ราชันอสูรสงครามสะท้านภพ นิยาย บท 15

    “ เจี่ยสือ…ข้าจะฆ่าเจ้า! ”

            เสียงตระโกนแห่งความคลั่งแค้นของหลวงจีนมารดังกึงก้องไปทั่ว  เหยี่ยนฮ่าวที่ได้ยินยังอดขนลุกมิได้  เวลานี้พายุหมุนสีดำแห่งการทำลายล้างได้กวาดไปทั่วป่าต้องห้าม

            “ ช่างเป็นพลังมารที่น่าหวาดกลัวจริงๆ” เขาพึมพำออกมาเบาๆ “ ตอนนี้ข้าควรหาสถานที่ซ่อนตัวก่อนคงจะดีที่สุด ”

            ใต้ต้นไม้ใหญ่แห่งหนึ่ง เหยี่ยนฮ่าวตอนนี้ได้ก่อกองไฟขึ้นเพื่อให้ความอบอุ่นต่อร่างกาย ภายในป่าต้องห้ามเวลานี้อุณหภูมิลดต่ำลงอย่างมาก คงเป็นผลมาจากพลังหยินอันเข้มข้นที่เขาสัมผัสได้

            หลังจากที่หยิบเอาเสบียงกรังออกมากินเพื่อเพิ่มพลังงานให้กับร่างกายเสร็จ  เขาก็นำถุงลูกปัดวิญญาณแค้นออกมา ซึ่งตอนนี้ภายในถุงเหลืออยู่เพียงสี่เม็ดเท่านั้น

            “ ข้าคงต้องหาของสิ่งนี้มาเพิ่มอีกเป็นจำนวนมาก ถึงจะสำเร็จขั้นที่สองของเคล็ดจิตอาชูร่าได้ ”

            “ หลังจากที่สำเร็จขั้นแรกข้าก็จะใช้กระบวนท่า หัตถ์เทพอสูรได้ ” เขายกมือขวาขึ้นมาในระดับสายตาพร้อมกับกระตุ้นเคล็ดวิชา

            วูป!

            เงาพร่าเลือนของกงเล็บสีดำขนาดใหญ่ดูน่าสะพรึงกลัว ปรากฏขึ้นซ้อนทับฝ่ามือของเหยี่ยนฮ่าว กลิ่นอายสังหารระเบิดออกมาอย่างรุนแรง

            เขามองออกไปที่ทางผืนป่าด้านหน้า ที่เต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่สูงหลายสิบเมตร  จากนั้นก็ตบฝ่ามือฟาดออกไปทันที

            !!

            เงากงเล็บขนาดใหญ่สีดำพุ่งออกไปจากมือของเหยี่ยนฮ่าว  

ตอนนั้นเขารับรู้ได้ถึงพลังของตัวเองถูกสูบออกไปอย่างรวดเร็ว  เงาฝ่ามือนั้นมันก็ได้ขยายขนาดขึ้นหลายสิบเท่า แล้วฟาดเข้าใส่พื้นที่เบื้องหน้าอย่างรุนแรง

เปรี้ยง !  ตูม!

เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว จนเศษดินหินฟุ้งกระจายไปทั่ว  ภายหลังจากที่ฝุ่นควันจากการทำลายล้างจางหายไป 

ภาพหลุมลึกกว้างสิบกว่าเมตรก็ปรากฏขึ้น  ต้นไม้ขนาดใหญ่สามสี่ต้น กลายเป็นเศษซากชิ้นเล็กๆตกกระจายเต็มพื้น 

พื้นที่ตรงหน้าเหมือนถูกบดขยี้ด้วยพลังอันมหาศาลที่ไม่อาจต้านทาน

“ นี่มัน !”

เหยี่ยนฮ่าวใช้ด้ามหอกพยุงตัวเองขึ้นมาด้วยความทุลักทุเล  เหม่อมองดูสภาพเบื้องหน้าอย่างตื่นตะลึง 

มันจะรุนแรงเกินไปหรือไม่…

เขาลองเปรียบเทียบกับภาพการต่อสู้ของยอดฝีมือที่ได้เห็นในความทรงจำ 

หนึ่งฝ่ามือของเขาเมื่อครู่เทียบได้กับการโจมตีเต็มกำลังของ นักสู้ขอบเขตปราณปฐพีระดับปลายเลยทีเดียว

ซึ่งหมายความว่า ถ้าเขาได้มีโอกาสเจอกับหยางเจี้ยนอีกครั้ง  อย่างน้อยก็ยังมีความสามารถในการตอบโต้เช่นกัน  ต่อให้ไม่อาจเอาชนะ แต่ถ้าหากเลือกลงมือในจังหวะดีๆก็คงพลิกสถานการณ์ได้แน่นอน

เพียงแต่ว่า..

