ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 124

บทที่ 124 การแข่งขัน(6)

ท่ามกลางสายตาที่ตกใจของทุกคน หลิวไห่ก็ได้ลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆสั่นๆ จงเทาและสหายของเขาก็ปรากฏรอยยิ้มขึ้นมาบนสีหน้าของพวกเขา ในขณะที่ทุกคนในตระกูลซูนั้นกลับมีสีหน้าเสียใจ

“ตอนนี้ตระกูลซูคงไม่มีอะไรโต้เถียงแล้ว?”

“ใช่ มันจบแล้วล่ะ”

ผู้คนต่างพูดคุยกันด้วยเสียงเบาๆ

“ที่พวกคุณคิดน่ะช่างตื้นเขินกันเสียเหลือเกิน ประตูน้ำที่เราทำเอาไว้นั้นมันแก้ไม่ได้ง่ายๆด้วยยาหรอกนะ” ฉิงเทียนพูดอย่างดูถูก

จากนั้นเขาก็เอามือไปไว้ข้างหลัง ยื่นสองนิ้วออกมาแล้วหมุนตามเข็มนาฬิกาสองรอบแล้วหมุนกลับทวนเข็มนาฬิกาครึ่งรอบ

เมื่อฉิงเทียนทำท่าเสร็จ ก็เกิดเสียงดัง “ปุก” ขึ้นมา หลิวไห่ที่กำลังยืนอยู่เมื่อครู่ก็ได้ตกลงมากองกับพื้นทันที

“เจ็บ, เจ็บ!” มีสีหน้าเจ็บปวดขึ้นที่ใบหน้าของเขา และจับรถเข็นที่อยู่ตรงหน้าเขาด้วยมือทั้งสองข้าง

“เสี่ยวไห่ เสี่ยวไห่ เกิดอะไรขึ้นกับน้อง?” หลิวตันลงไปนั่งยองๆแล้วถามอย่างกระวนกระวาย

การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันเมื่อสักครู่นั้นทำให้จงเทาต้องรีบเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว แล้วใช้สองนิ้วจับชีพจรของหลิวไห่

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

“เมื่อสักครู่ก็ยังดีๆอยู่เลย”

“ดูเหมือนว่ายานั้นจะไม่สามารถรักษาหลิวไห่ ยานั้นไม่ได้มีสรรพคุณที่วิเศษอย่างที่เขาว่าเอาไว้!”

ในขณะที่ทุกคนกำลังถกเถียงกันอยู่นั้น จงเทาก็คิ้วขมวดแล้วคิด: ยาขวดนี้สามารถใช่รักษาได้แม้แต่ผู้ฝึกวิชาที่กระดูกเส้นเอ็นขาดเลยนะ ทำไมถึงไม่สามารถรักษาคนธรรมดาได้ล่ะ อาการบาดเจ็บของมนุษย์คนนี้หนักหนายิ่งกว่าอาการกระดูกหักของผู้ฝึกวิชาอีกงั้นเหรอ?”

อย่างไรก็ตาม เขานั้นไม่รู้เลยว่าทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของฉิงเทียนที่เป็นคนทำ เข็มที่ปักลงไปที่ขาของหลิวไห่นั้นไม่ใช่เข็มธรรมดาๆ แต่เป็นเข็มที่ซื้อมาจากโลกเซียนเลยนะ ถึงแม้ว่าคุณภาพจะไม่ถึงระดับเซียน แต่ก็ยังเป็นของที่ใช้ในโลกเซียนอยู่ดี ยาระดับต่ำเช่นนั้นจะสามารถทำอะไรกับมันได้อย่างไร

ถ้าฉิงเทียนใช้เข็มธรรมดาๆ เข็มนั้นก็คงจะถูกย่อยสลายไปด้วยพลังของยาของจงเทาไปแล้ว แต่เขานั้นไม่คงไม่คิดหรอกว่ามีเข็มเงินที่ทำขึ้นมาโดยเซียนฝังอยู่ในขาของหลิวไห่

“คุณหมอจง, เกิดอะไรขึ้นกับขาของผมกันแน่? เมื่อสักครู่ผมยังดีๆอยู่เลยไม่ใช่เหรอ? ทำไมตอนนี้ผมถึงไม่รู้สึกอะไรที่ขาแล้วล่ะ ผมกำลังจะเป็นอัมพาตอีกครั้งอย่างนั้นเหรอ?” หลิวไห่ถามจงเทาทั้งน้ำตา

ส่วนจงเทานั้นไม่ได้สนใจขาของหลิวไห่แล้วแต่ตบหัวของเขาแล้วคิด ปัญหามันอยู่ตรงไหนกันแน่?

ผู้เฒ่าซูที่ยืนอยู่ด้านหลังฉิงเทียนก็ได้พูดกับฉิงเทียน “ศิษย์พี่ครับ, เกิดอะไรขึ้นกับขาของหลิวไห่เหรอครับ ข้าเพิ่งจะเห็นเมื่อสักครู่จากตรงประตู

หลังจากที่ได้ยินที่ผู้เฒ่าซูถาม ผู้คนที่อยู่ใกล้ๆต่างก็เงี่ยหูฟังและรอคำตอบของฉิงเทียน

เดิมที่คนเหล่านี้คิดว่าจงเทาน่าจะเป็นผู้ชนะแล้ว แต่สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่พบว่าจงเทานั้นรักษาอาการของหลิวไห่ได้แค่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น

แต่ฉิงเทียนนั้นพูดว่าเขาสามารถที่จะรักษาขาของเขาได้ ในเวลานี้ผู้คนจึงอยากรู้ว่าฉิงเทียนนั้นคิดอย่างไรกับอาการของหลิวไห่ในตอนนี้

“ขาของหลิวไห่นั้นถูกบีบด้วยอะไรบางอย่างตรงเส้นประสาท ซึ่งทำให้ร่างกายช่วงล่างของเขาไร้การตอบสนอง, ยาของคุณหมอจงที่ให้หลิวไห่ไปนั้นได้ไปทำให้ขยายเส้นประสาทที่ถูกบีบ แต่เขาคงไม่คาดคิดว่าเส้นประสาทที่ถูกบีบของหลิวไห่นั้นจะคลายตัวได้ยากแบบสุดๆ”

“ยานั้นก็เหมือนกับกระแสของน้ำที่ทำให้เส้นประสาทที่ถูกบีบอยู่ของหลิวไห่เกิดความเคลื่อนไหว แต่พอเมื่อฤทธิ์ของยาหายไปก็เหมือนไม่มีน้ำไปหล่อเลี้ยงเส้นประสาทที่ถูกบีบ มันก็เลยกลับมาบีบเหมือนเดิม นี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมหลิวไห่ที่พอเดินได้เมื่อสักครู่ ตอนนี้กลับกลายเป็นช่วงล่างไม่ตอบสนองซะแล้ว

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน