ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 437

สรุปบท 437: ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ

437 – ตอนที่ต้องอ่านของ ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ

ตอนนี้ของ ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายInternetทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง 437 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ – ราชันเร้นลับ 437 : แจ้งมรณะ
ราชันเร้นลับ 437 : แจ้งมรณะ
โดย
Ink Stone_Fantasy
จริงอยู่ นี่อาจไม่ใช่ครั้งแรกของไคลน์ กับการได้เห็นคนรู้จักเสียชีวิตไปต่อหน้าต่อตา แต่เหตุการณ์ในหนเกิดขึ้นอย่างปุบปับและไม่ได้อยู่ในสภาพแวดล้อมสุ่มเสี่ยงจะเป็นอันตราย

สีหน้าของทาลิม·ดูมงต์ขณะถามว่าไคลน์เคยมีความรักหรือไม่ บ่งบอกอย่างชัดเจนว่าอีกฝ่ายกำลังเก็บซ่อนความตื่นเต้นเจือความโอ้อวดไว้เล็กน้อย แต่ด้วยเหตุผลบางประการ ทาลิมยังไม่สามารถเล่ารายละเอียดความรักของตนให้ไคลน์ฟังได้

เร็วเกินไป…อาการป่วยทั่วไปไม่มีทางทำให้คนเสียชีวิตกะทันหันแบบนี้แน่!

สีหน้าไคลน์พลันอึมครึม และตามสัญชาตญาณ ชายหนุ่มรีบกระทบกรามซ้ายสองหนเพื่อเปิดเนตรวิญญาณ

หลังจากคุกเข่าลงหนึ่งข้าง ไคลน์พบว่าสีออร่าอารมณ์ของทาลิม·ดูมงต์กำลังเลือนหายไปอย่างรวดเร็ว

ยิ่งไปกว่านั้น รอบหัวใจทาลิมมีควันสีดำกำลังขดเป็นเกลียวล้อมรอบ ลักษณะคล้ายอสรพิษมีชีวิต ยิ่งเวลาผ่านไป ควันดำก็ยิ่งจางหายจนแทบไม่หลงเหลือร่องรอย

พลังพิเศษประเภทคำสาป?

ไคลน์ตั้งสมมติฐานแรก

ปัจจุบัน ทั้งบริกรชายกั๊กแดงและสาวใช้ในชุดขาวดำต่างกรูเข้ามาล้อมดูสถานการณ์ พวกมันยืนจ้องร่างไร้วิญญาณของทาลิมด้วยสีหน้าหวาดผวา มุมปากศพมีคราบน้ำสายฟองขาว ดวงตาศพเบิกโพลงจนตาดำหดลีบ

ไคลน์เลื่อนมือปิดเปลือกตาทาลิมและหันไปออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงขึงขัง

“รีบไปยังสถานีตำรวจและแจ้งว่ามีผู้เสียชีวิตในสโมสร!”

“ข…เข้าใจแล้วครับ มิสเตอร์โมเรียตี้!” เมื่อฟังจบ บริกรชายกั๊กแดงรีบหันหลังวิ่งออกไปนอกตัวอาคารเต็มฝีเท้า มันตื่นตระหนกจนลืมหยิบเสื้อโค้ทติดตัวไปด้วย

ท่ามกลางสายตาจากคนมุงดูจำนวนหนึ่ง ชายหนุ่มไม่เล่นตุกติกด้วยการล้วงตรวจสอบสัมภาระของทาลิม หรือไม่ได้ดึงกระจุกเส้นผมออกมาเพื่อใช้ทำนายภายหลัง

ปัจจุบัน ชื่อเสียงของนักสืบเชอร์ล็อกค่อนข้างโด่งดัง จึงไม่จำเป็นต้องทำตัวเป็นวีรบุรุษลับและไล่จับคนร้ายด้วยตัวเอง ในฐานะสายข่าวของจิตแห่งจักรกล มันสามารถรายงานข้อมูลเบื้องต้นเพื่อให้คดีคืบหน้าเร็วกว่าปรกติ

เมื่อหวนนึกถึงช่วงเวลาขณะเล่นไพ่ด้วยกันกับทาลิม การแนะนำลูกค้าให้กับตน และเรื่องราวความรักต้องห้ามซึ่งยังเป็นปริศนา ไคลน์ถอนหายใจยาวด้วยสีหน้าสุดเจ็บแปลบ

ใครฆ่าทาลิม…

ทาลิมไปล่วงเกินผู้วิเศษคนใด หรือผู้เชี่ยวชาญคำสาปคนใดเข้า?

