ฉากตรงหน้าคือความสยดสยองที่มันไม่เคยจินตนาการถึงมาก่อน ไม่แม้กระทั่งในความฝัน!
ย้อนกลับไปขณะเมื่อครั้งได้เผชิญหน้าเมกูสในเมืองทิงเก็น ไคลน์ถูกภาพอันน่าสยดสยองข่มขวัญจนก้าวขาไม่ออก แต่ปัจจุบัน หลังจากผ่านประสบการณ์นับไม่ถ้วน และกล้าเรียกตัวเองว่ารุ่นพี่ในวงการศาสตร์เร้นลับ เมื่อได้ยินเสียงเรียกของซินเธีย ถุงมือในมือซ้ายพลันเปลี่ยนสีทันที
สีของถุงมือเข้มขึ้น แผ่ความน่าเกรงขามและกลิ่นอายชั่วร้ายเต็มเปี่ยม สิ่งนี้หมายถึง ไคลน์สลับยุบพองหิวโหยไปเป็นวิญญาณของมีซอร์ ‘บารอนแห่งการเน่าเปื่อย’
ในทันทีทันใด ชายหนุ่ม ‘ดัดแปลง’ ความคิดของซินเธียที่ระบุว่า ‘ท่านนายพล ข้าอยากมีทายาทกับท่าน’ ให้กลายเป็น ‘ท่านนายพล ข้าอยากมีทายาทกับท่านเพียงคนเดียว’
ไคลน์ทำแบบนี้เพราะเชื่อว่า บรรดาบอดี้การ์ดของนายพลและคนรับใช้ชายรอบต้นไม้จะถูกซินเธียที่ความปรารถนาถูก ‘บิดเบือน’ ผลักจนกระเด็น เป็นโอกาสให้ได้พักหายใจ
ส่วนเรื่องที่ว่า การตัดสินใจเช่นนี้จะทำให้ตัวจริงของนายพลอมิรุสถูกเปิดโปง ชายหนุ่มมิได้ใส่ใจมากนัก เพราะหากใครตกอยู่ในสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้แล้วยังห่วงการปลอมตัว มันผู้นั้นคงเป็นโรคบ้าความสมบูรณ์แบบจนเกินเหตุ และไคลน์มิใช่คนแบบนั้น
เหนือสิ่งอื่นใด ความกระหายทุกรูปแบบได้ถูก ‘ขยาย’ ให้รุนแรงขึ้นกว่าเดิม ไคลน์เชื่อว่าทุกคนในเหตุการณ์จะจมอยู่กับความปรารถนาของตัวเอง ไม่มีเวลามาสนใจการต่อสู้ของนายพลอมิรุสแน่นอน
พลัง ‘บิดเบือน’ ของบารอนแห่งการเน่าเปื่อยถูกสำแดงสำเร็จอย่างเงียบงัน แต่ไคลน์กลับต้องประหลาดใจเมื่อพบว่า กลุ่มบุรุษรอบตัวซินเธียมิได้เกิดการเปลี่ยนแปลงเลยสักนิด
พวกมันยังไม่ถูก ‘ต้นไม้’ ดีดออกมา!
เราบิดเบือนสำเร็จแล้วอย่างแน่นอน…
หมายความว่าซินเธียต้านทานมันได้…
รูม่านตาไคลน์พลันหดลีบ ทิ้งตัวกระโดดไปด้านข้างสองก้าว
ทันใดนั้น ในจุดที่เคยยืน กิ่งไม้สีน้ำตาลพุ่งพรวดขึ้นจากพื้นห้อง สุดปลายกิ่งเป็นดอกไม้ที่มาพร้อมเมือกเหนียวข้น
ขนาดของดอกค่อนข้างใหญ่ พิจารณาจากในสภาพอ้ากว้างที่สุด ไคลน์เชื่อว่าสิ่งนี้สามารถกลืนมนุษย์ทั้งคนเข้าไปได้
แม้ชายหนุ่มจะไม่เคยเห็นดอกไม้กินคนอันโด่งดังในป่าดงดิบของทวีปใต้ แต่มันก็เชื่อว่า ดอกไม้ตรงหน้าก็น่าสะพรึงไม่แพ้กัน
พรวด! พรวด! พรวด!
ไม่ว่าจะกำแพง พื้นห้อง หรือผนัง กิ่งไม้แบบเดิมกระหน่ำพุ่งออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน ปลายสุดของทุกกิ่งล้วนมีดอกไม้เปียกชุ่ม พยายามไล่ล่าไคลน์จากทุกทิศทาง
ระหว่างนั้น ดอกไม้ลึกลับได้งับหัวลัวอาน เลขานุการผมทอง รวมถึงพันธนาการบอดี้การ์ดและสาวใช้ที่กำลังร่วมรักอยู่บนพื้นห้องโดยรอบ
เมื่อประเมินว่าพลัง ‘บิดเบือน’ ถูกต้านทานโดยสมบูรณ์ ไคลน์ชักมือขวาออกมาโดยไม่ลังเล
แสงจากยันต์สีทองเข้มส่องออกจากร่องฝ่ามือ
“กฎหมายที่เก้า!”
ใจจริง มันไม่อยากงัดยันต์ออกมาใช้เร็วนัก ไม่ใช่เพราะเสียดาย แต่เพราะต้องการให้ศึกยืดเยื้อออกไปจนกระทั่งตนพบจุดอ่อนของซินเธียเสียก่อน จากนั้นค่อยทำให้อ่อนแอลง เนื่องจากยันต์กฎหมายที่เก้ามิได้ครอบจักรวาลถึงขั้นสามารถห้ามการใช้พลังพิเศษทุกรูปแบบ ต้องระบุรายละเอียดของกฎหมายที่จะบัญญัติลงไปให้ชัดเจน และเนื่องจากใช้ได้เพียงหนเดียว ความผิดพลาดจะไม่ได้รับการอภัย ต้องเก็บข้อมูลจนแน่ใจเสียก่อน
แต่สถานการณ์อันคับขันได้บีบคั้นให้ชายหนุ่มไม่มีทางเลือก ต้องเผยไพ่ตายตั้งแต่เริ่มศึก ไม่อย่างนั้น ดอกไม้กินคนน่าขยะแขยงคงเล่นงานตนในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
หากแม้แต่ยันต์กฎหมายที่เก้าก็ยังมิอาจสยบสัตว์ประหลาดซินเธียได้ เราคงต้องหนีออกจากคฤหาสน์ ล่อเธอออกไปข้างนอก หาโอกาสหลบมุมและสวดวิงวอนถึงตัวเอง เข้าสู่มิติหมอกเพื่อใช้พลังคทาเทพสมุทรสร้างฟ้าผ่าโจมตี!
ท่ามกลางความคิด ไคลน์ ผู้เอาแต่กระโดดหลบไปมาระหว่างกิ่งไม้และดอกไม้ เปล่งเสียงคาถาด้วยภาษาเฮอร์มิสโบราณ :
“กฎหมาย!”
หลังจากเสียงเริ่มกังวาน แผ่นยันต์สีทองเข้มในมือพลันเย็นเฉียบ เปลี่ยนให้อารมณ์ของผู้คนเยือกเย็นตามไปด้วย
ในวินาทีนี้ สติของชายหนุ่มกำลังสุขุมจนผิดธรรมชาติ มือขวาขว้างยันต์กฎหมายที่เก้าออกไปพลางครุ่นคิดหากฎหมายที่ตนต้อง ‘บัญญัติ’
ความคิดแรกในหัวไคลน์คือ ‘ที่นี่ห้ามมีแรงกระหายทุกชนิด’ แต่ด้วยความกังวลว่านั่นอาจกว้างเกินไปจนไม่ได้ผล จึงต้องการเปลี่ยนให้เป็น ‘ที่นี่ห้ามร่วมเพศ’ เพราะเหนือสิ่งอื่นใด ความปรารถนาเดียวของซินเธียคือ ต้องการมีทายาทกับนายพลอมิรุส ความฉิบหายทั้งหมดที่เกิดขึ้นล้วนมีต้นตอมาจากสิ่งนี้!
ขณะยันต์กำลังลอยไปในอากาศ และเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นแสงสีทองเข้มเจิดจ้า ไคลน์พลันผุดคำถามหนึ่งในหัว :
จะว่าไป ซินเธียเป็นแค่คนธรรมดาไม่ใช่หรือ…
นี่คือข้อเท็จจริง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