ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 496
ราชันเร้นลับ 496 : ทะเลอันเปี่ยมด้วยความฝันของผู้คน
โดย
Ink Stone_Fantasy
“น้ำพุไม่แก่เฒ่า? ถ้าดื่มเข้าไป เราจะอยู่ในร่างหนุ่มสาวไปตลอดกาลหรือคะ?” ดอนน่าซักถามด้วยดวงตาเปล่งประกาย
แต่เธอมิได้ปรารถนาจะดื่มมัน เนื่องจากตนยังมีอายุน้อยมาก
ไอร์แลนด์ยังไม่ตอบทันที เพียงใช้ส้อมจิ้มเนื้อติดซี่โครงเมอร์ล็อกทอด แบ่งกินสองคำ และตบท้ายด้วยการจิบไวน์เลือดโซเนีย
รสชาติหวานละมุนลิ้นของไวน์ ช่วยกลบความเลี่ยนจากน้ำมันได้เป็นอย่างดี… กัปตันเรือหลับตาลงพลางทำหน้าครุ่นคิดประหนึ่งตนคือนักชิมอาหาร
ผ่านไปหลายวินาที ไอร์แลนด์หันไปตอบกับดอนน่าอย่างไม่รีบร้อน
“ฉันไม่รู้ว่ามีน้ำพุดังกล่าวอยู่จริงไหม และไม่ทราบว่าราชาอมตะ อาการิธ ดื่มมันเข้าไปจริงรึเปล่า… แต่หนึ่งสิ่งแน่ชัดคือ ฉันเคยได้ยินตำนานของราชาโจรสลัดคนนี้มาตั้งแต่ยังเด็ก เฉกเช่นราชาโจรสลัด นาสต์ ราวกับพวกเขามีชีวิตอันเป็นนิรันดร์”
“เคราของพวกเขาต้องยาวถึงหน้าอกแน่นอน!” แดนตันแสดงความเห็น
“ผิดแล้ว ราชาห้าห้วงสมุทร นาสต์ มีเครายาวเลยปลายคางลงมาเพียงไม่มาก เขานั่งบนบัลลังก์ดาดฟ้าเรืออย่างองอาจ สวมชุดคลุมยาวสีดำสลับแถบสีเงิน สวมมงกุฎสูงกว่าศีรษะประมาณสองเท่า สายตาจ้องมองทุกสิ่งราวกับตนคือเทพ…” เสียงของไอร์แลนด์แผ่วลงขณะเรียกคืนความทรงจำสมัยอดีต
“คุณลุงกัปตันเคยพบราชาห้าห้วงสมุทรด้วยหรือคะ?” ดอนน่าซักไซ้อย่างตื่นเต้น
นาสต์คือโจรสลัดในตำนาน ชื่อเสียงโด่งดังทั่วทุกหนแห่งบนผืนทะเล แม้แต่เด็กเล็กบนเกาะหรือเมืองท่าก็ยังต้องเคยได้ยินชื่อ
คนรุ่นแล้วรุ่นเล่าเติบโตมาพร้อมการได้ฟังตำนานของนาสต์!
ในทางสามัญสำนึก คนส่วนใหญ่คงเข้าใจว่านาสต์คือราชาโจรสลัดตัวจริง…
หืม… ถ้าเราจำไม่ผิด หนึ่งในเงื่อนไขเพื่อจะเลื่อนลำดับเป็นจักรพรรดิมืดคือ ต้องสลักความเป็น ‘จักรพรรดิ’ ลงในจิตใต้สำนึกของผู้คนจำนวนมาก… หรือนาสต์กำลังวางรากฐานะเพื่อสถาปนาตัวเองเป็นจักรพรรดิในอนาคต หลังจากได้เป็นลำดับ 1?
