ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 1374

สรุปบท ราชันเร้นลับ 1374 : ม้าไม้ชะตากรรม: ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ

สรุปเนื้อหา ราชันเร้นลับ 1374 : ม้าไม้ชะตากรรม – ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ โดย Internet

บท ราชันเร้นลับ 1374 : ม้าไม้ชะตากรรม ของ ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ ในหมวดนิยายInternet เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

เมื่อจ้องมอง ‘ฮาล์ฟฟูล’ บนเก้าอี้หินยักษ์ ฉากเพิ่งปรากฏขึ้นเมื่อครู่ รวมถึงฉากทั้งหมดเกี่ยวกับแคว้นรัตติกาลก่อนหน้า แล่นกลับเข้ามาในสมองไคลน์อีกครั้ง

ชายหนุ่มมิได้สนิทสนมกับอันทีโกนัส และเกือบคลุ้มคลั่งเพราะเสียงเพรียก ‘โฮนาซิส… เฟรเกีย…’ ของอีกฝ่ายอยู่หลายหน ดังนั้น ไคลน์จึงมิได้รู้สึกสงสารหรือเห็นใจแม้แต่น้อย อาจมีเพียงความรู้สึก ‘เข้าใจหัวอก’ อย่างเจือจาง

สิ่งที่ติดค้างอยู่ในความฝัน ย่อมต้องเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดในอดีตอย่างไม่ต้องสงสัย

แม้จะเกิดมาเป็นผู้วิเศษ แต่ดูเหมือนอันทีโกนัสจะคิดถึงแคว้นปิดเล็กๆ อันเงียบสงบมากเป็นพิเศษ

ไคลน์ถอนหายใจเชื่องช้า ถอนสายตาจากบุรุษผู้มีปอยขนหมาป่าสีดำอยู่บนใบหน้า ลดศีรษะลงไปมองด้านข้างบัลลังก์ใหญ่
หนังสือที่ทำจากแผ่นทองเหลืองบาง วางอยู่ในตำแหน่งดังกล่าวอย่างเงียบงัน กฎสามข้อถูกเขียนใหม่ด้วยอักษรสีเงินปรอท ก่อนจะเลือนหายไปและกลับมาเขียนใหม่ วนซ้ำเช่นนี้ไม่รู้จบ

0-02 หนังสือทองเหลืองทรันซอสต์

ใช้พลังที่คล้ายกับการ ‘ปลูกถ่าย’ เพื่อผนึกหนังสือ? แต่ดูเหมือนว่าจะเหนือชั้นกว่านั้น ไม่เพียงจะนำจุดเริ่มต้นมาเชื่อมกับจุดจบ แต่ยัง ‘ปั่นหัว’ สติปัญญาของหนังสือทองเหลืองทรันซอสต์ให้เพิกเฉยต่อเนื้อหากึ่งกลาง โดยไม่พยายามเขียนกฎขึ้นมาแก้ไข ทำเพียงเขียนกฎใหม่และลบทิ้งซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างไร้สติ… ไคลน์จ้อง 0-02 พลางพึมพำกับตัวเองด้วยสีหน้าครุ่นคิด

ชายหนุ่มพอจะเดาได้ว่า เดอะฟูลตัวจริงนั้นมีพลังเช่นไร

โดยไม่มัวคิดให้ปวดหัว ไคลน์บังคับหุ่นเชิดบริวารเร้นลับใช้พลัง ‘ปลูกถ่าย’ เพื่อย่นระยะทางและหายตัวไปโผล่หน้าเก้าอี้หินยักษ์ จากนั้นก็หยิบหนังสือทองเหลืองทรันซอสต์ขึ้น

ในแง่หนึ่ง ชายหนุ่มหวังขจัดการรบกวนที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต และอีกแง่หนึ่ง มันต้องการทดสอบสถานะปัจจุบันของอันทีโกนัส

เมื่อเห็นว่าฮาล์ฟฟูลยังคงหลับใหลโดยไม่หลุดพ้นจากภาวะหลับลึกนิรันดร์ ไคลน์ถอนหายใจโล่งอก สั่งให้หุ่นเชิดนำหนังสือทองเหลืองทรันซอสต์กลับออกไปยังทางเข้าตำหนักและรออยู่ที่นั่น

เหตุผลที่ไม่ใช้ร่างโคลนถือสมบัติปิดผนึกระดับ 0 โดยตรง เพราะมันเป็นกังวลว่า หนังสือทองเหลืองทรันซอสต์ซึ่งมีสายสัมพันธ์บางอย่างกับแก่นแท้แห่งต้นกำเนิด จะก่อความวุ่นวายในช่วงเวลาวิกฤติขณะไคลน์ปรองดองกับเอกลักษณ์เดอะฟูล ด้วยการแผ่อิทธิพลตามธรรมชาติเพื่อสร้างสถานการณ์ในแง่ลบ

หากต้องการหลีกเลี่ยงผลข้างเคียงของสมบัติปิดผนึก หุ่นเชิดเป็นตัวตายตัวแทนที่ดีกว่าร่างโคลน

และยังเป็นเหตุผลที่ไคลน์ไม่พกไม้เท้าดวงดาวติดตัว มันไม่ต้องการพกระเบิดเวลาไว้ข้างกาย

ในยามปรกติ ไคลน์สามารถอาศัยระดับตัวตนและพลังเพื่อข่ม ‘ไม้เท้าดวงดาว’ ได้ก็จริง แต่ขณะปรองดองกับเอกลักษณ์เดอะฟูล ชายหนุ่มจะอ่อนแอเป็นอย่างมาก มิอาจถูกรบกวนจากสภาพแวดล้อมได้ด้วยประการทั้งปวง ไม่อย่างนั้นอาจคลุ้มคลั่งคาที่

และเพื่อรับมือกับสถานการณ์ที่ปราสาทต้นกำเนิดอาจถูกผนึก จนตนไม่สามารถระดมพลังได้ ไคลน์จำเป็นต้องพกพาสมบัติปิดผนึกที่มีความสามารถด้านการ ‘เทเลพอร์ต’ ติดตัว เป็นเหตุผลให้ตัดสินใจเลือกใช้ยุบพองหิวโหย

ในวินาทีนี้ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับราชาเทวทูตผู้สามารถควบคุมเอกลักษณ์ของเส้นทางได้โดยสมบูรณ์ ไคลน์สัมผัสได้ว่า ถุงมือหนังมนุษย์ในมือซ้ายกำลังสั่นเทาตามสัญชาตญาณ

ชายหนุ่มใช้มือขวาลูบยุบพองหิวโหยทันที ตามด้วยกระซิบหยอกเย้า

“ไม่ต้องกังวล เจ้าเป็นแค่ภาพฉายจากช่องว่างประวัติศาสตร์”

หลังจากคลายความตึงเครียดของตัวเองด้วยวิธีดังกล่าว ไคลน์มองไปรอบตัว ยืนยันจนมั่นใจว่าไม่มีสิ่งใดให้ต้องระวังอีก

ทันทีหลังจากนั้น ชายหนุ่มวางมือลงบนหน้าอก โค้งคำนับให้อันทีโกนัสด้วยท่าทีเคร่งขรึม

เมื่อเหยียดตัวตรงกลับขึ้นมา สัญลักษณ์อันซับซ้อน ลึกลับ และมายา พลันปรากฏบริเวณหว่างคิ้ว

สัญลักษณ์ดังกล่าวคล้ายประตูแห่งแสงพิสดารซึ่งฉาบด้วยสีน้ำเงินเข้ม แผ่หมอกสีเทาอ่อนจางๆ ออกตลอดเวลา

วินาทีถัดมา ไคลน์เหยียดมือขวาออกและกางนิ้ว ด้วยระยะทางไม่ใกล้ไม่ไกล ร่างของอันทีโกนัสถูกมือขวาบดบังจนมิด

ชายหนุ่มรีบกำมือพร้อมกับบิดข้อมือเพื่อทำการ ‘ขโมย’

แต่ก็ไม่ได้อะไรกลับมา

การขโมยล้มเหลว

ไคลน์มิได้เสียกำลังใจ เริ่มทำการขโมยตัวตน โชคชะตา และการตระหนักรู้จากอันทีโกนัสอีกครั้ง

แม้ในปัจจุบัน ไคลน์จะมีระดับทัดเทียมราชาแห่งราชาเทวทูต แต่พลังการ ‘ขโมย’ นั้นมาจากปราสาทต้นกำเนิด จึงมีฤทธิ์เพียงลำดับ 1 ทั่วไป และเป้าหมายในการขโมยยังเป็นถึงราชาเทวทูตผู้ควบคุมเอกลักษณ์ อันทีโกนัสผู้ถูกกัดกร่อนโดยราชันเร้นลับ ย่อมต้องมีความแตกต่างที่ชัดเจนAileen-novel

ดังนั้น แม้อันทีโกนัสจะเข้าสู่ภาวะหลับลึกนิรันดร์และมิอาจต่อต้านอำนาจการขโมย แต่ถึงอย่างนั้น ไคลน์ก็ยังประสบความล้มเหลวติดต่อกัน

