ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 3076

ตอนที่ 3076 ช่วยให้ผู้อื่นสมปรารถนา

หนึ่งหมัดปราศจากผู้เทียบเทียม ปราศจากผู้ต่อกรหมื่นยุค เหล่าเวไนยสัตว์เป็นเพียงมดปลวกเท่านั้นเอง!

สิ่งนี้คือความรู้สึกของทุกคนในเวลานี้ ทุกคนต่างเข้าใจว่าอะไรคือปราศจากผู้ต่อกร นี่แหละคือความปราศจากผู้ต่อกร นี่แหละคือความปราศจากผู้ต่อกรที่แท้จริง!

ทุกคนต่างไม่รู้ว่าควรจะเปรียบเปรยอย่างไรแล้วกับหนึ่งหมัดของหลี่ชิเย่เมื่อครู่ ไม่ว่าใครก็ไม่รู้ว่าต้องอาศัยถ้อยคำใดในการเปรียบเปรยกับหนึ่งหมัดนี้จึงจะเหมาะสม

“พาล ดุดัน สังหารเด็ดขาด ปราศจากผู้เทียบเทียม…” เหมือนว่าล้วนไม่เพียงพอที่จะนำมาเปรียบเปรยกับหมัดๆ นี้ สุดท้ายแล้วที่ทุกคนนึกถึงก็มีเพียง ‘ปราศจากผู้ต่อกร’ คำนี้ นาทีนี้คำศัพท์ทั้งหมด คำพูดทั้งหมดล้วนแล้วแต่ดูอ่อนแอปราศจากพลัง ภายใต้หมัดหนึ่งหมัดนี้

ทุกคนต่างรู้สึกว่า มีเพียงหนึ่งหมัดของหลี่ชิเย่เท่านั้นที่ปราศจากผู้ต่อกรอย่างแท้จริง สิ่งที่เรียกว่าผู้ต่อกรในหล้า สิ่งที่เข้าใจว่าปราศจากผู้ต่อกรนั้น เป็นเพียงการคำพูดที่คุยโตโอ้อวดให้กับตนเท่านั้นเอง

หนึ่งหมัดของหลี่ชิเย่เมื่อครู่ได้ฝากความทรงจำที่ไม่อาจลบเลือนได้ให้กับผู้คน เกรงว่าทุกคนล้วนแล้วแต่ไม่อาจลืมเลือนอานุภาพหนึ่งหมัดนี้ไปชั่วชีวิต กระทั่งผู้คนจำนวนมากต้องตกอยู่ภายใต้เงาทมิฬของหมัดหนึ่งหมัดนี้

ยอดฝีมือจำนวนเท่าไร ระดับบรรพบุรุษมากมายเท่าไร เวลาที่มักจะเข้าใจว่าตนเองนั้นปราศจากผู้ต่อกร และหรือคิดว่าสามารถสร้างผลงานเป็นที่ภาคภูมิใจในเวลานั้น เมื่อนึกถึงหนึ่งหมัดของหลี่ชิเย่แล้ว เกรงว่ากำลังความสามารถของพวกเขาแม้จะแข็งแกร่งมากกว่านี้ หรือปราดเปรื่องมากกว่านี้ก็ตาม พลันรู้สึกสลดและอับแสงในทันทีอยู่เสมอๆ ล้วนไม่สามารถเทียบได้กับหนึ่งหมัดนี้ของหลี่ชิเย่

อัจฉริยะบุคคลจำนวนเท่าไรที่ตั้งปณิธานเอาไว้จะต้องสำเร็จเป็นผู้กล้าแห่งยุคให้จงได้ แต่ทว่า เมื่อนึกถึงหนึ่งหมัดนี้ของหลี่ชิเย่แล้วก็พลันนิ่งเงียบในทันที แม้ว่าพวกเขาจะพยายามชั่วชีวิต เกรงว่าก็ไม่สามารถก้าวไปถึงระดับความสูงเช่นหนึ่งหมัดนี่ของหลี่ชิเย่ได้ ต่อให้เป็นช่วงเวลาที่อยู่บนจุดสูงสุดในชีวิตก็ต้านรับกับหนึ่งหมัดนี้ของหลี่ชิเย่ไว้ได้ ภายใต้หนึ่งหมัดนี้ ไม่ว่าจะเป็นเคล็ดวิชาอะไร การป้องกันเช่นใด ก็จะต้องแตกละเอียดภายในชั่วพริบตา และหายวับไปกับตาในพริบตา

