันทรา มองเห็นมือขนาดใหญ่ของเขากางออก บีบหยินและหยาง ควบคุมผลกรรม กลับความเป็นความตาย รับกับการฟาดฟันในลักษณะเช่นนี้

เสียงปังดังสนั่นขึ้นเสียงหนึ่ง หนึ่งฝ่ามือของร่างเงาได้รับกับการฟาดฟันเข้ามาดื้อๆ ดวงดาวทยอยกันร่วงหล่นลงมา เงียบสงัดเป็นนิรันดร์ ทำเอายอดฝีมือทั้งหมดที่อยู่ในโลกใบเล็กถึงกับหวาดหวั่นพรั่นพรึง หวาดผวาจนหน้าถอดสี

เป็นผู้ปราศจากผู้ต่อกรใดกำลังต่อสู้ขี้ขาด…ไม่มียอดฝีมือคนอื่นๆ ที่ได้เห็นภาพนี้ แต่ว่า พวกเขาก็ได้ถูกทำให้ตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อเสียแล้ว ผู้คนจำนวนเท่าไรที่ถูกสยบเอาไว้กับพื้นโดยตรง และไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้

แกร็ง…เสียงพิณดังขึ้นอีกครั้ง ท่ามกลางเสียงพิณที่ดังแกร็ง แกร็ง แกร็งในพริบตาเดียวนั่นเอง มองเห็นพิณโบราณได้พวยพุ่งเป็นประกายที่ไม่มีสิ้นสุดออกมา ประกายดังกล่าวเจิดจ้าและพราวพร่าง ภายใต้ประกายที่พราวพร่างปราศจากผู้ต่อกร พิณโบราณถูกส่องสว่างจนเจิดจ้าไปทั้งหลัง เสมือนดั่งเป็นพิณคริสตัลหลังหนึ่ง

จังหวะที่เสียงพิณได้ปรับเสียงให้สูงขึ้นดังแกร็ง…มองเห็นตัวโน๊ตจำนวนนับไม่ถ้วนที่พุ่งขึ้นมาจากพิณโบราณ โดยตัวโน๊ตจำนวนนับไม่ถ้วนเหล่านี้ได้พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ในพริบตาเดียวนั่นเองได้กลับกลายเป็นบทคัมภีร์ดนตรีสูงสุด

ท่ามกลางเสียงพิณดังแกร็ง แกร็ง แกร็งบทคัมภีร์ดนตรีสูงสุดพลันสยบลงมา ได้ยินเสียงตูมที่ดังสนั่นหวั่นไหว บทคัมภีร์ดนตรีสูงสุดพลันบดบังฟ้าดิน สยบนิรันดร์ เสมือนหนึ่งมือขนาดยักษ์ของผู้ยิ่งใหญ่ที่สยบลงมาในพริบตาเดียว หมื่นสัจธรรมสูญสลายไปตามกาลเวลา บดขยี้กาลเวลาจนแหลกลาญ…

บทคัมภีร์ดนตรีสูงสุดปราศจากผู้ต่อกร สูงสุดเป็นนิรันดร์ ด้วยบทคัมภีร์ดนตรีสูงสุดเช่นนี้ที่บดขยี้สังหารเข้ามา ทุกอย่างล้วนแล้วแต่ถูกมันบดขยี้จนหายวับไปกับตาในพริบตา

ร่างเงาที่อยู่บนเตาหงส์ยิ้มเยาะทีหนึ่ง มองเห็นร่างเงาแวบหนึ่ง เสมือนดังโลกทั้งโลกที่เคลื่อนไหวตาม เขาก้าวเท้าไปในพริบตา ยกมือขึ้นท่าเสมือนดั่งขวานที่ผ่าตรงไปยังบทคัมภีร์ดนตรี หนึ่งฝ่ามือที่สับลงมองเห็นอดีตถึงปัจจุบัน แสดงขมุกขมัวขึ้นมา ทุกสิ่งทุกอย่างเสมือนดั่งแรกเริ่มฟ้าดิน!

เสียงปัง…ดังสนั่นขึ้นมาเสียงหนึ่ง หนึ่งฝ่ามือที่ปะทะกับบทคัมภีร์ดนตรีดื้อๆ คล้ายดั่งฟ้าดินแตกละเอียดอย่างนั้น ภายใต้การโจมตีรลักษณะเช่นนี้ ไม่รู้ว่ามียอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนจำนวนเท่าไรที่ถูกทำให้ต้องขวัญหนีดีฝ่อ นาทีนี้ไม่รู้ว่ามียอดฝีมือจำนวนเท่าไรพลันเป็นอัมพาตจนล้มลงนอนกับพื้น ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้แม้แต่น้อย

