ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 1243

ลึกเข้าไปในแนวเทือกเขา ภายในปราสาทเก่าแก่หลังหนึ่ง

หมาป่าอสูรทมิฬโคทาร์รีบตัดการเชื่อมต่อทุกชนิดทันทีที่กลับถึงโลกความจริง เตรียมละทิ้งสถานที่แห่งนี้และย้ายไปอยู่ที่อื่น

แม้จะยังไม่ทราบแน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่ถ้ามีความผิดปรกติปรากฏ ประสบการณ์อันยาวนานได้เตือนมันว่าไม่ควรเสี่ยง สิ่งที่ต้องทำมีเพียงการรีบหนีโดยไม่หันหลังกลับมามอง!

ขณะเดียวกัน ทันทีที่สติถูกถ่ายทอดมายังไคลน์ผู้ซ่อนตัวในเมืองเก่า ร่างกายชายหนุ่มพลันอันตรธานหายและโผล่ขึ้นภายในวังโบราณเหนือสายหมอกในพริบตา ผสานเข้ากับร่างมนุษย์สีแดงเข้มอันพร่ามัวบนเก้าอี้ตำแหน่งเดอะฟูล

ท่ามกลางมิติลึกลับแห่งนี้ ดาวแดงตัวแทนสมาชิกชุมนุมทาโรต์อย่างแฮงแมน จัสติส และคนที่เหลือต่างกำลังยุบพองพลางแผ่คลื่นแสงที่คล้ายน้ำกระเพื่อมออกมาซ้อนทับกันตลอดเวลา

นี่คือหนึ่งสิ่งที่ไคลน์เตรียมการล่วงหน้า เกอร์มัน·สแปร์โรว์อาศัยเหตุผลมากมายเพื่อทำให้สมาชิกทุกคนสวดวิงวอนคำตอบถึงเดอะฟูล

ผลลัพธ์ทำให้บรรดาดาวแดงก่อหวอดสร้างความวุ่นวาย ปราสาทต้นกำเนิดจึงต้องอัญเชิญเดอะฟูลกลับมาสะสางปัญหา

สิ่งนี้เคยเป็นหนึ่งในกุญแจสำคัญที่ช่วยให้ไคลน์หลุดพ้นจากสถานการณ์ยากลำบากที่เกิดจากฝีมืออามุนด์ เป็นวิธีที่ช่วยให้สามารถส่งจิตขึ้นมายังปราสาทต้นกำเนิดได้โดยไม่ต้องผ่านกระบวนการเดินถอยหลังสี่ก้าวและท่องคาถา

ความแตกต่างเพียงเสี้ยววินาทีสามารถกำหนดผลแพ้ชนะได้ในศึกระหว่างครึ่งเทพ ไคลน์ซึ่งวางแผนจะสู้กับศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าตัวเองย่อมต้องเก็บรายละเอียดทุกเม็ด!

เมื่อกลับมานั่งบนเก้าอี้เดอะฟูล ไคลน์เสกคทาเทพสมุทรและไม้เท้าดวงดาวพลางสำรวจความเปลี่ยนแปลงภายในปราสาทต้นกำเนิด

เหนือสายหมอกสีเทายังคงมีอีกหนึ่งจุดแสงสีแดงที่กำลังหดตัวอย่างรวดเร็วและใกล้จะหายไปอีกในไม่ช้า และด้านข้างเก้าอี้เดอะฟูลก็มีคลื่นแสงกำลังกระเพื่อมคล้ายกับอุโมงค์บริสุทธิ์

ภายในจุดแสงสีแดงมีร่างอันเลือนรางของหมาป่าอสูรทมิฬฉายอยู่ เป็นผลพวงจากการที่โคทาร์พยายามจ้องมองปราสาทต้นกำเนิดโดยตรง ตัวมันที่พยายามทำความเข้าใจสถานการณ์กลับถูกบุกรุกเสียเองโดยไม่รู้ตัว เกิดเป็นการเชื่อมต่อเบื้องต้นกับปราสาทต้นกำเนิด แต่แน่นอน เทวทูตและเทพแห่งความปรารถนาจากยุคสมัยที่สองอย่างมันย่อมมีพลังเพียงพอที่จะตัดขาดการเชื่อมต่อโดยสมบูรณ์ หากไคลน์รีบไม่ลงมือกระทำสิ่งใดภายในสองสามวินาทีถัดไป มันจะสูญเสียการเชื่อมต่อกับหมาป่าอสูรทมิฬไปตลอดกาล

ด้านข้างเก้าอี้เดอะฟูล ภาพในจุดแสงปริศนาไม่ใช่ใครนอกจาก ‘เกอร์มัน·สแปร์โรว์’ ที่แต่งกายด้วยหมวกผ้าไหมทรงกึ่งสูงและเสื้อกันลมสีดำตัวยาว ดวงตาข้างขวาสวมแว่นขาเดียว

อามุนด์!