หากประเมินจากอารมณ์ในวันนี้ ทาลิมค่อนข้างมีความสุข ไม่แสดงออกถึงอาการหวาดกลัว ไม่มีสัญญาณการล่วงเกินบุคคลทรงอิทธิพลของอาณาจักร…

คำถามแล้วคำถามเล่าผุดขึ้นในหัวไคลน์อย่างต่อเนื่อง แต่เป็นเพราะมันมิได้รู้จักอีกฝ่ายมากพอ จึงขาดเมล็ดพันธุ์ในการบ่มเฉพาะแรงบันดาลใจและแนวคิด

เมื่อตำรวจมาถึง ชายหนุ่มถูกสอบปากคำเป็นเวลานานในฐานะพยานปากเอก

ไคลน์ไม่ได้ขยับตัวไปไหนเลยจนกระทั่งระเบียบขั้นตอนอันวุ่นวายจบลง ถัดจากนั้น มันรีบออกจากเขตฮิลสตันและตรงไปยังผับดวงเฮงในเขตสะพานเบ็คลันด์ทันที

คาร์ลเซ่นยังคงนั่งดื่มตามลำพัง จุดแตกต่างเดียวก็คือ คราวนี้มิใช่เหล้ากลั่นตัวแรงเหมือนตอนแรก แต่เป็นของเหลวสีทองซึ่งถูกบ่มจากมอลต์ถูกภาพสูง ครึ่งบนของแก้วเบียร์มีฟองสีขาวกำลังเชื้อเชิญให้ดื่ม

ไคลน์ยกมือขวาปิดปากพร้อมกับเดินแหวกฝูงชนเข้าไปทางบาร์ ตามด้วยการใช้มือเคาะโต๊ะส่งสัญญาณ

“คุณถูกจ้างให้มานั่งดื่มทั้งวันรึไง”

คาร์ลเซ่นพลันสะดุ้งเฮือก ก่อนจะผ่อนคลายลงเมื่อหันกลับมาเห็นนักสืบเชอร์ล็อก

“คุณนี่เอง… คราวนี้มีอะไรอีก”

ท่าทีตอบสนองแบบนี้ คิดถึงชะมัด…

ไคลน์ถอนหายใจเงียบ

“มีคดีเกี่ยวกับผู้วิเศษ”

คาร์ลเซ่นมองไปรอบตัวและพบว่าผับดวงเฮงกำลังคลาคล่ำไปด้วยผู้คน บ้างแหกปากโวยวายระหว่างวงเหล้า บ้างส่งเสียงเชียร์คู่มวยบนสังเวียน

“ตามผมมา เล่นบิลเลียดกันสักเกม” คาร์ลเซ่นขยับกรอบแว่นหนาพร้อมกับถือแก้วเบียร์เดินไปทางห้องบิลเลียดว่าง

ไคลน์เดินตามเข้าไปและปิดประตูตามหลัง

“คุณดื่มเก่งเหมือนกันนะ” ชายหนุ่มกล่าวหยั่งเชิง

“เปล่า แค่ดื่มให้ช้าเข้าไว้” คาร์ลเซ่นถอดแว่นออกและเดินไปหยิบไม้คิว

จากนั้นก็เล่าด้วยสีหน้าซับซ้อน

“ช่วงนี้กำลังเหงาด้วย”

