ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 3024

ตอนที่ 3024 เห็นอุกาบาตยักษ์อีกแล้ว

พวกของหลี่ชิเย่นั่งอยู่บนเรือปราบปรามไกล สุดแล้วแต่เรือปราบปรามไกลจะบรรทุกพวกเขาแล่นห้อตะบึง พวกเขาก็ต้องการดูว่าเรือปราบปรามไกลจะไปยังที่ใด

ขณะที่เรือปราบปรามไกลวิ่งห้อตะบึงไปตลอดทางท่ามกลางท้องฟ้าด้านทิศเหนือนั้น ได้เห็นสิ่งมหัศจรรย์ต่างๆ นานาตลอดทาง มีสิ่งปาฏิหาริย์นานา ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่สามารถพบเห็นได้ในสถานที่อื่นๆ ของแดนสามเซียนอยู่แล้ว

ขณะที่เรือปราบปรามไกลห้อตะบึงอยู่นั้น พวกเขาได้มองเห็นวาฬที่มีขนาดใหญ่โตมหึมาตัวหนึ่ง โดยที่วาฬยักษ์ตัวนี้ไม่เหมือนวาฬที่อยู่ในทะเล วาฬยักษ์ตัวนี้เกิดจากการรวมตัวกันเป็นจำนวนมากของดวงดาว และกลุ่มดวงดาวที่มองดูคล้ายเมฆเป็นต้น มีขนาดใหญ่โตมหึมาเป็นอย่างยิ่ง

ขณะที่วาฬยักษ์ดวงดาวกระโจนมาแต่ไกลนั้น ช่องว่างทั้งหมดล้วนแล้วแต่กระเพื่อม ขณะที่วาฬยักษ์กระโดดขึ้นไปสูงมากๆ นั้น พลันทำให้ผู้คนรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงน้ำที่ดังช่าขึ้นมา ช่องว่างของท้องฟ้าด้านทิศเหนือทั้งหมดก็คล้ายดั่งเป็นทะเลที่กว้างใหญ่ไพศาลอย่างนั้น สามารถรับรู้ได้ว่าขณะที่วาฬขนาดยักษ์เช่นนี้กระโจนนั้น บังเกิดคลื่นที่โหมสาดซัดและขยายวงกว้างออกไป

วาฬยักษ์ลักษณะเช่นนี้ที่อยู่ในท้องฟ้าด้านทิศเหนือ มันก็เหมือนกำลังแหวกว่ายอยู่ท่ามกลางมหาสมุทรอย่างนั้น มีการกระโจนขึ้นเหนือน้ำเป็นบางครั้ง และบางครั้งก็ดำดิ่งอยู่ใต้ทะเลลึก ยามที่มันบินโฉบผ่านมา เห็นเพียงประกายดาวที่โปรยปรายลงมา โลกทั้งโลกเหมือนเต็มไปด้วยจินตภาพอย่างนั้น

เมื่อประกายดาวนับไม่ถ้วนโปรยปรายลงมานั้น เสมือนดั่งเป็นจินตภาพภายใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืนอย่างนั้น งดงามเสมือนดั่งในนิทานเด็ก ทำให้ผู้คนต้องชมเปาะด้วยความตื่นตะลึงไม่ขาดปาก

“สวยงามมาก…” หลิ่วเยี่ยนไป๋ไหนเลยเคยพบเห็นภาพที่มหัศจรรย์ และอลังการเช่นนี้มาก่อน ถูกทำให้ตระหนกโดยสิ้นเชิง

นอกเหนือจากวาฬยักษ์ดวงดาวลักษณะเช่นนี้แล้ว ในท้องฟ้าด้านทิศเหนือก็มีสิ่งที่ดำรงอยู่ในสถานะที่สยองขวัญบางเช่นกัน

ขณะได้ยินเสียงคำรามดังโฮ่วนั้น โดยที่ทุกคนยังไม่ทันมีปฏิกิริยากลับมา ปรากฏเงามืดที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬารโฉบผ่านไป โดยที่ความืดที่มีขนาดใหญ่โตยากจะหาใดเทียมเช่นนี้เหมือนตัวเทาเที่ยที่หลบซ่อนตัวอยู่ในความมืดอย่างนั้น พลันกระโจนออมาและอ้าปากที่มีขนาดยักษ์เสมือนหนึ่งหลุมดำ ได้ยินเสียงฟู่วววเสียงหนึ่ง พริบตาเดียวนั่นเอง สุริยันจันทราจำนวนมากที่ห้อยอยู่บนท้องฟ้าพลันถูกมันกลืนกินจนไม่เหลือหลอ

