ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 151

บทที่ 151 กลับมาบนสวรรค์

มองดูท่าทีของหลิวไห่ที่ถ่อมตัวเช่นนี้ ก็เดาได้ถึงสภาพของหลิวไห่ที่เหมือนถูกจองจำ แต่ในใจของฉิงเทียนนั้นยังรู้สึกไม่ค่อยพอใจและยังไม่สามารถที่จะตีสีหน้าที่ดีกับหลิวไห่ได้ อย่างไรเสียหลิวไห่ก็เป็นคนที่อยากที่จะฆ่าเขา

ฉิงเทียนคิดว่าตัวเขานั้นก็ไม่ใช่นักบุญจึงไม่แปลกที่เขาจะไม่มีคุณธรรมขนาดนั้น การที่เขารักษาให้หลิวไห่ในเวลานี้ถือเป็นการยอมให้อย่างมากของฉิงเทียนแล้ว แล้วเขาก็พูดด้วยเสียงที่อ่อนแรง “คุณกลับบ้านไปก่อนแล้วพักฟื้นสักหนึ่งปี แล้วคุณก็จะหายดีเดินได้อย่างอิสระ!”

ส่วนหลิวตันที่เห็นว่าความรู้สึกของฉิงเทียนที่มีต่อหลิวไห่ยังแย่อยู่ ในใจของเธอก็กระวนกระวายขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เพราะตัวเธอนั้นคิดที่จะจับฉิงเทียน การที่พี่เขยกับน้องชายของเธอกินแหนงแคลงใจกันก็คงจะไม่ใช่เรื่องดี

ถึงแม้ว่าเธอจะกระวนกระวาย แต่หลิวตันเองก็รู้ดีว่าเรื่องพวกนี้ไม่ใช่อะไรที่จะเปลี่ยนกันง่ายๆแค่วันสองวันอยู่แล้วดังนั้นเธอจึงได้กลับไปพร้อมกับหลิวไห่ก่อน แล้วคิดว่าจะสร้างโอกาสยังไงดีต่อไปดี ฉิงเทียนนั้นไม่เพียงแต่จะทำให้เธอมีความรู้สึกที่ดีด้วยแล้ว แต่เขายังผู้ที่มีอิทธิพลกับการเปลี่ยนแปลงของหลิวไห่อีกด้วย

หลังจากที่หลิวตันและหลิวไห่กลับไปแล้ว สายตาของซูเสวี่ยก็ได้จ้องมองมาที่ฉิงเทียนด้วยแววตาสายตาที่ไม่สู้ดีนัก

“ที่รัก ทำไมคุณถึงได้มองมาที่ผมแบบนั้นล่ะครับ?” ฉิงเทียนอดไม่ได้ที่จะใจหาย และหวังว่าซูเสวี่ยนั้นจะไม่รู้เรื่องระหว่างเขาและหลิวตัน

แต่เมื่อสักครู่นั้นฉิงเทียนเองก็พยายามที่จะหลบเลี่ยงหลิวตัน และไม่ได้พูดคุยกับหลิวตันเลยด้วย!

“ไม่มีอะไร!” ซูเสวี่ยตอบพร้อมกับยิ้ม แล้วจากนั้นก็จ้องมาที่ฉิงเทียนเขม็งอยู่อีกสักพัก เมื่อเห็นว่าสีหน้าของฉิงเทียนไม่ได้เปลี่ยนไปแม้แต่น้อย เธอจึงได้ล้มเลิกความคิดของเธอที่คิดว่าจะต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างระหว่างฉิงเทียนกับหลิวตันทิ้งไป

ว่ากันว่าผู้หญิงนั้นมีลางสังหรณ์ดีตั้งแต่เกิดแถมยังแม่นยำมากอีกด้วย ตั้งแต่ตอนที่หลิวตันเข้าประตูมา ซูเสวี่ยรู้สึกได้ว่าหลิวตันนั้นมีความรู้สึกที่ต่างออกไปจากดวงตาของหลิวตันตอนที่เธอมองมาที่ฉิงเทียน

เมื่อเห็นสายตาของซูเสวี่ยที่พ้นไปจากตัวของเขาแล้ว ฉิงเทียนก็อดไม่ได้ที่จะโล่งอกออกมา!

