ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 494

Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ – ราชันเร้นลับ 494 : เมอร์ล็อกหนึ่งคำ
ราชันเร้นลับ 494 : เมอร์ล็อกหนึ่งคำ
โดย
Ink Stone_Fantasy
ท่ามกลางท้องฟ้าสีดำอันมีจันทราสีแดงลอยเด่นสง่า ไคลน์เดินเข้าไปหาดอนน่ากับแดนตันพร้อมกับนั่งยองลง

เซซิล พรรคพวกหญิงของคลีฟส์ ถอนหายใจอย่างโล่งอกพร้อมกับหยิบไรเฟิลขึ้นจากพื้นดาดฟ้าเรือ เธอย่อตัวลงและเดินไปหลบในอีกมุมหนึ่ง โดยรักษาระยะห่างจากเครื่องในหมูโรยพริกไทยประมาณสิบเมตร

“คุณลุง พวกเขากำลังจะเริ่มแล้วใช่ไหม”

เด็กหญิงซุกซนใบหน้าตกกระ ดอนน่า เริ่มแสดงสีหน้าประหวั่น แต่ดวงตากลับแฝงไว้ด้วยความอยากรู้อยากเห็น

ไคลน์เลื่อนมือซ้ายขึ้นมาและนำนิ้วชี้จ่อริมฝีปาก เป็นการส่งสัญญาณบอกให้เด็กน้อยทั้งสองลดเสียงลง

ในเวลาเช่นนี้ ไคลน์อดรู้สึกขอบคุณจักรพรรดิโรซายล์ไม่ได้ เป็นเพราะรุ่นพี่นักเดินทางข้ามโลกได้พยายามอย่างหนักเพื่อทำให้ภาษากายของโลกได้รับความนิยมบนทวีปเหนือ การสื่อสารของตนจึงไม่เกิดความผิดพลาดขึ้น

ถ้าจำไม่ผิดสัญญาณมือ’ อย่าทำเสียงดัง’ เคยเป็นอากัปกิริยาหยาบคายของชาวโลเอ็นมาก่อน แต่หากเป็นทวีปใต้จะหมายถึงการบอกให้ ‘จูบฉันที’ …

ไคลน์กำลังครุ่นคิดเรื่อยเปื่อย

ดอนน่าและแดนตันไม่กล้าส่งเสียงอีก เพียงนั่งยองอย่างเงียบงัน รอคอยการต่อสู้ของคลีฟส์ด้วยใจจดจ่อ

อดีตนักผจญภัยหยิบคันเบ็ดขึ้นพลางเกี่ยวเครื่องในหมูติดปลายเบ็ด ตามด้วยการวางเสียบไว้กับฐานยึดและเดินไปยังริมเรือ

เกิดเสียง ‘ซ่า’ ขณะปลายเบ็ดถูกหย่อนกระทบผิวน้ำ

คลีฟส์โปรยเครื่องในหมูชิ้นอื่นลงบนพื้นดาดฟ้าเรืออย่างใจเย็น ก่อนจะเดินเข้าไปหลบมุมในทิศทางตรงข้ามกับเซซิล

คนทั้งสองยืนกำลังยืนทำมุมประมาณหกสิบองศาจากจุดยึดคันเบ็ดในลักษณะสามเหลี่ยม

คลีฟส์พิงหอกสามง่ามและอาวุธอื่นไว้บนกำแพงห้องพัก จากนั้นก็หยิบไรเฟิลขึ้นมาถือในท่าเตรียมเล็ง

ดาดฟ้าเรือถูกบรรยากาศเงียบงันเข้าปกคลุมเป็นเวลานาน มีเพียงเสียงกลไกของเครื่องจักรและเสียงคลื่นซัดกระทบท้องเรือ