ไม่มีใครทราบว่าผู้เย้ยเทพรายนี้ใช้ช่องโหว่ใดในการชะลอการสลายตัวของภาพฉายที่ไคลน์ยกเลิกไปแล้ว จากนั้นมันอาศัยการเชื่อมต่อระหว่างภาพฉายกับไคลน์ร่างต้นและปราสาทต้นกำเนิดเป็นบันไดในการพยายามบุกรุกมิติเหนือสายหมอกจนเกิดเป็นจุดแสงกระเพื่อม!

เมื่อแสงสว่างขยายขนาด ฝ่ามือที่เรียวยาวและทรงพลังของเกอร์มัน·สแปร์โรว์เริ่มทะลวงผ่านแนวป้องกันเข้ามาในวังโบราณสำเร็จ จากนั้นมันไขว่คว้าบางสิ่งคล้ายกับพยายามเปิดประตูที่มองไม่เห็น

แม้ไคลน์จะเตรียมใจไว้หลายส่วนและทราบดีว่าการไปแหย่อามุนด์คงลงเอยไม่ราบรื่นนัก แต่มันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกคันไปถึงหนังศีรษะเมื่อได้เห็นฉากตรงหน้า เกรงว่าในอีกหนึ่งวินาทีถัดมา ตัวมันจะนำแว่นตาขาเดียวขึ้นมาสวมที่ตาขวาจริงๆ

ชายหนุ่มต้องรีบแก้ไขสถานการณ์ภายในไม่กี่วินาทีข้างหน้า ไม่อย่างนั้นอาจต้องมานั่งถกเถียงกันว่าปัจจุบันใครคือเจ้าของปราสาทต้นกำเนิด

ไคลน์ไม่ลังเลอีกต่อไป หนอนวิญญาณโปร่งใสผุดขึ้นบนผิวหนังในสภาพดีดดิ้น พวกมันหลั่งไหลมารวมตัวกันและกลายเป็นไคลน์อีกคน

ไคลน์คนใหม่จับคทาเทพสมุทรและเริ่มระดมพลังของปราสาทต้นกำเนิดทันที อัญมณีบนคทากระดูกส่องสว่างพร้อมกับสร้างคลื่นล่องหนซ้อนทับกันหลายชั้น ลูกบอลสายฟ้าที่เกิดจากการบีบอัดเส้นสายฟ้าถูกสร้างขึ้นและส่งเข้าไปในจุดแสงลักษณะคล้ายอุโมงค์

ท่ามกลางเสียงปริแตก ฝ่ามือที่ทะลวงเข้ามาในปราสาทต้นกำเนิดถูกป่นจนระเหยไปในพริบตา

ไม่จบเพียงเท่านั้น ลูกบอลสายฟ้าที่อัดแน่นด้วยออร่าการทำลายล้างถูกส่งมายังโลกความจริงด้านนอก ปะทะเข้ากับร่างของเกอร์มัน·สแปร์โรว์ที่สวมแว่นตาขาเดียวเข้าอย่างจัง

ภาพฉายที่คงสภาพได้จากการใช้ช่องโหว่ย่อมทรุดลงทันทีที่รับการโจมตีเข้าไป เกอร์มัน·สแปร์โรว์ทำได้เพียงยิ้มอย่างขื่นขมและนึกเสียดายพลางขยับกรอบแว่นขาเดียวขณะร่างกายของมันเริ่มสลายไปเพราะสายฟ้า

ขณะที่หนอนวิญญาณซึ่งถูกแบ่งออกมากำลัง ‘ตอบสนอง’ ต่อคำสวดวิงวอนของอามุนด์ ไคลน์ร่างต้นเสกไม้เท้าดวงดาวออกมาถือ

มันกำไม้เท้าที่เลี่ยมด้วยอัญมณีหลายเม็ดและเล็งสมบัติปิดผนึกระดับ 0 ตรงไปยัง ‘ดาวแดง’ ขนาดเล็กที่กำลังหดตัวลงเรื่อยๆ

ขณะเดียวกัน ฉากหนึ่งผุดขึ้นภายในใจชายหนุ่ม

ทับทิม มรกต ไพลิน ไข่มุก และเพชรบนไม้เท้าดวงดาวทยอยส่องแสงแบบไม่เรียงลำดับ

ก๊อง!

เสียงระฆังที่คล้ายกับดังข้ามเวลามาจากอดีตกาลพลันก้องกังวานท่ามกลางห้วงมิติเหนือสายหมอก คลื่นเสียงสั่นพ้องเข้าไปในดาวแดงที่กำลังหดตัว

ในการมองเห็นของหมาป่าอสูรทมิฬโคทาร์ ความมืดมิดเลือนหายไปพร้อมกับแทนที่ด้วยนาฬิกาหินแขวนผนังขนาดมหึมา