ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 3023

ตอนที่ 3023 ชมวิวทะเลฟังเสียงคลื่น

ตูม ตูม ตูม…ท่ามกลางเสียงดังตูมตามดังขึ้นเป็นระลอก ช้างหินเก้าเชือกลากภูเขาสีเงินเดินไปไกลในพริบตาเดียว พวกมันได้หายตัวไปในท้องฟ้าทางด้านเหนือท่ามกลางเสียงที่ดังตูมตาม

“เพราะอะไรพวกมันจึงได้ลากภูเขาสีเงินกันเล่า?” หลิ่วเยี่ยนไป๋เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น เมื่อเห็นช้างเก้าเชือกลากเอาภูเขาหายไปบนท้องฟ้า นางเอ่ยถามขึ้นด้วยความไร้เดียงสาอยู่บ้างว่า “ช้างหินเหล่านั้นเป็นช้างจริง หรือว่าแกะสลักขึ้นมาจากหินล่ะ?”

“เรื่องนี้น่ะหรือ พูดยาก พูดยาก” กระบือดำขนาดใหญ่หัวเราะแหะแหะทีหนึ่ง รายละเอียดสาเหตุต่างๆ นานาเขาเองก็ตอบไม่ถูก

“ภูเขาสีเงินลูกนั้นมันมีของวิเศษอะไรรึ?” หลิ่วเยี่ยนไป๋มาสถานที่ที่มหัศจรรย์เช่นนี้เป็นครั้งแรก กล่าวได้ว่าสิ่งต่างๆ ล้วนแล้วแต่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“ไม่ได้อยู่ที่ภูเขาเป็นของวิเศษหรือไม่” ขณะที่กระบือดำขนาดใหญ่ไม่สามารถตอบในรายละเอียดได้ หลี่ชิเย่ที่อยู่ข้างๆ ได้กล่าวเรียบเฉยขึ้นมาว่า “มันอยู่ที่อักขระยันต์ดึกดำบรรพ์ที่อยู่บนภูเขาสีเงิน มันคือสัจธรรมดึกดำบรรพ์และลึกลับอย่างหนึ่ง สัจธรรมลักษณะเช่นนี้ไม่นับเป็นของแดนสามเซียน และไม่นับเป็นของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิใดลัทธิหนึ่ง”

“คุณชายพูดได้ถูกต้อง” ราชันแท้จริงเซิ่นซวงอดชมเปาะด้วยความตื่นตะลึงไม่ได้และกล่าวว่า “ตามตำนานเล่าว่า เคยมีระดับปฐมบรรพบุรุษผู้หนึ่งไล่ติดตามช้างเก้าเชือกลากภูเขา เขาไล่ติดตามอยู่นานมาก ภายหลังได้ครุ่นคิดพินิจพิเคราะห์อักขระยันต์ที่อยู่บนภูเขาสีเงิน แต่ว่า อักขระยันต์ดังกล่าวลึกซึ้งยอดเยี่ยมเกินไป และมีพลังลึกลับ แม้แต่ระดับปฐมบรรพบุรุษก็ยังหน้ามืดตาลายจนยืนไม่ติดพื้น ได้ยินมาว่าภายหนัลไม่มีใครสามารถครุ่นคิดพินิจพิเคราะห์ถึงความลึกซึ้งยอดเยี่ยมของอักขระยันต์ภูเขาสีเงินลูกนี้ได้อีกเลย”

“น่ากลัวขนาดนี้…” หลิ่วเยี่ยนไป๋ถึงกับตระหนกเมื่อได้ยินคำพูดของราชันแท้จริงเซิ่นซวง แม้ว่านางยังอ่อนต่อโลก แต่ก็รู้ว่าการดำรงอยู่ของระดับปฐมบรรพบุรุษนี้บ่งบอกถึงสิ่งใด แม้แต่ระดับปฐมบรรพบุรุษยังหน้ามืดตาลายได้ มันช่างน่าสยองขวัญเพียงใด

