ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 559

Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ – ราชันเร้นลับ 559 : เผชิญหน้าระหว่างทาง
ราชันเร้นลับ 559 : เผชิญหน้าระหว่างทาง
โดย
Ink Stone_Fantasy
ไคลน์ตัดสินใจเตรียมสำรวจโลกวิญญาณในวันนี้เลย เพื่อหยั่งเชิงก่อนลงมือจริงนอกเขตหมู่เกาะรอสต์

หมายความว่า หากสำรวจโลกวิญญาณขณะยังอยู่ในเมืองบายัม ก็คงมิอาจนำคทาเทพสมุทรติดตัวไปด้วยได้ เพราะนั่นจะทำให้เกิดผลข้างเคียงตามมามากมาย

แค่ไพ่จักรพรรดิมืดก็พอแล้ว…

ถ้าเราหลงหรือตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย เพียงรีบสิ้นสุดพิธีกรรมอัญเชิญตัวเอง ก็จะได้กลับสู่ห้วงมิติเหนือสายหมอกอย่างปลอดภัย แทบไม่มีความเสี่ยงในปฏิบัติการ…

ไคลน์ครุ่นคิดสักพัก ก่อนจะเดินไปล็อกประตูห้องนอน เตรียมประกอบพิธีกรรมอัญเชิญตัวเอง

เมื่อเสร็จขั้นตอนพื้นฐาน จิตชายหนุ่มถูกส่งมายังมิติสายหมอกโดยสวัสดิภาพ แต่มันมิได้รีบร้อน ทำเพียงนั่งลงและเสกให้คทาเทพสมุทรลอยออกจากกองขยะ ร่อนลงบนฝ่ามืออย่างนุ่มนวล

ก่อนอื่น ไคลน์ลงมือสำรวจว่ามีสาวกคนใดสวดวิงวอนมาถึงเทพสมุทรบ้าง

ไม่คิดคาด มันได้พบสิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับการสวดวิงวอนของสาวกบางคน ตามธรรมชาติแล้ว มนุษย์สามารถโกหกเพื่อนฝูง ครอบครัว หรือญาติพี่น้องได้ไม่ยาก แต่หากต้องสารภาพบาปต่อเทพที่ศรัทธา การเก็บซ่อนความรู้สึกที่แท้จริงนั้นทำได้ค่อนข้างยาก อย่างมากก็แค่แต่งเติมเรื่องราวเล็กน้อย ให้ตัวเองรู้สึกผิดน้อยลง

ตำรวจเลือดผสมคนหนึ่งที่ไต่เต้าจนมียศปานกลางในสถานีตำรวจบายัม ถูกโน้มน้าวให้เปลี่ยนมานับถือเทพวายุสลาตันอย่างไม่เต็มใจ และเมื่อทำการสารภาพบาปต่อเทพสมุทร มันพยายามอธิบายว่า ตนต้องแบกรับความเจ็บปวดมากเพียงใดที่ต้องแสร้งทำเป็นศรัทธาเทพตนอื่น แต่มันยอมทน เพื่อแลกกับอนาคตและความเจริญรุ่งเรืองของชนพื้นเมือง โดยในตอนสุดท้าย ตำรวจคนดังกล่าววิงวอนให้เทพสมุทรคอยคุ้มครองตน และอวยพรให้ไต่เต้าหน้าที่การงานได้อย่างราบรื่น

อาจฟังดูสมเหตุสมผล แต่ความสั่นคลอนของจิตใจขณะสารภาพบาป รวมไปถึงห้วงอารมณ์ที่ไม่สงบนิ่ง ล้วนถูกฉายอย่างแจ่มชัดบนนิมิตภาพฉาย มิอาจปกปิดต่อหน้าเทพได้

หลอกตัวเองไม่ว่า แต่หลอกแม้กระทั่งเทพ… หากเปลี่ยนเป็นคาเวทูว่า เจ้างูทะเลนั่นคงหลงเชื่อโดยไม่เคลือบแคลง… หืม… เราควรเสกฟ้าผ่าใส่กบาลสักเส้น หรือเสกลมเฉือนสักสิบเส้นเพื่อลงทัณฑ์ให้สาสมกับโทษดี… แต่ว่า การเก็บชนพื้นเมืองที่เป็นตำรวจยศสูงเอาไว้ก่อนก็ไม่เลวเหมือนกัน พวกตีสองหน้ามักมีประโยชน์ให้ใช้งานได้เสมอ…

