ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 3102

ตอนที่ 3102 ลากไม่ไป

ระดับบรรพบุรุษแต่ละคนลงมาถึง ในขณะนี้ โซ่เหล็กทุกเส้นล้วนมีระดับบรรพบุรุษหลายสิบคน ในมือของพวกเขาต่างกำโซ่เหล็กเอาไว้แน่น เตรียมที่จะช่วยเหลือสัตว์จอมพลังอีกแรง

ทุกคนต่างเบิกตากว้างมาก เมื่อมองเห็นโซ่เหล็กทุกเส้นล้วนแล้วแต่มีระดับบรรพบุรุษอยู่หลายสิบคน ลักษณะคล้ายเป็นการเล่นชักเย่ออย่างนั้น

มองเห็นกลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่ไพศาลปราศจากผู้ต่อกรที่แผ่กระจายออกจากตัวของระดับบรรพบุรุษแต่ละคน ส่งผลให้ภายในใจของยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนจำนวนมากถึงกับสั่นเทาทีหนึ่ง ธาตุแท้ภายในที่แข็งแกร่งของเขาเซียนถงซานนั้น เกรงว่าทอดสายตามองออกไปทั่วทั้งแดนลัทธิเซียน คงมีระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิไม่กี่แห่งที่สามารถเทียบเคียงกับเขาได้

“ขึ้น…” ในเวลานี้เอง ระดับบรรพบุรุษผู้หนึ่งได้ร้องเสียงดังขึ้นมา ระดับบรรพบุรุษทั้งหมดต่างออกแรงเวลาเดียวกันพร้อมกัน

ตูม ตูม ตูมเสียงดังตูมตามดังขึ้นมาไม่ขาดสาย นาทีนี้เอง ระดับบรรพบุรุษทั้งหมดล้วนแล้วแต่ปล่อยลมปราณพวยพุ่งขึ้นมา ลมปราณแต่ละสายพุ่งขึ้นอย่างรุนแรง และพลันปกคลุมท้องฟ้าเอาไว้ทันที นับเป็นภาพที่อลังการมากเหลือเกิน

ในขณะเดียวกันนี้ สัตว์จอมพลังก็ร้องเสียงดังฮือขึ้นมา พวกมันต่างตะกรุยด้วยกีบเท้าออกแรงทั้งหมดที่มี สัตว์จอมพลัง และบรรดาเหล่าบรรพบุรุษทั้งหมดต่างออกแรงพร้อมๆ กัน พยายามไปลากผืนแผ่นดินผืนนี้

เสียงสั่นสะเทือนดังตูมขึ้นมา ขณะที่ผืนแผ่นดินดังกล่าวถูกระดับบรรพบุรุษ และสัตว์จอมพลังจำนวนมากมายนี้พยายามลากให้เคลื่อนไปอย่างสุดความสามารถนั้น ทำให้ผืนแผ่นดินดังกล่าวสั่นสะเทือนขึ้นทีหนึ่ง แต่ทว่า แค่สั่นสะเทือนทีหนึ่งเท่านั้น โดยผืนแผ่นดินผืนดังกล่าวไม่ได้เคลื่อนที่ไปตามที่ได้จินตนาการเอาไว้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะลากผืนแผ่นดินทั้งผืนให้เคลื่อนที่ไปได้

“เปิด…” ระดับบรรพบุรุษทั้งหมดต่างร้องคำรามเสียงดัง พวกเขาได้พยายามอย่างสุดกำลังแล้ว

ขณะที่สัตว์จอมพลังก็ส่งเสียงคำรามโฮ่วววไม่หยุด พวกเขาตะกรุยเท้าอย่างบ้าคลั่ง เพื่อโน้มตัวไปข้างหน้า และใช้พลังทั้งหมดที่มีอยู่

เสียงตึง ตึง ตึงดังขึ้นมาไม่ขาดสาย ภายใต้การลากจูงด้วยพลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้ โซ่เหล็กแต่ละเส้นไม่เพียงแต่ถูกดึงจนตึงเปี๊ยะที่สุดเท่านั้น เส้นเหล็กบางส่วนเริ่มที่จะผิดรูปภายใต้การลากจูงด้วยพลังที่ปราศจากผู้เที่ยบเทียมเช่นนี้