ชายหนุ่มมิได้ลนลานหรือสิ้นหวังกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะทั้งหมดยังอยู่ในขอบเขตที่คาดการณ์ไว้ นอกจากนั้นยังไม่มีความจำเป็นต้องประหม่า เพราะตราบใดที่การ ‘ขโมย’ ยังไม่บรรลุผล เทพธิดารัตติกาลก็จะไม่คลายดินแดนซ่อนเร้นเพื่อปล่อยให้ชะตากรรมของที่นี่เชื่อมต่อกับโลกความจริง จะไม่มีการรบกวนจากภายนอกจนถึงตอนนั้น ไคลน์มีทั้งเวลาและสภาพแวดล้อมที่มั่นคงสำหรับการลงมือ

หลังจากล้มเหลวนับครั้งไม่ถ้วนจนเลิกนับ สัมผัสวิญญาณของไคลน์ถูกกระตุ้นกะทันหัน พร้อมกับมองเห็นนิมิตบางอย่าง

ชายหนุ่มเหยียดมือขวาออกและกางนิ้วอีกครั้ง ตามด้วยกำหมัดและบิดข้อมือด้วยความอ่อนโยน

ทันใดนั้นเอง ไคลน์ตระหนักว่ามีบางสิ่งที่มองไม่เห็น ถูกสกัดออกจากร่างอันทีโกนัสและลอยมาทางตน

ในเวลาเดียวกัน เส้นแสงซึ่งยากจะอธิบายเป็นคำพูด ดูคล้ายกับแม่น้ำสายยาวที่แตกหลายแขนง ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าชายหนุ่ม

แม่น้ำมายาไหลไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง ไหลลงสู่แควเล็กแควน้อยและเปลี่ยนพวกมันให้กลายเป็นส่วนหนึ่งของแม่น้ำสายหลัก

ในวินาทีนี้ ความคิดไคลน์กำลังสับสนวุ่นวายสุดขีด สภาพจิตใจขาดสมดุลโดยสิ้นเชิง

ทำได้เพียงรักษาความตระหนักรู้ในตัวเองอย่างเลือนราง พลางถูกโหมกระหน่ำจากพายุจิตอันเกรี้ยวกราดสองลูกตลอดเวลา

ในเวลาเดียวกัน มันแบกรับชะตากรรมเสียสติและคลุ้มคลั่งของอันทีโกนัส ร่างกายใกล้แตกสลายเต็มที

ทันใดนั้น เสียงวิงวอนและคำสรรเสริญมากมายดังแว่วอยู่ข้างหู ซ้อนทับกลายเป็นภาพมายาและเข้าร่วมในสนามรบอันแสนโกลาหล

…

หมู่เกาะรอสต์ บายัม บนหอระฆังของวิหารเดอะฟูล

ชายหนุ่มซึ่งแต่งกายด้วยหมวกปลายแหลมและแว่นตาขาเดียวปรากฏตัวขึ้น ยืนอยู่หลังราวกั้น มองลงไปยังเมืองด้านล่าง

มิสเตอร์ข้อผิดพลาด อามุนด์!

วินาทีถัดมา มันเห็นเมืองบายัมหายไปพร้อมกับเมืองเงินพิสุทธิ์และจันทราใหม่ ราวกับมีใครบางใช้ยางลบลบออกจากแผนที่

“น่าเบื่อจัง” ได้เห็นฉากตรงหน้า อามุนด์ส่ายศีรษะพลางยิ้ม มิได้เผยความผิดหวัง

มันแค่ต้องการตรวจสอบว่า ไม่ไคลน์ก็รัตติกาล ลงมือแก้ไข ‘ข้อบกพร่อง’ ของที่นี่ไปแล้วหรือยัง:

หลังจากตีระฆังในวันนั้น อามุนด์ย่อมถูกจำแนกให้เป็นเทวทูตกาลเวลาของมิสเตอร์ฟูลในระดับหนึ่ง ย่อมสามารถใช้ช่องโหว่ดังกล่าวเพื่อขโมยหลักยึดเหนี่ยวจากอีกฝ่ายโดยตรง

พฤติกรรมลักเล็กขโมยน้อยเช่นนี้อาจไม่มีค่าอันใดในยามปรกติ แต่จะมีประโยชน์อย่างมากในช่วงเวลาวิกฤติของพิธีกรรม

การสูญเสียหลักยึดเหนี่ยวอย่างกะทันหัน จะทำให้สมดุลทางจิตใจถูกทำลายลง และมีโอกาสทำให้ไคลน์คลุ้มคลั่งคาที่!

อามุนด์ถอนสายตากลับ ยกมือขึ้นจับกรอบแว่นตาข้างขวา

บนผิวแว่นตาที่ทำจากคริสตัล คล้ายกับมีแสงพร่างพราวจากดวงดาวท้องฟ้าสว่างขึ้นกะทันหัน

………………