ไคลน์ยกคทาเทพสมุทรขึ้น เสกให้อัญมณีสีฟ้าเม็ดหนึ่งสองแสง

แสงสว่างถูกฉายเข้าไปในนิมิต ก่อนจะลอยไปฉาบร่างของสารวัตรนามบราญ่าโดยไม่มีใครสังเกตเห็น

สิ่งนี้ไม่ใช่คำสาป แล้วก็ไม่ใช่พร แต่เป็นออร่าแห่งเทพ ยากจะสัมผัสถึงด้วยวิธีการปรกติ

อธิบายให้เข้าใจง่ายก็คือ เป็นการ ‘หมายหัว’ ว่าจะจับตามองสาวกคนนี้เป็นพิเศษ… ไคลน์เสริมในใจ

ชายหนุ่มยังคงไล่ดูไปเรื่อยๆ จนได้เห็นสาวกวัยหนุ่มคนหนึ่ง ผิวสีแทน ผมหยักศกเล็กน้อย กำลังสวดวิงวอนให้เทพสมุทรลงทัณฑ์ชายที่ชื่อจังโม่ด้วยพายุหรือไม่ก็จมน้ำตาย โดยให้เหตุผลว่า จังโม่ทำการทรยศและไม่ศรัทธาต่อเทพสมุทร แต่ในความเป็นจริง ชาวประมงมากประสบการณ์นามว่าจังโม่ จงรักภักดียิ่งกว่าเด็กคนนี้เสียอีก

การได้มาเห็นทั้งหมด ช่วยให้เราตระหนักว่าจิตใจมนุษย์ล้ำลึกยากหยั่งถึงเพียงใด…

ไคลน์ขมวดคิ้วในตอนต้น ก่อนจะนั่งครุ่นคิดสักพักจนได้บทสรุปให้ตัวเอง

หากผู้ไร้หน้าต้องการ ‘สวมรอย’ ให้สมจริง องค์ประกอบทั้งหมดต้องครบถ้วน ตัวอย่างเช่น รูปลักษณ์ของเหยื่อต้องแม่นยำ บุคลิกและนิสัยประจำตัวต้องไม่ตกหล่น ห้ามหลุดบทบาทแม้แต่วินาทีเดียว โดยแต่ละเป้าหมายการสวมรอยก็จะมีอุปนิสัยแตกต่างกันไป

“การได้นั่งสำรวจคำวิงวอนของสาวกช่วยให้เราได้พบอุปนิสัยอันหลากหลาย แต่ละคนมีกระบวนการคิดแตกต่างกันไป รวมถึงสภาพจิตใจในขณะนั้น พันคนก็พันรูปแบบ มนุษย์มิได้แตกต่างกันแค่ใบหน้า นี่คือประสบการณ์แสนล้ำค่าสำหรับผู้ไร้หน้าอย่างเรา จะได้ไม่ต้องเสียเวลาลองผิดลองถูกหรือสั่งสมประสบการณ์จริงด้วยตัวเอง”

ไคลน์เริ่มตระหนักว่า การสวมรอยเป็นเทพสมุทรให้อะไรมากกว่าที่คิด

ขณะปลอมตัวเป็นครึ่งเทพ ถึงจะไม่ได้รับความคืบหน้าของโอสถ แต่ผลประโยชน์ด้านอื่นก็ไม่น้อยเช่นกัน… เป็นประสบการณ์ที่หาไม่ได้ในตัวตนธรรมดา…

ไคลน์เริ่มมีไฟกับการทำงาน มันไล่ดูคำสวดวิงวอนของทุกคนอย่างตั้งใจ

ผ่านไปฉากแล้วฉากเล่า สายตาชายหนุ่มสะดุดอยู่กับนักธุรกิจชื่อราล์ฟ

ชายคนนี้เลื่อมใสในปาฏิหาริย์ที่เทพสมุทรกลับมายังโลกมนุษย์อีกครั้ง จึงตัดสินใจบริจาคเงินจำนวนสองหมื่นปอนด์ หรือหนึ่งในสามของทรัพย์สิน ให้กับกลุ่มต่อต้าน ครึ่งหนึ่งเพื่อการทหาร และอีกครึ่งหนึ่งเพื่อสร้างเทวรูปขึ้นใหม่

ไม่เห็นต้องยุ่งยากขนาดนั้น แค่สังเวยเงินสดให้เทพสมุทรโดยตรงก็สิ้นเรื่อง… ไคลน์พึมพำติดตลก

หลังจากครุ่นคิดสักพัก ชายหนุ่มเสกคลื่นยักษ์และพายุให้ลอยอยู่ด้านหลัง พร้อมกับสร้างฝนตกโปรยปรายสลับกับฟ้าผ่า ก่อนจะตอบคำวิงวอนของพ่อค้าราล์ฟด้วยเสียงแผ่วเบา

“จงช่วยเหลือเพื่อนร่วมเผ่าพันธุ์และพวกพ้อง เพื่อสรรเสริญนามของเราให้กึกก้อง เหล่าแกะน้อยทั้งหลายล้วนต้องการความช่วยเหลือ ไม่ว่าจะเป็นอาหารหรือการศึกษา”

ไคลน์ต้องการให้ราล์ฟก่อตั้งกองทุนการกุศลมูลค่าสองหมื่นปอนด์ขึ้น จากนั้นก็พยายามระดมเงินบริจาคจากสังคม เพื่อชดเชยความเสียหายที่เกิดขึ้นก่อนหน้า สิ่งนี้จะทำให้ชนพื้นเมืองกลับมากลมเกลียวกันอีกครั้ง แถมยังได้บริจาคอาหาร เครื่องนุ่งห่ม และทุนการศึกษาแก่เด็กท้องถิ่นไปในตัว

ในส่วนของเงินบำรุงกำลังพลและสรรพาวุธของกลุ่มต่อต้าน ไคลน์ไตร่ตรองไว้แล้วเช่นกัน บนโลกผู้วิเศษที่รบกันด้วยพลังเป็นหลัก ลำพังคนของชนพื้นเมืองคงมิอาจต่อต้านรัฐบาลโลเอ็นมาได้นานขนาดนี้แน่ หมายความว่า กลุ่มต่อต้านคงได้รับความช่วยเหลือจากอาณาจักรอื่นมาโดยตลอด อาจเป็นได้ทั้งอินทิสหรือฟุซัค

แน่นอน หนึ่งในความช่วยเหลือก็คือเงิน

ดังนั้น แม้เงินของราล์ฟไปไม่ถึงงบการทหาร แต่กลุ่มต่อต้านก็คงไม่กระทบมากนัก

น่าเสียดาย เราไม่สามารถเพิ่มข้อกำหนดลงในบัญญัติสิบประการได้ว่า : จงใช้เงินอย่างสุจริตและชอบธรรม… ประเด็นนี้ขัดแย้งกับสภาพความเป็นจริงเกินไป… กลุ่มต่อต้านคงไม่ต้องการลดกำลังพลลง เพราะพวกมันมักส่งคนไปทำลายสาธารณูปโภคด้านการคมนาคมของเมืองบายัมอยู่เสมอ จนเจ้าหน้าที่ทำงานได้ยากลำบากขึ้น เป็นการสร้างข้อเรียกร้องด้วยการใช้กำลังจุดชนวน…

ในฐานะอดีตนักรบคีย์บอร์ด ไคลน์ย่อมมีความรู้พื้นฐานในด้านนี้พอสมควร

จากนั้น ชายหนุ่มเปลี่ยนประเด็นครุ่นคิด เริ่มหันมาทำนายว่า การสำรวจโลกวิญญาณในวันนี้จะมีอันตรายรออยู่หรือไม่

ผลลัพธ์ระบุว่าไม่อันตรายมากนัก

เมื่อทราบคำตอบ ชายหนุ่มทำการสอดไพ่จักรพรรดิมืดไว้ในร่างวิญญาณ เปลี่ยนแปลงรูปโฉมด้วยเกราะเหล็กสีดำและมงกุฎ ก่อนจะเดินออกจากประตูอัญเชิญที่ตัวมันสร้างรอไว้

กลับถึงโลกจริง ชายหนุ่มยัดบรรดาสมบัติวิเศษเกือบทั้งหมดใส่ไว้ในร่างวิญญาณ เผื่ออาจได้ใช้ในโอกาสสำคัญ

จากนั้น เฉกเช่นคราวก่อน ด้วยการเพ่งจิตขณะอยู่ในร่างวิญญาณ ไคลน์สามารถเข้าสู่โลกวิญญาณได้ทันที

ชายหนุ่มเดินไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ร่างกายผ่านม่านล่องหน จนกระทั่งเริ่มลอยขึ้น