ชักอยากรู้แล้วว่า ปัจจุบันราชาห้าห้วงสมุทรกำลังอยู่ในลำดับเท่าไร…
แม้ว่าภายนอก ท่าทีของไคลน์อาจคล้ายกับกำลังพิจารณารสชาติเนื้อเมอร์ล็อกทอดอย่างเอร็ดอร่อย แต่ภายในใจกำลังตรึกตรองถ้อยคำของกัปตันเรือมากประสบการณ์
หลังจากได้ยินคำถามของดอนน่า ไอร์แลนด์ถอนหายใจแผ่ว
“ในตอนนั้น ฉันยังเด็กมากและทำงานอยู่บนเรือ ‘วิลเลียมที่ห้า’ ขณะกำลังแล่นผ่านช่องแคบภัยพิบัติในทะเลคลั่ง เรือของพวกเราได้พบกับเรือจักรพรรดิมืดเข้าโดยบังเอิญ ภายในไม่กี่วินาที ทุกคนบนเรือ ไม่เว้นแม้แต่กัปตัน ต่างสูญเสียจิตวิญญาณการต่อสู้ไปโดยสิ้นเชิง แต่ยังเคราะห์ดี นาสต์มิได้สั่งให้ลูกเรือบุกโจมตีเข้ามา”
“เท่ชะมัด!” เด็กชายแดนตันกล่าวชื่นชมด้วยดวงตาเปล่งปลั่ง
ไอร์แลนด์ไม่ลงลึกรายละเอียดมากกว่านี้ เพียงอมยิ้มและวกกลับเข้าเรื่องเก่า
“ในส่วนของราชาอมตะ อาการิธ ฉันไม่เคยพบตัวจริงของเขามาก่อน เคยเห็นจากใบประกาศจับพร้อมค่าหัวเท่านั้น เขาเป็นชายวัยกลางคนผิวพรรณขาวซีด หากจะถามว่าซีดแค่ไหน ให้จินตนาการถึงศพมนุษย์เพิ่งตายได้ไม่นานและเริ่มเน่าเปื่อย”
เมื่อได้ยินการเปรียบเปรย ดอนน่าและแดนตันรีบหันไปมองศพเมอร์ล็อกด้านข้างพลางกลืนน้ำลายอึกใหญ่คนละคำ
“อย่างไรก็ตาม จุดสำคัญมิได้อยู่ตรงใบหน้าของเขา แต่เป็นจำนวนเงินค่าหัว ลำพังอาณาจักรโลเอ็นแห่งเดียว ค่าหัวของอาการิธก็สูงถึงหนึ่งแสนปอนด์แล้ว แถมยังเป็นค่าหัวต่ำสุดจากบรรดาราชาโจรสลัดทั้งสี่” ไอร์แลนด์เล่าต่อ “กลับมายังเรื่องของสมบัติ อันดับสามคือมรดกของจักรวรรดิโซโลมอน กล่าวกันว่า ในยุคสมัยที่สี่ ขณะจักรวรรดิอันยิ่งใหญ่ใกล้ถึงคราวล่มสลาย บรรดาขุนนางได้นำสมบัติมูลค่ามหาศาลชนิดแม้แต่ทวยเทพยังปรารถนาใส่ไว้ในเรือลำใหญ่ และแล่นมุ่งหน้าไปยังทะเลหมอก รอคอยโอกาสฟื้นฟูความยิ่งใหญ่ของจักรวรรดิโซโลมอนกลับมาอีกครั้ง
“แต่ไม่ว่าจะผ่านไปห้าร้อย หนึ่งพัน หรือหนึ่งพันห้าร้อยปี เรื่องดังกล่าวก็ไม่เคยเกิดขึ้นอีกเลย”
“ดิฉันได้ยินว่า ราชาห้าห้วงสมุทร นาสต์ ได้สืบทอดมรดกบางส่วนมาจากจักรพรรดิโซโลมอน แต่ก็ยังไม่มีใครพิสูจน์ได้ว่าเขาคือทายาทของจักรพรรดิมืดตัวจริง” เซซิลกล่าวเสริมด้วยสีหน้าสนใจ
“ทะเลหมอก? ทะเลฝั่งตะวันตกของทวีปเหนือหรือคะ?” ดอนน่าซักถามหลังจากทบทวนความรู้วิชาภูมิศาสตร์
“ถูกต้อง” คลีฟส์ช่วยตอบ
หากนับทวีปเหนือเป็นศูนย์กลาง ฝั่งตะวันออกคือทะเลโซเนีย ฝั่งตะวันตกคือทะเลหมอก ทางทิศใต้คือทะเลคลั่ง และทางทิศเหนือคือทะเลเหนือ
ทางฝั่งทวีปใต้ก็ไม่ต่างกันนัก ตะวันออกและตะวันตกยังคงเป็นทะเลโซเนียและทะเลหมอก ส่วนทางใต้ลงไปเป็นทะเลขั้วโลก
ทะเลทั้งห้าถูกเรียกรวมเป็นห้าห้วงสมุทร
ชายฝั่งทิศตะวันตกของอาณาจักรโลเอ็นมีเทือกเขาโฮนาซิสขวางกั้น แถบด้านบนเป็นแคว้นเลียบทะเล ฝั่งตะวันออกติดกับทะเลโซเนีย และทางทิศใต้เป็นอ่าวเดซีย์ โดยบริเวณดังกล่าวสามารถแล่นเรือผ่านไปยังทะเลคลั่งได้
แต่ไม่มีจุดใดของโลเอ็นใกล้เคียงกับทะเลหมอกเลย
“อย่างนี้นี่เอง…” ดอนน่าไม่สนใจสมบัติไกลตัวสักเท่าไร จึงเปลี่ยนเรื่องซักถาม “แล้วสมบัติลำดับถัดไปคืออะไรคะ?”