ฉันไม่ได้อยากรู้…

ไคลน์เม้มปากพลางเล่าเหตุการณ์

“ผมได้เป็นพยานในคดีการตายภายในสโมสรครักซ์ เขตฮิลสตัน ผู้ตายเป็นเพื่อนของผม มาจากตระกูลขุนนางเก่า ปัจจุบันทำงานเป็นครูสอนขี่ม้าให้ชนชั้นสูง สุขภาพของเขาสมบูรณ์แข็งแรง อารมณ์ก่อนเสียชีวิตค่อนข้างร่าเริง แต่จู่ๆ ก็ล้มลงและเสียชีวิตต่อหน้าผม มองผิวเผินคล้ายกับอาการหัวใจวายกะทันหัน แต่เนตรวิญญาณของผมระบุว่าเขาตายจากคำสาป”

“คุณเชี่ยวชาญเนตรวิญญาณด้วยหรือ” คาร์ลเซนถามหยั่งเชิงบ้าง

ให้ตายสิ มิสเตอร์สแตนธอนไปโกหกเอาไว้แบบไหนกัน? หลังจากกลายเป็นสายข่าวให้จิตแห่งจักรกล พวกเขาก็ไม่เคยถามถึงเส้นทางหรือพลังของเราเลยสักครั้ง ไม่แม้กระทั่งลำดับ ไม่มีการถามถึงปูมหลังหรือบ้านเกิด…

แต่การปล่อยให้สายข่าวเก็บความลับบางอย่างไว้ ก็ถือเป็นกลยุทธ์สำคัญในการซื้อใจเช่นกัน…

ไคลน์ตอบกลับโดยไม่ปิดบัง

“ถูกต้อง บริเวณหน้าอกของเขามีร่องรอยของควันมายาสีดำ แฝงกลิ่นอายความผุกร่อนในปริมาณเข้มข้น”

“มีโอกาสเป็นคำสาปของผู้วิเศษ” คาร์ลเซ่นไม่ซักถามต่อ เพียงพยักหน้าแผ่วเบา “เขตฮิลสตัน…อยู่ในความดูแลของพวกเรา”

เขตตะวันตกเฉียงเหนือซึ่งใกล้กับใจกลางความเจริญของกรุงเบ็คลันด์ รวมถึงเขตราชินีและเขตเชอร์วู้ด จะอยู่ในอำนาจการดูแลของหน่วยทูตพิพากษา ส่วนเขตตะวันออกและเขตเหนือจะอยู่ในความดูแลของเหยี่ยวราตรี และเขตฮิลสตันกับเขตสะพานเบ็คลันด์จะอยู่ในความดูแลของจิตแห่งจักรกล

หลังจากกล่าวประโยคเมื่อครู่ คาร์ลเซ่นจ้องไคลน์และซักถามเพิ่มเติม

“ผู้ตายนับถือศาสนาใด”

ชายหนุ่มก้มหน้าตรึกตรองสองสามวินาที จึงค่อยมอบคำตอบ

“วายุสลาตัน”

18 ธันวาคม บุตรชายหัวแก้วหัวแหวนของผม ทาลิม·ดูมงต์ ได้จากโลกนี้ไปอย่างไม่มีวันกลับด้วยภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน งานศพของเขาถูกจะจัดขึ้น ณ สุสานมงกุฎ

วันจัดงาน : 21 ธันวาคม เก้าโมงตรง

ตามความเชื่อของชาวทวีปเหนือผู้หวาดกลัวการคืนชีพของศพ วัฒนธรรมการฝังศพทันทีหลังจากมีคนตายจึงได้รับความนิยมในหมู่คนร่ำรวยเป็นอย่างมาก

หัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน? นี่คือผลลัพธ์จากการสืบสวน? หรือจะเป็นกับดักของทูตพิพากษาเพื่อล่อให้คนร้ายตัวจริงหลงกล?

