ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 3124

ตอนที่ 3124 น้ำหนักประมาณไม่ได้

หนึ่งกระบี่เหินฟ้า หลี่ชิเย่เหยียบเหนือวิถีกระบี่เข้ามา ในพริบตาเดียวนั่นเอง หลี่ชิเย่ได้กลับกลายเป็นเซียนกระบี่

ควบคุมวิถีกระบี่ให้ทอดข้ามไประหว่างฟ้าดิน กระบี่ยังไม่ทันได้ลงมือ วิถีกระบี่คงอยู่เป็นนิรันดร์แล้ว เหมือนว่านับแต่แรกเริ่มฟ้าดินเป็นต้นมา กระบี่ดังกล่าวนี้ก็อยู่ตรงนั้นแล้วอย่างนั้น

เสียงตึงดังขึ้นมาเสียงหนึ่ง นาทีนี้เองสรรพกระบี่ในหล้าขับขานพร้อมเพรียงกัน กระบี่ประจำกายของผู้บำเพ็ญตนจำนวนนับไม่ถ้วนล้วนส่งเสียงร้องและบินไปเอง เหมือนว่านาทีนี้กระบี่ประจำกายของยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนทั้งหมดพลันฟื้นตื่นขึ้นมาอย่างนั้น และมีสติปัญญาในครอบครองทันที

ขณะที่เสียงร้องกระบี่ดังตึงขึ้นมา ตามติดด้วยเสียงดังปัง ปัง ปังที่เป็นเสียงล้มลงดังขึ้นมา ผู้คนจำนวนมากพลันล้มตัวลงนอนกับพื้น

สิ่งนี้หาใช่เป็นเพราะเป็นพลังจากภายนอกทำให้ยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนจำนวนมากขนาดนี้ต้องล้มลงและไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ แต่เป็นเพราะกระบี่ประจำกายของพวกเขาที่กดทับจนพวกเขาลุกขึ้นมาไม่ได้

ในพริบตาเดียวนั่นเอง กระบี่ประจำกายของผู้บำเพ็ญตนนับพันนับหมื่นคนได้กลับกลายเป็นหนักอึ้งอย่างยิ่งขึ้นมา หนักจนกระทั่งพวกเขาไม่สามารถถือกระบี่ประจำกายของตนขึ้นมาได้ พลันทรงตัวได้ไม่มั่นคงจนถูกกระบี่ของตนทับจนล้มตัวลงนอนกับพื้น

เรื่องราวเช่นนี้ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันได้ทำเอายอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนจำนวนมากตกใจจนงุนงง กล่าวสำหรับพวกเขาแล้ว ในโลกนี้ยังจะมีใครเข้าใจในกระบี่ประจำกายของพวกเขาเองอีกรึ? ยังจะมีใครสามารถควบคุมกระบี่ประจำกายได้ดีกว่าพวกเขาอีกรึ?

แต่ว่า ในขณะนี้กระบี่ประจำกายของพวกเขาพลันกลับกลายเป็นมีน้ำหนักที่ประมาณไม่ได้ เหมือนว่าไม่ใช่กระบี่ประจำกายของพวกเขาอีกต่อไป กระบี่ประจำกายแต่ละเล่มเหล่านี้เหมือนหนึ่งว่าพลันมีสติปัญญาของตนเองในครอบครองแล้วอย่างนั้น

ตึง…หนึ่งกระบี่เสมอฟ้า นาทีนี้กระบี่ทองแดงห้อยอยู่บนท้องฟ้า พสุธาหนาและหนัก เห็นเพียงมือข้างเดียวของหลี่ชิเย่ที่สะบัดออกไป หนึ่งกระบี่ได้ฟาดฟันลงมา

กระบี่ไร้กระบวนท่า วิชาไร้เพลงกระบี่ หนึ่งกระบี่ที่ฟาดฟันลงมา มีเพียงน้ำหนักเท่านั้นเอง ภายใต้หนึ่งกระบี่นี้ ความหนาและหนักที่ไม่มีสิ้นสุด โลกนี้ปราศจากสิ่งใดที่จะหนักไปกว่ากระบี่เล่มนี้อีกแล้ว

กระบี่ยังไม่ฟาดฟันลงมา ก็ได้ยินเสียงแตกละเอียดดังคร๊ากกกขึ้น ความหนักของกระบี่กดทับช่องว่างจนพังทลาย กดทับกาลเวลาจนดับสลาย กดทับผลกรรมจนละเอียด กดวัฏสงสารจนพังถล่ม!

ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกล้วนรองรับกระบี่นี้ไม่ได้ กระบี่เล่มนี้หนักเกินไปแล้ว

แดนสามเซียนทั้งหมดหนักพอไหม? แต่ ภายใต้หนึ่งกระบี่นี้แดนสามเซียนทั้งหมดก็เบาดั่งขนนกเท่านั้นเอง

ความหนักของวิถีกระบี่เรียกว่าแซงล้ำหน้าทุกอย่าง กลับคืนสู่ต้นกำเนิดทั้งหมด ต่อให้เป็นโลกที่กว้างใหญ่ไพศาลกว่านี้ก็มีจุดเริ่มต้นเพียงเท่านั้น ดังนั้น วิถีกระบี่ดังกล่าวนี้ก็มีน้ำหนักเพียงเท่านั้น

พระอาจารย์จินกวงถึงกับตระหนก และคำรามเสียงยาวไม่หยุดเมื่อเผชิญกระบี่ที่หนักประมาณไม่ได้ ยื่นมือไปหยิบหยินและหยาง กุมความเป็นความตาย คุมวัฏสงสาร ยกแขนสองข้างขึ้นและฟาดออกไปตรงๆ

การโจมตีนี้ของพระอาจารย์จินกวงแข็งแกร่งจนไม่สามารถจินตนาการได้ ทั่วแดนสามเซียนสั่นไหวเพราะสิ่งนี้ พลังที่แข็งแกร่งได้สยบเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน ผู้คนนับล้านล้านก้มลงกับพื้นลุกไม่ขึ้น ภายใต้พลังเช่นนี้ เหล่าสรรพสัตว์ล้วนแล้วแต่หอบหายใจไม่ทัน

เสียงตูม…ดังสนั่นหวั่นไหว หนึ่งกระบี่ที่ฟาดฟันลงมา ทำลายหยินและหยาง ความเป็นความตายกระจาย วัฏสงสารขาดสบั้น ทุกสิ่งล้วนหายไปอย่างไร้ร่องรอย ในพริบตาเดียวนั่นเอง ร่างของพระอาจารย์จินกวงถูกกระแทกจนตัวลอยออกไป เลือดสดๆ สาดผ่านช่องว่างไป ดูงดงามและเศร้าวังเวง

พระอาจารย์จินกวงถูกกระแทกลอยไปไกลมากเหลือเกิน ทิ้งร่องรอยฟ้าที่ไม่สามารถลบเลือนให้หายไปได้ขณะที่วิ่งผ่านช่องว่างไป

เกรงว่าต่อให้เป็นผู้ดำรงอยู่ในฐานะแข็งแกร่งมากกว่านี้ ด้วยแรงโจมตีเช่นนี้ก็ต้องถูกบดขยี้ทำลายไปในพริบตา พระอาจารย์จินกวงนั้นเรียกว่าสรรพวิชาปกป้อง แต่ว่า ยังคงได้รับการโจมตีที่หนักหน่วงอย่างยิ่ง ปรากฏเลือดไหลหยดเป็นทางลงมาจากตัว

เหล่าเวไนยสัตว์ทั่วฟ้าดินล้วนถูกทำให้หวั่นไหวจนไม่สามารถเรียกสติคืนมาเมื่อได้เห็นภาพนี้แล้ว ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรที่ถูกทำให้หวั่นไหวจนวิญญาณออกจากร่าง ขาทั้งสองข้างต้องสั่นเทาตลอด

ด้วยอานุภาพเช่นนี้นับว่าน่าตระหนกเหลือเกิน ในเวลานี้ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรถูกทำให้ตกใจจนอ่อนแรงลงไปนอนกับพื้นจนไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ ยิ่งไปกว่านั้น คนที่ไม่เอาไหนถึงกับตกใจจนปัสสาวะอุจจาระราดกางเกงเปียกไปหมด

ด้วยการโจมตีที่สยองขวัญเช่นนี้ ทำให้ยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนนับไม่ถ้วนถึงกับสั่นเทา โชคยังดีที่การศึกครั้งนี้ระเบิดขึ้นที่ท้องฟ้าด้านทิศเหนือ หากระเบิดขึ้นภายในแดนลัทธิเซียนล่ะก็ ไม่รู้ว่าจะมีระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจำนวนเท่าไรต้องรับเคราะห์ไป ภายใต้การโจมตีลักษณะเช่นนี้ เกรงว่าจะมีระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจำนวนไม่น้อยต้องแตกสลายในพริบตา ผู้คนนับไม่ถ้วนจะต้องหายวับไปกับตาในพริบตาเดียว