แต่ว่า ไม่ว่าบรรดาระดับบรรพบุรุษของเขาเซียนถงซานจะอาศัยกำลังที่มีอย่างสุดความสามารถ หรือจะเป็นการตะกรุยด้วยกีบเท้าอย่างบ้าคลั่งของสัตว์จอมพลังก็ตาม ก็ไม่สามารถลากผืนแผ่นดินผืนนี้ให้เคลื่อนที่ไปได้

“นี่ นี่เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้” ผู้บำเพ็ญตนทั่วหล้าพลันรู้สึกหวั่นไหว เมื่อมองเห็นผืนแผ่นดินผืนนี้เพียงแค่สั่นสะเทือนทีหนึ่งเท่านั้น โดยไม่ได้ถูกลากให้เคลื่อนที่ไปดั่งที่จินตนาการเอาไว้ ในเวลานี้คู่สายตาของยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนจำนวนเท่าไรที่เบิกจนกว้างมาก

สมควรทราบว่า ผู้ที่แข็งแกร่งดั่งปฐมบรรพบุรุษของเขาเซียนถงซานนั้น พวกเขาสามารถเด็ดสุริยันจันทรา คว้าดวงดาว กล่าวสำหรับพวกเขาแล้ว การเคลื่อนย้ายภูเขาพลิกกลับท้องทะเลหาใช่เป็นเรื่องยากเย็นแต่อย่างใด

ต่อให้ผืนแผ่นดินผืนหนึ่งที่มีน้ำหนักมากกว่านี้ มันก็ต้องมีขีดจำกัดอยู่ กล่าวได้ว่า ผืนแผ่นดินธรรมดาๆ สักผืนหนึ่ง เมื่อเหล่าบรรพบุรุษจำนวนมากมายลงมือด้วยตนเอง แล้วยังมีสัตว์จอมพลังมาชักลากอีก หากต้องการลากเอากลับไปแดนลัทธิเซียน ตามหลักแล้วหาใช่เป็นเรื่องยากเย็นแต่อย่างไร

อย่างไรก็ตาม เวลานี้แม้ว่าสัตว์จอมพลังและบรรดาเหล่าบรรพบุรุษต่างใช้พลังทั้งหมดที่มีไปแล้ว แต่ว่า ก็ยังคงไม่สามารถลากผืนแผ่นดินผืนนี้ให้ขยับได้ มันเป็นเรื่องที่เป็นประวัติการณ์ชัดๆ

“นี่มันเกินไปแล้วมั้ง” ผู้คนจำนวนมากยากจะเชื่อว่า เขาเซียนถงซานส่งระดับบรรพบุรุษปฏิบัติการจำนวนมากมายเช่นนี้ ทำการลากจูงพร้อมกันร่วมกับสัตว์จอมพลัง ถึงกับไม่สามารถลากผืนแผ่นดินผืนนี้ให้เคลื่อนที่ได้แม้แต่น้อย เรื่องเช่นนี้เป็นสิ่งที่ผู้คนไม่อาจเชื่อได้

“นี่มันหาใช่ผืนแผ่นดินทั่วๆ ไป มันไม่ธรรมดา” นาทีนี้ มีระดับบรรพบุรุษตระหนักถึงปัญหาข้อนี้ “เกรงว่าจะเป็นผืนแผ่นดินที่เป็นดินแดนแห่งความผาสุกสูงสุด และหรืออาจเป็นแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์สูงสุดผืนหนึ่งก็ไม่แน่ ดังนั้น มันจึงได้มีน้ำหนักมากถึงเพียงนี้”

ระดับผู้ยิ่งใหญ่จำนวนมากต่างมองหน้าซึ่งกันและกัน เมื่อได้ยินคำพูดเช่นนี้ ผู้คนจำนวนมากต่างรู้สึกว่าคำพูดนี้มีเหตุผล จะอย่างไรเสียความจริงก็เห็นอยู่ตรงหน้า

ถ้าหากผืนแผ่นดินผืนนี้เป็นเพียงผืนแผ่นดินธรรมดาๆ ผืนหนึ่ง เมื่อเขาเซียนถงซานเข็นเอาสัตว์จอมพลังออกมา และยังอาศัยระดับบรรพบุรุษจำนวนมากถึงเพียงนี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะลากให้มันเคลื่อนที่ไม่ได้ หากเปลี่ยนเป็นผืนแผ่นดินธรรมดาๆ คงถูกลากจูงกลับไปยังแดนลัทธิเซียนนานแล้ว

แต่ เวลานี้ไม่ว่าเหล่าบรรพบุรุษเหล่านี้และสัตว์จอมพลังจะใช้พลังทั้งหมดที่มีอยู่เช่นใดก็ตาม ก็ไม่สามารถลากจูงให้ขยับได้แม้แต่น้อย นั่นย่อมเป็นการบ่งบอกว่า ผืนแผ่นดินผืนนี้มีน้ำหนักมากกว่าที่ผู้คนสามารถจินตนาการได้

“บางที นี่อาจไม่ใช่น้ำหนักของตัวผืนแผ่นดินนี้เอง แต่เป็นเพราะมันมีพลังที่แข็งแกร่งมาก บางทีมันอาจมีพลังบางอย่างที่สยบเอาไว้ เป็นสาเหตุที่ทำให้ลากมันให้ขยับไม่ได้” ระดับคงความอมตะตลอดกาลผู้หนึ่งประกายตาแวบวับ เขาอาศัยจิตเทพไปตรวจตราผืนแผ่นดินผืนนี้ เพื่อหวังจะมองเห็นเบาะแสบางอย่าง

“ดูท่าการที่พระอาจารย์จินกวงเลือกผืนแผ่นดินผืนนี้ย่อมต้องมีเหตุผลอยู่แล้ว มันต้องเป็นสถานที่ที่ล้ำค่าอย่างยิ่งแน่นอน” เวลานี้ทุกคนก็เข้าใจแล้วว่า เพราะอะไรพระอาจารย์จินกวงจึงได้เลือกผืนแผ่นดินผืนนี้แล้ว

จะอย่างไรเสีย หากพระอาจารย์จินกวงต้องการก่อตั้งระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิของตนเองขึ้นมาจริง ท่ามกลางจักรวาลที่กว้างไกลสุดลูกหูลูกตายังคงมีดวงดาว และหรือผืนแผ่นดินที่ถูกทิ้งร้างอยู่เป็นจำนวนมากให้เลือก

แต่ พระอาจารย์จินกวงกลับเลือกผืนแผ่นดินที่ลอยออกมาจากทะเลปุ๊ตู้ไห่ผืนนี้ ย่อมบ่งบอกว่า ผืนแผ่นดินผืนนี้มีมูลค่าที่ผู้อื่นยังไม่สามารถครุ่นคิดพิจารณาออกมาได้

“เปิด…” ในขณะนี้ บรรดาระดับบรรพบุรุษของเขาเซียนถงซานต่างร้องคำรามเสียงดัง เสียงตูมดังสนั่นหวั่นไหว ในพริบตาเดียวนั่นเอง ประกายโลหิตได้สาดส่องทั่วท้องฟ้าจนสว่างไสว ส่องสว่างไปทั่วท้องฟ้าด้านทิศเหนือ

โฮ่วว…ในเวลานี้สัตว์จอมพลังก็คำรามเสียงดังเช่นกัน บนตัวของพวกเขาก็แผ่กระจายเป็นประกายเลือดออกมาเช่นกัน

นาทีนี้ ไม่ว่าจะเป็นระดับบรรพบุรุษของเขาเซียนถงซาน หรือจะเป็นสัตว์จอมพลังต่างแลกด้วยชีวิตของตน งัดเอาพลังแฝงสูงสุดขึ้นมา

ทุกคนต่างรู้สึกตระหนกในใจเมื่อได้เห็นภาพนี้แล้ว เนื่องจากบรรดาบรรพบุรุษของเขาเซียนถงซานกำลังเผาผลาญพลังลมปราณของตนเองอยู่ และสัตว์จอมพลังก็เช่นกัน พวกเขาได้สำแดงพลังของตนจนถึงขีดสูงสุด