ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 453
ราชันเร้นลับ 453 : ขั้นบันได
โดย
Ink Stone_Fantasy
ณ คฤหาสน์กุหลาบแดง ด้านนอกห้องพักหรูหราซึ่งเต็มไปด้วยเครื่องเรือนเก่าแก่
ไคลน์ยืนริมประตูพลางตั้งคำถามกับสาวใช้ขององค์ชาย มันทำเช่นนี้มาแล้วห้าคน
สาวใช้วัยรุ่นสวมเดรสขาวดำอันเป็นเอกลักษณ์ของยุคสมัยปัจจุบัน ใบหน้าค่อนไปทางสะสวย กำลังอยู่ในวัยเบ่งบาน เส้นผมสีน้ำตาลหยักศกดูเป็นธรรมชาติ กลิ่นอายรอบตัวแฝงความขี้เล่นไว้พอประมาณ
“ก่อนเสียชีวิต มิสเตอร์ทาลิมพบใครบ้าง”
ไคลน์ทวนคำถามเดิมอย่างเฉื่อยชา
สาวใช้ร่ายยาวไม่พักหายใจ
“มิสเตอร์ทาลิมจะเข้าพบองค์ชายเป็นส่วนใหญ่ พาพระองค์ไปขี่ม้าและพูดคุยเรื่องราวต่างๆ แต่ถ้าองค์ชายไม่อยู่ มิสเตอร์ทาลิมจะเข้าไปพบผู้หญิงคนนั้น พวกเขาเป็นเพื่อนสนิทกัน และมิสเตอร์ทาลิมได้รับอนุญาตเป็นกรณีพิเศษจากคุณพ่อบ้าน”
ทาลิมเป็นเพื่อนสนิทกับหญิงสามัญชนซึ่งองค์ชายเอ็ดซัคหลงรัก? แถมยังเคยแอบพบกันหลายหน? อา… คงเป็นเพราะเขาหวังโน้มน้าวให้เธอถอนตัวกระมัง องค์ชายจะได้ไม่เสื่อมเสียเกียรติ…
ไคลน์พยักหน้ากับตัวเอง
“พวกเขา เอ่อ หมายถึงมิสเตอร์ทาลิมกับหญิงสาวคนนั้น มักสนทนาเรื่องใดเป็นพิเศษ”
หลังจากถามออกไป ชายหนุ่มเพิ่งนึกได้ว่า ก่อนจะตาย ทาลิมแสดงอากัปกิริยาของคนมีความรักชัดเจน ด้วยประสบการณ์อันโชกโชนของนักสิงเว็บบอร์ดสมัยโลกเก่า ไคลน์เริ่มจินตนาการเค้าโครงของบทละครรักโรแมนติกได้หนึ่งเรื่อง
สาวใช้มิได้หวาดระแวงนักสืบ เพียงอมยิ้ม และส่ายหัวอ่อนโยน
“ถ้าพวกเขานัดพบกัน สาวใช้ทุกคนจะถูกสั่งให้ออกจากห้องค่ะ”
นี่มัน…
ยิ่งได้ฟัง ไคลน์ก็ยิ่งนำไปเชื่อมโยงกับเรื่องราวรักต้องห้ามในความทรงจำ
โดยไม่รอให้ชายหนุ่มซักถาม สาวใช้เผยรอยยิ้มขี้เล่นและเริ่มเล่าต่อ
“มิสเตอร์นักสืบ ถ้าคุณอยากทราบว่ามิสเตอร์ทาลิมพูดอะไรกับเธอบ้าง คุณสามารถถามเอาจากเธอได้โดยตรง”
“พ่อบ้านชราไม่ยอมให้ผมทำแบบนั้นแน่” ไคลน์รีบผลักภาระให้คนอื่น
จากนั้น ชายหนุ่มรีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนาพลางสวมรอยยิ้มเปื้อนหน้า
“แล้วทำไมคุณถึงทราบเรื่องราวมากกว่าสาวใช้คนอื่น? คุณทราบแม้กระทั่งชื่อผม”
สาวใช้มองไปรอบห้อง ก่อนจะบีบเสียงกระซิบกระซาบ
“เพราะว่าดิฉันเคยเป็นเวรประจำตัวของเธอคนนั้น นักสืบโมเรียตี้ เธอเองก็อยากพบคุณเช่นกัน จึงเอ่ยชื่อคุณออกมาหลายครั้ง และต้องไม่ลืมว่า เธอกับมิสเตอร์ทาลิมสนิทกันมาก จึงไม่แปลกหากอยากจะทราบสาเหตุการตายแท้จริง แต่น่าเสียดาย เธอคลาดกับคุณตลอด”
“ตลอด?”
ไคลน์ค่อนข้างอ่อนไหวกับคำว่า ‘ตลอด’ ‘คลาดกัน’ ‘แต่น่าเสียดาย’ และคราวนี้ดันรวมมาอยู่ในประโยคเดียวพร้อมกัน!