ในเวลานี้ ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรที่รู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึง ห้าสหายภูผาเมฆ หมิงหวังฝอ เทพสงครามจินเปี้ยน พวกเขาต่างเป็นผู้ที่ดำรงอยู่ในฐานะแข็งแกร่งเพียงใด ไม่ว่าจะอยู่ในยุคสมัยใดก็นับเป็นบุคคลที่ยอดเยี่ยมมาก ล้วนสามารถปราดเปรื่องช่วงเวลาหนึ่ง แต่ว่า ท้ายที่สุดแล้วกลับไม่สามารถต้านรับกระทั่งหนึ่งหมัดของหลี่ชิเย่ได้ ถูกซัดจนกลายเป็นหมอกเลือดในหนึ่งหมัดไม่เหลือแม้แต่ซาก เรื่องเช่นนี้หากแพร่ออกไปมันช่างเป็นเรื่องที่หวาดหวั่นพรั่นพรึงเพียงใด

“หนึ่งหมัดปราศจากผู้ต่อกร…” สุดท้าย ทุกคนต่างให้การยอมรับว่า หนึ่งหมัดนี้ปราศจากผู้ต่อกรโดยแท้จริง

‘หนึ่งหมัดปราศจากผู้ต่อกร’ แม้แต่ราชันแท้จริงเซิ่นซวงก็ทอดถอนใจออกมาเช่นนี้ นางเคยเห็น ‘หมัดสยบสวรรค์’ ของหลี่ชิเย่มากับตาของนางเอง ทำให้กลายเป็นความทรงจำที่ไม่สามารถลบเลือนได้ให้กับนาง แต่ว่า หนึ่งหมัดนี้ของหลี่ชิเย่ก็สร้างความสะเทือนหวั่นไหวให้กับนางเช่นเดียวกัน

หนึ่งหมัดนี้ไม่ได้มีทักษะใดๆ อะไร ปราศจากความลึกซึ้งยอดเยี่ยมของสัจธรรมใดๆ หนึ่งหมัดนี้เป็นเพียงพลังที่สูงสุดล้วนๆ หลังจากที่พลังทำลายขีดสูงสุดไปแล้ว ความลึกซึ้งยอดเยี่ยมอะไร การเปลี่ยนแปลงเช่นใดล้วนกลับกลายเป็นขาวซีดปราศจากเรี่ยวแรง เมื่ออยู่ภายใต้พลังเช่นนี้

หลี่ชิเย่ยืนอยู่ตรงนั้นเงียบๆ หลังจากสิ้นสุดกระบวนท่า แม้ว่าเวลานี้บนตัวของเขาจะไม่ได้แผ่กระจายกลิ่นอายที่สะเทือนฟ้าดินใดๆ ออกมา แม้ว่าบนตัวของเขาจะปราศจากประกายศักดิ์สิทธิ์ใดๆ แม้ว่าตัวเขาดูไปแล้วธรรมดาจนไม่รู้ว่าจะธรรมดาได้มากกว่านี้อีกแล้ว

แต่ว่า นาทีนี้เขาคือผู้ปราศจากผู้ต่อกร เป็นตัวแทนของผู้มีฐานะสูงสุด แววตาของทุกคนที่มองไปยังหลี่ชิเย่ล้วนเปี่ยมด้วยความเคารพยำเกรง ผู้อยู่ในเหตุการณ์ทั้งหมดไม่มีผู้ใดกล้าซุบซิบกัน เหมือนว่าแม้การซุบซิบที่แผ่วเบาที่สุดก็คือความไม่เคารพต่อหลี่ชิเย่อย่างหนึ่ง

ในเวลานี้ ไม่ว่าจะเป็นผู้ที่เคยเป็นศัตรูกับหลี่ชิเย่หรือไม่ เคยมีเรื่องขัดแย้งกับหลี่ชิเย่ และหรือเคยเห็นหลี่ชิเย่แล้วไม่สบอารมณ์ แต่ว่า นาทีนี้พวกเขาล้วนไม่มีท่าทีไม่ให้ความเคารพแม้แต่น้อย แววตาที่มองดูหลี่ชิเย่เปี่ยมด้วยความเคารพยำเกรง

