ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 1195

ภายในมิติที่ถูกซ่อน นักบุญเร้นลับ โบทิส หรี่ตาลงเล็กน้อยเนื่องจากจดจำได้ว่านั่นคือ ‘บันทึกการเดินทางของเลมาโน่’

ฉากตรงหน้าทำให้มันเลิกคลางแคลงข้อมูลจากนักบุญมืดทันที

มันรู้จักสมุดบันทึกเล่มนี้ดี และทราบว่าเป็นสมบัติวิเศษที่ตระกูลอับราฮัมหวงแหนมาก เรียกได้ว่าเป็นอาวุธที่แข็งแกร่งที่สุดในลำดับต่ำกว่าครึ่งเทพ และผลข้างเคียงก็น้อยมากจนแทบไม่ต้องกังวล

หึหึ… ในตอนที่ยังอยู่ลำดับกลาง เราปรารถนาสมุดเล่มนี้เหนือสิ่งอื่นใด แต่ตระกูลอับราฮัมกลับไม่เชื่อใจและไม่แยแสความต้องการของเรา… พวกมันได้รับบทเรียนแล้วหรือ? อา… ผู้หญิงคนนี้คงไม่ใช่เป็นทายาทของตระกูลอับราฮัมโดยตรง ไม่อย่างนั้นคงไม่ต้องดิ้นรนตระเวนหาวัตถุต้องสาปของวิญญาณอาฆาตโบราณด้วยตัวเอง… โบทิสพึมพำด้วยสีหน้าที่เริ่มเคร่งขรึม แต่ยังคงแฝงความตื่นเต้น

ตรวจสอบสภาพแวดล้อมสักพัก มันบรรจงสอดมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อคลุมสีดำ

โบทิสลากกล่องเครื่องประดับสามชั้นออกจากกระเป๋าที่ดูคล้ายเชื่อมต่อกับมิติอันกว้างใหญ่

กล่องใบดังกล่าวมีขนาดไม่เล็ก ยากจะถือด้วยมือข้างเดียว ผิวกล่องมีสีเงินทึบสลักลวดลายซับซ้อนและเลี่ยมด้วยอัญมณีราคาแพงอย่างทับทิม มรกต ไพลิน และเพชร ทำให้ดูหรูหราอลังการ

ขณะถือ ‘กล่องอัญมณี’ ไว้ในมือ โบทิสเผยสีหน้าหวาดกลัวเจือตื่นตระหนก ประหนึ่งกำลังย่างกรายเข้าไปใน ‘นรก’ หรือได้ยินเสียงเพรียกจากเทพมาร

…

ชุมนุมลับดำเนินไปตามปรกติ ฟอร์สเก็บ ‘บันทึกการเดินทางของเลมาโน่’ และหันมาจดจ่ออยู่กับบทสนทนาของผู้ร่วมงาน คล้ายกับกำลังมองหาคำตอบของบางสิ่ง

ระหว่างนั้นก็ประกาศความต้องการของตัวเองเป็นระยะโดยแลกเปลี่ยนกับทองปอนด์และวัตถุวิญญาณ แต่ก็ไม่ได้รับการตอบสนองที่ตรงใจ

จนกระทั่งชุมนุมลับใกล้สิ้นสุดลง เจ้าของงานเริ่มจัดระเบียบให้ผู้ร่วมงานทยอยกลับด้วยทางออกที่แตกต่างกัน

เพียงไม่นานก็เหลือแค่ฟอร์สและผู้วิเศษอีกกลุ่มเล็กภายในห้อง

เมื่อได้รับสัญญาณจากผู้จัดงาน ฟอร์สยืนขึ้นและพยายามข่มใจไม่ให้ยืดเส้นยืดสาย จากนั้นก็เดินไปที่ประตูด้านข้าง

ทันใดนั้นเอง หญิงสาวตระหนักว่าร่างกายของตนกำลังแข็งทื่อ หมุนคอได้ยากลำบาก คล้ายกับของเล่นที่ข้อต่อชำรุด

จากมุมสายตา หญิงสาวพบว่าผนังสีเทาแปรเปลี่ยนเป็นสีเงินทึบ ประหนึ่งประกอบจากโลหะเม็ดเล็กจำนวนมาก ขณะเดียวกัน ผิวหนังของผู้ร่วมชุมนุมที่เหลือและเจ้าของงานพลันสูญเสียความเต่งตึงที่มนุษย์ควรมี ดวงตากลายเป็นเหม่อลอย ร่างกายขยับแข็งทื่อราวกับตุ๊กตาตัวใหญ่

ภายในมิติที่ถูกซ่อน นักบุญเร้นลับ โบทิสเปิดกล่องอัญมณีชั้นบนสุดค้างไว้ได้สักพักแล้ว ด้านในกล่องมิได้หรูหราเหมือนภายนอก แต่เป็นฉากของห้องเล็กๆ ห้องหนึ่ง

