ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 914

ราชันเร้นลับ 914 : เสียงเรียกจากส่วนลึกของอนุสาวรีย์บรรจุศพ
“…” เมื่อเห็นท่าทีตอบสนองของ ‘พลเรือเอกขุมนรก’ ลูเธอร์ไวล์ ไคลน์พลันมีสีหน้าแบบเดียวกับลูกเรือคนเป็นของ ‘ทิวลิปดำ’ แทบไม่เชื่อในสิ่งที่ตาเห็น

ในตอนแรก มันจินตนาการไว้สองฉาก

ภาพแรก ลูเธอร์ไวล์ได้ขอความช่วยเหลือจากครึ่งเทพแห่งนิกายวิญญาณไว้ล่วงหน้า ดักซุ่มโจมตีเกอร์มัน·สแปร์โรว์และผู้แข็งแกร่งที่อยู่เบื้องหลัง สิ่งนี้สามารถเป็นไปได้เมื่อพิจารณาว่าอีกฝ่ายเคยผ่านลำดับ 7 ผู้สื่อวิญญาณมาก่อน ย่อมทราบถึงภัยอันตรายที่กำลังมาเยือน

ภาพที่สอง พลเรือเอกขุมนรกมิได้เตรียมตัวล่วงหน้า หลังจากฝืนรับมือมิสเตอร์อะซิกสักพัก มันก็พ่ายแพ้

แผนของไคลน์คือ หากเป็นกรณีแรก มันจะบอกให้มิสเตอร์อะซิกช่วยรับมือกับครึ่งเทพ ส่วนตนจะล่าพลเรือเอกขุมนรกด้วยตัวเองไปพร้อมๆ กับการทำหุ่นเชิดตัวที่สอง หากเป็นกรณีที่สอง มันจะขอร้องมิสเตอร์อะซิกว่า ตนขอดวลกับลูเธอร์ไวล์ตามลำพังด้วยหุ่นเชิดที่สวมยุบพองหิวโหย ส่วนร่างต้นจะซ่อนตัวอยู่ในเงามืดเพื่อให้โอสถหุ่นเชิดย่อยได้เร็วขึ้น

ใครจะไปคิดว่า พลเรือเอกขุมนรกมิได้ต่อต้านแม้แต่น้อย กลับกัน มันรีบหมอบกราบและจุมพิตดาดฟ้าทันทีที่เห็นอีกฝ่าย ราวกับเป็นคนรับใช้ที่ซื่อสัตย์ของอะซิก

แล้วแบบนี้จะซัดกันยังไง? … ไคลน์มองตรงด้วยสายตาว่างเปล่า ไม่ทราบว่าตนควรตอบสนองอย่างไร

และเรือทั้งลำ บรรยากาศเงียบสงัดกำลังเข้าครอบงำ

อะซิกยกมือขึ้นมากดหมวกผ้าไหมบนศีรษะ ก่อนจะเดินไปทางลูเธอร์ไวล์ที่กำลังหมอบกราบอย่างไม่รีบร้อน

หนึ่งก้าว สองก้าว สามก้าว อะซิกหยุดยืนหน้า ‘พลเรือเอกขุมนรก’ ลูเธอร์ไวล์และกล่าวเสียงต่ำ

“โครงการมรณาเทียมของกลุ่มนิกายวิญญาณมีความคืบหน้าไปถึงไหนแล้ว?”

ในสภาพหน้าผากแนบติดพื้น ลูเธอร์ไวล์ตอบกลับด้วยเสียงแหบแห้ง

“เทพมรณาที่สร้างขึ้นสามารถส่งอิทธิพลอย่างรุนแรงต่อผู้วิเศษลำดับสูงที่ล้มเหลวในการเลื่อนลำดับ แต่ยังไม่สามารถตอบสนองต่อคำสวดวิงวอนและพิธีกรรม”

อธิบายจบ มันยกร่างกายท่อนบนขึ้นเล็กน้อย ถอดแหวนสี่เหลี่ยมสีดำในมือขวาออกและยื่นไปข้างหน้า

แหวนวงดังกล่าวคล้ายกับถูกดวงวิญญาณนับไม่ถ้วนหยิบไปอย่างไร้สุ้มเสียง ก่อนจะตกลงบนฝ่ามือของอะซิก

อะซิกศึกษาแหวนสองสามวินาทีก่อนจะสวมไว้ที่นิ้วชี้มือซ้าย

เพียงพริบตา ความรู้สึกสยอง ล้ำลึกสุดพรรณนา และสูงส่งเสียดฟ้าพลันแผ่ออกจากร่างกายอะซิก ซอมบี้และโครงกระดูกที่มีชีวิตโดยรอบ ไม่ว่าจะเปลือยเปล่าหรือสวมชุดเกราะหนังขาดๆ ต่างคุกเข่าลงข้างหนึ่งพร้อมกับก้มหน้า ประหนึ่งกล้ามองเพียงปลายเท้าตัวเอง เหล่าภูตผีและเงาดำที่ลอยในอากาศต่างร่อนลงพื้นดาดฟ้าหัวเรือ ไม่มีใครกล้าโบยบินในอากาศ

โจรสลัดคนอื่นๆ ต่างพากันทยอยคุกเข่าพร้อมกับก้มหน้าแนบพื้นดาดฟ้า ไม่มีใครกล้าเงยขึ้น

ไคลน์ที่ยืนอยู่ด้านข้าง มองดูแผ่นหลังของมิสเตอร์อะซิกพร้อมกับฉากหลังที่โล่งโปร่ง พะงาบปากเล็กน้อย แต่ก็ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมา

อะซิกก้าวไปข้างหน้าและหยุดยืนด้านข้างลำตัวพลเรือเอกขุมนรก จากนั้นก็กลับมาหาไคลน์ พูดกับลูเธอร์ไวล์

“เจ้าต้องเป็นหุ่นเชิดให้เขาหนึ่งปี เมื่อครบกำหนด เจ้าสามารถกลับสู่โลกวิญญาณได้โลกวิญญาณ”

อะซิกกล่าวประโยคเมื่อครู่ด้วยสีหน้าเรียบเฉย ประหนึ่งไม่แยแสชีวิต ความตาย และอนาคตของพลเรือเอกขุมนรกแม้แต่น้อย ราวกับสำหรับมัน สิ่งนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ไม่จำเป็นต้องสนใจอารมณ์และความคิดของผู้ถูกสั่ง

ร่างกายลูเธอร์ไวล์สั่นระริกรุนแรง คล้ายกับกำลังโกรธ คล้ายกับไม่เต็มใจ แต่สุดท้ายก็มิได้กล่าวคำใด ยังก้มหน้าแนบชิดกับพื้นดาดฟ้าเรือเช่นเคย

“ขอรับ ท่านมหากงสุลมรณะ”

ทันทีกล่าวจบ สัญลักษณ์ลึกลับที่มีสีซีดและสีเขียวเข้มพลันสว่างไสวอย่างเข้มข้น ก่อตัวกลายเป็นประตูทองแดงมายา

ประตูทองแดงหดตัวลงอย่างรวดเร็วและผังลงบนหน้าผากของพลเรือเอกขุมนรก

ไคลน์เผยสีหน้าประหลาดใจเจือสับสน จนกระทั่งอะซิกพยักหน้าพร้อมกับชี้ไปยังพลเรือเอกขุมนรก ชายหนุ่มได้สติกลับมาและรีบก้าวไปข้างหน้า เข้าสู่ระยะสิบเมตรเพื่อควบคุมด้วยวิญญาณของลูเธอร์ไวล์

ลึกๆ ภายในใจ พลเรือโจรสลัดอยากจะลุกพรวดขึ้นมาเหวี่ยงกำปั้นนับครั้งไม่ถ้วน แต่สุดท้ายก็ได้แค่คิด เพียงไม่นาน สติของมันค่อยๆ ทวีความเฉื่อยชา แม้ในใจต้องการขัดขืนก็ตาม

ผ่านสักพัก ‘พลเรือเอกขุมนรก’ ลูเธอร์ไวล์ที่สวมหน้ากากสีเงินลุกขึ้นยืน ก้มศีรษะและเดินมายืนข้างไคลน์ขนาบซ้ายขวากับเอ็นโซ

อะซิกเฝ้ามองอย่างเงียบงัน ท้ายที่สุดก็กล่าวเชื่องช้า

“สำหรับเส้นทางมรณา ตัวตนระดับสูงสามารถสยบผู้ที่มีพลังต่ำกว่าได้ง่ายดาย”

แค่เห็นก็พอจะเดาได้… ในตอนที่ผมเป่านกหวีดของคุณ กระทั่งพลเรือเอกขุมนรกที่เป็นถึงลำดับ 5 ก็ยังมิอาจควบคุมอันเดดของตัวเอง… ไคลน์พยักหน้ารีบเล็กน้อย บ่งบอกว่าจะจำเรื่องนี้ไว้

ถัดมา ซอมบี้เน่าเปื่อยที่กระจายตัวรอบเรือต่างค่อยๆ ลุกขึ้นยืน ตัวหนึ่งถือกระดุมข้อมือสีน้ำเงินเดินมาหาไคลน์