ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 805

ราชันเร้นลับ 805 : พบปะ
ภายในอาคารที่ตั้ง ‘กองทุนขุดค้นและเก็บรักษาโบราณวัตถุ’ ออเดรย์ซึ่งผุดความคิดหนึ่งพลันกะพริบตา วาดจันทร์แดงกึ่งกลางหน้าอกอย่างสงวนกิริยา ถอนหายใจและกล่าว

“ช่างเป็นโศกนาฏกรรมที่น่าเศร้า ขอให้ดวงวิญญาณของพวกเขาสงบสุข”

สาเหตุที่ออเดรย์เดาว่าทีมนักโบราณคดีเป็นสมาชิกสมาคมแปรจิต เพราะเธอเคยรับภารกิจจากองค์กรดังกล่าว เนื้อหาของงานคือการนำสมุดบันทึก ‘สงครามยี่สิบปี’ มาจากรองศาสตราจารย์มิตเชล โดยสมุดบันทึกเล่มดังกล่าวเป็นของอดีตอัศวินนาม ‘ลินเดลิร่า’ จากหมู่บ้านฮาร์ตลาร์ค

ในตอนนั้น ออเดรย์ขอความช่วยเหลือจากมิสเตอร์ฟูล อาศัยพิธีกรรม ‘กระจกวิเศษทำนาย’ เพื่อยืนยันต้นกำเนิดของสมุดบันทึก พบว่ามีความเกี่ยวข้องกับหมู่บ้านบูชามังกร หลังจากเข้าไปสำรวจและได้เห็นมังกรจิตซ่อนตัวอยู่ในทะเลจิตใต้สำนึกรวม เมื่อประเมินว่าลำดับพลังของตัวเองยังไม่แข็งแกร่งพอ เธอตัดสินใจส่งสมุดบันทึกไปยังสมาคมแปรจิต

กล่าวอีกนัยหนึ่ง สมาคมแปรจิตซึ่งเป็นองค์กรลับ อาจระบุตำแหน่งของหมู่บ้านฮาร์ตล็อกจากสมุดเล่มนั้นและส่งทีมนักโบราณคดีไปสำรวจ

มีอีกหนึ่งปัจจัยที่ทำให้ออเดรย์มั่นใจ นั่นคือความพิสดารของโรคที่สร้างอาการป่วยทางจิตและทำให้สมาชิกทีมนักโบราณคดีเสียสติไปทีละคน

ในโลกของคนธรรมดา อาการทางจิตแทบไม่มีโอกาสแพร่ไปสู่คนรอบข้างได้ ถ้าจะมีก็น้อยมาก แต่ในโลกของศาสตร์เร้นลับ ในโลกของทะเลจิตใต้สำนึกรวม มนุษย์สามารถเสียสติพร้อมๆ กันได้ด้วยอิทธิพลจากความฝันและทะเลจิตใต้สำนึกรวม!

และในหมู่บ้านฮาร์ตลาร์คก็มีมังกรจิตซ่อนอยู่!

อาศัยสมุดบันทึก สมาคมแปรจิตคงส่งคนไปยังหมู่บ้านฮาร์ตลาร์ค มังกรจิตที่ถูกคุกคามจึงทำการกัดกร่อนจิตใจเหยื่ออย่างลับๆ? คงเป็นการสร้างอิทธิพลผ่านทะเลจิตใต้สำนึกรวม… โลกของผู้วิเศษช่างอันตราย ‘ทีมนักโบราณคดี’ เหล่านี้น่าจะถูกคัดเลือกมาเป็นอย่างดี แต่ก็ยังจบชีวิตอย่างน่าอนาถ… ออเดรย์ครุ่นคิด ใจหนึ่งยินดีที่ตนเลือกถูก ไม่เก็บบันทึกของอัศวินไว้กับตัวเพื่อสำรวจหมู่บ้านฮาร์ตลาร์ค ไม่อย่างนั้น เธออาจกลายเป็นอีกหนึ่งเหยื่อที่ต้องสังเวย

ขอบคุณมิสเตอร์ฟูล… ขอบคุณชาวชุมนุมทาโรต์ทุกคน… ขอบคุณคีลิงเกอร์ที่ปลอมตัวเข้ามาในงานเลี้ยง แม้ว่าเราจะไม่ประสีประสาโลกเหนือธรรมชาติ แต่ก็พอจะเดาออกว่าภายในหมู่บ้านดังกล่าวเต็มไปด้วยอันตราย ขอบคุณทุกสิ่งที่หล่อหลอมความระมัดระวังให้เรา… ออเดรย์ขอบคุณทุกคนในใจ

ทันใดนั้น เมื่อย้อนนึกถึงความไร้เดียงสาในช่วงที่เพิ่งเข้าร่วมชุมนุมทาโรต์ เธออยากจะเอาหน้าซุกหมอนพร้อมกับตะโกนว่า

“ออเดรย์ ตัวเธอในตอนนั้นไร้เดียงสาเกินไปแล้ว! โชคดีที่อีกฝ่ายคือมิสเตอร์ฟูล หากเปลี่ยนเป็นตัวตนลึกลับอื่นๆ ป่านเธอคงเสียสติหรือไม่ก็กลายเป็นสัตว์ประหลาดไปแล้ว! มิสเตอร์ฟูลช่างเป็นคนดี… ไม่สิ ช่างเป็นเทพที่ดีและเที่ยงธรรมมาก!”