“ใช่มันน่ากลัวมาก น่ากลัวมาก” กระบือดำขนาดใหญ่พยักหน้า และกล่าวว่า “เรื่องราวต่างๆของท้องฟ้าทางด้านทิศเหนืออย่าว่าแต่ยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนเลย ต่อให้เป็นผู้ที่ปราดเปรื่องน่าทึ่งที่สุดนับแต่อดีตถึงปัจจุบันก็ไม่สามารถไขความลึกซึ่งยอดเยี่ยมต่างๆ ได้หมด ไม่สามารถสืบเสาะและไขปริศนาได้ทั้งหมด ความลึกซึ้งของท้องฟ้าด้านทิศเหนือไม่ได้ด้อยไปกว่าทะเลปุ๊ตู้ไห่แม้แต่น้อย”

“นั่นสิ” ราชันแท้จริงเซิ่นซวงก็เห็นด้วยกับคำพูดของกระบือดำขนาดใหญ่ และกล่าวว่า “เล่าลือกันว่ากระทั่งเวลานี้ยังไม่มีใครรู้ว่าท้องฟ้าด้านทิศเหนือกว้างขวางแค่ไหน เหมือนว่าไม่เคยได้ยินมาว่ามีใครทีสามารถก้าวเดินท้องฟ้าด้านทิศเหนือจนทั่ว เรียกว่าในท้องฟ้าด้านทิศเหนือได้ซ่อนความลับที่ไม่มีสิ้นสุดอยู่เต็มไปหมด”

หลิ่วเยี่ยนไป๋ถึงกับเหม่อลอย เมื่อได้ยินคำพูดขออาจารย์ของตนและราชันแท้จริงเซิ่นซวง

“นับแต่โบราณการณ์เป็นต้นมา กาลเวลาที่ผ่านมาอย่างยาวนาน” หลี่ชิเย่เอ่ยขึ้นช้าๆ ว่า “แดนสามเซียนเป็นเพียงผู้มาทีหลังเท่านั้น ไหนเลยสามารถทุ่มทุกสิ่งทุกอย่างได้ ในยุคที่คลื่นโหมสาดซัดขยายวงออกไป ก็ได้แต่หายไปท่ามกลางฝนที่ตกปรอยๆ”

“ยากที่จะมีผู้ใดท่องไปทั่วท้องฟ้าด้านทิศเหนือได้” แม้แต่ผู้ที่อวดดีอย่างกระบือดำขนาดใหญ่เสมอมา ก็ไม่อาจไม่ยอมรับเช่นนี้

ที่พูดมานี้ก็ไม่ผิด ความกว้างขวางของท้องฟ้าด้านทิศเหนือนั้นเป็นปริศนามาโดยตลอด ไม่มีใครรู้รายละเอียดว่าท้องฟ้าด้านทิศเหนือกว้างขวางเท่าไรกันแน่ เนื่องจากไม่เคยมีใครทีสามารถก้าวเดินไปในท้องฟ้าด้านทิศเหนือทั่วทุกซอกทุกมุม

เคยมีระดับปฐมบรรพบุรุษทดลองมาก่อน สมควรทราบว่า ความเร็วของระดับปฐมบรรพบุรุษนั้นรวดเร็วเพียงใด เรียกได้ว่าหนึ่งก้าวหนึ่งฟ้าดิน แต่ทว่า ระดับปฐมบรรพบุรุษยังคงไม่สามารถก้าวไปทั่วทั้งท้องฟ้าด้านทิศเหนือได้ สุดท้าย แม้แต่ระดับปฐมบรรพบุรุษก็ละทิ้งที่จะไปวัดขนาดของท้องฟ้าด้านทิศเหนือเสียแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้ ในทัศนะของผู้คนในยุคหลังมองว่า ท้องฟ้าด้านทิศเหนือนั้นคือไร้ขอบเขต ไม่ว่าจะเป็นผู้ที่แข็งแกร่งเพียงใดก็ตาม ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะท่องไปทั่วท้องฟ้าด้านทิศเหนืออยู่แล้ว