“ใต้เท้าปราศจากผู้ต่อกร เชื่อมโยงชั่วนิรันดร์!” เวลานี้ฮ่องเต้วิหารอมตะก้มกราบแสดงคารวะสูงสุด ยอดฝีมือทั้งหมดของวิหารอมตะ และเหล่าบรรพบุรุษต่างทยอยกันคุกเข่ากราบกับพื้น

“ใต้เท้าปราศจากผู้ต่อกร เชื่อมโยงชั่วนิรันดร์!” ติดตามด้วยราชันหญิงจื่อหลงและตำหนักมังกรแท้จริง เด็กอัจฉริยะสามตาและระบบถ่ายทอดความคิดทางด้านลัทธิเทียนถง ราชันแท้จริงหลิงซินและสวนเอเดน…บุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดที่อยู่ในเหตุการณ์ ระบบถ่ายทอดความคิดทางด้านลัทธิที่แข็งแกร่งที่สุด ยอดฝีมือทั้งหมดต่างทยอยกันคุกเข่าลงกราบกับพื้น

แม้แต่ยอดฝีมือที่ไม่ยอมรับในหลี่ชิเย่ล้วนทยอยกันคุกเข่าอยู่ตรงนั้น พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะหอบหายใจแรง ท่าทางเต็มไปด้วยความเคารพยำเกรง

แม้แต่ผู้โชคดีรอดชีวิตของตำหนักศักดิ์สิทธิ์จินเปี้ยนก็เข่าอ่อนทั้งสองข้างในเวลานี้ ขณะทุกคนคุกเข่าลงไปนั้น พวกเขาก็ไม่กล้ายืนได้แต่คุกเข่าตามอยู่ตรงนั้น ไม่มีแม้แต่ความกล้าที่จะเงยหน้ามองดูหลี่ชิเย่

กล่าวได้ว่า ในเวลานี้ผู้ที่ยังหาญกล้าไปท้าสู้หลี่ชิเย่ละก็ต้องเป็นผู้ที่ยอดเยี่ยมมากอย่างแน่นอน ต่อให้ผู้ที่หยิ่งยโสมากกว่านี้ ผู้ที่ถือว่าตนเองพวกมากและมีอิทธิพล เวลานี้ก็ขวัญหนีดีฝ่อไปแล้ว ขาทั้งสองข้างของพวกเขาสั่นเทาตลอดเวลา ไม่กล้าแสดงท่าทีที่ไม่ให้ความเคารพต่อหลี่ชิเย่แม้แต่น้อย

ในเวลานี้ ทุกคนล้วนคุกเข่าอยู่ตรงนั้น ทั่วฟ้าดินเงียบสงัดปราศจากเสียงใดๆ ทุกคนต่างกลั้นลมหายใจเอาไว้ ไม่กล้าหอบหายใจแรง

ขณะนี้ผู้คนจำนวนเท่าไรที่คุกเข่าตัวสั่นงันงกอยู่ตรงนั้น เหมือนหนึ่งเป็นขุนนางที่มีความผิดและคุกเข่าอยู่ตรงนั้น แม้แต่ผู้ที่ไม่ได้เป็นศัตรูกับหลี่ชิเย่ เวลานี้ยังคงมีจิตใจที่ระมัดระวังและมีความรับผิดชอบสูง เกรงว่าหากมีการไม่ให้ความเคารพแม้แต่น้อยแล้วล่วงเกินต่อหลี่ชิเย่

สำหรับผู้ที่เคยไม่ให้ความเคารพต่อหลี่ชิเย่ เคยพูดนินทาว่าร้ายหลี่ชิเย่นั้น เวลานี้ยิ่งสั่นเทาตลอดเวลา บางคนขวัญหนีดีฝ่อจนต้องหมอบอยู่กับพื้นและสั่นเทาไปทั่วร่าง หวังเพียงหลี่ชิเย่จะสามารถยกโทษให้พวกเขา

หลี่ชิเย่ที่เอ้อระเหยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพียงมองดูพวกเขาด้วยสายตาที่เรียบเฉย และกล่าวเรียบๆ ว่า “ลุกขึ้นเถอะ และแยกย้ายกันไป ไม่มีความคึกครื้นอะไรให้ร่วมอีกแล้ว”

เด็กมหัศจรรย์สามตาล้วงในอกเสื้อของตนอยู่พักหนึ่ง ไม่ง่ายนักกว่าจะล้วงเอากล่องวิเศษใบนั้นออกมา ที่บรรจุอยู่ภายในก็คือหลินจือวิเศษหิมะทองคำเพลิงศักดิ์สิทธิ์นั่นเอง