หลังจากผ่านไปนานมาก มีระดับบรรพบุรุษที่ได้สติกลับมาด้วยใบหน้าซีดเผือด และพึมพำขึ้นมาว่า “น่าสยองขวัญมากเหลือเกิน”

สัจธรรมของพระอาจารย์จินกวงนั้นปราศจากผู้ต่อกรเพียงใด แต่ว่า ภายใต้หนึ่งกระบี่สูงสุดเช่นนี้ของหลี่ชิเย่ ยังคงถูกฟันจนกระเด็นออกไป ถามโลกหล้า หนึ่งกระบี่ลักษณะเช่นนี้มีผู้ใดเล่าที่ยกได้ไหว? บรรดายอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนที่ส่งเสียงเชียร์ให้กับพระอาจารย์จินกวงเมื่อครู่นั้น ในเวลานี้ พวกเขามีใบหน้าขาวซีด แม้แต่ความกล้าที่จะส่งเสียงออกมาก็ไม่มี ในจำนวนพวกเขาเหล่านั้นไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรที่ถูกทำให้ตกใจจนวิญญาณแทบออกจากร่าง ทิ้งตัวนั่งก้นจ้ำเบ้ากับพื้น และขาทั้งสองข้างสั่นเทาตลอดเวลา ไม่กล้าแม้แต่จะลุกขึ้นยืน

หนึ่งกระบี่ปราศจากผู้ต่อกร นอกเหนือจากคำๆ นี้แล้ว ทุกคนล้วนไม่สามารถหาคำอื่นใดมาเปรียบเปรยได้อีกแล้ว

ไม่ง่ายนัก กว่าที่พระอาจารย์จินกวงจะปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้ง เขายืนอยู่ที่ตรงนั้น ไอเป็นเลือด แต่ว่า อากัปกิริยายังคงไม่สะทกสะท้าน กล่าวชมเปาะด้วยความตื่นตะลึงว่า “ความหนักของหนึ่งกระบี่ ปราศจากผู้เทียบเทียมนับแต่อดีตถึงปัจจุบัน นี่คือกระบี่อันใด? ”

‘กระบี่สิ้นสุด’ หลี่ชิเย่ยิ้มบางๆ กล่าวด้วยท่าทีสบายๆ ว่า “หนึ่งในเก้าวิชา”

‘กระบี่สิ้นสุด’ พระอาจารย์จินกวงเอ่ยขึ้นเบาๆ ว่า “สิ้นสุดที่กระบี่ กระบี่ปรากฏ ทุกเรื่องราวล้วนสิ้นสุด กระบี่เยี่ยม กระบี่เยี่ยม เป็นกระบี่ที่เยี่ยมจริงๆ ”

เวลานี้ พระอาจารย์จินกวงเงยหน้ามองไปที่หลี่ชิเย่ด้วยท่าทีจริงจัง และกล่าวว่า “หากว่ากันด้วยเรื่องพลังสัจธรรม สุดท้ายข้าก็สู้กำลังความสามารถของพี่ท่านไม่ได้ อยู่เหนือกว่าข้า ละอายยิ่งนัก”

เมื่อพระอาจารย์จินกวงพูดคำพูดนี้ขึ้นมา ภายในใจของผู้คนจำนวนไม่น้อยถึงกับสท้าน หลายคนเหม่อลอย

โดยเฉพาะบรรดาผู้ที่มั่นใจในพระอาจารย์จินกวง กระทั่งบรรดายอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนที่มองพระอาจารย์จินกวงคือแบบอย่าง พวกเขาต่างงงงัน รู้สึกสะเทือนอารมณ์ยิ่งนัก ในใจรู้สึกอึดอัดจนบอกไม่ถูก กระทั่งเศร้าเสียใจ

เมื่อพระอาจารยจินกวงพูดคำพูดนี้ออกมานั้น นั่นคือการยอมรับความพ่ายแพ้แล้ว

พระอาจารย์จินกวงกล่าวว่า “กระบวนท่านี้ข้าเป็นผู้คิดค้นขึ้นเอง เข้าใจเองว่าเป็นผลงานที่น่าภูมิใจ แต่ว่า กระบวนท่านี้ชั่วร้ายยิ่ง ขณะที่คิดค้นกระบวนท่านี้ข้าเข้าใจไปเองว่า ไม่มีผู้ใดสามารถรอดชีวิตจากกระบวนท่านี้ไปได้ บางที วันนี้พี่ท่านสามารถเปลี่ยนแปลงความน่าจะเป็นนี้ได้”