จากนั้นก็บังเกิดเสียงดังฟู่วววขึ้นอีกครั้ง หลบหนีไปท่ามกลางความมืด เหมือนว่าไม่เคยปรากฎตัวออกมาอย่างนั้น หลังจากเงาดำลักษณะเช่นนี้ได้กลืนกินเอาสุริยันจันทราและดวงดาวที่ห้อยอยู่บนท้องฟ้าสูงเข้าไปโดยพลัน ได้ทำให้ท้องฟ้าดำมืดขึ้นมาทันที

“นั่นมันตัวอะไร…” หลิ่วเยี่ยนไป๋ตื่นตระหนกจนมีใบหน้าที่ขาวซีด ถึงกับร้องเสียงแหลมขึ้นมา เมื่อได้เห็นภาพที่น่าสยองขวัญเช่นนี้

“เจ้าวายร้าย อาศัยดวงดาวเป็นอาหาร” ท่าทีของกระบือดำขนาดใหญ่ที่เพ่งตรงไปข้างหน้า ดูหนักแน่นจริงจังยิ่งนัก

แต่ทว่า เจ้าวายร้ายเช่นนี้ไม่ได้มาหาเรื่องกับเรือปราบปรามไกล ของพวกหลี่ชิเย่ หลังจากที่มันหลบซ่อนตัวในความมืดแล้วก็ไร้ซุ่มเสียงอีก เหมือนได้หลบหนีไปไกลแล้ว

นอกเหนือจากเจ้าวายร้ายลักษณะเช่นนี้แล้ว ยังมีสิ่งปาฏิหาริย์บางอย่างที่มหัศจรรย์ยิ่ง ขณะที่เรือปราบปรามไกลได้แล่นผ่านท้องฟ้าแห่งนี้ด้วยความเร็วสูงมาก สามารถมองเห็นเมืองทองคำที่ใหญ่โตมโหฬารเมืองหนึ่ง โดยที่เมืองทองคำใหญ่โตมโหฬารเมืองนี้ห้อยอยู่กลางอากาศที่สูงมากๆ โดยที่เมืองทองคำลักษณะเช่นนี้ได้เปล่งประกายสีทองที่ละลานตายิ่งออกมา สามารถมองเห็นการดำรงอยู่ของมันในระยะที่ห่างไกลมากๆ

เสียงเสนาะเซียนดังขึ้นเป็นระลอกที่เมืองทองคำลักษณะเช่นนี้ เหมือนว่านี่คือเมืองทองคำที่ถูกลืมทิ้งเอาไว้ของแดนเซียน แต่ว่า เมื่อเรือปราบปรามไกลเข้าไปใกล้นั้น เมืองทองคำลักษณะเช่นนี้กลับหายไปอย่างไร้ร่องรอย ทำให้ผู้คนเข้าใจว่านี่เป็นเพียงมโนภาพของตนเองเท่านั้น

“นั่นเป็นของจริงใช่หรือไม่?” หลิ่วเยี่ยนไป๋ก็ไม่อยากเชื่อสายตาของตนเอง เนื่องจากพลันที่เข้าไปใกล้ เมืองทองคำก็หายไป เหมือนว่ามันไม่ได้ดำรงอยู่อย่างนั้น ที่มองเห็นเมื่อครู่เป็นเพียงจินตภาพเท่านั้น

“ไม่มีใครรู้ชัดเจน” ราชันแท้จริงเซิ่นซวงส่ายหน้าเบาๆ และกล่าวว่า “เคยมีผู้คนจำนวนมากทดลองตามหาเมืองทองคำแห่งนี้ แต่ว่า ไม่มีใครค้นพบมัน มีผู้กล่าวว่ามันดำรงอยู่จริง และก็มีผู้กล่าวว่ามันเป็นเพียงปรากฎการณ์ภาพลวงตาเท่านั้นเอง”

“เป็นของจริง” หลี่ชิเย่กล่าวเรียบเฉยว่า “เพียงแต่มันหาได้อยู่ตรงหน้าของเจ้า ยการค้นหามันด้วยสายตาย่อมจะค้นหาไม่พบ”