ด้วยเหตุที่ท้องฟ้าด้านทิศเหนือไร้ขอบเขตจำกัด มันได้ซ่อนยความลับเอาไว้เป็นจำนนนับไม่ถ้วน มีจำนวนปริศนามากเหลือเกินที่ยังไม่รับการคลี่คลาย

สิ่งที่ก็คือเสน่ห์ของท้องฟ้าด้านทิศเหนือ และส่งผลให้ยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนจำนวนนับไม่ถ้วนมาผจญภัยในรอบพันล้านปีที่ผ่านมา ยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนจำนวนไม่น้อยต้องการมาเปิดโลกทัศน์ เพิ่มพูนความรู้ และคิดจะได้รับโชคที่พานพบโดยโชคแท้ๆ ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีผู้ทิ่คิดจะคลี่คลายปริศนาต่างๆ นานาของท้องฟ้าด้านทิศเหนือ

ช่า…ขณะที่พวกราชันแท้จริงเซิ่นซวงกำลังปลงอนิจจังนั้น ทันใดนั้นเสียงคลื่นพลันดังขึ้นกะทันหัน จังหวะที่พวกเขายังไม่ทันมีปฏิกิริยาโต้ตอบ คลื่นยักษ์ก็ได้ถาโถมเข้ามา พริบราเดียวนั่นเองคลื่นยักษ์ที่โหมสาดซัดพลันท่วมพื้นที่บริเวณนี้จนจมมิด

เรื่องที่เกิดขึ้นกะทันหันเช่นนี้ เหมือนปรากฏมหาสมุทรได้ปรากฏขึ้นโดยกะทันหัน และท่วมท้องฟ้าแห่งนี้จนจมมิด และทำให้ท้องฟ้าแห่งนี้กลายเป็นทะเลที่กว้างขวางไร้ขอบเขต

ที่แปลกประหลาดที่สุดก็คือ ผู้ที่ดำรงอยู่ในฐานะแข็งแกร่งดั่งพวกของราชันแท้จริงเซิ่นซวง สามารถหลบเลี่ยงได้อย่างสิ้นเชิงอยู่แล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อคลื่นยักษ์โหมสาดซัดเข้ามาและท่วมพื้นที่บริเวณนี้จนจมมิดนั้น ไม่เพียงน้ำทะเลได้ท่วมทุกคนจนจมมิดในทันทีเท่านั้น และทำให้พวกเขาล้วนแล้วแต่ถูกแช่อยู่ในน้ำจนเปียกโซก

“อาจารย์…” หลิ่วเยี่ยนไป๋ที่ถูกน้ำทะเลท่วมจนจมมิดในพริบตา ถูกทำให้ตกใจจนร้องเสียงแหลมขึ้นมา

แต่ว่า พูดไปแล้วก็แปลก ขณะน้ำทะเลท่วมพื้นที่แห่งนี้จนจมมิด แม้ทุกคนล้วนแล้วแต่แช่อยู่ในน้ำทะเล แต่กลับไม่ส่งผลต่อการพูดคุยแม้แต่น้อย

“ไม่มีอะไร มาเร็ว ไปเร็ว แค่เดี๋ยวเดียวเท่านั้น” กระบือดำขนาดใหญ่กลับไม่รู้สึกตระหนก กล่าวปอบใจขึ้นมา

ช่า…เสียงน้ำดังขึ้น จังหวะที่กระบือดำขนาดใหญ่เพิ่งจะพูดขาดคำ คลื่นยักษ์ได้ยกตัวขึ้น หลิ่วเยี่ยนไป๋ยังไม่ทันได้สติกลับมา มหาสมุทรที่เพิ่งจะท่วมพื้นที่แห่งนี้จนจมมิดเมื่อครู่ก็ได้ม้วนตัวกลับไป ขณะที่น้ำทะเลยกตัวขึ้น น้ำทะเลทั้งหมดพลันจากไปโดยไม่เหลือทิ้งน้ำทะเลเอาไว้แม้เพียงหยดเดียว