ผ่านไปนาทีแล้วนาทีเล่า ดอนน่าและแดนตันเริ่มทนไม่ไหว พวกเธอต้องเปลี่ยนอิริยาบถจากท่านั่งยองเป็นการนั่งก้นแนบพื้น หลังเอนพิงผนังห้องพักเพื่อขจัดอาการเหน็บชา

ทันใดนั้น ปลายคันเบ็ดเริ่มถูกดึงจมลงไปด้านล่างเล็กน้อย

เสียงเสียดสีของบางสิ่งเริ่มดังใกล้เข้ามาทุกขณะ จนกระทั่งร่างหนึ่งกระโดดขึ้นมาบนดาดฟ้าเรือ

ร่างของสัตว์ประหลาดถูกฉาบด้วยแสงนวลจากดวงจันทร์แดง ทุกซอกมุมร่างกายถูกปกคลุมด้วยเกล็ดสีเขียวเข้ม ผิวรอบนอกยังมีเมือกข้นเคลือบไว้อีกหนึ่งชั้น

รูปกายไม่เหมือนกับมนุษย์มากนัก คล้ายกับปลาแขนยาวมากกว่า ตามร่องนิ้วมีพังผืดแผ่นใหญ่เกาะติดอย่างชัดเจน

เมอร์ล็อกสูงประมาณ 1.9 เมตร ดวงตากลมโต แก้มสองข้างคล้ายเหงือกปลา

เมื่อได้เห็นรูปลักษณ์อันคล้ายคลึงกับปีศาจในตำนานปรัมปรา ดอนน่ารีบเลื่อนมือขึ้นมาปิดปากตัวเองมิให้ส่งเสียงกรีดร้อง ขณะเดียวกันก็รีบใช้มืออีกข้างปิดปากแดนตัน

หัวไวใช้ได้… ไคลน์อมยิ้มพลางสำรวจเมอร์ล็อกอย่างใจเย็น

แตกต่างจากผู้คลุ้มคลั่งซึ่งชายหนุ่มเคยพบเจอพร้อมลุงนีลล์เมื่อในอดีต ตัวเมอร์ล็อกไม่มีส่วนสมองเหมือนกับมนุษย์ เป็นเครื่องยืนยันว่ามันคือสิ่งมีชีวิตประเภทสัตว์ประหลาด

เมอร์ล็อกกวาดสายตามองรอบตัวอย่างหวาดระแวง ก่อนจะนั่งยองลงและหยิบเครื่องในหมูใส่ปากเคี้ยวกร้วมกร้าม

แสงในดวงตาซีดจางลง คล้ายกับถูกดึงเข้าไปอยู่ในภวังค์ความฝันชั่วขณะ

สติปัญญาต่ำตามคาด… ไคลน์ส่ายหน้าเมื่อเห็นเหยื่อติดกับอย่างง่ายดาย

ปัง!

คลีฟส์เหนี่ยวไกปืนทันที กระสุนพุ่งออกจากปากลำกล้องกระทบแผ่นอกเมอร์ล็อกจนเกล็ดแตกละเอียดและเลือดสาดกระเซ็น

“แว๊!” เมอร์ล็อกส่งเสียงร้องคล้ายทารก ตามด้วยการกระโจนเข้าหาคลีฟส์ตรงมุมมืดด้วยความเร็วเทียบเท่ารถจักรไอน้ำ

ทันใดนั้น เซซิลในอีกมุมหนึ่ง เปิดฉากยิงใส่เมอร์ล็อกอย่างชำนาญ

ปัง!

กระสุนทะลวงเข้าไปในส่วนซี่โครง เกล็ดปลาแตกกระจาย การเคลื่อนไหวของสัตว์ประหลาดเชื่องช้าลงทันที

ด้วยผลลัพธ์อันยอดเยี่ยมจากเครื่องในผสมพริกไทย ตัวเมอร์ล็อกออกอาการโงนเงนพลางชะงักพฤติกรรม เนื่องจากไม่แน่ใจว่าตนควรโจมตีเป้าหมายใดก่อน

ช่องว่างดังกล่าวเปิดโอกาสให้คลีฟส์และเซซิลบรรจุกระสุนไรเฟิลเข้าไปใหม่

ไกปืนถูกเหนี่ยวอีกครั้ง

ปัง! ปัง!

เลือดเมอร์ล็อกสาดกระเซ็นเป็นฝอย ความเจ็บปวดแสนสาหัสทำให้มันตาสว่าง หลุดพ้นจากภวังค์มึนงงในช่วงก่อนทันที

เมอร์ล็อกรีบกลิ้งตัวสลับกระโจนไปทางคลีฟส์เพื่อหลบหลีกการยิงในนัดถัดไป ระยะห่างของมันกับคลีฟส์ลดลงอย่างรวดเร็วราวกับไม่เคยมีอาการบาดเจ็บ

อดีตนักผจญภัยวางไรเฟิลลงพร้อมกับหยิบหอกสามงามจากริมผนังอย่างคล่องแคล่ว ประหนึ่งวางแผนไว้ในใจนานแล้ว

คลีฟส์ไม่คิดหลบหลีก มันม้วนตัวสวนเข้าไปหาเมอร์ล็อกจากด้านข้าง และเล็งแทงสามง่ามเสียบชายโครงอย่างแม่นยำ

จุดดังกล่าวปราศจากเกล็ดปกป้องเนื่องจากถูกเซซิลยิงแตกในจังหวะก่อนหน้า

เมอร์ล็อกรีบกระตุกหมุนตัวด้วยความเร็วสูงจนเกิดเป็นพายุขนาดย่อม สามง่ามถูกเหวี่ยงจนกระเด็น คลีฟส์เสียหลักล้มกระแทกพื้นดาดฟ้าเรือ

เมอร์ล็อกสอดส่องซ้ายขวา เมื่อสัมผัสได้ถึงอันตราย มันตัดสินใจไม่โจมตีใส่คลีฟส์และเซซิลต่อ แต่เลือกวิ่งก้าวใหญ่เพื่อเตรียมกระโดดลงจากเรือ

ปัง!

เซซิลยิงซ้ำ กระสุนทำลายเกล็ดแต่ไม่ทำให้เมอร์ล็อกหยุดวิ่ง

ผ่านไปสองก้าว เมอร์ล็อกเข้าระยะกระโดดและเตรียมงอเข่า

แต่ด้วยสภาพร่างกายไม่สมบูรณ์ การส่งแรงจึงไม่เกิดประสิทธิภาพสูงสุด เมอร์ล็อกกะระยะพลาดและชนกับขอบเรือด้านใน

โครม!

หลังจากบาดเจ็บจากความโง่เขลาส่วนตัว เมอร์ล็อกพยายามตะเกียกตะกายปีนขอบเรือเพื่อไปยังอีกฝั่งให้ได้

เมื่อเห็นเหยื่อกำลังจะหนีรอด ไคลน์ชักลูกโม่ออกมาเล็งและง้างนก

แต่ทันใดนั้น เสียงปืนปริศนาพลันดังมาจากอีกหนึ่งทิศทาง!

ปัง!

ดวงตาข้างซ้ายของเมอร์ล็อกถูกยิงจนเกิดรูโหว่ขนาดใหญ่ หากมองเข้าไปจะเห็นอวัยวะภายในกำลังยุบพองอย่างน่าหวาดเสียว

มันยังไม่ตายสนิท เพียงเสียหลังล้มลงไปนอนบนพื้นดาดฟ้า และพยายามตะเกียกตะกายกลับออกไปให้ได้

ไม่กี่วินาทีถัดมา พิษจากหอกสามง่ามของคลีฟส์เริ่มแสดงผล ร่างกายเมอร์ล็อกชักกระตุกแผ่วเบาจนกระทั่งแน่นิ่ง