ขณะร่างเงานี้ก้าวเท้าออกไปก้าวเดียว หลี่ชิเย่ก็ได้เคลื่อนไหวแล้ว แม้แต่พวกของกระบือดำขนาดใหญ่ที่ยืนอยู่ด้านหลังหลี่ชิเย่ก็ไม่รู้ว่าหลี่ชิเย่เคลื่อนไหวตั้งแต่เมื่อไหร่ ในเสี้ยววินาทีนี้เอง เมื่อพวกเขาได้สติกลับมา หลี่ชิเย่ก็ได้ยืนแทนที่อยู่บนเตาหงส์แล้ว

พลันที่หลี่ชิเย่ได้ยืนบนเตาหงส์ก็ได้ยื่นมือแทงทะลุเข้าไปในถ่านไม้ และจัดการล้วงหยิบเอาสิ่งนั้นที่เก็บซ่อนอยู่ในถ่านไม้ออกมาโดยตรง

เสียงตูม…ดังสนั่นหวั่นไหว สั่นคลอนต่ออดีตและปัจจุบัน! จังหวะที่หลี่ชิเย่ได้หยิบเอาของสิ่งนั้นจากถ่านไม้นั้น ร่างเงาร่างนั้นพลันละทิ้งพิณโบราณทันที ไม่โจมตีพิณโบราณอีกต่อไป

ทันใดนั้นเอง เขาได้ปรากฏตัวข้างกายหลี่ชิเย่ทันที ความเร็วของเขานั้นรวดเร็วมากเหลือเกิน เหมือนว่าเขากับหลี่ชิเย่ถึงจุดนั้นพร้อมกันอย่างนั้น

พริบตาเดียวนั่นเอง มือขนาดใหญ่ของร่างเงาได้ฟันลงมาตรงๆ หนึ่งฝ่ามือที่ฟันลงมาบ่งบอกถึงความเป็นความตาย สังหารราชันแท้จริง ภายใต้หนึ่งฝ่ามือนี้ต่อให้เป็นราชันแท้จริงที่แข็งแกร่งมากกว่านี้ก็ไม่อาจต้านทานได้ หนึ่งฝ่ามือนี้เพียงพอที่จะสังหารราชันแท้จริงที่มีความปราดเปรื่องน่าทึ่งที่สุด หนึ่งฝ่ามือเช่นนี้ช่างมีความสยองขวัญเพียงใด

“ฆ่า…” หลี่ชิเย่ร้องเสียงทุ้มต่ำขึ้น พลันพลังสัจธรรมประทุขึ้น ในพริบตาเดียวนั่นเอง พลังสูงสุดของหลี่ชิเย่ได้ระเบิดขึ้น ทันทีที่พลังสูงสุดของเขาได้ยิงถล่มออกมา ทั่วฟ้าดินเสมือนดั่งหลอมละลายอย่างนั้น หลี่ชิเย่ที่แท้จริงได้ก้าวออกไปก้าวหนึ่งภายใต้ฟ้าดินที่มีการหลอมละลายนี้

เหมือนว่าก่อนหน้านี้ หลี่ชิเย่หลับใหลตลอดเวลาที่ผ่านมา ในพริบตาเดียวนั่นเอง เขาจึงได้ฟื้นตื่นขึ้นมาอย่างแท้จริง เป็นพลังปราศจากผู้ต่อกรของเขาที่ตื่นขึ้นมาทันที

เสียงตูม…ดังขึ้นเสียงหนึ่ง หนึ่งหมัดทำลายฟ้าดิน หมัดสยบสวรรค์! หนึ่งหมัดที่โจมตีลงมา สังหารเป็นนิรันดร์ ปิดกั้นสวรรค์ หนึ่งหมัดสูงสุดปราศจากผู้ต่อกร

พลันลงมือก็คือ ‘หมัดสยบสวรรค์’ ผู้ใดรึกล้าจะต่อต้านเขาภายใต้หนึ่งหมัดนี้!

“แม่จ๋า…” ขณะที่หลี่ชิเย่ปะทุพลังปราศจากผู้ต่อกรอย่างเต็มที่นั้น กระบือดำขนาดใหญ่ถูกทำให้ตกใจจนร้องเสียงดังขึ้นและยืนไม่ติด หนึ่งหมัดที่ปิดผนึกสวรรค์ช่างน่าสยองขวัญเพียงใด ได้ยินเสียงดังตุบ เขาถึงกับคว่ำหน้าหมอบอยู่กับพื้น

ราชันแท้จริงเซิ่นซวงถึงกับผวา รู้สึกเสียวสันหลังวาบ ก้มกราบกับพื้น หนึ่งหมัดลักษณะเช่นนี้ที่ซัดลงมาตรงๆ ไม่ว่าจะเป็นผู้ดำรงอยู่ในฐานะปราดเปรื่องน่าทึ่งยากจะหาใดเทียมก็ต้องหายวับไปกับตาในพริบตา ถูกหนึ่งหมัดซัดจนกลายเป็นหมอกเลือด