จะปล่อยเราไปจริงหรือ… เดนิส·เพลิงพิโรธยืนบนดาดฟ้าเรือพลางก้มมองอย่างงุนงง
แม้จะคาดเดาจุดจบเช่นนี้ไว้บ้างแล้ว เนื่องจากเกอร์มัน·สแปร์โรว์เคยปล่อยให้ตนเป็นอิสระขณะเรือจอดเทียบท่าดาเมียร์ แต่เดนิสก็ยังไม่อยากชื่อว่า เหตุการณ์จะลงเอยอย่างง่ายดายและราบรื่นเช่นในปัจจุบัน
ฉันคนนี้มีค่าหัวถึงสามพันปอนด์เชียวนะ! แถมนี่ยังเป็นแค่รางวัลนำจับจากโลเอ็นเพียงแห่งเดียว!
ไม่ใช่ว่าคนเสียสติอย่างเกอร์มัน·สแปร์โรว์เป็นนักผจญภัยหรอกหรือ? ทำไมถึงปล่อยให้หีบสมบัติหลุดมือไปต่อหน้าต่อตา?
จริงสิ คนสติดีย่อมไม่เข้าใจคนบ้า… หมายความว่าสมองของเรายังปรกติดีอยู่…
เดนิสหยิบกระเป๋าเดินทางพลางก้าวขาอย่างไม่รีบร้อน เพียงไม่นาน ฝ่าเท้าก็สัมผัสถึงพื้นคอนกรีตของท่าเรือ
มันยืนเหยียดหลังตรง สายตาจ้องมองแผ่นหลังของเกอร์มัน·สแปร์โรว์และพบว่า อีกฝ่ายมิได้หันกลับมา เอาแต่เดินตรงไปยังถนนเลียบชายฝั่งอย่างใจเย็น
แต่เดนิสยังไม่กล้าวางใจ มันกวาดสายตาหนึ่งรอบและเดินตรงไปทางถนนสายอื่น บ้างหักหลบเข้าตรอกซอกซอย บางชะโงกมองกลับไปด้านหลังโดยใช้กำบังช่วยซ่อนตัว
ถัดมาไม่นาน มันเดินมาถึงบ้านหลังหนึ่งซึ่งยังคงตั้งอยู่ในเขตท่าเรือ
เกอร์มัน·สแปร์โรว์มิได้ใช้เราเป็นเหยื่อล่อปลาตัวใหญ่…
หลังจากยืนยันจนแน่ใจ เดนิสเริ่มผ่อนคลายความกังวล ในวินาทีนี้ มันมั่นใจว่าตนสลัดหลุดจากอีกฝ่ายแล้ว
สรั่งเรือของพลเรือโทโจรสลัดจะไม่ถูกกดขี่และใช้งานเยี่ยงทาสอีกต่อไป!
จินตนาการได้ไม่ยากเลยว่า วันพรุ่งนี้จะงดงามมากแค่ไหน! คนจำนวนมากจะแก่งแย่งกันเข้ามาประจบประแจงเรา บางคนยินดีเป็นคนรับใช้ให้เราโดยสมัครใจ!