ภายในห้องเล็กๆ ดังกล่าว เก้าอี้และโต๊ะยาวถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ มีตุ๊กตาขนาดเท่าฝ่ามือสองสามตัวกำลังนั่งหรือยืน ราวกับพยายามจำลองสถานการณ์จริงของโลกภายนอก

จากบรรดาตุ๊กตา มีตัวหนึ่งสวมชุดคลุมศีรษะ เผยให้เห็นคางโค้งมนที่งดงามและริมฝีปากแดงฉ่ำ ไม่ใช่นอกจากฟอร์ส

ตัวเธอ ผู้ร่วมชุมนุม และเจ้าของงาน รวมถึงห้องทั้งห้อง ถูกเปลี่ยนให้เป็นของเล่นและจับยัดเข้าไปในชั้นบนสุดของกล่องอัญมณีอย่างเงียบเชียบ!

ขณะเดียวกัน ห้องด้านนอกเหลือเพียงผนังสีเทา ปราศจากสิ่งอื่นโดยสิ้นเชิง

นักบุญเร้นลับ โบทิสยกมุมปากเล็กน้อย มือขวาออกแรงกดปิดผากล่องอัญมณี

เพียงลมหายใจเดียว มันประสบความสำเร็จในการควบคุมเป้าหมายอย่างน่าทึ่ง!

กล่องอัญมณีสามชั้นสีเงินทึบใบนี้คือสมบัติปิดผนึกระดับ ศูนย์ ที่มันขโมยมาจากตระกูลอับราฮัม

เนื่องจากไม่เคยตกอยู่ในมือของโบสถ์หลัก และข้อมูลก็แทบไม่เคยรั่วไหล จึงไม่มีเลขรหัสของสมบัติปิดผนึก

เท่าที่โบทิสทราบ กล่องอัญมณีใบนี้เกิดจากเทวทูตตระกูลอับราฮัมในยุคสมัยที่สี่ เทวทูตตนดังกล่าวชอบท่องไปในอวกาศท่ามกลางจักรวาลอันกว้างใหญ่ แต่มีครั้งหนึ่งที่มันกลับมาหาครอบครัวเพื่อพักผ่อน เทวทูตรายนี้เกิดร่วงหล่นอย่างเงียบงันภายในวังส่วนตัว ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัวสุดขีด คล้ายกับได้เห็นสิ่งที่น่าสะพรึงที่สุดในชีวิต

สัตว์ในตำนานร่างสมบูรณ์ ตัวตนที่เคยถูกขนานนามให้เป็น ‘เทพรับใช้’ ในยุคสมัยที่สองกลับเสียชีวิตลงอย่างน่าประหลาดโดยไม่มีมูลเหตุ

ตะกอนพลังที่หลงเหลือได้ผสานเข้ากับศพและกลายเป็น ‘กล่องอัญมณี’ ซึ่งมีลักษณะแปลกไปจากสมบัติปิดผนึกทั่วไป ในเวลาดังกล่าว มิสเตอร์ประตู เบเทล อับราฮัมไม่เพียงจะไม่ทำลายทิ้งเพื่อเปลี่ยนกลับเป็นตะกอนพลัง แต่ยังมอบชื่อที่ค่อนข้างประหลาดให้มัน:

“กล่องวันวาน”

ชั้นบนสุดของกล่องวันวานมีพลังในการสับเปลี่ยนสภาพแวดล้อมที่กำหนดกับภายในกล่อง โบทิสอาศัยพลังดังกล่าวเพื่อบรรลุเป้าหมายอย่างรวดเร็วและเรียบง่าย

ชั้นกลางของกล่องวันวานนั้นมีสถานที่ต่างๆ ถูกบันทึกเก็บไว้ เมื่อทำการปลดปล่อย ผู้ถือและสิ่งมีชีวิตในรัศมีจะถูกย้ายไปยังสถานที่ดังกล่าวทันที สามารถใช้ท่องอวกาศและสำรวจจักรวาลได้เหมือนกับที่เทวทูตของตระกูลอับราฮัมเคยทำ

สำหรับชั้นล่างสุดของกล่องวันวาน นักบุญเร้นลับ โบทิส รู้แต่ไม่กล้าคิด คล้ายกับที่มันไม่กล้าแตะต้องสมบัติปิดผนึกระดับศูนย์ ชิ้นนี้บ่อยนัก

แกร่ก หลังจากปิดผากล่องวันวาน โบทิสเหยียดแขนไปดึงกระจกเงาที่ฝังอยู่ในวังวนโปร่งใสกลับมา

หากจอมเวทลึกลับต้องการออกจากมิติซ่อนเร้นของตน มันต้องผ่านประตูพิเศษหรือไม่ก็สลายมิติซ่อนเร้นทิ้งไป