ไม่ง่ายนัก เด็กมหัศจรรย์สามตาได้คุกเข่าข้างเดียว ใบหน้าแดงก่ำ คำพูดดูจะไม่รื่นไหล กล่าวว่า “เจ้า เจ้า เจ้ายินดี ยินดีแต่ง แต่ง แต่งงานกับข้าหรือไม่?” อย่าว่าแต่คนอื่นเลย แม้แต่ผู้อาวุโสที่ปรกติมีท่าทีที่เข้มงวดก็อดที่จะแอบยิ้มไม่ได้ และส่ายหน้า เมื่อมองเห็นท่าทางของเด็กมหัศจรรย์สามตาที่ตื่นเต้น และพูดติดอ่างอยู่บ้าง

ปรกติแล้ว ตัวเขาที่อยู่ในฐานะอัจฉริยะบุคคลที่ปราศจากผู้เทียบเทียมช่างมีความหยิ่งยโสเพียงใด มีความอวดดีเช่นใด ท่าทางเหมือนทุกสิ่งล้วนได้มาอย่างง่ายดาย แต่ว่า เวลานี้ขณะขอแต่งงานกับราชันแท้จริงหลิงซินกลับดูตื่นเต้นอะไรอย่างนั้น ตัวเขาที่ไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใดแม้แต่การพูดการจาก็ไม่ลื่นไหลแล้ว

ราชันแท้จริงหลิงซินพลันมีสีหน้าที่แดงสดใส ยื่นมือรับกล่องวิเศษในมือของเด็กมหัศจรรย์สามตามา พูดเสียงแผ่วเบาว่า “ข้า ข้ายินดี” จากนั้น รีบพยุงเด็กมหัศจรรย์สามตาที่คุกเข่าอยู่ให้ลุกขึ้น

“ดี ดี ดี เรื่องมงคล น่าดีใจและน่ายินดี น่าดีใจและน่ายินดี” กระบือดำขนาดใหญ่ดูจะดีใจมากกว่าใครๆ กีบเท้าคู่นั้นของเขาตบมือดังปังปัง เมื่อเห็นหนุ่มสาวคู่นี้บรรลุผลสำเร็จในที่สุด

ไม่เพียงเด็กมหัศจรรย์สามตาเท่านั้น ทุกระดับชั้นของระบบถ่ายทอดความคิดทางด้านลัทธิเทียนถงล้วนร้องออกมาด้วยความดีใจเมื่อเห็นราชันแท้จริงหลิงซินตอบตกลงแล้ว กลายเป็นเสมือนดั่งทะเลแห่งความไชยโยโห่ร้องด้วยความดีใจ

“เครือญาติ…” เวลานี้ เหล่าจวินนัยน์ตาเทพได้แสดงคารวะต่อยายเฒ่าแห่งสวนเอเดน เมื่อเป็นเช่นนี้ ทั้งสองตระกูลถือว่าได้ผูกพันเป็นพันธมิตรสำเร็จแล้ว

ท่ามกลางการโห่ร้องด้วยความดีใจของทุกคน เด็กมหัศจรรย์สามตาก็มีรอยยิ้มเต็มใบหน้า เขากุมมือของราชันแท้จริงหลิงซินเอาไว้ มองดูสาวงามที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม ถึงกับตะลึงงันไปแล้วเวลานี้

กล่าวสำหรับเด็กมหัศจรรย์สามตาแล้ว สิ่งนี้เสมือนดั่งเป็นความฝันอย่างนั้น ไม่นึกไม่ฝันเลยว่า เขาสมปรารถนาดั่งใจหมายได้จริงๆ ได้หญิงงามกลับบ้านจริงๆ

ราชันแท้จริงหลิงซินเองก็รู้สึกขวยเขินเมื่อเห็นท่าทีที่ตะลึงงันของเด็กมหัศจรรย์สามตา พลันมีสีหน้าแดงก่ำ และมีความเขินอายอยู่หลายส่วนจนต้องก้มหน้าลง

“งานมงคล งานมงคลยิ่งใหญ่” ในเวลานี้ไม่เพียงแต่ระบบถ่ายทอดความคิดทางด้านลัทธิเทียนถงเท่านั้น แม้แต่สวนเอเดนทุกระดับชั้นก็มีแต่ความชื่นชมยินดีไปทั่ว

………………………………………..