เดนิสเคาะประตูห้องอย่างมีความสุขด้วยจังหวะสามครั้งยาว สามครั้งสั้น
หึหึ… เกอร์มัน·สแปร์โรว์เคยขอให้เราอธิบายเกี่ยวกับจุดติดต่อของกลุ่มโจรสลัดต่างๆ แต่เนื่องจากเราฉลาด จึงเปิดเผยข้อมูลเฉพาะกลุ่มคู่อริเท่านั้น มันคงคาดไม่ถึงแน่นอนว่า จุดติดต่อของ ‘ฝันทองคำ’ จะอยู่ใกล้กับท่าเรือมากเพียงนี้…
เดนิสสูดลมทะเลอันสดชื่นเข้าไปเต็มปอดก่อนพายุฝนจะสาดเทลงมาทำลายบรรยากาศ
บายัมคือศูนย์กลางอำนาจทางทะเลของอาณาจักรโลเอ็นฝั่งทะเลโซเนีย ถือเป็นหนึ่งในเมืองซึ่งมีขนาดใหญ่อันดับหนึ่ง เต็มไปด้วยหน่วยพิเศษแข็งแกร่งของทางการ
ฉะนั้น ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มโจรสลัดแข็งแกร่งสักเพียงใด แต่ก็ไม่มีใครกล้าก่อความวุ่นวายขึ้นในเมือง ส่วนใหญ่มักอาศัยกลุ่มอันธพาลหรือผู้ทรงอิทธิพลท้องถิ่นช่วยถ่ายสินค้าซึ่งถูกปล้นมาอย่างผิดกฎหมาย รวมถึงการซื้อของใช้ต่างๆ ส่งกลับขึ้นเรือ
อย่างไรก็ตาม ไม่ได้หมายความว่าโจรสลัดจะไม่กล้าขึ้นฝั่ง เมืองบายัมมีแหล่งท่องเที่ยวอันโด่งดังอย่าง ‘โรงละครแดง’ ซ่องโสเภณีอันดับหนึ่งในน่านน้ำละแวกนี้ โจรสลัดน้อยใหญ่มากมายมักแวะเวียนเข้าไปอุดหนุนอย่างต่อเนื่อง ถึงแม้พวกพ้องจะถูกจับไปทีละคนสองคนบ่อยครั้ง แต่ก็มิได้ทำให้ความนิยมของโรงละครแดงลดลง
นอกจากการค้าขายและธุรกิจเครื่องเทศ ซ่องโสเภณียังเป็นอีกหนึ่งรายได้สำคัญของหมู่เกาะรอสต์ ต่อให้ไม่นับโรงละครสีแดง ทั่วทุกซอกมุมก็ยังมีซ่องน้อยใหญ่มากมาย บ้างสว่างและบ้างมิดชิด คอยเปิดให้บริการโจรสลัดกลัดมันอย่างทั่วถึง สำหรับโจรสลัดหญิง พวกหล่อนไม่ต้องกังวลว่าจะ ‘ของขาด’ กลางทะเล ขอเพียงพวกเธอเสนอ ก็พร้อมมีคนสนองให้ตลอดเวลา นี่คือความไม่เท่าเทียมของอุปสงค์และอุปทาน เนื่องจากโจรสลัดส่วนใหญ่มักนับถือศาสนาวายุสลาตันซึ่งกดขี่เพศหญิง ส่งผลให้โจรสลัดหญิงมีจำนวนน้อยกว่าหลายเท่า
ขณะเดียวกัน การค้าขายวัตถุดิบวิเศษหรือสิ่งของเหนือธรรมชาติก็ยังเกิดขึ้นบ่อยครั้งในชุมนุมลับหลากหลายแห่งบนเกาะ
แต่ถึงอย่างนั้น ท่าเรือเล็กๆ ก็ดีกว่าเมืองใหญ่แบบนี้มาก พวกเราไม่ต้องกลัวการนั่งดื่มเหล้าในผับอย่างเปิดเผย รวมถึงการสั่งสอนนักผจญภัยปากดีให้หลาบจำ ขอเพียงไม่สร้างความเสียหายเลยเถิดหรือฆ่าใครตาย หน่วยพิเศษก็จะแสร้งทำเป็นตาบอด…
หึหึ ด้วยความต่างชั้นระหว่างพลังของพวกมันกับเรา หากกล้ามาจับกุมก็คงต้องใช้ความกล้าหาญมากกว่าปรกติสักหน่อย…
เดนิสครุ่นคิดอย่างเย้ยหยัน
ทันใดนั้น มันได้ยินเสียงฝีเท้าดังจากจุดห่างไกลและใกล้เข้ามาทุกขณะ จนกระทั่งประตูถูกเปิดออก เผยให้เห็นใบหน้าอันคุ้นเคย
“ตาแก่ วันนี้ไม่ดื่มหรือ” เดนิสทักทายอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้ม
ชายยืนริมประตูคือ ‘เฒ่าลินน์’ หนึ่งในผู้ติดต่อของ ‘ฝันทองคำ’ บนหมู่เกาะรอสต์
เฒ่าลินน์กระแอมสองครั้งก่อนจะหลีกทาง
เมื่อเดนิสย่างกรายเข้าไปในห้องบรรยากาศมืดสลัว จมูกของมันพลันฟุดฟิด
มันได้กลิ่น ‘แลงติร้อนแรง’ !