“ที่รัก ต่อจากนี้ไปคุณช่วยอยู่ห่างๆจากหลิวตันหน่อยได้ไหมคะ?” ซูเสวี่ยกุมมือของฉิงเทียนเอาไว้แล้วเขย่ามือของเขาไปมาอย่างออดอ้อน

“ผมสัญญาเลยว่าต่อจากนี้ผมจะไม่ติดต่อกับเธออีก” ฉิงเทียนเอามือทุบอกของเขาและพูดสัญญาออกมา

เมื่อได้ยินที่ฉิงเทียนสัญญา ซูเสวี่ยก็ได้อิงแอบแนบอกของฉิงเทียนแล้วพูดอ่อนโยน “ที่รัก คุณคิดว่าคุณจะตกหลุมรักผู้หญิงคนอื่นในอนาคตไหม?”

ในวันนี้ สายตาของหลิวตันได้ทำให้ซูเสวี่ยตระหนักถึงปัญหานี้เป็นครั้งแรก ว่าแฟนหนุ่มของเธอนั้นสามารถดึงดูดใจของผู้หญิงจำนวนมากได้

ก่อนที่ฉิงเทียนจะตอบ ซูเสวี่ยก็ได้เงยหน้าขึ้นมาและมองมาที่ดวงตาของฉิงเทียนด้วยสายตาที่แน่วแน่แล้วพูดขึ้น “ที่รัก ถ้าวันหนึ่งคุณไปรักคนอื่นแล้วคุณจะต้องบอกฉันนะ แล้วฉันจะเลือกที่จะไปเอง”

พูดจบสีหน้าของเธอก็ไม่ดีขึ้นมา และมองมาที่ฉิงเทียนด้วยแววตาที่เจ็บปวด เขาจึงได้กอดซูเสวี่ยด้วยความหวงแหนแล้วพูดขึ้น “เสวี่ยเอ๋อ ไม่มีทางที่ผมจะเลิกรักคุณแน่นอน”

“ค่ะ, ฉันจะเชื่อคุณค่ะ”

แล้วใบหน้าของทั้งสองคนเข้าหากันเรื่อยๆ หลังจากผ่านไปคืนหนึ่ง ในห้องนั้นก็เต็มไปด้วยร่องรอยความบ้าคลั่งของฉิงเทียนและซูเสวี่ยในคืนที่ผ่านมา

เป็นไปได้ว่าเมื่อคืนก่อน ซูเสวี่ยนั้นถูกกระตุ้นโดยหลิวตัน ทำให้บางท่วงท่าที่ปกติเธอจะไม่ยินยอมนั้น เธอได้ตกลงยอมให้ฉิงเทียนเมื่อคืนเพื่อให้ฉิงเทียนได้มีความสุขกับรสชาติใหม่ๆ

เมื่อฉิงเทียนตื่นขึ้นมาเขาก็มองมาที่เสวี่ยเอ๋อที่อยู่ข้างๆเขา เขาลูบใบหน้าที่สวยๆของซูเสวี่ยและเขาก็ได้แอบพูดในใจ: ไม่ต้องกังวลนะเสวี่ยเอ๋อ ผมจะอยู่กับคุณตลอดไป

เขาจะต้องตามหาฉางเอ๋อบนสวรรค์ในคืนนี้ เพื่อถามหาวิธีแก้ร่างกายจิ่วยินเสวียนยินให้ได้

บางทีเป็นเพราะฉิงเทียนนั้นเคลื่อนไหวแรงไป ซูเสวี่ยวจึงได้ค่อยๆลืมตาขึ้นมา และเมื่อพบว่าฉิงเทียนกำลังมองมาที่เธอด้วยสายตาที่รักใคร่แล้ว ทำให้เธอรู้สึกหวานเหมือนทานน้ำผึ้งอย่างช่วยไม่ได้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน