ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 115

บทที่ 115 เพ่าฝูตื่นนอน

ในคืนนั้นคู่รักคู่หนึ่งที่ไม่ได้เจอหน้ากันมาตั้งหลายวันก็นอนด้วยกันอยู่บนเตียงหลังจากที่ผ่านศึกมา

ซูเสวี่ยที่ทำหน้าเหมือนขี้เกียจก็ได้เอนตัวแนบกับแขนของฉิงเทียนและมองไปที่ใบหน้าของฉิงเทียนแล้วพูดขึ้น “ที่รักฉันคิดถึงคุณมาก!”

ฉิงเทียนเองก็มองไปที่ใบหน้าที่แดงของซูเสวี่ยก็อดไม่ได้ที่จะจูบเธอ “ที่รักผมเองก็คิดถึงคุณเช่นกัน”

“อื้ม ต่อจากนี้พวกเราจะไม่แยกจากกันอีกแล้วใช่ไหม?” ซูเสวี่ยเงยหน้าของเธอขึ้นมาแล้วถามอย่างหนักแน่น ขณะที่กอดฉิงเทียนเอาไว้ในอ้อมแขนของเธออย่างแน่นหนาเช่นกัน

มองดูซูเสวี่ยที่ผล็อยหลับไปโดยไม่รู้ตัวบนแขนของเขา ฉิงเทียนก็ได้จิ้มไปที่หน้าของซูเสวี่ยแล้วพูดขึ้น “ไม่ต้องเป็นห่วงนะเสวี่ยเอ๋อ ผมจะไม่ทำให้คุณต้องผิดหวังแน่นอน”

ในขณะที่ฉิงเทียนกำลังพูดอยู่ในใจนั้น ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงที่น่ารักของเพ่าฝูดังออกมาจากทะเลความรู้ “นี่มันไม่เหมาะสมสำหรับเด็กเลยนะเจ้าคะ นายท่านกำลังทำอะไรอยู่คะเนี่ย ช่างไร้ยางอายจริงๆเจ้าค่ะ”

ขณะที่พูดอยู่เธอก็ปิดตาด้วยมือน้อยๆของเธอ แต่สายตาของเธอยังคงจ้องมาที่ฉิงเทียนและซูเสวี่ยตรงระหว่างนิ้วของเธอ

เมื่อได้ยินเสียงของเพ่าฝู่ฉิงเทียนก็ได้เริ่มเหงื่อแตกขึ้นมา เพ่าฝูนั้นสามารถเห็นได้ว่าเขานั้นกำลังทำอะไรอยู่ดังนั้นต่อจากนี้ไปไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็จะมีผู้ชมอยู่ข้างๆเขาตลอด เมื่อคิดเช่นนี้ฉิงเทียนก็ขนลุกขึ้นมา

เขานั้นไม่ได้สนใจกับการที่มีคนมาคอยชมเขาตอนเขากำลังมีเพศสัมพันธุ์เช่นนี้ ฉิงเทียนจึงได้จมลงไปในทะเลความรู้เพื่อถามเพ่าฝู “เพ่าฝู เธอสามารถเห็นโลกภายนอกจากในทะเลความรู้ได้ด้วยเหรอ?”

ดวงตาคู่นั้นที่อยู่ด้านหลังของนิ้วมือของเพ่าฝูนั้นเมื่อได้ยินที่ฉิงเทียนถาม เธอก็ผงกหัวอย่างแรงทันที

เมื่อเห็นเพ่าฝูผงกหัว ฉิงเทียนก็ได้ยินเสียงหัวของเขาแหลกสลายทันทีและร้องไห้ออกมาจากใจของเขา “ต่อจากนี้ไปชีวิตแสนสุขของเราบนเตียงจะไม่มีอีกแล้ว”

ขณะที่ฉิงเทียนกำลังสงสารตัวเองอยู่นั้น เสียงที่น่ารักของเพ่าฝูก็ดังขึ้นมาต่อ “หากว่านายท่านไม่ตัดการเชื่อมต่อความคิดของข้ากับท่านแล้ว ข้าก็จะมองเห็นโลกภายนอกได้ตลอด”