ไคลน์ขมวดคิ้ว แต่ก็ไม่สามารถหาคำตอบให้ตัวเองได้

บางที เราควรลองเข้าไปในมิติสายหมอกและทำนายถามว่า สิ่งนี้คือกับดักของทูตพิพากษาจริงหรือไม่ อย่างไรก็ตาม โอกาสล้มเหลวค่อนข้างสูงเนื่องจากเบาะแสน้อยเกินไป แถมเรายังไม่มีของใช้ในชีวิตประจำวันของทาลิมสำหรับทำนาย…

ชายหนุ่มสูดลมหายใจยาว พยายามทำให้สมองเย็นลง ก่อนจะก้มหน้าจัดการอาหารเช้าจนเกลี้ยง

หลังจากขบคิดอยู่นานและพบว่าไม่มีสมมติฐานใดเข้าตา ไคลน์ตัดสินใจเดินทางไปยังเขตฮิลสตันเพื่อพบกับนักสืบไอเซนการ์ด

ยอดนักสืบเดินเข้ามายังห้องให้ความอบอุ่นของแขกและชี้ตรงไปข้างหน้า

“เชอร์ล็อก รับอาหารเช้าไหม พ่อครัวของผมก็เก่งไม่แพ้ผมเลยนะ”

“ไม่ครับ ผมกินมาแล้ว” ไคลน์ส่ายหัวพลางปฏิเสธอย่างสุภาพ

ไอเซนการ์ดเริ่มซักถามเป็นกันเอง

“ช่วงหยุดปีไหนไปเที่ยวไหนหรือ ผมมีแผนจะไปเที่ยว เอ่อ… กลับบ้านในลุนเบิร์ก”

“ยังไม่แน่ใจครับ แต่คงเป็นรัฐเลียบทะเล” ไคลน์ตอบแบบขอไปที

“โฮ่ เดิมที แถวนั้นจะมีวิวทิวทัศน์งดงามมาก แต่ในช่วงหลังเริ่มมีการค้นพบถ่านหินและเหล็กมากเช่นกัน ส่งผลให้แถบนั้นกลายเป็นเมืองส่งขนทางเรือไปแทน” ไอเซนการ์ดขยับปกเสื้อและลูบไปป์ในโค้ท “คุณกำลังกระวนกระวายใจหรือ”

“มิสเตอร์สแตนธอน ผมมีเรื่องต้องการปรึกษา” ไคลน์ใช้โอกาสนี้เล่ารายละเอียดการตายของทาลิมอย่างละเอียด รวมถึงผลลัพธ์จากเนตรวิญญาณของตน คำแนะนำซึ่งมอบให้กับจิตแห่งจักรกล และการแจ้งมรณะบนหน้าหนังสือพิมพ์ของครอบครัว

แน่นอน ไคลน์ยังไม่บอกเรื่องที่ตนกลายเป็นสายข่าวของจิตแห่งจักรกลไปแล้ว เพียงเล่าทำนองว่า ตนมีโอกาสรู้จักกับจิตแห่งจักรกลคนหนึ่งจากคดีผู้ปลดปล่อยแรงกระหาย จึงหวังฝากฝังให้เขาช่วยสืบคดีของทาลิมแทน

“คุณคิดว่านี่อาจเป็นกับดักของทูตพิพากษาเพื่อล่อคนร้ายตัวจริงออกมาใช่ไหม” ไอเซนการ์ดถามเข้าประเด็น

ขณะมือข้างหนึ่งจับไปป์ ไอเซนการ์ดพึมพำด้วยสีหน้าครุ่นคิด

“ผมพยายามเลี่ยงทูตพิพากษามาตลอด จึงไม่มีข้อมูลของทางนั้นเลย ไว้จะให้ใครสักคนช่วยถามให้ก็แล้วกัน ถ้ามีความคืบหน้าเพิ่มเติม ผมจะเขียนจดหมายไปหาคุณทันที”

“ตกลงครับ ขอบคุณมาก” ไคลน์โค้งศีรษะคำนับอย่างจริงใจ

โดยบ่ายวันเดียวกัน ชายหนุ่มได้รับจดหมายส่งตรงจากไอเซนการ์ด บนแผ่นกระดาษมีข้อความเขียนไว้เพียงบรรทัดเดียว :

“ทูตพิพากษามิได้ดูแลคดีนี้ ทางราชวงศ์ออกัสตัสรับคดีไปทำเองโดยอ้างเหตุผลว่า ทาลิม·ดูมงต์เป็นผู้สืบเชื้อสายขุนนาง”

……………………