พระอาจารย์จินกวงพูดด้วยท่าทีจริงจังมาก ท่าทีหนักแน่นจริงจัง ย่อมสามารถจินตนาการได้ว่ากระบวนท่านี้น่ากลัวเพียงใดแล้ว

ผู้คนจำนวนไม่น้อยอดที่จะใจหายใจคว่ำเมื่อได้ยินคำพูดเช่นนี้ ผู้ดำรงอยู่ในฐานะเช่นพระอาจารย์จินกวงย่อมจะไม่พูดจาอวดดีอยู่แล้ว ในเมื่อเขาบอกแล้วว่า ไม่มีใครรอดชีวิตจากกระบวนท่านี้ ถ้าเช่นนั้นกระบวนท่านี้ช่างมีความน่ากลัวเพียงใดแล้ว

“ข้ากลับจะต้องการทดสอบสักหน่อย” หลี่ชิเย่เผยให้เห็นรอยยิ้มและเอ่ยขึ้นช้าๆ ว่า “ดูสิว่า มันมีความสะเทือนเลื่อนลั่นเพียงใด”

พระอาจารย์จินกวงทำท่าครุ่นคิดนิดหนึ่ง และกล่าวว่า “กระบวนท่านี้ชั่วร้ายอย่างยิ่ง ซึ่งไม่เพียงแต่สำหรับศัตรู กับตัวของข้าเองก็เช่นเดียวกัน”

“นี่มันคือเคล็ดวิชาชั่วร้ายอะไร? ” ผู้คนจำนวนไม่น้อยต่างแอบมองตากันและกัน และรู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึงในใจ

การที่พระอาจารย์จินกวงสร้างกระบวนท่านี้ขึ้นมา แม้แต่ตัวเขาเองก็ควบคุมกระบวนท่านี้ไม่ได้ ย่อมสามารถจินตนาการได้ว่า กระบวนท่าลักษณะเช่นนี้มันน่าสยองขวัญเช่นใด และอันตรายอะไรอย่างนั้น?

ระดับคงความอมตะตลอดกาลคาดเดาไกลไปว่า “หรือว่าเป็นเคล็ดวิชาต้องห้ามที่ต่างฝ่ายต่างเสียหาย? ”

ความจริงแล้ว พันล้านปีที่ผ่านมาก็เคยมีระดับปฐมบรรพบุรุษคิดค้นและสร้างเคล็ดวิชาต่างฝ่ายต่างเสียหายที่เป็นเคล็ดวิชาต้องห้าม เป้าหมายเคล็ดวิชาต้องห้ามเช่นนี้ก็เพื่อสังหารศัตรูที่แข็งแกร่งมากกว่าตน

แน่นอนที่สุด เคล็ดวิชาต้องห้ามเช่นนี้จะต้องแลกด้วยค่าตอบแทน หากขั้นรุนแรงแม้แต่ชีวิตของปฐมบรรพบุรุษเองก็ต้องสังเวยไปด้วย

“ถ้าเป็นเช่นนั้นก็น่าเสียดาย” หลี่ชิเย่ดูจะเสียใจนิดหนึ่ง

พระอาจารย์จินกวงทำท่าลังเลนิดหนึ่ง เพ่งสายตาไปข้างหน้า ประกายบานเบ่งขึ้นมา ท่าทางหนักแน่นจริงจัง และกล่าวว่า “หากพี่ท่านกล้าสู้สักครั้ง ไฉนข้าจะไม่กล้าเล่า? ”

ในเวลานี้พระอาจารย์จินกวงได้จุดปณิธานการต่อสู้ขึ้นมาอีกครั้ง

“หากเจ้ากล้า ข้าพร้อมเต็มที่” คำพูดของหลี่ชิเย่ดูเอ้อระเหยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ว่าคำพูดที่เขาพุดออกมานั้นเปี่ยมด้วยพลัง

“ตกลง! ”ท่าทางของพระอาจารย์ฮึกเหิมและลำพองใจ หัวเราะเสียงดังและกล่าวว่า “ศัตรูกล้าแข็งหาได้ยาก เฉกเช่นพี่ท่านที่เป็นศัตรูกล้าแข็งดุจอาจารย์ที่ดีและสหายในยามยากยิ่งเรียกได้ว่าเป็นพรหมลิขิต หากสามารถสู้กันสักครั้ง มีอะไรต้องเสียใจ!

…………………………………………………………………………………………..