มันได้ใช้พลังงานของเขามากจนเกินไป  วันหนึ่งคงใช้ได้เพียงแค่สองครั้งเท่านั้น 

“ ตอนนี้มีเวลาแล้ว ข้าควรฝึกวิชาสักหน่อย ” เหยี่ยนฮ่าวคิดขึ้น

เขานั่งลงบนพื้นแล้วเริ่มทำสมาธิคิดทบทวนถึงสิ่งต่างๆที่เขาได้พบเจอ  หลังจากที่ได้รับความทรงจำและประสบการณ์ต่อสู้จากในความฝัน  เขาพึ่งจะได้มีโอกาสได้ซึมซับมันอย่างเต็มที่ก็เวลานี้เอง

พวกเคล็ดวิชาฝึกปราณคงยังไม่ต้องไปสนใจตอนนี้   ไว้ภายหลังจากที่เขาไปถึงขั้นรวมปราณ แล้วค่อยดูประสิทธิภาพของโอสถทิพย์ปราณจักรพรรดิ ว่ามันจะทำให้เส้นลมปราณของเราแข็งแกร่งเพียงพอหรือไม่

จะว่าไปตอนที่เขาใช้พลังของนิ้วมือ ควบคุมพลังงานในร่างของหลานสาวหลวงจีนมาร มันก็ได้ทำให้เข้าใจบางอย่างเกี่ยวกับพลังงานมารนอกพิภพ ที่พวกเจ้าสำนักมารต่างแย่งชิงกัน แต่ตัวเขาเองก็ไม่ค่อยแน่ใจนักว่ามันจะถูกหรือไม่

เขาคาดเดาว่าพลังมารนอกพิภพ ที่เปลี่ยนให้ป่าต้องห้ามกลายเป็นแหล่งกำเนิดพวกวิญญาณร้าย  แท้จริงแล้วน่าจะมาจากของสิ่งหนึ่งที่ตกลงมาบนโลกเมื่อสองหมื่นปีก่อน 

แต่เนื่องจากของสิ่งนี้ประกอบไปด้วยพลังงานหยินบริสุทธิ์ระดับสูงสุด  จึงได้ดึงดูดให้พวกวิญญาณร้ายเข้ามาหา จนมันถูกปนเปื้อนจนถือกำเนิดเป็นมารร้ายนอกพิภพ แล้วถูกผนึกไว้เช่นปัจจุบัน

หากทั้งหมดเป็นไปตามที่เขาคิด   แสดงว่าเหตุผลที่เคล็ดจิตอาชูร่าต้องใช้พลังงานจากพวกวิญญาณแค้นในการฝึกฝน  เพราะพลังงานนั้นมีที่มาเดียวกับโลกที่เขาเห็นในความฝัน  ซึ่งมันน่าจะเป็นพลังงานที่อยู่ในระดับสูงกว่าพลังปราณวิญญาณของโลก

“ เจ้าของนิ้วมือนั้น คงจะมาจากโลกใบเดียวกับที่ข้าเห็นในฝัน และอาจจะเป็นหนึ่งในผู้ที่ผ่านการทดสอบ จนได้เรียนรู้เคล็ดจิตอาชูร่าด้วย ”  เพราะเมื่อเขาลองนึกย้อนไปดูภาพความทรงจำตอนอยู่ในวิหารขนาดใหญ่  มีเด็กเพียงสิบห้าคนเท่านั้นจากหลายร้อยคนที่ผ่านการทดสอบได้เรียนรู้เคล็ดวิชาจิตอาชูร่า

“  ในอนาคตเมื่อพลังข้าถึงระดับเดียวกับหลวงจีนมารและเคล็ดจิตอาชูร่าสำเร็จไปอีกขั้น   ข้าน่าจะลองดูดกลืนพลังของมารนอกพิภพที่ถูกผนึกดู  หากทำได้สำเร็จ ก็ถือเป็นการกำจัดภัยร้ายในอนาคต ทั้งยังเป็นประโยชน์ต่อตัวข้าเป็นอย่างยิ่ง ”

“ เดี๋ยวนะ…ด้วยลูกปัดวิญญาณแค้นที่เหลือ ข้าน่าจะนำไปใช้กับเคล็ดฝึกร่างกายได้ ”

ในความทรงจำของโลกอยู่ในฝัน มีเคล็ดวิชาฝึกกายที่ถูกสอนให้ผู้ที่เข้าร่วมการทดสอบในสนามรบโบราณ  เพื่อที่จะเพิ่มพละกำลังและความแข็งแกร่งให้ร่างกาย ชื่อมันก็คือ