“ตัดการเชื่อมต่อความคิดงั้นเหรอ” ฉิงเทียนรีบคว้าคำสำคัญจากคำพูดที่เพ่าฝูพูดทันที

“ฉันจะตัดการเชื่อมต่อสัมผัสศักดิ์สิทธิ์กับเธอได้อย่างไร?” ฉิงเทียนถามอย่างสงสัยและกล้าๆกลัวเกรงว่าสาวน้อยตัวจิ๋วอย่างเพ่าฝูนั้นจะโมโหเขา

ถึงแม้ฉิงเทียนจะถามอย่างระวังๆแล้ว แต่พอเมื่อเธอได้ยินที่ฉิงเทียนพูดแล้ว ดวงตาทั้งสองข้างของเธอก็จ้องมองมาที่ฉิงเทียนด้วยสายตาที่น่าสงสารแล้วถาม “ทำไมนายท่านถึงต้องการที่จะตัดสัมผัสศักดิ์สิทธิ์กับข้าล่ะเจ้าคะ? นายท่านต้องการที่จะขังข้าไว้ในห้องมืดๆอย่างนั้นเหรอเจ้าคะ? เพ่าฝูไม่อยากอยู่ในห้องมืดๆนะเจ้าคะ เพ่าฝูอยากเห็นโลกภายนอกเจ้าค่ะ”

เมื่อพูดจบน้ำตาก็ดูเหมือนจะเริ่มไหลออกมาจากตาของเธอ เมื่อเห็นภาพเช่นนี้แล้วฉิงเทียนจึงได้รีบอธิบายทันที “เพ่าฝู นายท่านของเธอไม่ได้ต้องการให้อยู่ในห้องมืดๆตลอดหรอกนะ แต่มันก็มีบางอย่างที่นายท่านของเธอไม่ต้องการที่จะให้เธอเห็น ดังนั้นฉันยังอยากให้เพ่าฝูสุดน่ารักของฉันช่วยบอกวิธีการตัดการเชื่อมต่อให้หน่อยนะ”

หลังจากที่ได้ยินที่ฉิงเทียนอธิบายแล้วเพ่าฝูก็ยังไม่หยุดร้องไห้ แต่กลับกันเธอกลับระเบิดน้ำตาออกมามากกว่าเดิมแทน “ถ้านายท่านต้องการอะไรก็สั่งเพ่าฝูสิเจ้าคะ เพ่าฝูเป็นคนของนายท่านนะเจ้าคะ แต่นายท่านกลับทำกับข้าเหมือนกับไม่ใช่ของของท่าน”

เมื่อเห็นเพ่าฝูร้องไห้ ฉิงเทียนจึงรู้สึกว่าที่เขาพูดไปนั้นทำให้สถานการณ์แย่ยิ่งกว่าเดิมเสียอีก

ฉิงเทียนจึงได้แปลงร่างของตัวเองแล้วจมเข้าไปในทะเลความรู้ แล้วเขาก็ประคองเพ่าฝูให้ลุกขึ้นมาแล้วปลอบเธอ “เพ่าฝูตัวน้อยน่ารักแบบนี้ จะให้นายท่านคนนี้ทำกับเพ่าฝูเหมือนกับเป็นเจ้าของไม่ได้หรอก เพ่าฝูนั้นเป็นภูตที่สุดสำหรับนายท่านคนนี้แล้ว”

หลังจากที่ได้ยินที่ฉิงเทียนพูดแล้วเธอนั้นดีที่สุดแล้ว เพ่าฝูก็ค่อยๆหยุดร้องไห้ แต่เธอยังคงทำเป็นไม่สนใจฉิงเทียนและทำแก้มป่องอยู่

ฉิงเทียนจึงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องอธิบายต่อ “มีบางอย่างที่มันไม่เหมาะสมจะให้เพ่าฝูดู เช่นตอนที่นายท่านทำอะไรบางอย่างกับแฟนของนายท่านเมื่อสักครู่นั้น เพ่าฝูนั้นยังเด็กเกินไปที่จะดูนะ”

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เพ่าฝูจะตอบนั้นทำเอาฉิงเทียนถึงกับพูดไม่ออกทันที

“ก็แค่ผสมพันธุ์กันไม่ใช่รึเจ้าคะ? ทำไมข้าถึงดูไม่ได้ล่ะเจ้าคะ?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน