ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 908

อูลิก้าร่างท้วม ผิวสีน้ำตาลเข้ม ดวงตากลมเล็ก กำลังนั่งบนโซฟาพลางห่อใบยาสูบสีเหลืองตากแห้ง สมุนไพร และเครื่องเทศสิบชนิดที่มีความพิเศษเฉพาะของทวีปใต้เข้าด้วยกัน จากนั้นหั่นเป็นเส้นยาว

ถัดมา มันนำ ‘ยาสูบไบลัมตะวันออก’ ที่ทำเองขยับเข้าไปต่อกับไม้ขีดไฟที่ลูกน้องถือ ส่วนปลายบุหรี่ค่อยๆ กลายเป็นสีดำและโค้งงอเล็กน้อย จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นสีแดง

อูลิก้าใช้ริมฝีปากงับปลายอีกฝั่งพลางสูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนจะพ่นควันสีขาวที่ถูกย้อมด้วยสีฟ้าอ่อนๆ ออกมาอย่างเชื่องช้า กล่าวกับแขกบนโซฟาเดี่ยวข้างๆ

“สิ่งนี้เรียกว่าบุหรี่… บุหรี่ของแท้… ไอ้ที่ชาวทวีปเหนือสูบนั่นมันของเด็ก!”

แขกบนโซฟาเดี่ยวเป็นชายวัยสี่สิบ ดั้งจมูกโด่ง ดวงตาเกือบเป็นสีฟ้า ใบหน้าอ่อนโยน เส้นผมสีดำหนาหยักศกเล็กน้อย ผิวไม่คล้ำ แต่ก็ไม่ขาว คล้ายกับลูกครึ่งโลเอ็นและไบลัม

มันหัวเราะในลำคอ ตอบเป็นภาษาตูทาน:

“น่าเสียดาย ผมไม่สนบุหรี่สักชนิด”

“เอ็นโซ คุณน่าจะสนุกกับชีวิตสักหน่อยนะ” ยังไม่ทันที่อูลิก้าจะพูดจบ สัมผัสวิญญาณอันแข็งแกร่งซึ่งเกิดจากเส้นทาง ช่วยให้มันตระหนักถึงอันตราย

การปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้อูลิก้ามองว่าเป็นเรื่องใหญ่

ยังไม่ทันจะลุกออกจากตำแหน่งเดิม ทัศนียภาพตรงหน้าอูลิก้าพลันมืดสนิท ประหนึ่งได้เห็นท้องฟ้ายามค่ำคืนภายในบ้าน มาพร้อมกับอาการง่วงนอนรุนแรง ก้นบึ้งหัวใจรู้สึกสุขสงบ

ทั่วทั้งถนนเขี้ยวแหลม ไม่ว่าจะเป็นบ้านเรือนที่มีไฟเปิดหรือปิดอยู่ ปัจจุบันกำลังเงียบสงัด คล้ายกับไม่มีสิ่งมีชีวิตใดอาศัยอยู่เลย หรือไม่ก็ ทุกคนหลับไปอย่างกะทันหันในวินาทีเดียวกัน

ทันใดนั้น อูลิก้าที่กำลังกรน พลันลุกพรวดขึ้นด้วยร่างที่ลาดเอียงทำมุมกับพื้น ดวงตาเผยความเหม่อลอยแกมชัดเจนอย่างขัดแย้งในตัวเอง

ด้านหลังมัน เด็กผู้หญิงผิวสีซีดที่ร่างกายโปร่งใสจนเกือบจะเป็นภาพมายา โผล่มาด้านหลังอูลิก้าตอนไหนไม่มีใครทราบ!

เด็กผู้หญิงคนดังกล่าวมีตาสีฟ้า ริมฝีปากคล้ำ สายตาหันไปมองด้านข้าง มือเท้าสีซีดและโปร่งใสทะลวงเข้าไปในร่างกายอูลิก้าประหนึ่งผีเข้าสิง

การดำรงอยู่ของ ‘เธอ’ ทำให้ดวงวิญญาณอูลิก้าพลันเย็นยะเยือก มันจึงเป็นอิสระจากภาวะง่วงนอนได้อย่างฉิวเฉียด รอดพ้นจากอำนาจครอบงำของ ‘ฝันร้าย’

ขณะยังไม่สร่างสนิท อูลิก้ารีบวิ่งไปยังบันไดตามสัญชาตญาณพร้อมกับเหยียดฝ่ามือทั้งสองข้างออก ดันไปด้านหน้า คล้ายกับกำลังผลักประตูที่ไม่มีใครมองเห็น

เพียงพริบตา บานประตูที่เต็มไปด้วยลวดลายลึกลับ บานประตูทองแดงที่ยากจะอธิบายชัดเจนพลันปรากฏขึ้นตรงหน้าอูลิก้า ก่อนจะเปิดแง้มพร้อมกับเสียงเสียดสี

ภายในช่องว่างที่เปิดแง้ม ที่นั่นอัดแน่นไปด้วยความมืดซึ่งมองไม่เห็นก้นบึ้ง ด้านในเต็มไปด้วยดวงตาจำนวนมากกำลังมองออกมายังโลกด้านนอก

พร้อมกันนั้น ท่ามกลางประตูที่เปิดแง้ม วัตถุและสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาดจำนวนมากที่ยุบพองและพยายามกรูกันออกมาอย่างบ้าคลั่ง

ขณะอูลิก้าเตรียมถ่ายพลังวิญญาณเข้าไปเพื่อเปิดประตูให้กว้าง เปลี่ยนให้โลกแห่งความสยองขวัญด้านในออกมาอาละวาดบนถนนเขี้ยวแหลม แต่ทันใดนั้น สายตาของมันชำเลืองเห็นฝ่ามือสีซีดโปร่งแสงคู่หนึ่งผุดขึ้นจากอากาศว่างเปล่า ทะลวงผ่านความมืดมิดพร้อมกับพยายามดึงประตูให้กลับมาปิดสนิท

แขนข้างดังกล่าวไม่มีต้นตอ มิได้เชื่อมต่อกับร่างกาย มีเพียงข้อมือที่เปื้อนเลือดซึ่งไม่ทราบว่าถูกใครตัดทิ้ง!

เมื่อต่างฝ่ายต่างออกแรง ประตูทองแดงลึกลับจึงหยุดอยู่กับที่ ไม่เปิดและไม่ปิด

บนท้องฟ้าเหนือบ้านเลขที่ 13 โซสต์ผู้กลายเป็น ‘จอมอาคมวิญญาณ’ ถูกรายล้อมด้วยพลังที่มองไม่เห็น กำลังยืนแน่นิ่งบนอากาศพลางถือวงแหวนทรงกลดที่ทำจากทองคำด้วยมือทั้งสองข้าง จากนั้นก็ค่อยๆ ชูขึ้นเหนือศีรษะ

เมื่อวงแหวนทรงกลดสีทองโผล่พ้นศีรษะโซสต์ แสงเรืองรองพลันพวยพุ่งออกมาอย่างท่วมท้นในจุดเดียว

เพียงพริบตา กึ่งกลางท้องฟ้าคล้ายกับมีดวงอาทิตย์โผล่ขึ้นจากความว่างเปล่า แสงและความร้อนทั้งหมดสาดส่องไปยังบ้านเลขที่ 13 ถนนเขี้ยวแหลม

แสงเหล่านั้นทะลวงผ่านอาคารโดยไม่สร้างความเสียหายใด สาดส่องลงไปบนประตูทองแดง โอบกอดอูลิก้าที่ยืนอยู่ด้านหน้ามัน

สีหน้าอูลิก้าพลันเผยความเจ็บปวดแสนสาหัส เด็กผู้หญิงหน้าซีดจนเกือบโปร่งใสด้านหลังอูลิก้าพลันกรีดร้อง แต่สุดท้ายก็โดน ‘แสงแดด’ สยบไว้อย่างท่วมท้น

ร่างกายเด็กสาวบิดงอและระเหยไปอย่างรวดเร็ว เหลือทิ้งไว้เพียงอากาศสีดำที่ถูกแผดเผาท่ามกลางมหาสมุทรแห่งแสง

ภายในบ้านหลังดังกล่าวไม่มีจุดให้หลบแดดอีกต่อไป!

จนกระทั่ง ‘แสงแดด’ จางลง ประตูทองแดงที่ยากจะอธิบายก็เลือนหายไปโดยสมบูรณ์ บนพื้นมีศพสีดำพร้อมกับมีคราบน้ำมันสีเหลืองเจือจาง

ปึด! ศพแยกออกจากกัน ร่างเล็กๆ ร่างหนึ่งโผล่จากด้านใน

ร่างดังกล่าวมีหน้าตาเหมือนอูลิก้าทุกประการ แต่สีผิวกลายเป็นสีดำสนิทประหนึ่งเปื้อนหมึก สูงเพียง1.2 หรือ 1.3 เมตร ตามผิวกายเต็มไปด้วยหนองข้น

ทันทีที่ออกมา มันรีบวิ่งไปทางบันไดด้วยความเร็วอันน่าเหลือเชื่อ เปิดประตูห้องใต้ดินซึ่งเป็นทางลับที่เตรียมไว้ล่วงหน้า วิ่งตรงไปตลอดทาง

ภายในสิบวินาที อูลิก้าร่างมืดและตัวหดเริ่มมองเห็นทางออก มองเห็นแสงแห่งความหลัง