“แหะศิษย์ข้า มาครั้งหน้าอาจารย์จะพาเจ้าไปตามหา” กระบือดำขนาดใหญ่หัวเราะแหะแหะ เปี่ยมด้วยความมั่นใจ

“ดีสิ” หลิ่วเยี่ยนไป๋ได้ยินคำพูดเช่นนี้แล้วอดที่จะลิงโลดขึ้นมา

ท่ามกลางท้องฟ้าด้านทิศเหนือมีสิ่งมหัศจรรย์ต่างๆ นานาเป็นจำนวนมาก มีสิ่งมหัศจรรย์จำนวนไม่น้อยที่ทำให้หลิ่วเยี่ยนไป๋มองดูจนตาค้างพูดอะไรไม่ออก

ขณะที่ราชันแท้จริงเซิ่นซวงหาใช่เป็นการมาที่ท้องฟ้าด้านทิศเหนือเป็นครั้งแรก แต่ว่า เมื่อนางมองเห็นสิ่งมหัศจรรย์บางอย่างแล้วก็ยังคงอดที่จะชมเปาะด้วยความตื่นตะลึงขึ้นมาไม่ได้

ท้องฟ้าด้านทิศเหนือกว้างขวางใหญ่โตสุดลูกหูลูกตา มันเต็มไปด้วยสิ่งที่เป็นปริศนา มีสถานที่จำนวนมากคู่ควรให้ผู้คนไปผจญภัย ด้วยเหตุนี้เอง จึงมีผู้คนนับไม่ถ้วนที่เคยมาท้องฟ้าด้านทิศเหนือในรอบพันล้านปีที่ผ่านมา และสิ่งนี้ก็คือเสน่ห์ของท้องฟ้าด้านทิศเหนือนั่นเอง

“ท้องฟ้าด้านทิศเหนือก็เป็นเช่นนี้แล้ว เช่นนั้นแล้วทะเลปุ๊ตู้ไห่เล่า” ราชันแท้จริงเซิ่นซวงที่มองดูเหตุการณ์ประหลาดและสิ่งมหัศจรรย์ที่เกิดขึ้นในท้องฟ้าด้านทิศเหนือแล้ว อดที่จะมีความคิดล่องลอยในเวลานี้ อดที่จะพึมพำขึ้นมา

พันล้านปีที่ผ่านมา ท้องฟ้าด้านทิศเหนืออยู่ตรงข้ามกันกับทะเลปุ๊ตู้ไห่ จ้องมองกันและกันจากระยะห่างไกล พวกมันคือสุดยอดทั้งสองของโลกใบนี้ ดังนั้น หลังจากที่เห็นสิ่งมหัศจรรย์ของท้องฟ้าด้านทิศเหนือแล้ว ก็จะทำให้ผู้คนอดที่จะนึกไปถึงทะเลปุ๊ตู้ไห่ไม่ได้

“แหะเวลานี้เจ้าคงเข้าใจแล้วสินะ เพราะอะไรระดับปฐมบรรพบุรุษ ระดับคงความอมตะตลอดกาลปราศจากผู้ต่อกรจำนวนมากพวกเขาล้วนแล้วแต่เข้าไปในทะเลปุ๊ตู้ไห่ แม้ว่าไม่เคยมีใครกลับมาเลยสักคน ระดับปฐมบรรพบุรุษ ระดับคงความอมตะตลอดกาลปราศจากผู้ต่อกรในยุคหลังแต่ละรุ่น พวกเขายังคงหนุนเนื่องต่อๆ กันไป” กระบือดำขนาดใหญ่กล่าวพร้อมกับหัวเราะแหะแหะ

“ก็ใช่ เป็นความจริงที่หลังจากได้รู้ถึงความยอดเยี่ยมของท้องฟ้าด้านทิศเหนือแล้ว ทำให้ผู้คนคิดจะไปผจญภัยที่ทะเลปุ๊ตู้ไห่” ราชันแท้จริงเซิ่นซวงก็อดที่จะปลงอนิจจัง และไม่อาจไม่ยอมรับว่าสำหรับผู้ที่ดำรงอยู่ในฐานะเช่นพวกเขาแล้ว เป็นความจริงที่ทะเลปุ๊ตู้ไห่นั้นเต็มไปด้วยแรงดึงดูด