“เป็นสมบัติของจักรวรรดิสุดท้ายแห่งยุคสมัยที่สี่ ทรันซอสต์ มีข่าวลือว่า พวกเขาสร้างเรือขนาดเท่าเมืองขึ้นและนำสมบัติทั้งหมดไปเก็บไว้บนเรือ แต่ช่างน่าขัน พวกเขาหลบหนีไม่สำเร็จ แม้ว่าผู้โดยสารทุกคนจะเดินทางมาขึ้นเรือได้ทันเวลา แต่กลับไม่มีใครรอดชีวิตแม้แต่คนเดียว อย่างไรก็ตาม เรือลำดังกล่าวได้หายไปอย่างเป็นปริศนา จนกระทั่งทุกวันนี้ ผู้คนมักอ้างว่ามองเห็นเรือลำใหญ่เท่าเมืองแล่นผ่านไปในค่ำคืนหมอกหนา เรือลำดังกล่าวจึงถูกขนานนามว่า ‘จักรวรรดิผีสิง’ โดยมักปรากฏตัวบ่อยครั้งในเขตน่านน้ำทะเลโซเนีย หึหึ… นั่นคือบทสรุปของเรื่องราว”
ไอร์แลนด์แหงนหน้ามองจันทร์แดงบนท้องฟ้าโดยไม่เก็บซ่อนความปรารถนาในสมบัติมูลค่ามหาศาล
บางที พวกเราอาจได้กับพบเรือฝีสิงในคืนวันพรุ่งนี้ ไม่สิ… คืนนี้วันเลย! ดอนน่าแสดงสีหน้าคาดหวัง
หลังจากจัดการอาหารตรงหน้าจนเกลี้ยง ไคลน์ทำเพียงนั่งจิบชาดำพลางฟังเรื่องราวน่าสนใจจากปากไอร์แลนด์
“ตำนานสมบัติลำดับที่ห้าคือเมืองสาบสูญ ‘เนวินส์’ มีคนกล่าวไว้ว่า บริเวณก้นทะเลหมอกเคยมีอารยธรรมโบราณของสิ่งมีชีวิตทรงปัญญาอาศัยอยู่ เหล่านักผจญภัยและนักเดินเรือต่างเคยพบหลักฐานการมีตัวตนของอารยธรรมดังกล่าวบ่อยครั้ง แต่กลับไม่มีใครเคยเห็นเมืองจริงๆ ด้านล่างแม้แต่คนเดียว ราวกับมันได้สาบสูญจากโลกนี้ไปนานแล้ว” ไอร์แลนด์กระดกไวน์เลือดโซเนียในแก้วจนหมดและเล่าต่อ “กล่าวกันว่า หากมรดกของอารยธรรมดังกล่าวยังคงอยู่ มูลค่าของมันจะมหาศาลจนมิอาจประเมินเป็นตัวเลขได้”
หลังจากเว้นวรรคสองวินาที ไอร์แลนด์ยิ้ม
“อย่างไรก็ตาม สมบัติในฝันของฉันเป็นสิ่งจับต้องได้มากกว่าตำนานจอมปลอมเหล่านี้ ชื่อของมันคือ ‘ลอเรลอับปาง’ เมื่อราวหนึ่งร้อยปีก่อน เรือลำดังกล่าวได้บรรทุกทองแท่ง เครื่องเพชร และสมบัติมีค่าอีกหลายชนิดของอาณาจักรโลเอ็นกลับจากไบลัมตะวันออก แต่หลังจากแล่นพ้นเขตน่านน้ำปลอดภัย มันจมลงอย่างเป็นปริศนาโดยไม่มีใครทราบตำแหน่งแน่ชัด รู้แต่เพียงว่า จมอยู่สักแห่งระหว่างทะเลคลั่งกับทะเลโซเนีย และยังไม่มีใครค้นพบซากหรือร่องรอยมาจนถึงทุกวันนี้ ทรัพย์สินบนเรือถูกประเมินให้มีมูลค่ากว่าหลายล้านปอนด์!”
“หลายล้านปอนด์…?” เงินจำนวนมหาศาลทำให้ดอนน่าอุทานเสียงหลง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