แปลก… เฒ่าลินน์จะดื่มเฉพาะแรนดี้ดำท้องถิ่นของเมืองบายัมเท่านั้น!
เมื่อความคิดแล่นเข้ามาในหัว เดนิสเผยท่าทีตกตะลึงพร้อมกับหันหลังตามสัญชาตญาณ
ทันใดนั้น มันเห็นชายคนหนึ่งกำลังยืนอยู่ด้านหลังตน รูปร่างสูงโปร่ง ผิวเข้มคล้ำ ร่างกายกำยำ และผมหยิกจนขดเป็นลูกหิน
แม็ควิตี้ ‘เหล็กกล้า’ …!
รูม่านตาเดนิสพลันหดเกร็งอย่างรวดเร็ว
ผู้ช่วยกัปตันแห่งพลเรือเอกโลหิต·เซนอล!
โจรสลัดสลัดเจ้าของค่าหัวหกพันปอนด์!
…
คลื่นลมทะเลโชยซัดพัดผ่าน ใบไม้แผ่นบางถูกโยกคลอนหนักหน่วง คล้ายกับพร้อมจะปลิดปลิวจากก้านได้ทุกเมื่อ
ไคลน์กำลังเดินไปบนถนนเลียบชายฝั่งท่าเรือบายัม ย่างก้าวไม่รีบร้อนหรือเชื่องช้า แต่ในทางกลับกัน ผู้คนรอบตัวนั้นกำลังรีบเร่ง
สัมผัสวิญญาณบอกกับมันว่า ต้องใช้เวลาอีกสักพักกว่าพายุฝนจะเริ่มอาละวาด ยังเหลือโอกาสสำหรับมองหาโรงแรมเข้าพักอาศัย
ฟ้าว
ลมเริ่มฟัดรุนแรง กิ่งไม้และใบบางส่วนเริ่มโปรยปรายลงบนพื้น ผู้คนบนถนนบางตาลงอย่างชัดเจน
ขณะไคลน์กำลังจะเลี้ยวเข้าตรอกแคบ มันได้ยินเสียงฝีเท้าอันเร่งรีบแต่ไม่เป็นจังหวะของใครบางคน
กึก. กึก. กึก.
เดนิสกำลังวิ่งเต็มฝีเท้า โดยภาพการมองเห็นของมันกำลังสั่นระริกและพร่ามัว
เดนิสปวดแผลเจียนตาย และรู้สึกว่าพลังชีวิตของตนกำลังเสื่อมถอยลงอย่างรวดเร็ว พลังวิญญาณไหลออกจากร่างกายไปแล้วบางส่วน อีกนิดเดียวก็จะย่างกรายเข้าสู่ประตูนรกในตำนาน
เสียงรอบข้างเลือนรางและแผ่วเบา ภาพการมองเห็นล่องลอยและฟุ้งเกินจริง
หากมิใช่เพราะสวม ‘ผ้าคลุมเงา’ เอาไว้ตลอดเวลา การลอบโจมตีจากอีกฝ่ายคงส่งให้มันไปอยู่ในนรกนานแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นก็มิอาจเลี่ยงบาดแผลฉกรรจ์ได้ โดยมันพร้อมจะนอนตายกลางถนนทุกเวลา
อย่างไรก็ตาม เดนิสยังคงรักษาสติไว้ได้ด้วยเจตนาอันแน่วแน่ มันต้องการแจ้งให้กัปตันของตนทราบว่า จุดติดต่อของเรือฝันทองคำถูกควบคุมโดยพลเรือเอกโลหิตเรียบร้อยแล้ว โดยเกิดความหวังอย่างเลือนรางว่า นักผจญภัยบ้าคลั่งแต่ทรงพลังอาจยอมช่วยเหลือตน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