สาวใช้พยักหน้ารับ
“ย้อนกลับไปในตอนแรก เมื่อครั้งองค์ชายเชิญคุณมาเป็นแขกในสนามกอล์ฟ เธอพยายามออกไปพบคุณ แต่กลับถูกองค์ชายสั่งห้ามโดยเด็ดขาด ค่อนข้างน่าเสียดาย ทางคุณเองก็รีบกลับไปก่อน ไม่อย่างนั้นคงมีโอกาสได้พบเธอสักนิด หลังจากนั้น เธอเสนอตัวเป็นคนนำช่อดอกไม้ขององค์ชาย ไปวางหน้าหลุมศพของมิสเตอร์ทาลิม แต่น่าเสียดายอีกเช่นกัน เธอไม่เคยเห็นหน้าคุณมาก่อน จึงพลาดโอกาสในการพบคุณ และในวันนี้ เธอมีกำหนดต้องไปขี่ม้าเล่นในสนามกอล์ฟเผื่อผ่อนคลายร่างกาย ไม่อย่างนั้น ต่อให้ถูกพ่อบ้านชรายืนกรานสั่งห้าม แต่เธอก็คงหาวิธีพบคุณเข้าจนได้”
ช่างบังเอิญอะไรเช่นนี้…
ไคลน์ถอนหายใจยาว พลางขบคิดถึงประเด็นสำคัญจากคำพูดเมื่อครู่
สาวใช้คนสวยเล่าว่า หญิงสาวสามัญชนผู้องค์ชายตกหลุมรัก ได้เสนอตัวนำดอกไม้ไปวางหน้าหลุมศพให้แทน!
ในวันดังกล่าว ไคลน์ไม่มีวันลืมหญิงสาวสวมเดรสสีดำ หมวกห้อยตาข่ายดำ และสวมแหวนพลอยสีฟ้าเม็ดใหญ่บนนิ้วก้อย ชายหนุ่มเกิดสันนิษฐานว่า เธออาจเป็นผู้ครอบครองสมบัติปิดผนึกระดับ 0 หรือไม่ก็ตัวตนลำดับครึ่งเทพ!
ทันใดนั้น ไคลน์เริ่มนึกถึงอีกหนึ่งเหตุการณ์ในวันเดียวกัน หญิงสาวปริศนาคนดังกล่าว เดินออกจากงานศพอย่างไม่รีบร้อนพร้อมกับสาวใช้จำนวนสองคน…
หนึ่งในสองสาวใช้มีผมสีน้ำตาลหยักศก…
ทันใดนั้น ภาพเค้าโครงของสาวใช้ในความทรงจำเมื่อวันก่อน ได้ซ้อนทับกับสาวใช้เบื้องหน้าพอดิบพอดี!
กล้ามเนื้อไคลน์พลันกระตุก เหงื่อเม็ดใหญ่ผุดขึ้นกลางหลัง แต่สีหน้ายังคงเรียบเฉยราวกับไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น
อาศัยพลังตัวตลก มันแสร้งนึกทบทวนเหตุการณ์ในวันนั้น และทำเป็นซักถามโดยมิได้ให้ความสำคัญมากนัก
“ขณะวางดอกไม้หน้าหลุมศพ คุณเองก็อยู่กับเธอด้วยใช่ไหม?”
สาวใช้ขานรับโดยแทบไม่คิดนาน
“ใช่ค่ะ”
…ฉิบหายแล้ว เป็นหล่อนจริงด้วย!
ไคลน์ยังคงปั้นหน้ายิ้ม
“ครับผม สำหรับคำถามต่อไป…”
มันตีหน้าซื่อพลางยิงคำถามจิปาถะอีกหลายข้ออย่างเป็นธรรมชาติ ก่อนจะเปลี่ยนไปสอบปากคำคนรับใช้อื่นในคฤหาสน์จนเกือบครบ
แต่มันแอบเร่งให้เสร็จเร็วขึ้นเล็กน้อย
ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด เราก็ต้องรีบออกจากคฤหาสน์กุหลาบเวรตะไลแห่งนี้โดยด่วน! ต้องกลับก่อนหล่อนจะขี่ม้าเสร็จและวกกลับมา!
กระทั่งสี่โมงเย็น ไคลน์ขอตัวกลับก่อนท้องฟ้าจะมืด และได้พ่อบ้านชราช่วยจัดแจงหารถม้ากลับมาส่งในตัวเมือง
เมื่อได้นั่งริมหน้าต่างและเอนหลังพิงเบาะบุด้วยผ้าไหม ไคลน์เริ่มผ่อนคลาย ปล่อยให้ความคิดล่องลอยอย่างอิสระ สมองเริ่มวิเคราะห์เกี่ยวกับหญิงสาวสามัญชนซึ่งองค์ชายสามตกหลุมรัก เธอยังเป็นผู้ร่ายคำสาปจนทาลิมถึงแก่ความตาย
ทำไมหล่อนถึงต้องลงมือกับทายาทตระกูลอดีตขุนนาง? เพื่อแก้แค้นทาลิม ผู้เข้ามาขัดขวางความรักระหว่างตนกับองค์ชาย?
แต่ไม่จำเป็นต้องลงมือด้วยตัวเองสักหน่อย ขณะทำเรื่องอย่างว่าบนเตียง หล่อนมีโอกาสมากมายในการบอกองค์ชายเอ็ดซัค ระดับองค์ชายสามคงมีวิธีทำให้ทาลิมหายไปจากโลกอย่างไรร่องรอยอยู่แล้ว…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