รองศาสตราจารย์มิตเชลข้างๆ ซึ่งเงียบงันมาสักพัก ก้มหน้าพลางกล่าว

“ถูกต้องครับ นับเป็นโศกนาฏกรรมที่น่าเศร้า… ผมอยากให้รัฐบาลตรวจสอบคดีนี้อย่างใกล้ชิด ไม่ปล่อยให้อาการป่วยทางจิตที่แพร่เชื้อได้ ลุกลามจนกลายเป็นโรคระบาด”

ไม่ต้องห่วงค่ะ… หากมังกรจิตไม่คลุ้มคลั่งหรืออยากท้าทายอำนาจของสามโบสถ์หลัก จะไม่มีใครป่วยเป็นโรคทางจิตอีกต่อไป… ออเดรย์ตอบในใจ

ตามความคิดของเธอ หน่วยพิเศษของทางการคงเข้ามาดูแลคดีนี้อย่างลับๆ เรียบร้อยแล้ว เพราะอาการป่วยทางจิตพิสดารดังกล่าวเกิดจากพลังพิเศษ

และคนที่ตรวจสอบตราประจำตระกูลรูปมังกรจนแน่ใจและส่งมาที่นี่ก็คงเป็นหน่วยพิเศษ เนื่องจากกรมตำรวมไม่มีอำนาจนี้!

ออเดรย์เห็นใจคนของสมาคมแปรจิตที่ตายไป ประหนึ่งว่าโศกนาฏกรรมดังกล่าวเกิดกับคนใกล้ตัว อีกใจหนึ่งก็สงสัยว่า มังกรจิตยังอยู่ในเมืองฮาร์ตลาร์คหรือละแวกใกล้เคียงหรือไม่

การใช้ร่างเนื้อซ่อนตัวอยู่ในทะเลจิตใต้สำนึกรวม น่าจะทำให้ถูกพบตัวได้ยาก… แต่สามโบสถ์หลักมีประวัติศาสตร์ยาวนานมาตั้งแต่ยุคสมัยที่สี่ ก่อนหน้านี้คงเคยเผชิญหน้ากับมังกรจิตมาบ้าง และน่าจะมีบันทึกที่เกี่ยวข้องเขียนไว้… อา… สมาคมแปรจิตควบคุมเส้นทาง ‘ผู้ชม’ ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับทะเลจิตใต้สำนึกรวมน่าจะไม่ด้อยไปกว่ามังกรจิต หลังจากทีมสำรวจแรกล้มเหลวไม่เป็นท่าเนื่องจากขาดข้อมูล ทีมถัดไปจะต้องแข็งแกร่งขึ้นมากแน่…. แต่ว่า… ถึงมังกรจิตจะแข็งแกร่งจนเหนือความคาดหมายสมาคมแปรจิต แต่มันคงไม่รออยู่เฉยๆ แน่ อาจหนีไปแล้วก็ได้… ออเดรย์ลองวิเคราะห์จากข้อมูลในมือ

หญิงสาวไม่คิดจะไปหมู่บ้านฮาร์ตลาร์คเพื่อค้นหาความจริง เพราะทราบดีว่าพลังในปัจจุบันยังไม่มากพอจะรับมือมังกรจิตตนนั้น

แผนเดียวในตอนนี้คือ เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในชุมนุมทาโรต์สัปดาห์หน้า รอฟังท่าทีและข้อสันนิษฐานจากสมาชิกคนอื่น ตัวอย่างเช่น อาจเป็นเพราะชาวบ้านฮาร์ตลาร์คบูชามังกร มังกรจิตจึงสามารถนำร่างเนื้อเข้าไปอาศัยในทะเลห้วงจิตรวมได้โดยตรง หรือไม่ก็ เป็นเพราะมังกรจิตอาศัยอยู่ในทะเลจิตใต้สำนึกรวมของละแวกนั้น จึงส่งอิทธิพลถึงชาวบ้านภายในความฝัน ให้พวกเขาริเริ่มขนบธรรมเนียมการบูชามหามังกร

…

บ่ายวันศุกร์ ไคลน์อ่านรายชื่อแขกที่ตอบรับคำเชิญเข้าร่วมงานเลี้ยงเต้นรำในคืนพรุ่งนี้ พยายามท่องจำบทสนทนาระหว่างทุกคน

“ถ้าได้คุยกับส.ส. มัคท์ เราต้องยกย่องสภาพอากาศของกรุงเบ็คลันด์… ถ้าทักทายศาสตราจารย์โมมงต์ เราต้องเล่นมุกเกี่ยวกับสถาบันวิจัยแห่งชาติ” ขณะกำลังท่องอย่างตั้งใจ ไคลน์ได้ยินเสียงสวดวิงวอนดังข้างหู

ผู้ชาย… พิจารณาจากเวลา น่าจะเป็นมิสเตอร์แฮงแมน… ไคลน์วางกระดาษในมือพลางครุ่นคิด กระดกดื่มชาดำและลุกเดินออกจากห้องกึ่งเปิดโล่งที่มีระเบียง กลับไปยังห้องใหญ่และเข้าห้องน้ำ